Ο ΚΑΚΟΣ ΣΟΙΜΠΛΕ ΚΑΙ Η... ΕΞΑΦΑΝΙΣΜΕΝΗ ΜΕΡΚΕΛ

ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ ΜΠΛΟΚΑΡΕΙ ΚΑΙ ΚΑΘΥΣΤΕΡΕΙ ΤΗΝ ΕΞΕΥΡΕΣΗ ΛΥΣΗΣ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ 

Το ψυχολογικό touching του Βερολίνου στην ελληνική κυβέρνηση συνεχίζεται με αμείωτους ρυθμούς με κύριο εκφραστή του τον Βόλφκανγκ Σόιμπλε. 

Το γερμανικό παράδοξο των διαπραγματεύσεων και τα «τρομολαγνικά» σενάρια που διοχετεύουν οι δανειστές. 

Του Κώστα Τσιτούνα

 

Με αξιοζήλευτες μεθόδους προπαγάνδας η «γερμανική μηχανή» επιλέγει να βομβαρδίζει την κοινή γνώμη της Ευρώπης με τρομοκρατικά σενάρια περί Grexit, Grexident, και διπλών νομισμάτων, ενώ ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών έφτασε σύμφωνα με πληροφορίες να πει κατ' ιδίαν στον Έλληνα υπουργό Οικονομικών πως «αν θέλετε να βγείτε από το ευρώ, κάντε το κι εμείς θα σας βοηθήσουμε». 

Η πρόταση αυτή του κ. Σόιμπλε, όσο σοκαριστική κι αν ακούγεται δεν είναι πρώτη φορά που διατυπώνεται από το Βερολίνο. 

Τα ίδια ακριβώς είχε πει ο κ. Σόιμπλε και στους προκατόχους του Βαρουφάκη. Τα ίδια ακριβώς διεμήνυσε η Μέρκελ και στον Σαμαρά όταν ο πρώην πρωθυπουργός της έλεγε ότι δεν μπορεί να πάρει άλλα μέτρα. 

Το παράδοξο με την τακτική Σόιμπλε είναι πως την ίδια στιγμή που επιχειρούσε να πείσει το γερμανικό κοινοβούλιο να υπερψηφίσει την πρόταση του Eurogroup για παράταση της βοήθειας στην Ελλάδα, την ίδια ακριβώς στιγμή προωθεί σενάρια εξόδου της χώρας από τη ζώνη του ευρώ. 

Μόνο που ο Τσίπρας δεν είναι Σαμαράς και ο Βαρουφάκης δεν είναι Βενιζέλος. Στις προηγούμενες διαπραγματεύσεις το Βερολίνο χρησιμοποιούσε την τακτική Win – Lose (Κερδίζω – Χάνεις). 

Για πρώτη φορά ελληνική κυβέρνηση ανέτρεψε το παιχνίδι» των διαπραγματεύσεων και εφήρμοσε τη στρατηγική Lose - Lose (Χάνω – Χάνεις). Σε αυτήν την μέθοδο στρατηγικής τα δύο μέρη καταλήγουν στην επίλυση της διαφωνίας τους χωρίς να έχει κερδίσει κανένας από τους δύο. Αντίθετα αφού δεν έχουν ικανοποιηθεί οι απαιτήσεις κανενός, αυτό που επιτυγχάνουν είναι να καταλήξουν σε κάποιο συμβιβασμό ή διακανονισμό. 

Η επιτυχία της ελληνικής κυβέρνησης να φέρει τη μπάλα στο κέντρο του γηπέδου οφείλεται σε δυο βασικούς λόγους: 

1ον. Στη νωπή λαϊκή εντολή του ΣΥΡΙΖΑ και στην τεράστια αποδοχή από τη λαϊκή βάση. 

2ον. Στο γεγονός ότι ο Τσίπρας και η κυβέρνηση του δεν έχουν ούτε «θολά γραμμάτια» ούτε εξαρτήσεις από ξένα κέντρα εξουσίας. 

Το σενάριο που τώρα προωθούν αρκετοί και το οποίο έχει «παίξει» πολύ στο παρελθόν, το σενάριο του διπλού νομίσματος. 

Ένα εθνικό νόμισμα υποτιμημένο, το οποίο για ψυχολογικούς λόγους δεν θα λέγεται δραχμή, σε παράλληλη λειτουργία με το ευρώ. 

Το σχέδιο είχε προωθηθεί και στο παρελθόν από το γερμανικό σύστημα προπαγάνδας και προέβλεπε όλες οι συναλλαγές με το εξωτερικό να πραγματοποιούνται με το ευρώ και το νέο νόμισμα να υπάρχει για καθαρά εσωτερική κατανάλωση για πληρωμές μισθών και συντάξεων και συναλλαγές εντός της χώρας. 

Η εφαρμογή του σεναρίου απέχει βεβαίως πάρα πολύ από τη θεωρητική του σύλληψη και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει την κατάληξη του, αφού μιλάμε για... αχαρτογράφητα ύδατα. 

Θα ήταν δύσκολο μια κυβέρνηση να πειραματιστεί πάνω σε ένα τόσο επισφαλές σενάριο. 

Το ερώτημα που εύλογα προκύπτει είναι για ποιο λόγο η Γερμανία συντηρεί την εμπλοκή στις διαπραγματεύσεις και άρα την ύφεση της Ελλάδας. 

Η απάντηση στο ερώτημα είναι απείρως πιο απλή από ότι αρχικά φαίνεται. 

Αρκεί να κοιτάξει κάποιος προσεκτικά την πορεία των γερμανικών εξαγωγών κατά τους τελευταίους μήνες. Τον Δεκέμβριο έφτασαν τα 103 δις. ευρώ κάνοντας ρεκόρ όλων των εποχών και παράλληλα όλες οι προβλέψεις κάνουν λόγο για μια μεγάλη αύξηση κατά τον Φεβρουάριο. 

Αυτός είναι σίγουρα ένας πολύ καλός λόγος για να παραμένει η κυρία Μέρκελ «εξαφανισμένη» και ο κ. Σόιμπλε να συντηρεί τεχνηέντως την κρίση στις διαπραγματεύσεις. 

Άλλωστε με την ίδια ακριβώς τακτική τα προηγούμενα χρόνια η Γερμανία και οι τράπεζές της κέρδιζαν δισεκατομμύρια συντηρώντας την πυραμιδική ύφεση των προηγούμενων μνημονίων και τζογάροντας στην χρεοκοπία και στα ασφάλιστρα κινδύνου. 

Δεν είναι διόλου τυχαίο ότι η Pax Germanica κατάφερε την τελευταία δεκαετία να μετατρέψει την Ελλάδα και ολόκληρη την Ευρώπη σε μια «καταναλωτική χαβούζα» των γερμανικών προϊόντων. 

Δυστυχώς για την κυρία Μέρκελ, αργά ή γρήγορα θα αντιληφθεί ότι πρέπει να λογοδοτήσει όχι στους Έλληνες, ούτε βεβαίως στον Τσίπρα. Θα πρέπει να εξηγήσει στους λαούς της Ευρώπης για ποιο λόγο άφησε τα πράγματα να φτάσουν σε τέλμα. Και θα πρέπει σίγουρα να αντιληφθεί πως από αυτό τον πόλεμο με την μικρή Ελλάδα, στην καλύτερη περίπτωση δεν θα υπάρξει νικητής. 

Η ελληνική πλευρά ακολουθεί το λεγόμενο «fox style negotiations» όπου σε αυτή την περίπτωση επιτυγχάνεται ο συμβιβασμός. «Κερδίζουν» δηλαδή και οι δύο πλευρές συμβιβαζόμενες με το να μειώσουν κάτι από αυτά που επιδιώκουν. 

Οι περίοδοι των «καρχαριών» έχουν περάσει ανεπιστρεπτί αφού μας... τέλειωσε η καλοταϊσμένη μαρίδα. 

Πηγή : http://www.newsbomb.gr