Όλη η ατζέντα την οποία έχουν αρχικώς υιοθετήσει σχεδόν όλες οι δυτικές κυβερνήσεις βασίζεται κυρίως στην αποσυναρμολόγηση του τρέχοντος καπιταλιστικού συστήματος υπέρ ενός μεγαλύτερου συγκεντρωτικού κανόνα τεχνοκρατών που θα οδηγήσει σε χαμηλότερο βιοτικό επίπεδο, λιγότερη κατανάλωση ορυκτού καυσίμου, λιγότερες ατομικές και πολιτικές ελευθερίες και στην επιταχυνόμενη αυτοματοποίηση των θέσεων εργασίας.
Όσον αφορά στην ελληνική πραγματικότητα, είναι πασιφανές ότι τα συστημικά κόμματα εξουσίας προσανατολίζονται σε αυτήν την ατζέντα. Όλοι τους μιλούν για επαναφορά, επανεκκίνηση, αλλά με ιδεολογικοπολιτικούς μανδύες που συνάδουν και με τις κομματικές τους γεωγραφίες, δεξιά, κέντρο, αριστερά. Στην ουσία όμως αποδέχονται πλήρως τα αφηγήματα και τα προστάγματα της νέας τάξης, όπως τηναντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, η οποία, ισχυρίζονται ό,τι προέρχεται από ανθρωπογενείς δραστηριότητες και για να σωθεί ο πλανήτης πρέπει να στραφούν οι κοινωνίες σε πράσινες ενεργειακές επιλογές για να μειωθούν οι εκπομπές του διοξειδίου του άνθρακα. Μελέτες της NASA που πριν μερικά χρόνια είχαν δημοσιευτεί σε επίσημα επιστημονικά περιοδικά κύρους, μιλούσαν για κλιματική αλλαγή ως ένα φυσικό περιοδικό φαινόμενο που οφείλεται στις ηλιακές δραστηριότητες και μόνο ένα ελάχιστο ποσοστό της τάξεως του 2-3% στην αυξημένη περιεκτικότητα της ατμόσφαιρας σε CO2. Οι μελέτες αυτές σήμερα κατά ένα περίεργο τρόπο έχουν ‘’θαφτεί’’ και οι μελετητές επιστήμονες έχουν ‘’εξαφανιστεί’’.
Τι βλέπουμε σήμερα στο υπάρχον πολιτικό σύστημα της χώρας¨? Και τα τρία κόμματα εξουσίας θεωρούν ότι η λαθρομετανάστευση είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο που ως χώρα οφείλουμε να το διαχειριστούμε με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα, με κανόνες και ελεγχόμενες ροές. Δηλαδή αποδέχονται ότι η Ελλάδα πρέπει να λύσει το δημογραφικό της πρόβλημα μέσα από έναν παράνομο εποικισμό και σταδιακής αντικατάστασης του γηγενή πληθυσμού της, εξυπηρετώντας νέα οικονομικά και παραγωγικά μοντέλα ανάπτυξης που επιβάλουν οι παγκοσμιοποιητές, δηλαδή εφαρμογές εργασιακού μεσαίωνα και πριμοδότηση της υπαμειβόμενης εργασίας.
Και τα τρία κόμματα ως εκφραστές της παγκοσμιοποίησης είναι υπέρμαχοι της πολυπολιτισμικότητας, της ουδετεροφυλίας, της μετάβασης σε μία ψηφιακή εποχή, όχι όπως αθώα φαίνεται, ότι δηλαδή θα χρησιμοποιηθούν νέες τεχνολογίες για να διευκολυνθεί η καθημερινότητα του πολίτη, αλλά για να αδρανοποιήσουν τις κριτικές νοητικές διεργασίες του ανθρώπου, να αυτοματοποιήσουν τις θέσεις εργασίας, ώστε σταδιακά ο άνθρωπος να αντικατασταθεί από μια ελεγχόμενη μηχανή.
Εχθροί στα σχέδια τους είναι η διατήρηση του κράτους έθνους, η κοινωνική συνοχή, οι παραδοσιακές αξίες και τα ήθη και έθιμα κάθε χώρας , είτε αυτά είναι πολιτιστικά, είτε θρησκευτικά, είτε εθνικά, είτε πολιτισμικά.
Επειδή αυτές οι αλλαγές δεν θα μπορούσαν να εφαρμοστούν χωρίς κοινωνικές αντιδράσεις, το καλύτερο όπλο κοινωνικού ελέγχου ήταν η διασπορά του φόβου, του τρόμου, του πανικού, του θανάτου μέσα από μια πανδημία που θα ανέστειλε κάθε αντίδραση για κοινωνικές εκρήξεις. Δεν είναι τυχαίο που όλα τα περιοριστικά μέτρα που εφαρμόστηκαν βρήκαν σχεδόν την πλήρη αποδοχή όλων των κομμάτων εξουσίας, όχι μόνο στην Ελλάδα , αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο.
Τελικά οι κομματικές μάσκες έπεσαν, δεν υπάρχει καμία δεξιά ή κεντρώα ή αριστερή αντίληψη ή αντίστοιχα εφαρμοζόμενη πολιτική, το μόνο που υπάρχει είναι οι δύο πόλοι, αυτοί που υποστηρίζουν την Νέα Τάξη Πραγμάτων και αυτοί που την μάχονται.
Το ελληνικό πολιτικό σύστημα κινείται παθητικά με πυξίδα το «GreatReset» ενώ ο κορωνοϊός είναι το καλύτερο άλλοθι ή η καλύτερη ευκαιρία επιβολής μιας «νέας τάξης» παγκόσμιου ολοκληρωτισμού με συνοπτικές διαδικασίες.
Οι συνέπειες από την στερέωση ενός τέτοιου καθεστώτος ημιαποικίας ως αναζωογονημένος μεταπρατισμός στις νέες πίστες της τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης και των πράσινων αναδιαρθρώσεων θα προκαλέσει μία υποτελή δορυφοροποίηση και κατακερματισμό της χώρας σε οικονομικές και γεωπολιτικές ζώνες.
Μιχάλης Χριστοδουλίδης
Τι βλέπουμε σήμερα στο υπάρχον πολιτικό σύστημα της χώρας¨? Και τα τρία κόμματα εξουσίας θεωρούν ότι η λαθρομετανάστευση είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο που ως χώρα οφείλουμε να το διαχειριστούμε με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα, με κανόνες και ελεγχόμενες ροές. Δηλαδή αποδέχονται ότι η Ελλάδα πρέπει να λύσει το δημογραφικό της πρόβλημα μέσα από έναν παράνομο εποικισμό και σταδιακής αντικατάστασης του γηγενή πληθυσμού της, εξυπηρετώντας νέα οικονομικά και παραγωγικά μοντέλα ανάπτυξης που επιβάλουν οι παγκοσμιοποιητές, δηλαδή εφαρμογές εργασιακού μεσαίωνα και πριμοδότηση της υπαμειβόμενης εργασίας.
Και τα τρία κόμματα ως εκφραστές της παγκοσμιοποίησης είναι υπέρμαχοι της πολυπολιτισμικότητας, της ουδετεροφυλίας, της μετάβασης σε μία ψηφιακή εποχή, όχι όπως αθώα φαίνεται, ότι δηλαδή θα χρησιμοποιηθούν νέες τεχνολογίες για να διευκολυνθεί η καθημερινότητα του πολίτη, αλλά για να αδρανοποιήσουν τις κριτικές νοητικές διεργασίες του ανθρώπου, να αυτοματοποιήσουν τις θέσεις εργασίας, ώστε σταδιακά ο άνθρωπος να αντικατασταθεί από μια ελεγχόμενη μηχανή.
Εχθροί στα σχέδια τους είναι η διατήρηση του κράτους έθνους, η κοινωνική συνοχή, οι παραδοσιακές αξίες και τα ήθη και έθιμα κάθε χώρας , είτε αυτά είναι πολιτιστικά, είτε θρησκευτικά, είτε εθνικά, είτε πολιτισμικά.
Επειδή αυτές οι αλλαγές δεν θα μπορούσαν να εφαρμοστούν χωρίς κοινωνικές αντιδράσεις, το καλύτερο όπλο κοινωνικού ελέγχου ήταν η διασπορά του φόβου, του τρόμου, του πανικού, του θανάτου μέσα από μια πανδημία που θα ανέστειλε κάθε αντίδραση για κοινωνικές εκρήξεις. Δεν είναι τυχαίο που όλα τα περιοριστικά μέτρα που εφαρμόστηκαν βρήκαν σχεδόν την πλήρη αποδοχή όλων των κομμάτων εξουσίας, όχι μόνο στην Ελλάδα , αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο.
Τελικά οι κομματικές μάσκες έπεσαν, δεν υπάρχει καμία δεξιά ή κεντρώα ή αριστερή αντίληψη ή αντίστοιχα εφαρμοζόμενη πολιτική, το μόνο που υπάρχει είναι οι δύο πόλοι, αυτοί που υποστηρίζουν την Νέα Τάξη Πραγμάτων και αυτοί που την μάχονται.
Το ελληνικό πολιτικό σύστημα κινείται παθητικά με πυξίδα το «GreatReset» ενώ ο κορωνοϊός είναι το καλύτερο άλλοθι ή η καλύτερη ευκαιρία επιβολής μιας «νέας τάξης» παγκόσμιου ολοκληρωτισμού με συνοπτικές διαδικασίες.
Οι συνέπειες από την στερέωση ενός τέτοιου καθεστώτος ημιαποικίας ως αναζωογονημένος μεταπρατισμός στις νέες πίστες της τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης και των πράσινων αναδιαρθρώσεων θα προκαλέσει μία υποτελή δορυφοροποίηση και κατακερματισμό της χώρας σε οικονομικές και γεωπολιτικές ζώνες.
Μιχάλης Χριστοδουλίδης
Πηγή : https://analyst.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου