Μια απο τις πιό ενδιαφέρουσες συζητήσεις έγινε προχτές στο Institute of Diplomacy του Κολλεγίου Derree στην Πλάκα. Σε μία ασφυκτικά γεμάτη αίθουσα οι καθηγητες οικονομικων Γ. Μπήτρος και Κ. Λαπαβίτσας συζήτησαν το θέμα της ΟΝΕ και της Ελλάδας.
Ηταν ιδιαίτερα ενδιαφέρον ότι παρά το γεγονός οτι οι δύο ομιλητές προέρχονταν απο εντελώς διαφορετικούς πολιτικούς χώρους-φιλελεύθερη Δεξια ο πρώτος, σοσιαλιστική Αριστερά ο δεύτερος-η συζήτηση έγινε στα πλαίσια ενος κοινού εννοιολογικού πεδίου που επέτρεπε στο ακροατήριο να διακρίνει τόσο τις διαφορές οσο και τις –οχι ασήμαντες-ομοιότητες στις θέσεις των δύο συζητητών.
Απο την πλευρά του ο κ. Μπήτρος ανέφερε ότι ως οικονομολόγος προφανώς ήταν εναντίον του εγχειρήματος της ΟΝΕ την οποία θεωρούσε πρόωρη και χωρίς να έχει υπαρξει η απαραίτητη σύγκλιση των οικονομιών των χωρών μελών της. Ομως ως Ελληνας πολίτης πίστευε ότι παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα ήταν ιδιαίτερα ανέτοιμη να συμμετάσχει σε ενα τέτοιο εγχείρημα εν τούτοις θα έπρεπε να το κάνει για ένα κυρίως λόγο : Διότι με αυτό τον τρόπο θα επιταχύνονταν οι οικονομικές μεταρρυθμίσεις πού τόσο χρειάζεται η Ελληνική οικονομία.
Σήμερα σύμφωνα πάλι με τον κ. Μπήτρο η Ελλάδα δεν έχει άλλη επιλογή παρα να συνεχίσει τον δύσκολο δρόμο εντός της ΟΝΕ εφαρμόζοντας τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και ελπίζοντας ότι αυτές θα οδηγήσουν σε βελτίωση της ανταγωνιστικότητας.
Απο την πλευρά του ο Κ. Λαπαβίτσας ανέφερε ότι η ΟΝΕ ήταν ευθύς εξ αρχής καταδικασμένη ως εγχείρημα κάτι που φάνηκε στην πορεία με τις τρομερές ανισότητες στα ελλείμματα και τα χρέη που είχαν οι διάφορες χώρες.Το μεγάλο πρόβλημα είναι η διαφορά ανταγωνιστικότητας που υπάρχει μεταξύ της Γερμανίας αφ ενός και χωρών οπως η Ιταλία η Γαλλία και φυσικά η Ελλάδα αφετέρου. Το κόστος ανα μονάδα εργασίας είναι πολύ χαμηλότερο στην Γερμανία απο ότι στις άλλες χώρες. Ο ομιλιτής απέριψε λύσεις οπως την «συλλογικοποίηση των χρεών» η τις μεταφορές πόρων απο την Γερμανία προς τις άλλες χώρες διότι αυτά δεν λύνουν το βασικό πρόβλημα της διαφοράς της ανταγωνιστικότητας. Ούτε μπορεί να λυθεί το πρόβλημα με την εφαρμογή μέτρων λιτότητας σε π.χ. Γαλλία και Ιταλία.
Κάτι τέτοιο θα επιδείνωνε την ύφεση και τον αποπληθωρισμό και θα οδηγούσε σε κοινωνικές εκρήξεις. Η μόνη λύση θα ήταν να αυξήσει η Γερμανία το κόστος εργασίας –κάτι πού είναι σχεδόν αδύνατο να πραγματοποιηθεί. Κατά συνέπεια σύμφωνα με τον ομιλητή η ΟΝΕ δεν πρόκειται να μακροημερεύσει. Οσο για την Ελλάδα το ερώτημα δεν είναι τόσο αν θα μείνει η θα φύγει οσο το γεγονός ότι εντός της ΟΝΕ δεν έχει απολύτως καμμία πιθανότητα βιώσιμης οικονομικής ανάπτυξης.
Αμφότεροι οι ομιλητές αναγνώρισαν οτι οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις είναι πολύ σημαντικές στην οικονομική ανάπτυξη. Ομως διαφώνησαν στο αν η ένταξη στην ΟΝΕ τις διευκολύνει η αν αντίθετα τις υπονομεύει. Για τον κ. Μπήτρο χωρίς ΟΝΕ δεν πρόκειται να υπάρξουν μεταρρυθμίσεις. Για τον κ. Λαπαβίτσα αντίθετα το χειρότερο που μπορεί να κάνει μια χώρα με προβληματική οικονομία είναι να υιοθετήσει ενα «σκληρό» νόμισμα. Το γεγονός ότι η ΟΝΕ δεν ευνοεί τις μεταρρυθμίσεις αποδεικνύεται και απο την περίπτωση της Ελλάδας : H χώρα είναι 14 χρόνια μέλος της ΟΝΕ και ακόμα το θέμα των μεταρρυθμίσεων βρίσκεται στο επίπεδο των συζητήσεων.
Αμφότεροι ομιλητές αναγνώρισαν επίσης ότι το άμεσο μέλλον της χώρας-είτε εντός είτε εκτός ΟΝΕ-προβλέπεται ζοφερό. Διαφώνησαν όμως στον ρόλο που θα πρέπει να παίξει το κράτος στην αναπτυξιακή προσπάθεια. Ο κ. Λαπαβίτσας ορμώμενος απο τα παραδείγμτα της Νοτιανατολικής Ασίας τόνισε τον σημαντικό ρόλο πού μπορεί να παίξει το κράτος. Αντίθετα ο κ. Μπήτρος υιοθετώντας το νεοκλασσικό μοντέλο υπογράμμισε τον κυρίαρχο ρόλο των αγορών.
Διαφωνία υπήρξε επίσης στο θέμα των τραπεζών. Ο κ. Λαπαβίτσας ζήτησε την κρατικοποίηση τους τονίζοντας μεταξύ άλλων οτι είναι απαράδεκτο να αφήνουμε τις ιδιωτικές επιχειρήσεις να κλείνουν λόγο των χρεών τους και να μήν κάνουμε το ίδιο με τις τράπεζες. Απο την πλευρά του ο κ. Μπήτρος τόνισε ότι η κρατικοποίηση του τραπεζικού συστηματος όχι απλά αντιβαίνει την διεθνή πρακτική αλλα επι πλέον αν συμβεί στην Ελλάδα και υπο την ηγεσία των Ελλήνων πολιτικών θα οδηγήσει σε καταστροφική κατανομή των αναπτυξιακών πόρων.
Ιδιαίτερα έντονες και ενδιαφέρουσες ησαν και οι παρεμβάσεις του κοινού.Μία απ αυτές πού θυμάμαι ήταν ενός παρισταμένου που τόνισε : ”Είτε εντός είτε εκτός της ΟΝΕ η Ελλάδα θα συνεχίσει να ακολουθεί την μοίρα της ως ενος περιθωριακού βαλκανικού κράτους που θα πηγαίνει απο χρεωκοπία σε χρεωκοπία»!
Πηγή : www.protagon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου