Γιατί δεν θα γίνει ελάφρυνση του χρέους

Του Διονύση Χιόνη

Δεν είναι μόνο οι καταστατικές συνθήκες της Ευρωζώνης και οι ιδρυτικές πράξεις της ΕΚΤ (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) και του ESM (Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας) αλλά και τα εγγενή προβλήματα της ΕΕ που δεν μας επιτρέπουν να περιμένουμε πολλά πράγματα από τις συζητήσεις για την ελάφρυνση του χρέους. Είναι να απορεί κανείς πώς σε μια οικονομική ένωση ευρωπαϊκών κρατών δεν υπάρχει η παραμικρή πρόβλεψη για την διαχείριση κρίσεων χρέους. Αποτέλεσμα αυτής της έλλειψης είναι η adhoc διαμόρφωση των πολιτικών. 

Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα η διαχείριση του ελληνικού χρέους από το 2011 και εντεύθεν όπου η ευρωπαϊκή πολιτική βάδιζε σύμφωνα με την ελληνική ρήση βλέποντας και κάνοντας. Μόλις τα τελευταία δύο χρόνια έχουν ξεκινήσει οι συζητήσεις για την ενσωμάτωση των κατάλληλων πολιτικών αναδιάρθρωσης του χρέους μιας χώρας-μέλους.

Ηγγικεν η Ωρα των Αποφάσεων

Του Διονύση Χιόνη 

Φθάσαμε στο σημείο που τόσο εμείς όσο και οι Ευρωπαίοι εταίροι φοβόμασταν. Φθάσαμε στο σημείο που ευχόμαστε να μην είχαμε φτάσει. Φθάσαμε στο σημείο όπου θα πρέπει να συνδυάσουμε τα αδύνατα όχι πλέον στην θεωρία και στην ακατάσχετη υποσχολογία αλλά στην πράξη. Οσο βρισκόμασταν εντός μνημονίων τόσο εμείς όσο και οι θεσμοί είχαμε την πολυτέλεια να οικονομολογούμε έχοντας την ασφάλεια ότι το πρακτικό και εφαρμόσιμο κομμάτι αυτής της συζήτησης θα αναβαλλόταν για αργότερα. Kαι όποιος αμφισβητούσε την εγκυρότητα των προβλέψεων ήταν ή δραχμιστής ή ανθέλληνας.