Όταν όλοι γνωρίζουν πως είναι αδύνατον να ανταγωνιστούν οι επιχειρήσεις μικρών χωρών αυτές των μεγαλυτέρων, πόσο μάλλον τους κρατικούς πολυεθνικούς γίγαντες σε μία σειρά κλάδων, ιδίως στον ενεργειακό, είναι ανόητο να θεωρεί κανείς πως τα κράτη μπορούν να επιβιώσουν σε συνθήκες ασύδοτης παγκοσμιοποίησης και άκρατου ανταγωνισμού χωρίς μεγάλες δημόσιες εταιρείες που να είναι σε θέση να επενδύσουν – οπότε είναι έγκλημα να ξεπουλάει η Ελλάδα εταιρείες όπως η ΔΕΗ, τα ΕΛΠΕ κλπ., ειδικά όταν θα διαθέτει μελλοντικά δικά της ενεργειακά αποθέματα.
Άποψη
Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερα κράτη έχουν γίνει ιδιοκτήτες μεγάλων πολυεθνικών επιχειρήσεων, ελέγχοντας ήδη σχεδόν το 25% των εταιριών που ευρίσκονται στις 500 της λίστας «Fortune Global 500». Με τον τρόπο αυτό τα κράτη αυξάνουν την επιρροή τους απέναντι τόσο στα άλλα κράτη, όσο και στον ιδιωτικό τομέα. Ειδικά όσον αφορά την ενέργεια, είναι γνωστή η διείσδυση της Ρωσίας στην Ευρώπη μέσω της κρατικής GAZPROM, καθώς επίσης η ισχύς της πετρελαϊκής SAUDIARAMCO της Σαουδικής Αραβίας. Στο γράφημα φαίνεται ο συνολικός αριθμός των πολυεθνικών ομίλων (TSOE, trans-national state owned enterprises) που ανήκουν σε κράτη.