MOTD

Αλλαχού τα κόμματα γεννώνται διότι εκεί υπάρχουσι άνθρωποι διαφωνούντες και έκαστος άλλα θέλοντες. Εν Ελλάδι συμβαίνει ακριβώς το ανάπαλιν. Αιτία της γεννήσεως και της πάλης των κομμάτων είναι η θαυμαστή συμφωνία μεθ’ ης πάντες θέλουσι το αυτό πράγμα: να τρέφωνται δαπάνη του δημοσίου.

Εμμανουήλ Ροΐδης, 1836-1904, Έλληνας συγγραφέας

Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2016

Μύθοι και ανοησίες

Εάν δεν πάψουν κόμματα και Πολίτες να έχουν ψευδαισθήσεις, καθώς επίσης εάν δεν σταματήσουν να κυκλοφορούν σενάρια καταστροφολογίας, η Ελλάδα θα βιώσει ένα οδυνηρό 2017 – κάτι που θα μπορούσε να αποφευχθεί μόνο εάν όλοι μαζί βρίσκαμε έναν κοινό βηματισμό.

«Κανένας λαός στην παγκόσμια ιστορία δεν έχει δείξει τόσο μεγάλη αντοχή, επιβιώνοντας μετά από επτά ολόκληρα χρόνια μαρτυρικής κρίσης, όσο οι Έλληνες – αφού οι περισσότεροι λαοί είτε ξεπέρασαν το πρόβλημα μετά από δύο τρία έτη, είτε επαναστάτησαν εκδιώκοντας τους εισβολείς, όπως η Αργεντινή, η Ρωσία κοκ. Εύλογα αναρωτιέται βέβαια κανείς εάν το γεγονός αυτό είναι θετικό ή αρνητικό – αφού η κυλιόμενη πτώχευση και ο αργός θάνατος που έχει ως αποτέλεσμα, θεωρείται ως η χειρότερη μορφή χρεοκοπίας«.

Ανάλυση

Κατά την άποψη μας, η Ελλάδα εισέρχεται στο τελευταίο στάδιο της κατάρρευσης της (άρθρο), το οποίο θα μπορούσε τότε μόνο να αποφευχθεί, εάν τόσο τα κόμματα, όσο και οι Πολίτες κατάφερναν να συνεννοηθούν μεταξύ τους – τουλάχιστον σε σχέση με την από κοινού αντιμετώπιση ορισμένων βασικών προβλημάτων.

Μεταξύ άλλων, στο θέμα του δημοσίου χρέους, χωρίς τη διαγραφή μεγάλου μέρους του οποίου (άνω του 50%) δεν υπάρχει μέλλον, καθώς επίσης σε σχέση με τους γεωπολιτικούς κινδύνους, από τους οποίους απειλείται πολύ σοβαρά η εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας μας – οπότε αυτή οφείλει να είναι η κυριότερη ευχή μας για το καινούργιο έτος.

Για να πραγματοποιηθεί όμως η ευχή μας, θα πρέπει κόμματα και Πολίτες να πάψουν να έχουν ψευδαισθήσεις – πιστεύοντας ανόητα πως

(α) είτε θα επιλυθούν τα προβλήματα τους με άλλα μείγματα πολιτικής εντός των πλαισίων των μνημονίων,

(β) είτε θα βοηθήσει η Ευρώπη και άρα η Γερμανία στην αποτελεσματική αντιμετώπιση τους,

(γ) είτε πως υπάρχει ένα μαγικό ραβδί, όπως η δραχμή που μας προτείνει συνεχώς ο κ. Σόιμπλε, ο μεγαλύτερος εφιάλτης του οποίου είναι η χρεοκοπία μας εντός της Ευρωζώνης – κάτι που θα ήταν αρκετό για να λύσουμε ως δια μαγείας όλα μας τα προβλήματα.

Έχοντας τώρα τεκμηριώσει άπειρες φορές πως τα μνημόνια εφαρμόσθηκαν επακριβώς και μάλιστα τρεις φορές αυστηρότερα από ότι σε άλλες χώρες, προκαλώντας τρομακτικές καταστροφές στην Ελλάδα αντί να βοηθήσουν (ανάλυση), ενώ καμία διαρθρωτική αλλαγή δεν είναι εφικτή σε συνθήκες κατάρρευσης, αφού οι Πολίτες δεν είναι πρόθυμοι να την στηρίξουν, θεωρούμε πως πρέπει επί πλέον να πάψει η διασπορά ψευδών πληροφοριών – επειδή έτσι αποπροσανατολίζονται οι Έλληνες.

Για παράδειγμα, δεν είναι σωστό να «διασπείρεται» η ελπίδα στους Πολίτες ότι, το 2017 θα αυξηθεί το πραγματικό ΑΕΠ της χώρας κατά 2,7% παρά τα νέα μέτρα, μέσω της πιστωτικής επέκτασης – η οποία δήθεν θα δρομολογηθεί εάν η Ελλάδα κλείσει την αξιολόγηση, οπότε θα μπορεί να συμμετέχει στα πακέτα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ. Για την τεκμηρίωση των παραπάνω, αναφέρεται πως από το 2010 έως σήμερα λείπουν από την οικονομία μας 59,3 δις € – με την έννοια πως ο δανεισμός του ιδιωτικού τομέα περιορίσθηκε από τα 257,8 δις € στα 198,5 δις € (γράφημα).



Εν προκειμένω δεν δίνεται καθόλου σημασία στο γεγονός ότι, περίπου κατά το ίδιο ποσόν μειώθηκε το ακαθάριστο εθνικό μας προϊόν (ΑΕΠ), ως αποτέλεσμα του εκ προμελέτης εγκλήματος των μνημονίων – οπότε είναι λογικό να περιορίζονται ανάλογα οι πιστώσεις.

Εάν τώρα θα θέλαμε να στηρίξουμε την ανάπτυξη ξανά στο δανεισμό, μέσω της ένταξης της χώρας μας στα πακέτα της ΕΚΤ για να ενισχυθεί η ρευστότητα των τραπεζών, δεν θα κάναμε ακριβώς το ίδιο λάθος, με αυτό που μας οδήγησε στη χρεοκοπία;

Εκτός αυτού, το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι η αδυναμία παροχής δανείων εκ μέρους των τραπεζών, αλλά η έλλειψη αξιόχρεων οφειλετών μετά από επτά χρόνια κρίσης – τόσο όσον αφορά τα νοικοκυριά, όσο και τις επιχειρήσεις.
Πόσο μάλλον όταν το ιδιωτικό χρέος, καθώς επίσης το μη εξυπηρετούμενο (κόκκινα δάνεια, ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις προς τους δημόσιους οργανισμούς) έχουν εκτοξευθεί στη στρατόσφαιρα – ενώ την ίδια στιγμή σχεδόν 100.000 επιτηδευματίες σταμάτησαν να εργάζονται και 8.000 επιχειρήσεις εγκατέλειψαν το 2016 την Ελλάδα όχι επειδή αδυνατούν να δανεισθούν αλλά, κυρίως, επειδή θέλουν να αποφύγουν την τρομακτική φορολόγηση τους, συμπεριλαμβανομένης της δολοφονικής αύξησης των ασφαλιστικών εισφορών.

Συνοψίζοντας τους μύθους, η χώρα δεν θα βγει από την κρίση επειδή θα κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση – όπως δεν τα έχει καταφέρει με τις προηγούμενες που έκλεισαν. Εκτός αυτού, κανένας δεν πρέπει να θέλει ξανά ανάπτυξη επί πιστώσει – αφού αυτό μας οδήγησε στο γκρεμό.

Τέλος, πιστώσεις σε μελλοντικούς ανέργους και σε υπό χρεοκοπία επιχειρήσεις δεν προσφέρονται ποτέ από τις τράπεζες, ακόμη και όταν διαθέτουν βουνά ρευστότητας – ειδικά όταν αυξάνεται τόσο η φορολογία, όσο και οι ασφαλιστικές εισφορές, προκαλώντας ακόμη περισσότερες πτωχεύσεις και μαζική έξοδο των εταιρειών σε άλλες χώρες.

Οι μύθοι

Από την άλλη πλευρά, δεν είναι σωστό να κυκλοφορούν σενάρια καταστροφολογίας, όπως στο παράδειγμα αυτού που ισχυρίζεται ότι, ακόμη και με ρυθμό ανάπτυξης 12% σε ολόκληρη την επόμενη δεκαετία, η Ελλάδα δεν θα καταφέρνει να αποπληρώνει μέρος του δημοσίου χρέους της – αλλά μόνο τα 110 δις € τόκων, από τα συνολικά 112 δις €.

Εν προκειμένω η ανοησία δεν αφορά τυχόν λανθασμένους υπολογισμούς (γράφημα), αλλά την υπόθεση, σύμφωνα με την οποία το πρωτογενές πλεόνασμα θα παρέμενε σταθερό στο 3,5% – κάτι που ασφαλώς δεν μπορεί ισχύει σε καμία περίπτωση, αφού είναι ολοφάνερο το ότι, οι δημόσιες δαπάνες δεν θα αυξάνονταν με τον ίδιο ρυθμό, οπότε το πλεόνασμα θα ήταν κατά πολύ μεγαλύτερο.


Εκτός αυτού, ακόμη και ο πιο άσχετος στα οικονομικά γνωρίζει πως όταν ο ρυθμός αύξησης του ΑΕΠ είναι υψηλότερος από το επιτόκιο δανεισμού, τότε το χρέος μειώνεται νομοτελειακά – ενώ αυτός είναι ένας από τους τέσσερις τρόπους, μέσω των οποίων μπορεί να αντιμετωπισθεί η κρίση υπερχρέωσης της Δύσης (ανάλυση).

Συνοψίζοντας τις ανοησίες, σενάρια αύξησης του ΑΕΠ κατά 12% δεν έχει κανένα νόημα να διασπείρονται – πόσο μάλλον όταν ισχυρίζονται ότι, δεν αρκεί ούτε αυτός ο ρυθμός ανάπτυξης για την αντιμετώπιση του προβλήματος του χρέους. Απλά παραπλανούν εάν δεν τρομοκρατούν τους Πολίτες, με αποτέλεσμα να χάνουν εντελώς τις ψυχικές αντοχές τους – τις οποίες ασφαλώς χρειάζονται για να επιβιώσουν.

Επίλογος

Αυτό που διαπιστώνεται από τους τόκους που θα πληρώσει η Ελλάδα, ιδίως το 2022 και το 2023 είναι το ότι, η μεγάλη μείωση τους μετά το PSI οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο δεκαετές πάγωμα που συμφωνήθηκε – οπότε πρόκειται για ένα ακόμη μεγάλο ψέμα, το οποίο διαδίδουν σκόπιμα οι ένοχοι της επίσημης χρεοκοπίας της πατρίδας μας, αφού απλά θα πληρωθούν όλοι μαζί μετά το 2021.

Επίσης διαπιστώνεται πως το αργότερο το 2022 η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει ξανά, αφού είναι αδύνατον να εξοφλήσει τόκους 24,5 δις €, επί πλέον στα ληξιπρόθεσμα χρεολύσια – αν και θα συμβεί πολύ ενωρίτερα, εάν δεν συνεχιστούν τα μνημόνια. Ως εκ τούτου, εύλογα αδυνατεί κανείς να κατανοήσει γιατί η χώρα μας υποθηκεύθηκε με το PSI και παρέδωσε τα κλειδιά της – όταν το μόνο που κατάφερε ήταν να προσφέρει τον απαιτούμενο χρόνο στους δανειστές της, έτσι ώστε να λεηλατήσουν τη δημόσια και ιδιωτική της περιουσία, αφού προηγουμένως υπεξαίρεσαν τις τράπεζες.

Ολοκληρώνοντας, δεν θέλω σε καμία περίπτωση να παραπλανήσω με τη σειρά μου τους Έλληνες, ευχόμενος Καλή Χρονιά. Επομένως θα αρκεσθώ στο Καλή Πρωτοχρονιά, με υγεία και ευτυχία – καθώς επίσης με ψυχική δύναμη, την οποία θα χρειαστούμε το 2017, ελπίζοντας πως θα βρεθεί επιτέλους κάποιος τρόπος συνεννόησης των κομμάτων, έστω στην άκρη του γκρεμού, οπότε θα τα καταφέρουμε.

Άρης Οικονόμου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου