Από τα τέλη του 17ου αιώνα μια ομάδα διασήμων ερευνητών (J. Fourier, L. Agassiz, J. Tyndall, S. Arrhenius και πάρα πολλοί άλλοι) προσπάθησαν να βρουν την αιτία που προκαλεί Κλιματική Αλλαγή. Τις αλλαγές στο κλίμα τις είχαν διαπιστώσει οι γεωλόγοι του Τεταρτογενούς, δηλαδή οι επιστήμονες που σπουδάζουν την παλαιοκλιματολογία. Η σκέψη τους πήγε στις αυξομειώσεις των συγκεντρώσεων του ατμοσφαιρικού διοξειδίου του άνθρακος που όμως δεν προερχόταν από την βιομηχανική δραστηριότητα και τους υδρογονάνθρακες.
Η Κλιματική Αλλαγή, λοιπόν, απασχολούσε την ανθρωπότητα πάνω από 200 χρόνια και δεν είναι φαινόμενο των τελευταίων 40 ετών, όπως το παρουσιάζουν οι περιβαλλοντολόγοι και οι πολιτικοί μας. Έτσι, οι επιστήμονες απεφάσισαν να στείλουν στην ατμόσφαιρα αερόστατα για 165 χρόνια, ήτοι από το 1800 μέχρι το 1965, που έπαιρναν δείγματα ατμοσφαιρικού αέρα από τέσσερις ηπείρους.
Εικόνα 11. Ενδείξεις διακυμάνσεων των συγκεντρώσεων του ατμοσφαιρικού διοξειδίου του άνθρακος τον 20ο αιώνα στο Βόρειο Ημισφαίριο. Άξιον παρατήρησης είναι οι συγκεντρώσεις του ατμοσφαιρικού διοξειδίου του άνθρακος 435ppm το 1822, 390 ppm το 1860 και 400 ppm το 1940, όταν δεν είχαμε βιομηχανική δραστηριότητα, Beck 2007.
Έκαναν 90.000 μετρήσεις και τα αποτελέσματα παρουσιάζονται στις εικόνες 11 και 12. Η εικόνα 11 δείχνει ότι οι χρονιές 1821, 1860 και το 1940 ήταν τρεις εποχές που είχαμε υψηλές συγκεντρώσεις διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, 435 ppm, 390 ppm και 400ppm αντιστοίχως και ταυτόχρονα υψηλές θερμοκρασίες.
Εικόνα 12. Μέση ετήσια θερμοκρασία της Ανταρκτικής από 5 τοποθεσίες βάση μετρήσεων ισοτόπων δ 18Οαπό το 1800 μ.Χ. έως το 2000 μ.Χ., Schneider et. al., 2006. Συσχέτιση με τις μετρήσεις του επιστήμονα Beck, 2007.
Αυτές οι δύο περίοδοι δεν μπορούν να συνδεθούν με το ατμοσφαιρικό διοξείδιο του άνθρακος, που παράγεται από την χρήση υδρογονανθράκων. Και τίθεται το ερώτημα μήπως το ατμοσφαιρικό διοξείδιο του άνθρακος είναι αποτέλεσμα της αύξησης της γήινης θερμοκρασίας και όχι η αιτία; Είναι η δεύτερη φορά που παρατηρείται αυτή η υστέρηση.
Εικόνα 13. Αμμοθύελλα (Dust Bowl or Dirty Thirties) κατά την περίοδο ξηρασίας στο Stratford, Texas, 1935. www.mccord. museum. qc.ca “Home Page”
Μεταξύ 1920 και 1940 είχαμε μια πολύ θερμή και ξηρή εποχή στην Γη, κάτι που πρέπει να θυμούνται όσοι γεννήθηκαν πριν το 1940. Η ξηρασία και άνοδος της θερμοκρασίας κατέστρεψαν τη γεωργία και την κτηνοτροφία σε ΗΠΑ και Ευρώπη (εικόνες 13 και 14). Αυτή η περίοδος ονομάστηκε "The Great Depression Years" και είχε οικονομικές και γεωπολιτικές επιπτώσεις. Άνοδο του Φραγκλίνου Ρούσβελτ σε ΗΠΑ και Χίτλερ στην Γερμανία.
Εικόνα 14. Πατέρας και τα δύο παιδία του κατά την διάρκεια αμμοθύελλας στο Cimaron County, Oklahoma, 1936. Φωτογραφία Arthur Rothstein. www.mccord. museum. qc.ca “Home Page”, Thematic.
Μετά το 1940 πέφτουν απότομα οι θερμοκρασίες με αποτέλεσμα να έχουμε βαρείς χειμώνες, γεγονός που συνέβαλε στο να χάσει ο Χίτλερ τον πόλεμο στην Ρωσία (εικόνα 15). Από το 1980 και μετά, μπαίνουμε σε μία περίοδο αύξησης της μέσης γήινης θερμοκρασίας, η οποία άρχισε από τους πολιτικούς να αποδίδεται στην χρήση των υδρογονανθράκων.
Συγκεκριμένα, η Θάτσερ, πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας, επειδή ήρθε σε μεγάλη αντίθεση με τους ανθρακωρύχους, οι οποίοι υποστήριζαν το Εργατικό Κόμμα, πλήρωσε τους επιστήμονες --και δυστυχώς αυτοί το δέχτηκαν-- για να αποδείξουν ότι η χρήση του λιθάνθρακα στην ηλεκτροπαραγωγή θα καταστρέψει την ανθρωπότητα.
Διοξείδιο του άνθρακος και Κλιματική Αλλαγή
Τότε, η συγκέντρωση του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα είχε αυξηθεί κατά 0,002% από την κανονική του, δηλαδή από τα 0,035% έφθασε στα 0,037%. Και ο κόσμος το πίστεψε. Όταν η Θάτσερ έχασε τις εκλογές το 1988, την σκυτάλη την πήραν ο ΟΗΕ, ένας επίσης πολιτικός οργανισμός. Αποτέλεσμα αυτής της τραγωδίας είναι να πολιτικοποιηθεί ένα πολύπλοκο και πολυπαραγοντικό φυσικό φαινόμενο, όπως είναι η Κλιματική Αλλαγή, σε μοχλό καταστροφής οικονομιών και κρατών.
Εικόνα 15. Ο βαρύτατος χειμώνας του 1942 που δοκίμασε βαρύτατα τις γερμανικές δυνάμεις στο Ρωσικό πεδίο των μαχών. Η Ρωσική αντεπίθεση.
Τη συνέχεια την γνωρίζουμε. Μπαίνουν σε αυτό το σκηνικό οι πολιτικοί. Πρώτος απ' όλους, ο Αλ Γκορ, δημοσιογράφος αλλά και αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, που έχει επενδύσει πολιτικά στο φαινόμενο του θερμοκηπίου. Ο Αλ Γκορ είναι συνιδρυτής και πρόεδρος της Generation Investment Management και επίσης συνεργάτης στην εταιρία Kleiner Perkins, επικεφαλής της ομάδας λύσεων για την Κλιματική Αλλαγή. Επίσης, τη σκυτάλη πήρε ο πρόεδρος της Γαλλίας Εμμανουέλ Μακρόν αλλά και η ΕΕ. Δηλαδή, πουθενά επιστήμη.
Το βασανιστικό ερώτημα παραμένει
Εικόνα 16. Η δημιουργία ηλιακών ανέμων ως αποτέλεσμα των ηλιακών εκρήξεων/ηλιακών κηλίδων και η επίδρασή τους στην γήινη μαγνητόσφαιρα και ατμόσφαιρα.
Ερώτημα: Έχουμε κλιματική αλλαγή; Η απάντηση είναι ναι, αλλά δεν οφείλεται στις πολύ μικρές διακυμάνσεις του ατμοσφαιρικού διοξειδίου του άνθρακος που εντοπίζονται στο τρίτο δεκαδικό ψηφίο της εκατοστιαίας σύνθεσης της ατμόσφαιρας. Είναι ηλίθιο να το πιστεύουμε. Τότε που οφείλεται η κλιματική αλλαγή;
Εικόνα 17. Οι καιρικές προβλέψεις βάσει κύκλων των ηλιακών κηλίδων. Ο ηλιακός κύκλος 24 είναι μικρός και προβλέπει/ προετοιμάζει ότι μετά το 2020 θα πέσει η μέση γήινη θερμοκρασία.
Στις εξάρσεις/εκρήξεις του ηλίου που διαπιστώνονται από τον αριθμό των ηλιακών κηλίδων, (εικόνα 16). Αυτές οι εξάρσεις (εικόνες 16 και 17), που έχουν πιστοποιηθεί και μελετηθεί από το 1600 μ.Χ. μέχρι σήμερα από καθηγητές και διευθυντές αστεροσκοπείων, λαμβάνουν χώρα κάθε 22, ή 44, ή 88 χρόνια και λέγονται κύκλοι των Wolf-Gleissberg (εικόνα 18). Οι μεγαλύτερης διαρκείας κύκλοι των 200 ετών λέγονται κύκλοι De Vries.
Αυτές οι εξάρσεις, που εκδηλώνονται με μαζικές εκλύσεις κοσμικής σκόνης (εικόνες 19 και 20), επηρεάζουν το κλίμα στη Γη και εξηγούν τις κλιματικές αλλαγές που παρατηρούμε από το 1400 μ.Χ. μέχρι σήμερα. Τέτοιες αλλαγές είναι οι μικρές παγετώδεις περιόδους που είχαμε από το 1400 μ.Χ. μέχρι το 1800 μ.Χ., Maunder minimum και Dalton minimum (εικόνα 18).
Εικόνα 18. Προσομοίωση των ηλιακών δραστηριοτήτων με βάση τις συγκεντρώσεις του ισοτόπου 10 Be που βρέθηκαν στην πάγο-κολώνα Dye-3 που λήφθηκε από την Γροιλανδία, Beer et. al,. 1994. Το 10 Be προέρχεται από την εισερχόμενη γαλακτική σποδό. Συσχετισμός με τον αριθμό των ηλιακών κηλίδων από το 1600 μ. Χ. έως το 2000 μ. Χ., Hoyt and Schatten 1998a and 1998b.
Αυτές οι παρατηρήσεις επιβεβαιώνονται από τα ισότοπα Βηρυλλίου 10 (10Be) που βρίσκονται μόνο στην γαλακτική σκόνη και είναι παράγωγα των ηλιακών εκρήξεων. Η γαλακτική σκόνη με ισότοπα του 10Be που βρέθηκε στον πάγο-πυρήνα Dye-3 που πήραν οι Δανοί από την Γροιλανδία.
Οι διακυμάνσεις της περιεκτικότητας σε Be10 συμπίπτουν απόλυτα με την δραστηριότητα των ηλιακών κηλίδων, οι οποίες επηρεάζουν την γήινη μέση θερμοκρασία. Επίσης οι Friss-Christiansen (Nobel prize winner) και Lassen, αστροφυσικοί στο αστεροσκοπείο της Κοπεγχάγης έδειξαν την σχέση των ηλιακών κηλίδων με την άνοδο/κάθοδο της μέσης γήινης θερμοκρασίας και των συγκεντρώσεων του ατμοσφαιρικού διοξειδίου του άνθρακος (εικόνα 21).
Εικόνα 19. Φωτογραφία του γαλαξία Μ104 από το τηλεσκόπιο Hubble. Ο γαλαξίας απέχει 28 εκατομμύρια έτη φωτός από την γη. Έχει 800 δισεκατομμύρια ήλιους και διάμετρο 50000 έτη φωτός. Χαρακτηριστική είναι η γαλακτική σποδός που εκλύεται στο διάστημα.
Τώρα που τελειώνει ο κύκλος 24 της ηλιακής δραστηριότητας θα μπούμε, κατά τον αστροφυσικό Abdussamatov, διευθυντή του αστεροσκοπείου της Αγίας Πετρούπολης, σε μία περίοδο πτώσης της θερμοκρασίας, εικόνες 22 και 23.
Εικόνα 20. Ουράνια επίδραση του κλίματος κατά τον Φανεροζωίκό Αιώνα. Επίδραση της ροής της κοσμικής ακτινοβολίας και σποδού στην διακύμανση της γήινης θερμοκρασίας κατά τα τελευταία 500 εκ. χρόνια με κύκλους κάθε 200 χρόνια, κύκλοι Wilson, Shaviv and Weiser, 2003.
Είναι φανερό ότι η λεγόμενη υπερθέρμανση, που προωθείται ως η καταστροφή της ανθρωπότητας, με βάση την αύξηση της εκατοστιαίας περιεκτικότητας του ατμοσφαιρικού διοξειδίου του άνθρακα κατά 0.005, είναι καθαρή απάτη. Αυτή η αύξηση είναι μηδαμινή και ανίκανη να επηρεάσει το κλίμα που είναι ένα πολυπαραγοντικό με τουλάχιστον 10 συναρτήσεις.
Είναι απαράδεκτη τακτική να επιβάλεις πράσινους φόρους για να προωθήσεις δήθεν καθαρές τεχνολογίες παραγωγής ηλεκτρισμού που απασχολούν απειροελάχιστα άτομα, που δεν προσφέρουν καμιά μα καμιά οικονομική βοήθεια στο δημόσιο και στις περιφέρειες, που δεν αναβαθμίζουν την γεωπολιτική θέση της Ελλάδας, που καταστρέφουν την χλωρίδα και την πανίδα, που παράγουν ακριβή κιλοβατώρα και που στο τέλος της λειτουργίας τους θα γεμίσουν τους τόπους με τοξικά απόβλητα.
Εικόνα 21. Συσχετισμός μεταξύ της περιοδικότητας και της διάρκειας των δραστηριοτήτων των ηλιακών κύκλων/εκρήξεων, της μέσης γήινης θερμοκρασίας και των συγκεντρώσεων του ατμοσφαιρικού CO2, Friss-Chriastaiansen and Lassen, 1991.
Οι σπάνιες γαίες και τα πιθανά ραδιενεργά τους συμπαρομαρτούμενα που χρησιμοποιούνται στον μηχανολογικό τους εξοπλισμό, κάπου πρέπει να ενταφιαστούν. Και αυτή η απάτη προωθείται για να ικανοποιήσουμε μερικούς επιχειρηματίες. Τα έσοδα από τον τουρισμό πάνε όλα στους εισαγωγείς υδρογονανθράκων και τώρα οι πράσινοι φόροι και οι φόροι διοξειδίου του άνθρακα πάνε στους ξένους κατασκευαστές και εισαγωγείς ανεμογεννητριών.
Εικόνα 22. Προβλεπόμενη μείωση της γήινης θερμοκρασίας λόγω της πτώσης των δραστηριοτήτων των ηλιακών κύκλων/εκρήξεών, κατά τον Ρώσο αστροφυσικό Khabibullo Abdussamatov.
Ναι, θα σώσουμε την Γη από την άνοδο του διοξειδίου της ατμόσφαιρας κατά 0.005%. Βαδίζουμε με σιγουριά σε ένα νέο μαύρο Μεσαίωνα πολύ χειρότερο από τον παλιό Μεσαίωνα. Κάποιοι κερδίζουν από την κλιματική αλλαγή που δήθεν οφείλεται στην ανθρώπινη δραστηριότητα.
Εικόνα 23. Πτώση της μέσης γήινης θερμοκρασίας από το 2020 έως το 2055 κατά 1.5Ο C από την σημερινή των 15.8Ο C κατά τον αστροφυσικό και διευθυντή του αστεροσκοπείου Pulikovo, της Αγίας Πετρούπολης, καθηγητή Khabibullo Abdussamatov.
Πηγή : https://slpress.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου