Η ντροπή της συμπόνιας...

Ποιός σας υπενθυμίζει στο απόγειο της δύναμης σας κ. Merkel την παροδικότητα σας; Επειδή με τη δύναμη τυφλώνεται κανείς. Εσείς άλλωστε είπατε τη φράση, η οποία τρομάζει: είμαι σχεδόν μόνη μου στην Ευρώπη - μου είναι όμως αδιάφορο, έχω δίκιο ...

"Θεωρείστε κυρία Merkel ως ένα «ταπεινό» άτομο. Τόσο «ταπεινή» όμως δεν μπορεί να είσαστε, ώστε να σας είναι αδιάφορο τι θα γράψει η ιστορία στο μέλλον για εσάς....Θα θυμόμαστε τον καγκελάριο Kohl ως τον πατέρα της ένωσης της Γερμανίας και του ευρώ, σαν έναν μεγάλο ηγέτη που υπερέβαινε τα σύνορα. Πώς θέλετε να θυμόμαστε εσάς κυρία Merkel; Σαν εκείνη την καγκελάριο που κατέστρεψε την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση;

Αυτή τη στιγμή κυλάει μέσα από τα δάχτυλα σας, τρέχει, φεύγει, χάνεται, η κληρονομιά του Adenauer, του de Gaulle, του De Gasperis και του Kohl. Παραδόξως τώρα που οι Γερμανοί είναι τόσο ισχυροί στην ήπειρο μας όσο ποτέ - δυστυχώς, πρέπει να το πει κανείς σε έναν τέτοιο συνειρμό, τόσο ισχυροί όσο ποτέ μετά την εποχή του τρίτου Ράιχ. 

Πόσα πολλά πράγματα θα μπορούσατε να κάνετε! Πόσο πολλά πράγματα δεν κάνετε! Θυμάστε; Όταν η ΕΕ το 2003 υποδεχόταν δέκα νέα μέλη, η δήλωση σας από την Αθήνα ήταν η εξής: «Αυτή η Ένωση δημιουργήθηκε, ως αποτέλεσμα της από κοινού αποφασιστικότητας μας, να δώσουμε τέλος στις συγκρούσεις/διαιρέσεις αιώνων, εγκαταλείποντας πίσω μας τις διαχωριστικές γραμμές του παρελθόντος στην ήπειρο μας». 

Σήμερα έχουν επανέλθει οι εθνικές δυσαρέσκειες και το επιτρέψατε εσείς. Το 2011 βρίζατε λέγοντας «Το θέμα είναι επίσης να προσπαθήσουμε, να κοπιάσουμε λίγο περισσότερο όλοι μαζί. Δεν μπορεί να έχουμε ένα κοινό νόμισμα, όπου ο ένας απολαμβάνει πολύ μεγάλο χρόνο διακοπών, ενώ ο άλλος πολύ μικρό». 

Δεν γνωρίζατε τότε πόσο σκληρά εργάζονταν οι Έλληνες, για να μπορέσουν να επιβιώσουν παρά την κακή οικονομική κατάσταση της χώρας τους; Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ το 2011 οι Έλληνες εργάσθηκαν 2.039 ώρες ετήσια - πολύ περισσότερο από όλους σχεδόν τους ανθρώπους σε όλες τις άλλες χώρες που συγκρίθηκαν. Στις Η.Π.Α. 1.786 ώρες, στην Ιταλία 1.772 και στην αγαπημένη μας Γερμανία κυρία Merkel μόλις 1.405. 

Σας διηγήθηκε ο πρωθυπουργός της Ελλάδας τις καταστροφές που προκάλεσε στη χώρα του η δική σας πολιτική λιτότητας; Το ονομαστικό ΑΕΠ μειώθηκε σχεδόν κατά 25% μεταξύ των ετών 2008 και 2012, η ανεργία αυξήθηκε από το 7,3% στο 26,6% - στους νέους ξεπέρασε το 44%. 

Φυσικά δε οι αδύναμοι υπέφεραν περισσότερο από τους ισχυρούς - έχοντας χάσει το 86% των εισοδημάτων τους, όταν οι πλουσιότεροι μόνο το 20%. Η φορολογική επιβάρυνση των κατώτερων εισοδηματικών τάξεων αυξήθηκε κατά 337%, των ανώτερων μόνο κατά 9%.

Ο οικονομολόγος του γερμανικού συνδικάτου είπε πως «οι καινούργιες στατιστικές έδειξαν ότι, εκατομμύρια άνθρωποι στην Ελλάδα κατέρρευσαν οικονομικά, από την υπερβολικά σκληρή και κοινωνικά εντελώς άνιση πολιτική λιτότητας». Το χειρότερο δε όλων, από οικονομικής πλευράς δεν είχε απολύτως κανένα νόημα - επειδή η ζήτηση στη χώρα μειώθηκε σε τέτοιο βαθμό, ώστε η Οικονομία θα χρειαστεί πάρα πολλά χρόνια για να συνέλθει, για να «αναρρώσει» 

Αγαπητή κυρία Merkel ερημώσατε, ισοπεδώσατε, καταστρέψατε την Ελλάδα. Μόνη σας. Δεν μου κάνει καμία εντύπωση λοιπόν το ότι, οι Έλληνες σας παρουσιάζουν με το μουστάκι του Hitler. 

«Memento moriendum esse!» (θυμήσου να πεθάνω), έλεγαν δήθεν εκείνοι οι σκλάβοι στο αυτί του νικηφόρου αυτοκράτορα, οι οποίοι κρατούσαν το στεφάνι κατά τη διάρκεια της θριαμβευτικής παρέλασης του στη Ρώμη. Ποιός σας υπενθυμίζει στο απόγειο της δύναμης σας, την παροδικότητα σας; Επειδή με τη δύναμη τυφλώνεται κανείς. Εσείς άλλωστε είπατε τη φράση, η οποία τρομάζει: «Είμαι σχεδόν μόνη μου στην Ευρώπη. Μου είναι αδιάφορο όμως, έχω δίκιο». 

Δεν χρησιμοποιήσατε τη συνάντηση σας με τον Έλληνα πρωθυπουργό για τη μεγάλη χειρονομία της συμφιλίωσης με τον ελληνικό λαό, την οποία θα χρειαζόμαστε τόσο επειγόντως. Δεν τη χρησιμοποιήσατε ούτε για να απευθύνετε μία φλογερή έκκληση στην ευρωπαϊκή συνείδηση. Ολόκληρη η ήπειρος κοιτάζει προς εσάς και εσείς λέτε: «Αυτή η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένα τόσο πολύτιμο πράγμα, όπου κανείς θα πρέπει να προσπαθήσει με όλες τις δυνάμεις του, για να εξελιχθεί καλά». 

Στην πολιτική καριέρα σας αποδείξατε πως είσαστε κάτι περισσότερο από προσαρμόσιμη. Κάνετε το ακόμη μία φορά - ακόμη και αν δεν είναι για την Ευρώπη, αλλά τον εαυτό σας. Πως βλέπετε το μέλλον σας; Έχετε εκλεγεί τρεις φορές καγκελάριος. Ακόμη και ο S. Gabriel πιστεύει πως θα εκλεγείτε για τέταρτη φορά. 

Τι σημαίνει όμως αυτό σε σύγκριση με μία τιμητική θέση στα βιβλία της ιστορίας; Ένα είναι σίγουρο: δεν θα σας δοθούν και τα δύο. Πρέπει να είναι κανείς τόσο έντιμος: εάν πάρετε με θάρρος το μέλλον της Ευρώπης στα χέρια σας, οι Γερμανοί δεν θα σας εκλέξουν ξανά. Και λοιπόν; 

Φαντασθείτε ότι θα είσαστε η μητέρα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, όπως ο Kohl της ένωσης της Γερμανίας. Η θέση σας στο ευρωπαϊκό πάνθεον θα ήταν σίγουρη. Βάλτε το χέρι στην καρδιά. Τοποθετείστε το θεμέλιο λίθο για τις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης" (πηγή).

Άρθρο

Τα παραπάνω έγραψε χθες ο αρθρογράφος του Spiegel Jakob Augstein, σε ελεύθερη μετάφραση και με μικρές παρεμβάσεις, με αποδέκτη την καγκελάριο του - στη μορφή μίας ανοιχτής επιστολής. 

Αυτό που εμείς συγκρατήσαμε δεν είναι τόσο το ότι, οι περισσότεροι Γερμανοί δεν έχουν απολύτως καμία σχέση με τους ναζί προγόνους τους - προφανώς ούτε η καγκελάριος, παρά το ότι παρουσιάστηκε έμμεσα ως τέτοια, από το γνωστό εξώφυλλο του περιοδικού (άρθρο). 

Επίσης όχι τη θετική προδιάθεση του αρθρογράφου για την Ελλάδα - με την έκκληση προς την κυρία Merkel να δείξει επιείκεια προς τη χώρα μας. Να μας συμπονέσει, να πάψει να μας επιβάλλει (με ποιό δικαίωμα άραγε;) την καταστροφική πολιτική λιτότητας, έχοντας προηγουμένως διασώσει τις γερμανικές και γαλλικές τράπεζες - απαγορεύοντας στον τότε πρωθυπουργό το δημοψήφισμα και αναγκάζοντας μας στο εγκληματικό PSI. 

Αντίθετα, συγκρατήσαμε την πεποίθηση του πως η καγκελάριος δεν θα επανεκλεγεί, εάν βοηθήσει την Ελλάδα - γεγονός που σημαίνει ότι, οι Γερμανοί Πολίτες είναι αντίθετοι με κάτι τέτοιο. Επίσης πως η Ευρωζώνη κινδυνεύει να διαλυθεί, εάν τυχόν συμβεί κάτι δυσάρεστο με την Ελλάδα - αφού δεν θα εμπιστεύεται πλέον, εύλογα, τη Γερμανία. 

Από την άλλη πλευρά βέβαια οι Έλληνες, παρά τα μεγάλα, ασυγχώρητα οικονομικά λάθη τους στο πρόσφατο παρελθόν, δεν σκότωσαν κανέναν - δεν προκάλεσαν έναν καταστροφικό παγκόσμιο πόλεμο, δεν αιματοκύλισαν τον πλανήτη, δεν υποφέρει η συνείδηση τους από κανένα Δίστομο και δεν έστειλαν στα κρεματόρια τόσα εκατομμύρια ανθρώπους. Αντίθετα, μαζί με άλλα 23 κράτη ενέκριναν τη διαγραφή χρεών της Γερμανίας το 1953, παρά την τότε φτώχεια τους. 

Απλά οι ελληνικές κυβερνήσεις χρεοκόπησαν μία από τις πλουσιότερες χώρες του πλανήτη, διαφθειρόμενες κυρίως από τη γερμανική βιομηχανία - η οποία αρνείται ακόμη και να συμβάλλει στην έρευνα για τους υπευθύνους.

Η ίδια η Γερμανία δε αρνείται να εξοφλήσει τα χρέη της απέναντι μας (κατοχικό δάνειο, πολεμικές αποζημιώσεις), περιοριζόμενη στην «ειλικρινή» έκφραση των συλλυπητηρίων της - έχοντας εντελώς αποστασιοποιηθεί από τα ναζιστικά εγκλήματα του παρελθόντος. Άλλωστε δεν διστάζει να είναι ηθική, αρκεί να μην κοστίζει - όπως το έχει αποδείξει πολλές φορές. 

Στα πλαίσια αυτά οι Έλληνες, ανέκαθεν εθνικά υπερήφανοι και αξιοπρεπείς, δεν χρειάζονται τη συμπόνια κανενός - όσο καλοπροαίρετη και αν είναι. Αντίθετα, ντρέπονται για όλες εκείνες τις κυβερνήσεις τους που υιοθετούν, η μία μετά την άλλη, την πολιτική της υποτέλειας και των υποκλίσεων, απέναντι σε αυτούς που δεν έπαψαν ποτέ να τους εξευτελίζουν.

Δικαιούνται όμως να απαιτούν διαγραφή του δημοσίου χρέους τους, στο ύψος του ποσού που είναι αδύνατον ποτέ να εξυπηρετηθεί - έτσι ώστε να είναι σε θέση μετά να χρηματοδοτούνται από τις αγορές, διασφαλίζοντας την εθνική τους ανεξαρτησία και διώχνοντας Τρόικες, Γερμανίες, ΔΝΤ κοκ. από την επικράτεια τους. Η χρεοκοπία είναι άλλωστε δικαίωμα εντός του καπιταλισμού, το ελιξίριο του (άρθρο) - επομένως, καμία πράξη ντροπής, όπως δυστυχώς παρουσιάζεται, με στόχο τη χειραγώγηση τους. 

Σε κάθε περίπτωση, θέλουν να σταματήσει το μαρτύριο της σταγόνας, καθώς επίσης να ληφθεί η απόφαση τώρα, όσο επώδυνη και αν είναι - χωρίς περιττές καθυστερήσεις, οι οποίες επιδεινώνουν διαιωνίζοντας τα προβλήματα τους. Χρειάζονται δε επειγόντως την εθνική τους υπερηφάνεια πίσω, την ανεξαρτησία, την τιμή και την αξιοπρέπεια τους - παύοντας να επιτρέπουν σε άλλους λαούς να τους συμπεριφέρονται με τρόπους που είναι ντροπή για την ιστορία, καθώς επίσης για τον πολιτισμό τους. 

Πηγή : www.analyst.gr