Ο ΠΟΥ και το WEF του Νταβός

Μία από τις μεθόδους του K. Schwab, είναι οι στοχευμένες προσκλήσεις για συμμετοχή σε μία συνάντηση – οι οποίες κάνουν τον εκάστοτε παραλήπτη να νοιώθει ξεχωριστός. Το γεγονός αυτό δημιουργεί τη βεβαιότητα στον επιλεγμένο συμμετέχοντα πως η ατζέντα του WEF είναι απόλυτα σωστή – με αποτέλεσμα οι παρευρισκόμενοι να ακούν τοποθετήσεις που δεν έχουν την ικανότητα να αμφισβητήσουν, καθώς επίσης να αποδέχονται χωρίς καμία σκέψη όλα όσα αναφέρονται, αφού προέρχονται από μεγάλα ονόματα που θαυμάζουν. Ο ΠΟΥ τώρα έχει πετύχει πολύ περισσότερα – αφού εξελίχθηκε σε έναν επίσημο παγκόσμιο κυβερνητικό οργανισμό, με την εισαγωγή του στο σύστημα του ΟΗΕ. Εύλογα λοιπόν συμπεραίνεται πως εάν ο ΠΟΥ καταφέρει να αποκτήσει τον έλεγχο της πολιτικής υγείας κάθε χώρας, τότε θα σημάνει το τέλος της ανεξάρτητης επιστήμης στην ιατρική – όπου, με εξαίρεση τον πυρηνικό πόλεμο, είναι δύσκολο να φαντασθεί κανείς μία πιο καταστροφική εξέλιξη.

.

Άποψη

 

Όπως γράφει ο P. Koenig, πρώην ανώτερος οικονομολόγος της Παγκόσμιας Τράπεζας και του Παγκοσμίου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), «τα τελευταία τρία χρόνια, ο αποκλεισμός των απλών ανθρώπων από αυτό που εξακολουθεί να πωλείται ως δημοκρατική διαδικασία, έχει φτάσει στο αποκορύφωμα του».

 

Είναι αλήθεια συνωμοσιολόγος, όταν γράφει για θέματα που αφορούν τον ΠΟΥ ή το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF) του Νταβός (πηγή), έχοντας σοβαρές εσωτερικές πηγές πληροφόρησης; Όταν αναφέρει πως ο ΠΟΥ (ιδρύθηκε το 1948 από τον Rockefeller) ή ο οργανισμός του Γερμανού K. Schwab που προωθεί τη Μεγάλη Επαναφορά (ανάλυση), δεν έχουν κανένα δικαίωμα να χρησιμοποιούν τη λέξη «Παγκόσμιο», αφού ο μοναδικός οργανισμός σε παγκόσμιο επίπεδο είναι ο ΟΗΕ;

 

Ένας θεσμός που, όπως υπονοεί το όνομα του, είναι μία οργάνωση ανεξαρτήτων εθνών και όχι μία ιδιωτική πρωτοβουλία, όπως ο ΠΟΥ ή το WEF που χρηματοδοτούνται από ιδιώτες; Με ποιο δικαίωμα λοιπόν οι οπαδοί της ανεξέλεγκτης παγκοσμιοποίησης μιλούν στο όνομα όλων των ανθρώπων; 

 

Ειδικά όσον αφορά τον ΠΟΥ, με τη «βοήθεια» της πανδημίας έχει εξελιχθεί σε έναν οργανισμό που τείνει να αποκτήσει την απόλυτη εξουσία στις πολιτικές υγείας όλων των χωρών – ενώ εάν πετύχει το στόχο του, θα γίνει αφενός μεν ανεξάρτητος από τις κυβερνήσεις, αφετέρου δεν θα έχει καμία πολιτική ευθύνη απέναντι στους ανθρώπους. Επομένως, η ίδια οργάνωση που είπε ψέματα και που εξαπάτησε τους πάντες με τη διαβεβαίωση της, σύμφωνα με την οποία το εμβόλιο κατά του Covid ήταν ασφαλές και αποτελεσματικό, θα αποκτήσει την ισχύ να επιβάλλει σε όλον τον κόσμο ότι θέλει – ενώ όποιος αμφιβάλει, θα αντιμετωπίζεται ως γραφικός συνωμοσιολόγος και θα απομονώνεται.

 

Προφανώς δε, όπως τεκμηρίωσε η πρόσφατη εμπειρία, κανένας δεν θα είναι σε θέση να αποφύγει την απομόνωση και το στιγματισμό – αφού οι οργανισμοί αυτοί έχουν καταφέρει να χειραγωγούν πολύ εύκολα την κοινή γνώμη, με τα μέσα που διαθέτουν. Ας μην ξεχνάμε εδώ σε ποιόν ανήκουν τα παγκοσμίου απήχησης ΜΜΕ – όπως στο παράδειγμα του Economist που το 43,4% ανήκει στους Rockefeller (πηγή).

 

Οι μεθοδεύσεις

 

Συνεχίζοντας, τόσο ο ΠΟΥ, όσο και το WEF του Νταβός, λειτουργούν επινοώντας απειλές και ελέγχοντας τις ερμηνείες τους – όπως η ανθρωπογενής υπερθέρμανση του πλανήτη και οι πανδημίες που προκαλούνται από τον άνθρωπο. Ταυτόχρονα, προτείνουν τις λύσεις που είναι σταθερά οι ίδιες: ο συγκεντρωτισμός της εξουσίας, η διάβρωση της εθνικής κυριαρχίας και η μη δημοκρατική λογοδοσία στους ανθρώπους.

 

Ποιος μπορεί να εκφράσει την αντίρρηση του σε όλα αυτά που επιβάλλονται; Να έχει διαφορετική γνώμη για θέματα, όπως για την αποκλειστική ευθύνη της Ρωσίας, όσον αφορά την (απαράδεκτη προφανώς) εισβολή της στην Ουκρανία; Για το ότι η λύση είναι οι διαπραγματεύσεις, ενώ ο κίνδυνος πυρηνικού πολέμου είναι μεγάλος, αφού η Ρωσία είναι αδύνατον να νικήσει το ΝΑΤΟ; Κανένας. Αλήθεια, καταλαβαίνει κανείς πως ακόμη και αν κερδίσει όλες τις μάχες στην Ουκρανία η Ρωσία, είναι αδύνατον να διατηρήσει υπό την κατοχή της τη χώρα; Ότι θα αιμορραγεί στο διηνεκές και θα καταστραφεί οικονομικά, όπως η Σοβιετική Ένωση στο Αφγανιστάν και οι ΗΠΑ αργότερα;

 

Ειδικά όσον αφορά το WEF του Γερμανού με ναζιστικές «ρίζες», εργάσθηκε με επιμέλεια από την ίδρυση του πριν από 53 χρόνια, για να δημιουργήσει την εικόνα που έχει σήμερα – σύμφωνα με την οποία είναι ο κορυφαίος οργανισμός του είδους του. Τα κατάφερε, προσκαλώντας ανερχόμενους «πολιτικούς της σειράς» και επιχειρηματικούς ηγέτες στις ετήσιες συγκεντρώσεις του – ενώ λειτουργεί παράλληλα μία σχολή φυτώριο νέων ηγετών, με στόχο την παγκόσμια διακυβέρνηση. Εν προκειμένω, έχουμε γράψει τα εξής:

«Ασφαλώς μαθαίνει κανείς πολλά στο Νταβός – σίγουρα όμως όχι πώς θα γίνει πιο δημοκρατική και φιλική προς τους Πολίτες της η ΕΕ, όπως είχε υποσχεθεί προεκλογικά η επικεφαλής της Κομισιόν. Σε κάθε περίπτωση βέβαια, από τη θητεία της κυρίας Baerbock στο «Young Global Leader» του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, όπως η προκάτοχος της κυρία Merkel, καταλαβαίνει κανείς πως η γερμανική πολιτική θα έχει συνέχεια με τους «Πράσινους», όπως με τους «Μαύρους».

Κατανοεί επί πλέον πως η παγκόσμια διακυβέρνηση εκ μέρους των ελίτ δεν είναι κάτι φανταστικό, αλλά προετοιμάζεται με γρήγορο ρυθμό – ενώ θα βοηθήσει σίγουρα η πανδημία, από την οποία κερδίζουν τεράστια ποσά οι φαρμακευτικές των εμβολίων και των τεστ. Τουλάχιστον όσον αφορά τον έλεγχο των μαζών – πριν από τη νέα ληστεία τους που ευρίσκεται ήδη σε εξέλιξη, μεταξύ άλλων μέσω των κεντρικών τραπεζών» (πηγή).

Μία από τις μεθόδους του K. Schwab, είναι οι στοχευμένες προσκλήσεις για συμμετοχή σε μία συνάντηση – οι οποίες κάνουν τον εκάστοτε παραλήπτη να νοιώθει ξεχωριστός. Το γεγονός αυτό δημιουργεί τη βεβαιότητα στον επιλεγμένο συμμετέχοντα πως η ατζέντα του WEF είναι απόλυτα σωστή – με αποτέλεσμα οι παρευρισκόμενοι να ακούν τοποθετήσεις που δεν έχουν την ικανότητα να αμφισβητήσουν, καθώς επίσης να αποδέχονται χωρίς καμία σκέψη όλα όσα αναφέρονται, αφού προέρχονται από μεγάλα ονόματα που θαυμάζουν.

 

Ο ΠΟΥ τώρα έχει πετύχει πολύ περισσότερα – αφού εξελίχθηκε σε έναν επίσημο παγκόσμιο κυβερνητικό οργανισμό, με την εισαγωγή του στο σύστημα του ΟΗΕ. Εύλογα λοιπόν συμπεραίνεται πως εάν ο ΠΟΥ καταφέρει να αποκτήσει τον έλεγχο της πολιτικής υγείας κάθε χώρας, τότε θα σημάνει το τέλος της ανεξάρτητης επιστήμης στην ιατρική – όπου, με εξαίρεση τον πυρηνικό πόλεμο, είναι δύσκολο να φαντασθεί κανείς μία πιο καταστροφική εξέλιξη.

 

Για να γίνει εδώ κατανοητό τι εννοούμε, ας υποθέσουμε πως κάποιος είναι Γερουσιαστής των ΗΠΑ  ή πρόεδρος μίας επιτροπής της Βουλής – ενώ καταλαβαίνει πως η ατζέντα αυτών των οργανισμών είναι να τερματίσουν την εθνική κυριαρχία, να ληστέψουν τις μάζες κοκ. Τι μπορεί να κάνει για να αντισταθεί;

 

Εάν αρχίσει να μιλάει εναντίον τους και να τους εκθέτει, δεν θα χρησιμοποιήσουν το τεράστιο δίκτυο τους και δεν θα τον δαιμονοποιήσουν ως αντιδραστικό, συνωμοσιολόγο, γραφικό ή λαϊκιστή; Ως κάποιον που εμποδίζει να δρομολογηθούν λύσεις, οι οποίες θα θέσουν τέλος στα πιεστικά προβλήματα του κόσμου; Είναι δυνατόν να παραμείνει στη θέση του;

 

Επίλογος   

 

Από την άλλη πλευρά, δεν μπορεί να μην αναρωτηθεί κανείς πώς είναι δυνατόν αυτοί οι δύο οργανισμοί που διαφημίζουν την αφήγηση για τον Covid, να έχουν αξιοπιστία σήμερα – όταν τα επίσημα στοιχεία κάθε κυβέρνησης δείχνουν μια τεράστια αύξηση σε ανεξήγητους υπερβολικούς θανάτους, μετά τον εμβολιασμό κατά του Covid.

Όταν χιλιάδες επιστήμονες και γιατροί έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα από τα στοιχεία ότι, τα εμβόλια mRNA προκαλούν ένα ευρύ φάσμα σοβαρών και μόνιμων τραυματισμών στην υγεία – ενώ μερικοί από τους πιο διάσημους ιατρικούς επιστήμονες στον κόσμο έχουν ζητήσει την άμεση διακοπή των ενέσεων mRNA.

 

Εν τούτοις, έχουν αξιοπιστία – ενώ όποιος εκφέρει μία άλλη άποψη, ως επιστήμονας φυσικά, κατηγορείται και απομονώνεται από τη συντριπτική πλειοψηφία των μαζών που δεν έχουν καμία επιστημονική κατάρτιση. Επίσης όμως από «διατεταγμένους» επιστήμονες και πολιτικούς – οι οποίοι έχουν αποφασίσει ότι, για το δικό τους καλό, είναι ανόητο να τοποθετηθούν εναντίον του συστήματος. Συνήθως δε μπλοκάρεται από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, εάν χρησιμοποιήσει απαγορευμένες λέξεις. Δεν θυμίζουν όλα αυτά το 1984 του Orwell;

 

Πηγή : https://analyst.gr