Όπως σημειώνει η συμμετοχή της Ελλάδας έχει διευρύνει τα γεωγραφικά όρια της πρωτοβουλίας προς τα δυτικά και είναι ιδιαίτερα σημαντική, καθώς το λιμάνι του Πειραιά αποτελεί στρατηγικό σημείο για την εμπορική σύνδεση, Ανατολής – Δύσης.
«Η Ελλάδα αισθάνεται ίσως με οδύνη ότι η επιβίωσή της εξαρτάται από την κινεζική πρωτοβουλία, καθώς τα προγράμματα της ΕΕ με λιτότητα, ιδιωτικοποιήσεις και διασώσεις έφεραν μόνο το θάνατο και την απελπισία με την κατάρρευση της απασχόλησης των νέων, την άνοδο του ποσοστού εγκληματικότητας και τις αυτοκτονίες», αναφέρει χαρακτηριστικά το think tank.
Ωστόσο, πραγματική επανάσταση στην οικονομική πρωτοβουλία της Κίνας έφερε η ένταξη της Ιταλίας στις 26 Μαρτίου και στα τέλη Απριλίου στο Πεκίνο θα λάβει χώρα η σύνοδος των δεκάδων κρατών, που έχουν υπογράψει μνημόνια συνεργασίας με την BRI, αλλά και χιλιάδων επιχειρήσεων.
Δέκα πρόσθετες συμφωνίες υπεγράφησαν μεταξύ της Κίνας και της Κροατίας πριν από τη σύνοδο κορυφής (17+1) των κρατών που εμπλέκονται στην οικονομική αυτή πρωτοβουλία.
Οι συμφωνίες συμπεριλαμβάνουν τον εκσυγχρονισμό των σιδηροδρομικών γραμμών (ιδίως από το Ζάγκρεμπ προς το λιμάνι της Αδριατικής Ριέκα), τη συνεργασία μεταξύ της Huawei και της Croatian Telecom, των μεγάλων λιμένων, την εκπαίδευση και την πολιτιστική συνεργασία.
Το γεγονός ότι η Κίνα επισημοποίησε μια συμφωνία οικονομικής και εμπορικής συνεργασίας με την ρωσική ηγεσία της Ευρασιατικής Οικονομικής Ένωσης τον Μάιο του 2018 είναι εξαιρετικά σημαντικό. Ενσωμάτωσε έτσι την πενταπλή συμμετοχή της Ρωσίας, της Λευκορωσίας, του Καζακστάν, της Αρμενίας και της Κιργιζίας στην BRI.
Ήδη η Κίνα έχει επενδύσει 98 δισεκατομμύρια δολάρια στις πραγματικές οικονομίες της Ευρασιατικής Οικονομικής Ένωσης που περιλαμβάνουν 168 έργα που συνδέονται με την BRI, αναφέρει το bankingnews.
Το νέο μοντέλο ανάπτυξης που κερδίζει όλο και περισσότερο τις κεντρικές και ανατολικές χώρες της Ευρασίας, καθώς και την Ελλάδα αλλά και την Ιταλία, έδωσε «μια ανάσα καθαρού αέρα για τους πολίτες παντού που κοιτάζουν με απόγνωση ένα διατλαντικό σύστημα που δεν μπορεί παρά να ζητήσει υπακοή σε μια αέναη δέσμη μέτρων λιτότητας, υπερπληθωριστικών τραπεζικών πρακτικών και μακροπρόθεσμων επενδύσεων στην πραγματική οικονομία.
Έτσι, η τεχνοκρατική κινητοποίηση κατά της BRI το τελευταίο διάστημα μπορεί να θεωρηθεί μόνο ως μια παράλογη προσπάθεια να σωθεί ένα σύστημα που έχει ήδη αποτύχει.
Οι τεχνοκράτες υπερασπίζονται τη «Νέα Παγκόσμια Διαταραχή», αναφέρει χαρακτηριστικά το «The Strategic Culture Foundation».
Ήδη έχουν σημειωθεί δύο κινήσεις εναντίον της BRI
Η πρώτη εντοπίζεται στη δημιουργία στις 11 Απριλίου 2019 μιας τριμερούς κοινοπραξίας μεταξύ της αμερικανικής επενδυτικής εταιρείας Overseas Private Investment Corporation (OPIC), του Οργανισμού Χρηματοδότησης και Ανάπτυξης του Καναδά (FinDev Canada) και 15 μελών της ΕΕ.
Η δεύτερη έγινε γνωστή αρκετές μέρες νωρίτερα με τη «Συμμαχία για Πολυμερείς Σχέσεις» μεταξύ Καναδά-Γερμανίας-Γαλλίας-Ιαπωνίας κατά τη διάρκεια της συνάντησης των G7 στη Γαλλία.
Ενώ η OPIC ιδρύθηκε το 1971, η χρήση της ως αντίθετης δύναμης κατά της BRI επισημοποιήθηκε στις 30 Ιουλίου 2018 όταν δημιούργησε τριμερή συμμαχία με την Ιαπωνία και την Αυστραλία για τη χρηματοδότηση υποδομών στον Ειρηνικό.
Επιπλέον, δημιουργήθηκε μια δεύτερη τριμερής συμμαχία στις 11 Απριλίου 2019, όταν ο Καναδός Paul Lamontagne (επικεφαλής της FinDev Canada), ο Nanno Kleiterp και ο πρόεδρος του OPIC, David Bohigian, υπέγραψαν νέα συμφωνία για τη δημιουργία μηχανισμού παράλληλης χρηματοδότησης υποδομών.
Στοχεύοντας στην Κίνα, η κοινοπραξία αυτή ανακοίνωνε ότι «θα ενισχύσει τη συναλλακτική, πολιτική και επιχειρησιακή συνεργασία μεταξύ των συμμετεχόντων και υπογραμμίζει τη δέσμευσή της να παράσχει μια ισχυρή εναλλακτική λύση στα μη αειφόρα μοντέλα ανάπτυξης που καθοδηγούνται από το κράτος».
Με τη συνεργασία αυτή, ο Bohigian δήλωνε ότι «προσπαθούμε να δώσουμε ένα παράδειγμα στον κόσμο για το πώς θα πρέπει να λειτουργήσει η χρηματοδότηση της ανάπτυξης».
Σαφώς επιτίθεται στην «ανικανότητα» της Κίνας για τη χρηματοδότηση της ανάπτυξης αλλά αγνοεί το γεγονός ότι έχουν επηρεαστεί άμεσα 800 εκατομμύρια άνθρωποι από την προσέγγιση του Πεκίνου στις επενδύσεις.
Ο Bohigian ευελπιστεί, πως ο πλανήτης θα ξεχάσει τη μεγάλη εξάρτηση, το χαοτικό χρέος και την 50ετή κυριαρχία του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας που δεν έχει συμβάλλει στην πραγματική ανάπτυξη των κρατών, σημειώνει το think tank.
Αν και ο αμερικανικός νόμος BUILD έχει αυξήσει την κρατική χρηματοδότηση από τις ΗΠΑ στην OPIC από τα 29 δισεκατομμύρια δολάρια στα 60 δισεκατομμύρια δολάρια για ένα χρόνο, δεν έχει παρουσιαστεί σοβαρός ολοκληρωμένος σχεδιασμός για ανάπτυξη.
«Η γεωπολιτική πρέπει να πεταχτεί έξω από το παράθυρο και ο Νέος Δρόμος του Μεταξιού είναι ο τρόπος εκβιομηχάνισης της Αφρικής, αντιμετώπιση της κατάστασης στη Μέση Ανατολή για να υπάρξει ειρήνη εκεί, να δημιουργηθεί μια αξιοπρεπής συνεργασία μεταξύ των ΗΠΑ, της Ρωσίας και της Κίνας», δήλωσε η επικεφαλής του Ινστιτούτου Schiller, Helga Zepp-Larouche.
«Και είναι για την Ευρώπη αυτό που πρέπει να απαιτήσουμε. Και ο καλύτερος τρόπος για να γίνει αυτό είναι, ολόκληρη η Ευρώπη να να υπογράψει μνημόνια συνεργασίας με την πρωτοβουλία Belt and Road».
«Αυτό», συνέχισε, «θα είναι το πιο σημαντικό πράγμα για να σταθεροποιήσουμε την παγκόσμια ειρήνη και να αποκαταστήσουμε επιτέλους τον κόσμο».
Πηγή: difernews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου