Με τον όρο ψευδοκράτη εννοώ τα κράτη που δημιουργήθηκαν τεχνηέντως και λόγω γεωπολιτικών συμφερόντων κι όχι πάνω στις θεμελιώδεις αξίες της Ηροδότειας τοποθέτησης (ομόαιμο, ομόθρησκο, ομόγλωσσο και ομότροπο).
Η Ελλάδα βρέθηκε δυστυχώς μέσα στο στόχαστρο της γεωπολιτικής πάλης των μεγάλων δυνάμεων και μετά την διάλυση της οθωμανικής αυτοκρατορίας με απόφαση των τότε ισχυρών της εποχής κατέληξε να περιτριγυρίζεται από ψευδοκράτη με ψευδείς πολιτιστικές ταυτότητες και με ψευδή ιστορικά στοιχεία που από την ημέρα της ιδρύσεως τους δεν έπαψαν να επωμίζονται γεωγραφικά διαμερίσματα και ιστορικές και πολιτιστικές κληρονομιές της Ελλάδος.
Παρότι ως ψευδοκράτος είναι γνωστό μόνο το κρατίδιο της κατεχόμενης Βόρειας Κύπρου σε νομικό και διεθνές επίπεδο από τις τουρκικές δυνάμεις, επί της ουσίας πρόκειται για 4 στο σύνολο γειτονικά ψευδοκράτη τα οποία περικυκλώνουν τον ελλαδικό χώρο και αναγκάζουν την πατρίδα μας να είναι η μοναδική χώρα στον παγκόσμιο χάρτη που συνορεύει με τον εαυτό της.
Εξαιρώντας κράτη όπως το Λιχτενστάιν, το Λουξεμβούργο, τα νησιά Φερόε, κλπ ή τους πολιτικούς διαχωρισμούς κρατών όπως της Βόρειας με την Νότια Κορέα ή την Βόρειας με την (Νότια) Ιρλανδία από τις αποικιακές δυνάμεις θα εξηγήσω τις 4 βασικές περιπτώσεις που μας αφορούν γεωγραφικά, πολιτιστικά, γεωπολιτικά και ιστορικά.
Αλβανία, το κράτος των Ιλλυρίων
Ξεκινώντας από τα δυτικά μας δεν ξέρω αν πρόκειται για χώρα των Ιλλυρίων ή για χώρα των Ηλιθίων. Ο αλβανικός λαός είναι ένας λαός διαχωρισμένος μεταξύ του γεωγραφικά, πολιτιστικά και θρησκευτικά. Στο Βορρά έχουμε τους μουσουλμάνους Γκέκες, στη μέση έχουμε τους καθολικούς Τόσκες και στο νότο τους ορθόδοξους Αλβανούς και Έλληνες Βορειοηπειρώτες. (1) Φυλετικά, οι Αλβανοί προέρχονται από την περιοχή του Καυκάσου ως φυλή, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν στη γη της Ηπείρου και πέρα του Δυρραχίου από τις μαζικές μετακινήσεις πληθυσμών την περίοδο της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Το κρατικό τους αφήγημα περί απογόνων των Ιλλυρίων έχει ιστορική βάση αλλά δεν διαθέτει γενετικό και πολιτιστικό υπόβαθρο.
Στην περιοχή αυτή, ιστορικά κατοικούσαν οι Ιλλύριοι, λαός πολεμικός και ατίθασος, ο οποίος κατά κάποιους ιστορικούς, θεωρούνταν ελληνικό φύλο μη ενταγμένο στην ευρύτερη ελληνική οικογένεια με ισχυρές διαφοροποιήσεις σε ήθη και έθιμα. Ακόμα κι αν υπάρχει ιλλυρικό αίμα στις φλέβες τους, αυτό δεν σημαίνει πως οι Ιλλύριοι είναι Αλβανοί, ούτε ότι όλοι οι Αλβανοί είναι Ιλλύριοι. Ίσως να υπήρξε μια όσμωση εκείνη την εποχή και να ενσωματώθηκαν στον αλβανικό κορμό, όμως πολλά ιλλυρικά φύλα εντάχθηκαν με το πέρασμα του χρόνου στη Σερβία και το Μαυροβούνιο. Ο μύθος του ελληνοσερβικής καταγωγής Γεωργίου Καστριώτη ή αλλιώς Σκεντερμπέης (Μεγαλέξανδρος) αποτελεί το εθνικό σύμβολο συσπείρωσης όλων των Αλβανών και η αναφορά του ονόματος του γεννά τον νέο μεγαλοιδεατισμό του ‘’αλβανικού έθνους’’ για τη Νέα Μεγάλη Αλβανία. (2) Αν και ο Γεώργιος Καστριώτης πολέμησε σκληρά και πιστά τον Τούρκο και στάθηκε σαν τελευταίος υπερασπιστής της Χριστιανοσύνης απέναντι στη κατάκτηση του Ισλάμ.
Τέλος το κράτος των Αλβανών για όποιον έχει διαβάσει ιστορία και διπλωματία, είναι ένα κράτος που στήθηκε ακραιφνώς γιατί εξυπηρετούσε τότε τα γεωπολιτικά συμφέροντα της Ιταλίας και της Αυστρίας όπου είχαν εναντιωθεί στη προσάρτηση της Βορείου Ηπείρου στον εθνικό κορμό παρά την διπλή απελευθέρωση της καταπονημένης και αδικημένης ηπειρωτικής μας γης διότι τους έκοβε την έξοδο στην Αδριατική θάλασσα. Πλέον, αποτελεί επίσημα έναν σφετεριστή της ελληνικής ιστορίας, που ονειρεύεται προελάσεις μέχρι την Στερεά Ελλάδα και ενσωμάτωση των Ιονίων Νήσων μας και καταδιώκει και εξανδραποδίζει μέχρι τις μέρες μας τον ελληνορθόδοξο πληθυσμό της Βορείου Ηπείρου με τελευταίο θύμα, την στυγερή δολοφονία του νεαρού Κωνσταντίνου Κατσιφά. Ανεπίσημα, αποτελεί ένα κράτος – εγκληματίας του ποινικού κώδικα, μιας σύμφωνα με έρευνες και στοιχεία, χαρακτηρίζεται ως η ‘’Κολομβία’’ της Ευρώπης με πρωτιά στο εμπόριο όπλων και ναρκωτικών. (3)
Σκόπια, το κράτος των Σλαβομακεδόνων
Η χώρα των Σκοπίων είναι ένα πολυφυλετικό κρατίδιο με αναρίθμητες φυλετικές διαστάσεις και σημαντικές πολιτιστικές και θρησκευτικές διαφοροποιήσεις. Με το σχεδόν 40% του πληθυσμού να αποτελείται από Αλβανούς μουσουλμάνους και οι λοιπές εθνικές μειονότητες όπως αυτές των Ελλήνων, των Ρουμάνων, των Σέρβων, των Βουλγάρων κλπ. να μειώνουν κατά πολύ την ομοιογένεια της ψευτομακεδονικής σλαβικής φυλής. Το κρατικό αφήγημα των Σκοπιανών ξεκινάει από τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου με την δημιουργία Λαϊκής Δημοκρατίας της Μακεδονίας από τον Κροάτη κομμουνιστή ηγέτη της Γιουγκοσλαβίας, Γιόσιπ Μπρόζ Τίτο, ο οποίος ως τότε σύμμαχος της Σοβιετικής Ένωσης δημιουργεί προϋποθέσεις αποσταθεροποίησης στα Βαλκάνια και ανοίγει τον δρόμο για μια μελλοντική επιθετική ενέργεια εις βάρος της Ελλάδος, η οποία εντάσσεται στη Δυτική Συμμαχία με σκοπό την ίδρυση της Μεγάλης Μακεδονίας του Αιγαίου. (4)
Το σχέδιο αυτό θα εγκαταλειφθεί από τις κρατικές κομμουνιστικές ηγεσίες της Γιουγκοσλαβίας, όχι από φιλότιμο ή από γνώση της ιστορίας, αλλά επειδή οι Γιουγκοσλάβοι θα έρθουν σε σύγκρουση με τους Σοβιετικούς, με αποτέλεσμα οι πρώτοι να στραφούν προς τη Δύση. Το αφήγημα όμως περί απελευθέρωσης των ‘’σκλαβωμένων’’ Μακεδόνων της ελληνικής περιφέρειας θα παραμείνει για να τους τονώνει το ηθικό και να δίνει νόημα στην ανύπαρκτη ιστορική υπόσταση τους μέσα στη πολυεθνική Ομοσπονδία της Γιουγκοσλαβίας. Αναμφισβήτητα, αρκετοί Σκοπιανοί φέρουν μακεδονικό αίμα, άλλοι είχαν εκσλαβιστεί κατά την διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνος ενώ αρκετοί είναι απόγονοι σλαβόφωνων Ελλήνων και Ελλήνων συμμοριτών που κατέφυγαν μετά την λήξη του Ελληνικού Εμφυλίου.
Η ειδοποιός διαφορά βρίσκεται στο γεγονός πως κατά το δικό τους κρατικό αφήγημα η Μακεδονία δεν αποτελεί ιστορικό κομμάτι της Ελλάδος, ούτε και πολιτιστικός φορέας του Ελληνισμού αλλά στέκεται ως αυτόνομη και διακριτή ιστορική περιοχή, πολιτισμό και ταυτότητα μέσα στο χώρο των Βαλκανίων.
Η καπήλευση του ονόματος της Μακεδονίας από τους γείτονες, η εθνικιστική έξαρση γύρω από το ιδεολόγημα του ‘’μακεδονισμού’’ (5) και η συνεχή προπαγάνδα για αλυτρωτισμό με τη στήριξη της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ προϊδεάζουν για μελλοντική γεωπολιτική αστάθεια στην περιοχή και για πολιτιστικό διαχωρισμό με σκοπό να διχοτομήσουν την Ελλάδα σε Βόρεια και Νότια κατά τα πρότυπα άλλων διχοτομημένων κρατών, ιδίως μετά και την απεχθή Συμφωνία των Πρεσπών, ακολουθώντας την ίδια πολιτική γραμμή και την ίδια γεωπολιτική στρατηγική επί Τίτο. Το κράτος των Σκοπίων είναι ένα τεχνητό κράτος με μηδαμινή συνοχή, ιστορική υπόσταση και εθνική ταυτότητα το οποίο διατηρείται ακόμη εξαιτίας των χρηματοδοτήσεων του Ιδρύματος Σόρος, της ευρωπαϊκής και αμερικανικής βοήθειας και των άφθονων καζίνο της λειτουργώντας ως οικονομικός αφορολόγητος παράδεισος.
Βουλγαρία, το κράτος των Κομιτατζήδων
H Βουλγαρία ίσως να αποτελεί και την μοναδική εξαίρεση στον κανόνα των ψευδών κρατών δεδομένου της ιστορικής της ύπαρξης από τα βυζαντινά χρονικά και είναι η μοναδική χώρα, η οποία μέχρι στιγμής δεν γεννά ζητήματα εις βάρος της πατρίδος μας μετά την οριστική της ήττα στον Μακεδονικό Αγώνα, στον Β’ Βαλκανικό Πόλεμο και στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. (6) Παρόλα αυτά, η φυλετική ομοιογένεια είναι και στη βόρεια γείτονα χώρα ποικίλη με πολλές προσμείξεις και πρόδηλες διαφορές σε βορρά και νότο περικλείοντας πολλά μεσογειακά και μογγολικά χαρακτηριστικά εντός της. Το σλάβικο κράτος της Βουλγαρίας και η σφυρηλάτηση της εθνικής τους συνείδησης δημιουργήθηκε από την έμπνευση, επιρροή και υποστήριξη της ρωσικής διανοητικής τάξης και του ρωσικού τσαρικού καθεστώτος μέσα στο πλαίσιο ενός ευρύτερου γεωπολιτικού σχεδίου που θα διευκόλυνε την κάθοδο των Ρώσων στις θερμές θάλασσες και θα ενίσχυε το κίνημα του πανσλαβισμού.
Σημαντικό γεγονός γα την διαφοροποίηση του βουλγαρικού πληθυσμού ως ξεχωριστό έθνος εκτός από την φυλή και την γλώσσα, στάθηκε και η απόσχιση της βουλγαρικής εκκλησίας από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και την ίδρυση της Εξαρχίας, η οποία εργαλειοποιήθηκε για τον εκσλαβισμό των ελληνικών πληθυσμών στη Μακεδονία κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνος.
Παρότι σαν λαός είναι ιδιαίτερος φιλικός προς τους Έλληνες και πολλοί από αυτούς θαυμάζουν και συμπαθούν την Ελλάδα και τους Έλληνες, οι ιστορικές καταβολές και πολεμικές μας αντιπαραθέσεις δεν τους αφήνουν να ξεφύγουν από την ψευδαίσθηση της Μεγάλης Βουλγαρίας και την υποτιθέμενη ‘’άδικη κατοχή’’ της Κεντρικής και Ανατολικής Μακεδονίας και των βορείων νήσων του Αιγαίου από τους Έλληνες. Σαφώς, για κάποιον που έχει παρατηρήσει τα πολιτικά βήματα των Βουλγάρων στην ιστορία, π.χ. Β’ Βαλκανικός και Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, καταλαβαίνει απόλυτα πως πρόκειται για ένα έθνος καιροσκόπων και οπορτουνιστών που μπορεί να αλλάξει στάση και στρατόπεδο την τελευταία στιγμή αν πρόκειται να κερδίσει μισή μερίδα γης.
Έχοντας εγκαταλείψει προ πολλού τα σχέδια τους για κατάκτηση της Θεσσαλονίκης και εξόδου στο Αιγαίο και αντιμετωπίζοντας τα τελευταία χρόνια οικονομική ύφεση και ένδεια επιβιώνοντας κατά κάποιον τρόπο από τις μαζικές αφίξεις Ελλήνων στα χιονοδρομικά κέντρα τους και για αγορές φτηνών εμπορευμάτων στα μαγαζιά τους κρατούν σαν λαός και σαν κράτος μια ήπια και διπλωματική στάση απέναντι μας, ιδίως τώρα που ενοχλούνται ιδιαίτερα με τα ιστορικά ψεύδη των Σκοπιανών γειτόνων μας και την αντιεπιστημονική προσάρτηση της σλαβικής τους γλώσσας ως ‘’μακεδονική’’. (7)
Ίσως στο εγγύς μέλλον και υπό προϋποθέσεις, η Βουλγαρία να σταθεί και πάλι προσωρινός σύμμαχος της Ελλάδος για την διάλυση του κρατιδίου των Σκοπίων και την αντιμετώπιση του τουρκικού επεκτατισμού.
Σημειώσεις:
1. Η Καταγωγή των Ελλήνων, οι ρίζες, οι συγγενείς, οι γείτονες – Δημήτρης Δημόπουλος
2. Η Καταγωγή των Αλβανών και οι Αρβανιτόφωνοι Έλληνες – Δημήτριος Ευαγγελίδης
3. Η Ελληνολαβανική Συνεννόησις – Νεοκλής Καζάζης
4. Το Μακεδονικό – Νικόλαος Μέρτζος
5. Μακεδονισμός, ο Ιμπεριαλισμός των Σκοπίων 1944 – 2006 – Ιάκωβος Μιχαηλίδης
6. Η Ελλάς κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους – Σαράντος Καργάκος
7. Το Μακεδονικό Ζήτημα – Κωνσταντίνος Βακαλόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου