Ρόμπερτ Κιγιοσάκι: «Έρχεται κραχ χειρότερο από το 2008 – Επίτηδες αυξάνουν τον πληθωρισμό για να εισπράττουν φόρους χωρίς κόστος»

Ακριβώς αυτό που κάνει η κυβέρνηση Μητσοτάκη για να παρουσιάζει πρωτογενή πλεονάσματα και αυξημένα κρατικά έσοδα

 

«Κραχ» χειρότερο από αυτό του 2008 βλέπει να έρχεται ο διάσημος οικονομολόγος και επενδυτής Ρόμπερτ Κιγιοσάκι.

 

«Ο κόσμος θα υποφέρει. Οι γραφειακοί χώροι και γενικά τα εμπορικά ακίνητα θα μετατραπούν σε καταφύγιο για απόρους και αστέγους. 

 

Οι αγορές, σε ιστορικά υψηλά, είναι φούσκες. Μην ακούτε κανέναν σύμβουλο και μην αγοράζετε τίποτε, ειδικά σπίτια. 

 

Όταν έρχονται να με συμβουλευτούν για την αγορά του real estate, λέγοντάς μου πως οι τιμές θα αυξηθούν, δεν λέω τίποτε. 

 

Οι άνθρωποι συνηθίζουν να καβαλάνε το hype, να βυθίζονται στη μόδα, αλλά αγνοούν το εξής:  

 

Όλη αυτή η ρευστότητα η οποία κυκλοφορεί στην πραγματικότητα είναι χρέος, που εγχέεται και φουσκώνει την οικονομία, με έναν και μοναδικό σκοπό: να μην υπάρξει κατάρρευση. 

 

Αλλά αν ο πληθωρισμός συνεχίσει να αυξάνεται, τα πράγματα θα δυσκολέψουν. 

 

Οι κυβερνήσεις θέλουν αυξημένο τον πληθωρισμό, διότι είναι ένας εύκολος να εισπραχθεί, χωρίς πολιτικό κόστος φόρος». 

 

Ακριβώς αυτό που κάνει η κυβέρνηση Μητσοτάκη για να παρουσιάζει πρωτογενή πλεονάσματα και αυξημένα κρατικά έσοδα. Μαζί με τον πληθωρισμό αυξάνονται τα έσοδα από τον ΦΠΑ και τον ΕΦΚ.
 

Φόροι τους οποίους πληρώνουν οι πολίτες χωρίς να το συνειδητοποιούν. Το μόνο που καταλαβαίνουν είναι ότι υπάρχει μεγάλη ακρίβεια!

 

«Για αυτό ανεβάζουν τεχνηέντως τις τιμές στην ενέργεια… 

 

Αλλά πόσο ακόμη θα είναι εφικτό για τους πολίτες να βάζουν φαγητό στο τραπέζι τους αν οι τιμές συνεχίσουν να αυξάνονται με τους τρέχοντες ρυθμούς, ανεξάρτητα από τα τεκταινόμενα, απλώς και μόνο επειδή αυξάνονται οι τιμές στην Ενέργεια. 

 

Ο πληθωρισμός κάνει τους πλούσιους ακραία πλούσιους, ενώ εξαχρειώνει τη μεσαία τάξη». 

 

Σύμφωνα με τον Κιγιοσάκι, το πρόβλημα είναι το αμερικανικό δολάριο. 

 

«Το 1944 σταμάτησε να είναι χρήμα, μετεξελίχθηκε σε παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα. 

 

Το 1971 ο Nixon το απέκοψε από τον χρυσό, κάτι το οποίο αποτέλεσε μία από τις μεγαλύτερες αλλαγές στην παγκόσμια οικονομική Ιστορία. 

 

Το 2007, η αγορά των repos κατέρρευσε, όπως και το 2008. 

 

Ο διοικητής της Federal Reserve, Bernanke, είχε εξαπολύσει μια απίστευτη νομισματική χαλάρωση. 

 

Άρχισε να τυπώνει συνεχώς χρήματα. Αυτή ήταν η αρχή του τέλους. 

Στην αγορά κατοικίας όλοι αγόραζαν μέχρι που κατέρρευσε… Η φούσκα έσκασε. 

 

Αυτοί οι καιροί ξαναήρθαν». 

 

Έπειτα από μια απίστευτη νομισματική χαλάρωση, που εκτόξευσε τον πληθωρισμό στις ΗΠΑ πάνω από 9%, η Federal Reserve αναγκαστικά άρχισε να συσφίγγει. 

 

Τέλος το τύπωμα χρημάτων… Τη νομισματική χαλάρωση διαδέχθηκε η νομισματική σύσφιξη. 

 

Οι Αμερικανοί policymakers άρχισαν να καταστρέφουν χρήματα. 

 

Ενώ στην αρχή με την εξέχουσα ρευστότητα που υπήρχε αγόραζαν ομόλογα εγχέοντας δολάρια στην αγορά, στη συνέχεια άρχισαν να τα απορρίπτουν. 

 

Τότε, τω καιρώ της νομισματικής σύσφιξης, κάποιος άλλος έπρεπε να τα αγοράσει, ώστε η Fed να πάρει τα λεφτά της πίσω. 

 

Και όταν η Fed παίρνει τα λεφτά της πίσω, το χρήμα εξαϋλώνεται. 

 

Η νομισματική σύσφιξη λοιπόν έχει συνέπειες, με πρώτη την πτώση των μετοχών, λόγω έλλειψης ρευστότητας και, άρα, αγοραστών. 

 

Με άλλα λόγια, η νομισματική χαλάρωση αυξάνει τον πληθωρισμό. 

 

Από την άλλη, η νομισματική σύσφιξη καταστρέφει το χρήμα. 

 

Τότε οι τιμές των assets υποχωρούν ραγδαία, οι άνθρωποι έχουν λιγότερα χρήματα για κατανάλωση, και αν ξοδεύουν λιγότερα, μειώνονται οι τιμές, άρα και ο πληθωρισμός. 

 

Στο μεταξύ, όμως, λόγω πτώσης των εταιρικών κερδών τα χρηματιστήρια καταρρέουν… 

 

Η κατάρρευση των χρηματαγορών παρασύρει καθοδικά και τις οικονομίες. 

 

Βασική αιτία για αυτό είναι το ότι ενώ παλαιότερα οι οικονομίες οδηγούνταν από την παραγωγή και τις επενδύσεις πλέον κυριαρχούν η πίστη, τα δάνεια δηλαδή, και η κατανάλωση. 

 

Το μοντέλο αυτό για να επιβιώσει απαιτεί χρήμα, και αν το χρήμα μειωθεί, ως αποτέλεσμα έχουμε χρηματοοικονομική κατάθλιψη. 

 

Αυτή η κατάσταση καθιστά τους πολίτες έρμαια της δημοσιονομικής επέκτασης και του κυβερνητικού δανεισμού. 

 

Να σημειωθεί πως το χρέος των ΗΠΑ ξεπερνά τα 34 τρισεκατομμύρια δολάρια, με το κόστος εξυπηρέτησης λόγω των ανεβασμένων επιτοκίων να φτάνει σε δυσθεώρητα ύψη. 

 

Σε πρόσφατη ανάλυσή της, άλλωστε, η επιτροπή προϋπολογισμού του αμερικανικού Κογκρέσου προέβλεψε πως «μέσα στα επόμενα 10 χρόνια, από φέτος και έως το 2034, το δημοσιονομικό έλλειμμα των ΗΠΑ θα έχει αυξηθεί συνολικά κατά ένα τρισ. δολ., από 1,6 τρισ. δολ. στο οποίο ανέρχεται σήμερα σε 2,6 τρισ. δολ. το 2034.  

 

Στο διάστημα αυτό υπολογίζει πως θα έχει αυξηθεί το χρέος των ΗΠΑ κατά 18,9 τρισ. δολ. και θα ανέλθει στα 54 τρισ. δολ.  

 

Εξαιτίας των υψηλών επιτοκίων, από το επόμενο έτος και μετά η επιτροπή προϋπολογισμού υπολογίζει ότι οι τόκοι που θα καταβάλει το αμερικανικό κράτος για το χρέος του θα είναι οι μεγαλύτεροι που έχουν καταγραφεί από το 1940, οπότε άρχισαν να τηρούνται τα σχετικά αρχεία:  

 

Στη διάρκεια των επόμενων 10 ετών, οι ΗΠΑ θα δαπανήσουν περισσότερα από 12 τρισ. δολ. μόνο για να πληρώσουν τους τόκους του χρέους τους». 

 

Πηγή : https://www.pronews.gr