Είπε ο Κύριος Γιούνκερ: «Είναι αλήθεια ότι ορισμένες φορές σε ό,τι αφορά την εφαρμογή διαφορετικών φορολογικών κανόνων που είναι κάποιες φορές εκ διαμέτρου αντίθετοι, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αποτελέσματα που δεν συνάδουν με τα γενικά εφαρμόσιμα ηθικά στάνταρ».
«Ό,τι συνέβη ήταν σε συμμόρφωση με την εθνική και διεθνή νομοθεσία επί του ζητήματος» δήλωσε αποδίδοντας το LuxLeaks στην έλλειψη εναρμονισμένης φορολογικής πολιτικής στην Ευρώπη. «Εάν δεν υπάρχει εναρμονισμένη φορολογική πολιτική, τότε αυτό μπορεί να είναι το αποτέλεσμα» ανέφερε αυτός ο Κύριος εντολοδόχος των τζογαδόρων που κατέχει υψηλές πολιτικές θέσεις μάλιστα όχι μόνο του μικροσκοπικού φορολογικού παράδεισου της μικρής του χώρας αλλά και στους θεσμούς της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Συχνά και πολλοί αφελείς, κακόπιστοι ή μερικοί που έχουν μαύρα μεσάνυχτα για την Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση ή είναι προκατειλημμένοι εσχατολόγοι του επερχόμενου παγκόσμιου χλοερού τόπου όπου όλοι θα ησυχάσουμε και του οποίου η ΕΕ δεν είναι παρά μόνο η αφετηρία, διερωτώνται γιατί είμαι τόσο κριτικός με τους προσανατολισμούς της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης μετά το 1991-2.
Το Λουξεμβούργο λοιπόν είναι ακόμη μια απόδειξη. Λίγο μεγαλύτερο ψάξιμο δείχνει ότι το Λουξεμβούργο βρίσκεται στην κορυφή των ξεπλυμάτων των απατεώνων και τζογαδόρων οι οποίοι κάνουν νόμους (ο Θεός να τους κάνει πραγματικούς νόμους) που καμιά σχέση δεν έχουν με δημοκρατία και στοιχειώδεις έστω κοινωνικοπολιτικούς ελέγχους. Το φαινόμενο γενικεύτηκε και η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση μετατρέπεται ολοένα και περισσότερο από χώρο συνεργασίας σε χώρο ασυδοσίας και καταστολής της δημοκρατίας, της ελευθερίας και των πολιτών των κρατών-μελών. Πρέπει να είναι κανείς τυφλός για να μην δει ότι η ΕΕ όπως εξελίσσεται καθημερινά εκτροχιάζει την Πολιτική στην Ευρώπη. Εξελίχθηκε ήδη σε μια τερατώδη υπερκρατική τεχνόσφαιρα και καταργεί την Πολιτική, τη Δημοκρατία, την Ελευθερία.
Τι να θυμηθούμε τώρα, την καταστολή της Κύπρου ή την εξύβριση των Ελλήνων ως τεμπέληδων και φοροφυγάδων, όταν π.χ. η Γερμανία βρίσκεται στην πρώτη δεκάδα των φοροφυγάδων και η Ελλάδα δεκάδες θέσεις πιο κάτω; Την καταστροφή ζωών, οραμάτων, οικογενειών και κτισμάτων; Τους δε Κύριους Γιούνκερς να μιλούν ως δεσπότες διατάσσοντας τα υποτελή κράτη και τους πολίτες τους επί θεμάτων που δεν τους πέφτει λόγος, γιατί αποτελούν ζητήματα ηθικής και δικαιοσύνης που μόνο η κάθε μια εθνοκρατική δημόσια σφαίρα μπορεί να ορίσει.
Σε τελευταία ανάλυση, όμως, τα επικοινωνιακά τεχνάσματα με τα οποία μας βομβαρδίζουν για να μάθουμε κάποια στιγμή πως ήταν βρώμικη προπαγάνδα προκαλούν ήδη πολύ μεγάλες ζημιές στα έθνη της Ευρώπης. Εργαλειακή προπαγάνδα είναι όσα πλέον τα εκτός κοινωνικοπολιτικών ελέγχων «πολιτικά» ελίτ και τα επικοινωνιακά μέσα μας λένε την ίδια στιγμή που εκτελούν την αφαίμαξή μας και την καταστολή μας.
Η γνώση της ΕΕ είναι αναγκαία προϋπόθεση για να καταλάβουμε τις μας συμβαίνει. Πρωτίστως είναι ανάγκη να γνωρίζουμε ότι το 1992 έγινε ένα άλμα στο κενό. Ευθύνονται οι ερασιτέχνες πολιτικοί, οι ανεύθυνοι επικίνδυνοι ιδεαλιστές (αυτοί ήταν και θα συνεχίσουν πάντα να είναι επικίνδυνοι) και η μετέπειτα σταδιακή διάβρωση των θεσμών της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και των κρατών. Οι ίδιοι καρεκλοκένταυροι και οι προπαγανδιστές τους είναι ακόμη εκεί. Καθημερινά προκαλούν ποταμούς πολιτικού ανορθολογισμού.
Δεν μπορούσε παρά να προκύψει αυτό που βλέπουμε. Γιατί το 1992 πάνω σε ένα εθνοκρατικά διαφοροποιημένο χώρο «έκατσε» μια εξ αντικειμένου πλέον κοινωνικοπολιτικά ανεξέλεγκτη τεχνόσφαιρα.
Πολιτική σημαίνει συλλογικό κατ’ αλήθειαν βίον μιας ενιαίας και συνεκτικής κοινωνίας στο άθλημα της συγκρότησης και ανασυγκρότησης του συλλογικού τρόπου ζωής άξονας του οποίου είναι ένα σύστημα διανεμητικής δικαιοσύνης, το οποίο νομιμοποιεί τις πολιτικές δομές, τους νόμους και τις κοινωνικοοικονομικές και άλλες ιεραρχίες.
Που είναι όλα αυτά στην Ευρώπη; Υπάρχουν πολλές εθνικές κοινωνίες διαφορετικής ανθρωπολογικής σύνθεσης, πολιτικών παραδόσεων, συστημάτων δικαιοσύνης, εργασιακών εθίμων, οικονομικής ανάπτυξης, τεχνολογικών δυνατοτήτων κτλ.
Μόνο στρεβλά μυαλά ή θεόστραφοι θα μπορούσαν να δημιουργήσουν αυτό το βαθύτατα διανεμητικό τέρας πάνω στο εθνικά διαφοροποιημένο ευρωπαϊκό χώρο. Τέρας το οποίο τελικά έπεσε στα χέρια των τζογαδόρων και της εντολοδόχου τεχνόσφαιρας.
Πολλά θα δούμε ακόμη και επί μακρόν. Γιατί ο πολιτικός ανορθολογισμός γιγαντώνεται και κανείς δεν υπάρχει στα κράτη και σε ευρωπαϊκό επίπεδο για να αναζητήσει εξορθολογιστικές μεταρρυθμίσεις. Ο κατήφορος συνεχίζεται. Και να μην ξεχνάμε τα στρατηγικά ζητήματα τα οποία βρίσκονται στον αυτόματο πιλότο (βλ. «Οι προοπτικές της Ευρώπης στους τομείς της άμυνας, της ασφάλειας και της στρατηγικής»
Πηγή : piotita.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου