Σπυρίδων Στάλιας, οικονομολόγος Ph.D
Ένα κράτος που εκδίδει το δικό του νόμισμα πρώτα δαπανά και μετά φορολογεί και εκδίδει (δανείζεται) ομόλογα.
Η πράξη της φορολογίας δεν έχει δημοσιονομική αιτία, δηλαδή δεν φορολογεί το κράτος για να βρει χρήματα για να δαπανήσει.
Φορολογεί για να διατηρεί της αξία του νομίσματος σταθερή (πληθωρισμός) και για να αναδιανείμει το εθνικό εισόδημα από τους πλούσιους προς τους φτωχούς και έτσι ταυτοχρόνως προστατεύει την συνολική ζήτηση αλλά καί την παραγωγή.
Η πράξη της έκδοσης ομολόγων (χρέος) και πάλι δεν είναι δημοσιονομικού χαρακτήρα, δηλαδή δεν δανείζεται η χώρα το νόμισμα που εκδίδει για να δαπανήσει. Αυτό είναι εντελώς παλαβό, δεν στέκει. Εκδίδει ομόλογα που μετά τα πουλάει και άλλες φορές τα αγοράζει πίσω, για να σταθεροποιεί η Κεντρική Τράπεζα το ύψος του βραχυπρόθεσμου επιτοκίου εκεί που επιθυμεί.
Ένα κράτος που εκδίδει το δικό του νόμισμα πρώτα δαπανά και μετά φορολογεί και εκδίδει (δανείζεται) ομόλογα.
Η πράξη της φορολογίας δεν έχει δημοσιονομική αιτία, δηλαδή δεν φορολογεί το κράτος για να βρει χρήματα για να δαπανήσει.
Φορολογεί για να διατηρεί της αξία του νομίσματος σταθερή (πληθωρισμός) και για να αναδιανείμει το εθνικό εισόδημα από τους πλούσιους προς τους φτωχούς και έτσι ταυτοχρόνως προστατεύει την συνολική ζήτηση αλλά καί την παραγωγή.
Η πράξη της έκδοσης ομολόγων (χρέος) και πάλι δεν είναι δημοσιονομικού χαρακτήρα, δηλαδή δεν δανείζεται η χώρα το νόμισμα που εκδίδει για να δαπανήσει. Αυτό είναι εντελώς παλαβό, δεν στέκει. Εκδίδει ομόλογα που μετά τα πουλάει και άλλες φορές τα αγοράζει πίσω, για να σταθεροποιεί η Κεντρική Τράπεζα το ύψος του βραχυπρόθεσμου επιτοκίου εκεί που επιθυμεί.
Συνεπώς ένα κράτος που εκδίδει το νόμισμα του, δαπανά ανεξαρτήτως της φορολογίας ή της δημιουργίας ‘χρέους’. Με άλλα λόγια ένα κράτος που εκδίδει το νόμισμά του, και ο Θεός να θέλει, δεν μπορεί να ξεμείνει από χρήμα. Όσο θέλει έχει. Τελεία και παύλα.
Τα κράτη που δεν εκδίδουν νόμισμα αλλά είναι χρήστες ξένου νομίσματος, όπως οι χώρες της ευρωζώνης είναι χρήστες του ευρώ που εκδίδει η ΕΚΤ, αυτές οι χώρες λοιπόν, για να δαπανήσουν πρέπει πρώτα να φορολογήσουν και να δανειστούν, αλλιώς δεν μπορούν να δαπανήσουν. Ξεμένουν από λεφτά. Η φορολογία και ο δανεισμός είναι καθαρά πράξεις δημοσιονομικές.
Έτσι τα Έθνη αυτά είναι αιχμάλωτα στις ορέξεις των αγορών, δηλαδή των τραπεζών και των κεφαλαιούχων. Εκδίδονται τα κράτη σε αυτούς. Με την σειρά τους τράπεζες και κεφαλαιούχοι ετησίως καρπούνται ένα μεγάλο μέρος του πραγματικού ΑΕΠ, για την αποπληρωμή δανείων και την πληρωμή τόκων, για ένα προϊόν που προσφέρουν, το ευρώ, που το κόστος παραγωγής του είναι μηδενικό. Μιλάμε για καθαρή κλοπή. Αφού όλα εξαρτώνται από τους τραπεζίτες και τους κεφαλαιούχους θα εξαρτάται και η Δημοκρατίας μας. Θέλει προσοχή εδώ.
Όποιος δεν καταλαβαίνει αυτή την μεγίστη διαφορά του εκδίδω και εκδίδομαι, έχει εξαπατηθεί και πρόθυμα πρέπει να προστρέξει να βελτιώσει την γνώση του ή είναι …(δικός σας από εδώ και κάτω).
Πιο απλά δεν γίνεται!!
spyridonstalias@hotmail.com
Πηγή : https://www.triklopodia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου