MOTD

Αλλαχού τα κόμματα γεννώνται διότι εκεί υπάρχουσι άνθρωποι διαφωνούντες και έκαστος άλλα θέλοντες. Εν Ελλάδι συμβαίνει ακριβώς το ανάπαλιν. Αιτία της γεννήσεως και της πάλης των κομμάτων είναι η θαυμαστή συμφωνία μεθ’ ης πάντες θέλουσι το αυτό πράγμα: να τρέφωνται δαπάνη του δημοσίου.

Εμμανουήλ Ροΐδης, 1836-1904, Έλληνας συγγραφέας

Κυριακή 21 Απριλίου 2019

Εθνική Άμυνα: Εγκληματούν όλοι συνειδητά και τους νοιάζει μόνο η καρέκλα

Με ένα εύστοχο σχόλιο / ανάλυση στην εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, στην έντυπη έκδοση που κυκλοφορεί στα περίπτερα, ο πρώην αρχηγός ΓΕΕΘΑ, ναύαρχος εν αποστρατεία Παναγιώτης Χηνοφώτης, λέει τα πράγματα με το όνομά τους για την εθνική άμυνα, την οποία όλοι κόπτονται ότι υπηρετούν, όμως άπαντες, συνεχίζουν την ίδια αυτοκαταστροφική – για την Ελλάδα τακτική της απαξίωσής της. 

Όπως αναφέρει, όλοι επικαλούνται τις ενστάσεις των δανειστών της χώρας, οι οποίοι όμως δεν θα είναι υπόλογοι εάν η άμυνα της χώρας καταρρεύσει. Το παρανοϊκό είναι ότι το πρόβλημα αυτό έχει ανακύψει στη χειρότερη δυνατή συγκυρία για τη χώρα από την άποψη των προκλήσεων στον τομέα της ασφάλειας, με την πολιτική τάξη της χώρας, χωρίς εξαιρέσεις, να έχει καταφέρει να σταματήσει κάθε είδος εξοπλιστικού προγράμματος επί μια 15ετία. 

Τα προβλήματα όμως δεν αντιμετωπίζονται επειδή επιλέξανε κάποιοι να τα κρύψουν κάτω από την “κουβέρτα”. Αντιθέτως, κάθε μέρα που περνά η κατάσταση επιδεινώνεται και οι ανελαστικές δαπάνες αυξάνονται, οπότε και βούληση να υπάρξει μελλοντικά, οι ανάγκες θα είναι τόσο μεγάλες και στους τρεις κλάδους, που και πάλι δεν θα είναι δυνατό να επανέλθει η ισχύς της χώρας στο επίπεδο που θα εξασφαλίζει ικανοποιητικό επίπεδο αποτροπής πριν περάσουν δεκαετίες, αφού κάθε χρόνο που νομίζουν ότι κερδίζουν και αποκαθιστούν τη δημοσιονομική σταθερότητα, επιβαρύνουν τις επόμενες γενιές.

Εάν στο μεταξύ δεν έχουμε πληρώσει την ηλιθιότητα ορισμένων, ή μάλλον των περισσότερων, με κάποια εθνική τραγωδία. Δεν έχουν όμως και την αρετή να αναγνωρίζουν τη νέα οικονομική κατάσταση της χώρας και να προχωρήσουν σε “θεραπεία σοκ” ώστε τα μέσα να αντιστοιχούν περισσότερο στις οικονομικές δυνατότητες και όχι να συνεχίζουν την κοροϊδία ότι δεν τρέχει τίποτα και ότι τα καταφέρνουμε μια χαρά, έστω με θυσίες. 

Τεράστιες είναι και οι ευθύνες της εκάστοτε στρατιωτικής ηγεσίας, αφού παρότι γνωρίζει τα αδιέξοδα, δεν θέτει τους πολιτικούς προ των ευθυνών τους. Ενίοτε, η ίδια πρακτική συνεχίζεται ακόμα κι όταν οι στρατηγοί περάσουν στον στίβο της πολιτικής. 

Δε γίνεται το νομοσχέδιο για τις προμήθειες να το έχει γράψει στα παλαιότερα των υποδημάτων του αυτός που παριστάνει τον αναπληρωτή ΥΕΘΑ και να ασχολούμαστε… με τους αντιρρησίες συνείδησης, για να παραστήσει αυτός στην παρέα του ΣΥΡΙΖΑ της εποχής του 3% τον συνεπή αριστερό. Και ο ναύαρχος ΥΕΘΑ να βρίσκει μόνο προσβολές όταν “του την είπαν” στο Κοινοβούλιο.

Η κατάσταση είναι απαράδεκτη, ιδίως όταν η υπονόμευση της στοιχειώδους ισχύος της χώρας έρχεται και ως αποτέλεσμα της αδράνειας αυτών που εκ της εξειδικεύσεώς τους γνωρίζουν τι διακυβεύεται κι ας διαγκωνίζονται με τους πολιτικούς σε μεγαλόστομες, αποτρεπτικού χαρακτήρα ρητορικές… εξάρσεις, διακινδυνεύοντας η ουσία του μηνύματός τους να πάψει να γίνεται πιστευτό εκ των πραγμάτων από τον αντίπαλο.

Φαίνεται πως ξεχνάμε ότι κανείς δεν είναι αφελής και ότι τα σύγχρονα μέσα αφήνουν πλέον πολύ ολίγα στο επίπεδο της εκτίμησης και όχι της βεβαιότητας για τις δυνατότητες του αντιπάλου. Θα έπρεπε να λειτουργούν με γνώμονα την παραδοχή, ότι ο αντίπαλος γνωρίζει για μας, τουλάχιστον όσα εμείς γνωρίζουμε γι’ αυτόν… και είναι πάρα πολλά. 

Με την ευκαιρία, μήπως θα έπρεπε και τα άλλα σαΐνια, οι επίδοξοι κυβερνήτες της χώρας, να μας πουν εάν ισχύει ή όχι η φημολογία που θέλει το δικό τους οικονομικό επιτελείο, να φλερτάρει με την ιδέα περικοπής – δεν κάνουμε πλάκα – των αμυντικών δαπανών, τη στιγμή που όσα προβλέπονται αυτή την εποχή δεν επαρκούν ούτε για την αποπληρωμή υπαρχουσών υποχρεώσεων; Έτσι για να το ξέρουμε. 

Διότι όποιος ψάχνει για περικοπές στον χώρο της εθνικής άμυνας ακόμα και σήμερα, είναι και ηλίθιος και εθνικά επικίνδυνος. Για να τελειώνει αυτό το αστειάκι με τον πατριωτισμό που θέλουν να μας πουλάνε από κάθε κατεύθυνση οι πολιτικοί μας. Οι κόκκινοι (μέσα και οι ροζ που είναι πολυάριθμοι), οι πράσινοι και οι μπλε. 

Ας δούμε στο άρθρο του ναυάρχου Χηνοφώτη όμως, τι αποδεικνύονται ΑΝΙΚΑΝΟΙ να κάνουν, συλλογικά, ως πολιτικός κόσμος και ασχολούνται μόνο με τις εκλογές. Ας μη δουλευόμαστε μεταξύ μας. Εμείς είμαστε “ακραίοι”, μη δίνεται σημασία. Διαβάστε το άρθρο ενός ναύαρχου, που δεν είχε ποτέ και τη φήμη “έξαλλου” ή “εθνικιστή”… 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου