Ελληνοτουρκικά: Πρόθυμοι και επιφυλακτικοί,όψεις του νομίσματος- Δρ Δημήτρης Σταθακόπουλος

Του Δρα Δημ. Σταθακόπουλου 

Λίγο πριν τη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους και με κορύφωση αυτές τις μέρες, εξαιρετικοί σε ακαδημαϊκούς τίτλους και θέσεις αναλυτές, ένας έκαστος και από κοινού , τοποθετούνται υπέρ της εδώ και τώρα επίλυσης διαφοράς/ διαφορών με τη Γείτονα, καθότι τάχα η Τουρκία κάνει αυτοκριτική και μεταστροφή σε ήπια πολιτική συνεννόησης, παρότι το stuff/ πολιτικό προσωπικό της παρέμεινε το ίδιο, με αυτό που έκανε ( κατ’ εμέ κάνει ακόμα) αναθεωρητική πολιτική , με ενεργό casus belli.

 

Καλόπιστα ( θέλω να πιστεύω) θεωρούν πως ήρθε η ώρα της λύσης, για να μην κληροδοτηθούν στα παιδιά μας άλυτα προβλήματα • και αυτή η λύση είναι η συνεννόηση για κοινή προσφυγή στη Χάγη.

 

Παράλληλα επιχειρηματολογούν πως είναι μεν εύλογες οι επιφυλάξεις άλλων αναλυτών / σχολιαστών, πλην όμως δεν έχουν ” δια ταύτα ” και δεν προσφέρουν λύση.

 

Τα παραπάνω, είναι μια άποψη . Όχι όμως η μόνη άποψη και δη η σωστή άποψη , διότι της διαφεύγει ένα θεμελιώδες βασικό στοιχείο.

 

Η Τουρκία ιστορικά, κοινωνικά, πολιτικά, πολιτιστικά ΔΕΝ είναι Ευρώπη. Αυτό δεν σημαίνει απολίτιστη ή “μπουνταλάδες”. Τουναντίον, είναι ικανότατη και με αξιακό κώδικα αυτοκρατορίας, όπως ήταν μέχρι το 1923. Όμως έχει 180° μοίρες διαφορετικό αξιακό κώδικα. Μιλάμε σε παράλληλους μονολόγους. Άλλα λέμε, άλλα καταλαβαίνουμε και άλλα εννοούμε. Είμαστε στον αντίποδα ο ένας του άλλου.

 

Ακούστε ( σας ικετεύω) όλοι οι γεωπολιτικο-στρατιωτικο – διεθνολόγοι κι εμάς τους ταπεινούς οθωμανολόγους/τουρκολόγους που ασχολούμαστε 40 χρόνια αποκλειστικά με την Τουρκία. Κάτι θα ξέρουμε . Η επιστήμη μας υπάρχει στην Ευρώπη από τον 18ο αι. μην πω από τον 16ο, ή πρωτογενώς στη μελέτη των τουρκομάνων από τους Βυζαντινούς, ήδη απο τον 10 αι.

 

Όλοι λέγατε πχ , πως ο Erdoğan θα χάσει στις εκλογές και διαψευστήκατε ( πλην ημών, των ελαχίστων ρεαλιστών που γνωρίζουμε ) . Έτσι θα διαψευστεί και η νυν καλοπιστία σας, πως τάχα είναι καλό το momentum επίλυσης της διαφοράς.

 

Καλό είναι μόνο για την Τουρκία , που μας “υπνωτίζει” αποχαυνώνει και θεωρεί την καλοπιστία ως αδυναμία για να πάρει ό,τι θέλει αναίμακτα , έχοντας σύμμαχο τον χρόνο, την υπομονή, τη διπλωματία, την επιτηδειότητα, την επιχειρηματικότητα, τις αγορές ακινήτων κ.ά , καθώς και τις υπεργολαβίες Δημοσίων έργων στην Ελλάδα.

 

Αυτό που ξέρουμε με αποδείξεις ιστορικές και στατιστικά 100% επαληθευόμενα, είναι πως η Τουρκία, ροκανίζοντας χρόνο , μας βάζει αφενός σε διχόνοια, αφετέρου να συνομολογούμε πως έχει κι αυτή κάποια δίκια, ως η αδικημένη της Λωζάνης και του δικαίου της θάλασσας .

 

Εν κατακλείδι, ούτε στη Χάγη θα έρθει, ούτε θα τηρήσει την όποια απόφαση της Χάγης και θα βρεθούμε σε χειρότερο σημείο απ ότι τώρα, αφού θα επανέλθει δριμύτερη και με περαιτέρω απαιτήσεις, όποιον και εάν έχει ηγέτη στο μέλλον. Και το χειρότερο ; ίσως οι κοινοί μας σύμμαχοι, μας ” θυσιάσουν με το βαμβάκι” για να μείνει η Τουρκία σύμμαχος και δεν πάει σε “άλλα μέρη”.

 

Η λύση της διαφοράς με την Τουρκία, καλώς ή κακώς έχει να κάνει με την ίδια , δηλ. πρέπει να γίνει σύγχρονη δυτική χώρα χωρίς casus belli κατά Ελλάδος- Κύπρου. Όσο δεν τα κάνει, επίλυση δεν θα υπάρξει, ούτε θέλει η Τουρκία γνήσια επίλυση.

 

Εξάλλου κατά δήλωση του Προέδρου της ( άσκηση efes, June 2022), στρέφει προς την Ευρασία, μένοντας στο ΝΑΤΟ και στις συναλλαγές με τη Δύση , όσο την εξυπηρετεί και μέχρι να φύγει οριστικά στα επόμενα χρόνια και όταν επιλέξει .

 

Είπα και ελάλησα, αλλά ποιος μας ακούει εμάς ; άλλοι έχουν τα πρωτεία, τους μεγάλους διαύλους επικοινωνίας , χειραγώγησης και τη λήψη αποφάσεων . Μοιραίοι μην γίνουν μόνον, ή μάλλον, μην γίνουμε όλοι μοιραίοι .

 

 

 

 

 Δρ. Δημ. Σταθακόπουλος

 

 

 

 

 

Πηγή : https://www.militaire.gr