Προϋπολογισμός ληστείας της μεσαίας τάξης

Η κυβέρνηση αύξησε τους φόρους κατά 20 δις σε 5 χρόνια, χωρίς αξιόλογη άνοδο του πραγματικού ΑΕΠ και χωρίς να μειωθεί το χρέος, εις βάρος κυρίως της μεσαίας τάξης  – κάτι απαράδεκτο για ένα κόμμα που ισχυρίζεται πως είναι φιλελεύθερο, εκτός εάν τις αποφάσεις τις λαμβάνει ακόμη η Τρόικα, παρά τη δήθεν έξοδο μας από τα μνημόνια. Παραμένει δε σκανδαλώδες το θέμα των τραπεζών με τον αναβαλλόμενο φόρο των 20 δις που έχει καταστρατηγηθεί μέσω του Hive Down και των προγραμμάτων ΗΡΑΚΛΗΣ –  με τους πλειστηριασμούς εξπρές και από offshore. Επίσης το ότι, ενώ ο νόμος 3156/2003 υποχρεώνει τα funds να δημοσιοποιούν τις τιμές για κάθε δάνειο που αγόρασαν, τα funds δεν εφαρμόζουν το νόμο – ενώ έχει εκδοθεί μία υπουργική απόφαση το 2024, η 19169, η οποία αναιρεί την υποχρεωτική δημοσίευση του ποσού εξαγοράς, με απίστευτες αοριστίες. Τι σημαίνουν τα παραπάνω; Απλούστατα ότι, εάν ένα fund εφάρμοζε ως όφειλε το νόμο, οι Πολίτες θα γνώριζαν πόσο αγοράσθηκε το δάνειο τους – οπότε, εάν κάποιος είχε δάνειο 100.000 €, το fund το είχε αγοράσει για 10.000 € και του ζητούσε 100.000 €, συχνά συν τους τόκους, θα μπορούσε να καταγγείλει το fund για αισχροκέρδεια. Σήμερα όμως δεν μπορεί, επειδή δεν είναι σε θέση, λόγω της υπουργικής απόφασης και της προηγούμενης παρανομίας των funds, να το αποδείξει – κάτι που είναι πραγματικά ανάλγητο εκ μέρους του κράτους.   

.

Άποψη

 

Από την πρώτη ημέρα στη Βουλή, αναφερόμαστε και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε κάθε φορά, σε τρία βασικά θέματα: (α) στην αλλαγή του αποτυχημένου και χρεοκοπημένου οικονομικού, τουριστικού, καθώς επίσης φορολογικού μας μοντέλου, (β) στην εκπόνηση ενός σωστού Ισολογισμού του κράτους και (γ) στην εφαρμογή του διπλογραφικού λογιστικού συστήματος στο δημόσιο. Θα αναφερθούμε επιγραμματικά και στα τρία στην Ολομέλεια, αφού εδώ δεν υπάρχει χρόνος – επειδή θέλουμε να είμαστε εποικοδομητικοί και όχι απλά να ασκούμε κριτική. Θέλουμε όμως να τονίσουμε αρχικά ότι, είναι πολύ θετικά και έχουν βελτιωθεί σημαντικά ο προϋπολογισμός επιδόσεων, καθώς επίσης οι επισκοπήσεις δαπανών και εσόδων – τα καλά πρέπει να λέγονται, όπως και τα κακά.

 

Ξεκινώντας τώρα με τον προϋπολογισμό, οι προβλέψεις για τη μεγέθυνση του ΑΕΠ το 2025 είναι 2,3% από 2,2% το 2023 – ενώ στον περυσινό προϋπολογισμό προβλεπόταν αρχικά στο 2,9% που διαψεύστηκε, όπως είχαμε τότε επισημάνει. 

 

Όμως, εκτός των άλλων, όπως όσον αφορά τον τουρισμό που έχει εξαντλήσει τη δυναμική του και τις εξαγωγές που ήδη υποχωρούν, με τις εισαγωγές να αυξάνονται και με το εμπορικό έλλειμμα να εκτοξεύεται ξανά, στα επίπεδα του 2006/2010, υπάρχουν γενικότερες αβεβαιότητες – αφού η Ευρώπη αντιμετωπίζει μία γεωπολιτική αστάθεια, λόγω των πολέμων στην Ουκρανία και στο Ισραήλ, καθώς επίσης εξαιτίας της αλλαγής πολιτικής στις ΗΠΑ. 

 

Το ΑΕΠ προβλέπεται να ανέλθει στα 247,5 δις το 2025 από 236,9 δις το 2024 – ονομαστικά βέβαια, με τον πληθωρισμό δηλαδή, αφού ο αποπληθωριστής προβλέπεται στο 2,2% και ο Δείκτης Τιμών Καταναλωτή στο 2,1% που πιθανότατα δεν θα επαληθευθούν.

 

Το ΑΕΠ αυτό δεν έχει φυσικά καμία σχέση, με το αντίστοιχο πριν τα μνημόνια – λόγω του πληθωρισμού έκτοτε. 

 

Στην ουσία, το πραγματικό ΑΕΠ πριν την τελευταία αναθεώρηση της ΕΛΣΤΑΤ, έχει αυξηθεί από 183 δις το 2019 στα 198 δις το 2024 – δηλαδή μόλις κατά 15 δις σε πέντε χρόνια, ενώ το υπόλοιπο έως τα 236,9 δις που εκτιμάται, τα 39 δις, οφείλεται στον πληθωρισμό και στα 5 δις της αναθεώρησης.    

 

Σχετικά τώρα με την πρόβλεψη ανόδου του ακαθάριστου σχηματισμού παγίου κεφαλαίου κατά 8,4% το 2025, είμαστε για μια ακόμη χρονιά επιφυλακτικοί – με δεδομένο το ότι, ο προϋπολογισμός του 2023 προέβλεπε αύξηση του κατά 15,1% το 2024.

 

Το ποσοστό αυτό δεν επετεύχθη, ούτε καν με την αναθεώρηση της ΕΛΣΤΑΤ – όπου οι επενδύσεις αυξήθηκαν με ρυθμό 6,6% το 2023, έναντι 4% πριν την αναθεώρηση.

 

Ακόμη χειρότερα, παρά το ότι υπήρχαν ανάγκες για ανακατασκευές από τις καταστροφικές πλημμύρες – επίσης το ΤΑΑ, με τη σχετική επιτάχυνση των εισπράξεων του το 2024.

 

 

Παρεμπιπτόντως εδώ, η είσπραξη των χρημάτων από την παραχώρηση της Εγνατίας στην ΤΕΡΝΑ που είχε μετατεθεί από το 2023 στο 2024, μετατίθεται τώρα στο 2025; Ο σκοπός είναι για πληρωθεί το τίμημα της Αττικής Οδού που χρηματοδοτήθηκε από τις τράπεζες, καταναλώνοντας το μεγαλύτερο μέρος της πιστωτικής τους επέκτασης, εις βάρος των ΜμΕ;  

 

Σε κάθε περίπτωση, ο ακαθάριστος σχηματισμός παγίου κεφαλαίου καλύπτει σχεδόν μόνο τις αποσβέσεις – ενώ θα έπρεπε τουλάχιστον να διπλασιασθεί ως ποσοστό του ΑΕΠ ή αρκετά επάνω από τον ευρωπαϊκό μέσον όρο, έτσι ώστε να καλυφθεί το σωρευτικό τεράστιο επενδυτικό μας κενό.

 

Βέβαια, με τις αποταμιεύσεις συνεχώς αρνητικές μετά το 2021, ως η μοναδική χώρα τις ΕΕ, δεν είναι εύκολες οι εγχώριες επενδύσεις – πόσο μάλλον όταν ο καθαρός δανεισμός από τις τράπεζες από το 2019 έως το 2023 ήταν στο -2%, με το μεγαλύτερο μέρος του να απορροφάται από το δημόσιο.   

 

Όσον αφορά δε τις άμεσες ξένες επενδύσεις, μειώνονται συνεχώς – όπου, σύμφωνα με στοιχεία της ΤτΕ, σε σύνολο 2,1 δις € άμεσες ξένες επενδύσεις το 1^ο εξάμηνο του 2024, το 54% αφορούσαν αγορές ακινήτων, ενώ το 2023 σε σύνολο 4,48 δις €, το 47%.

 

Σε σχέση τώρα με το εμπορικό μας έλλειμμα, αυξήθηκε κατά 8,5% στο ενιάμηνο – πάνω από τα 25 δις.

 

Εν προκειμένω, δεν υπάρχει χειρότερος οικονομικός δείκτης από το εμπορικό έλλειμμα – αφού σημαίνει αντίστοιχη μείωση του ΑΕΠ, πτώση της ανταγωνιστικότητας, πτώση της παραγωγικότητας της εργασίας, αδυναμία ανόδου των πραγματικών μισθών, μειωμένες παραγωγικές επενδύσεις, χρεοκοπημένο οικονομικό μοντέλο κοκ.

 

Πόσο μάλλον όταν συνοδεύεται από έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών – το οποίο πιθανότατα θα υπερβεί τα 10 δις το 2024, αφού διαμορφώθηκε στα 7,3 δις το οκτάμηνο.

 

Έτσι χρεώνεται ο ιδιωτικός τομέας στο εξωτερικό, μειώνεται η φοροδοτική του ικανότητα, εισάγεται ανεργία, εξάγονται θέσεις εργασίας κλπ. – οπότε κάποια στιγμή η χώρα χρεοκοπεί.

 

Τα παραπάνω επιβεβαιώνονται από το ότι, το εμπορικό έλλειμμα συνοδεύεται από την πτώση των εξαγωγών και την άνοδο των εισαγωγών – ενάντια ως συνήθως στις προβλέψεις του προϋπολογισμού του 2024, γεγονός που μας καθιστά επιφυλακτικούς για τις προβλέψεις του 2025. 

 

Καθιστά επίσης επιφυλακτικές τις εταιρίες αξιολόγησης – όπως την Fitch πρόσφατα που δεν αναβάθμισε τις προοπτικές της οικονομίας μας, την S&P που μετέφερε στο 2025 την αξιολόγηση μας και την Moody’s που συνεχίζει να μας έχει στα σκουπίδια.   

 

Η ανεργία τώρα, προβλέπεται να μειωθεί στο 8,2% το 2025 από 8,7% το 2024, σε εθνικολογιστική βάση – ενώ από 10,3% σε 9,7% κατά την Έρευνα Εργατικού Δυναμικού.

 

Το πρώτο θέμα όμως εδώ είναι το πώς υπολογίζεται –  αφού μειώνονται μεν οι άνεργοι στους 444.000 κατά την ΕΛΣΤΑΤ, αλλά κατά την ΔΥΠΑ ανέρχονται στους 833.000.

 

Το δεύτερο θέμα είναι το ότι στην αρχή του 2024, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη, οι απασχολούμενοι κατά την ΕΛΣΤΑΤ ήταν 4.233.000 και οι άνεργοι 530.900 – οπότε το εργατικό δυναμικό ήταν 4.763.900 ενώ το ποσοστό ανεργίας υπολογιζόταν στο 11,1%.

 

Τον Αύγουστο τώρα του 2024, το ποσοστό ανεργίας παρουσιάζει μια θεαματική μείωση σε 9,5% – με τους ανέργους να υπολογίζονται στις 444.000 ή 86.900 λιγότερους. 

 

Όμως, οι απασχολούμενοι αυξήθηκαν μόλις κατά 19.000 και όχι κατά 86.900, στους 4.252.000 – οπότε το εργατικό δυναμικό ήταν 4.696.000 ή 67.900 λιγότερο από τον Ιανουάριο.

 

Τα παραπάνω σημαίνουν ότι, η μείωση της ανεργίας δεν οφείλεται στην ικανότητα της Ελλάδας να δημιουργεί απασχόληση και παραγωγικότητα – αλλά στην τεχνητή πτώση του ποσοστού ανεργίας, μέσω της μείωσης του εργατικού δυναμικού.

 

Με απλά λόγια, ενώ το ποσοστό απασχόλησης αυξήθηκε μόλις κατά 0,2%, η ανεργία μειώθηκε κατά 1,6% – τεκμηριώνοντας πως η μέτρηση της είναι πλασματική και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. 

 

Στο εργατικό δυναμικό δε, περιλαμβάνονται οι περίπου 200.000 εργαζόμενοι συνταξιούχοι – οι οποίοι δεν δημιουργούν νέα απασχόληση, αλλά απλά διατηρούν τις θέσεις εργασίας που ήδη είχαν.

 

Προς όφελος βέβαια του δημοσίου, λόγω των εισφορών – συχνά και των επιχειρήσεων, αφού συνήθως εργάζονται με χαμηλότερους μισθούς, εις βάρος όμως των νέων μας.

 

Από την άλλη πλευρά, τον Ιούλιο του 2024 το ποσοστό απασχόλησης στην Ελλάδα, στις ηλικίες 15 έως 64 ετών, ήταν μόλις στο 62% – όταν ο μέσος όρος των χωρών του ΟΟΣΑ είναι στο 70,1% και των χωρών της Ευρώπης στο 71%. 

 

Τέλος, αφενός μεν το εργατικό δυναμικό έχει μειωθεί λόγω του brain drain, αφετέρου έχουν αυξηθεί οι θέσεις μερικής απασχόλησης – ενώ οι δύο θέσεις εργασίας κοστίζουν πλέον όσο περίπου η μία στο παρελθόν, μετά την κατάρρευση των μισθών.

 

Είναι χαρακτηριστικό δε το ότι, η μεταβολή του μέσου διαθεσίμου εισοδήματος στην Ελλάδα το 2023 σε σχέση με το 2010 ήταν -28,4% και της Ρουμανίας +140,4% – ενώ της Πορτογαλίας που επίσης πτώχευσε, +10,8%.   

 

Συνεχίζοντας με το πρωτογενές πλεόνασμα που προβλέπεται στο 2,4% του ΑΕΠ το 2025, από 2,5% το 2024, υπάρχει μία βελτίωση από το προϋπολογιζόμενο 2,1% – κάτι που θα ήταν θετικό και φυσικά θα το υποστηρίζαμε, για να μειωθεί βιώσιμα το υπέρογκο χρέος μας, εάν δεν αφαιρούσε ανάλογα χρήματα από την προβληματική οικονομία μας.

 

Κυρίως όμως, εάν δεν οφειλόταν σε μεγάλο βαθμό στην υπερφορολόγηση μέσω του πληθωρισμού που ασφαλώς έχει ημερομηνία λήξης αφού χρεοκοπεί τα νοικοκυριά – επί πλέον, στα απαράδεκτα τεκμήρια κερδοφορίας και στις, χαμηλότερες από τις αναγκαίες, δαπάνες. 

 

Ακόμη χειρότερα, δεν διαφέρει ουσιαστικά σε σχέση με την υπερφορολόγηση του ΣΥΡΙΖΑ στο παρελθόν – δυστυχώς για τη μεσαία τάξη που παραμένει το μεγάλο θύμα.  

 

Οφείλουμε δε να σημειώσουμε ότι, σε επίπεδο τελικής χρηματοοικονομικής επίδοσης, το κράτος έχει έλλειμα σύμφωνα με τον Απολογισμό του 2023 που μόλις κατατέθηκε – όπου ανήλθε στα -9,4 δις το 2023 από -2,7 δις το 2022, κυρίως λόγω της πτώσης των εσόδων από παράγωγα στα Λοιπά Έσοδα και παρά την υπεραπόδοση φόρων. 

 

Δεν είναι επί του παρόντος, αν και δεν καταλαβαίνουμε γιατί δεν συζητείται εφέτος ο απολογισμός του 2023 αφού κατατέθηκε, αλλά προκαλούν εντύπωση οι πολλές παρατηρήσεις του ΕΣ – όπως η καταχώρηση κατά λάθος 10 δις επιπλέον στα έσοδα, κάτι που μάλλον διορθώθηκε και πολλά άλλα. 

 

Συνεχίζοντας με τα έσοδα από φόρους, το 2025 προϋπολογίζονται στα 69,2 δις από 66,7 το 2024 – όπου υπήρξε υπεραπόδοση περί τα 3,8 δις από τα αρχικά αναμενόμενα 62,9 δις.

 

Δηλαδή, το κράτος θα εισπράξει 2,5 δις περισσότερα το 2025 από τους Πολίτες, επί πλέον των 3,8 δις το 2024 και θα στηρίξει τους πιο αδύναμους με μόλις 1 δις – επικαλούμενο πονηρά το όριο δαπάνης της ΕΕ, αντί να μειώσει φόρους όπως τον ΦΠΑ ή τον ΕΦΚ που είναι ληστρικοί.   

 

Υπεραπόδοση υπήρξε και το 2023, κάτι που είναι μεν καλό για τους δανειστές αλλά όχι για την οικονομία – σημειώνοντας πως το 2019 που ανέλαβε η ΝΔ, τα έσοδα από φόρους ήταν στα 51 δις.

 

Αύξησε επομένως τους φόρους κατά 20 δις σε 5 χρόνια, χωρίς αξιόλογη άνοδο του πραγματικού ΑΕΠ και χωρίς να μειωθεί το χρέος, εις βάρος κυρίως της μεσαίας τάξης  – κάτι απαράδεκτο για ένα κόμμα που ισχυρίζεται πως είναι φιλελεύθερο, εκτός εάν τις αποφάσεις τις λαμβάνει ακόμη η Τρόικα, παρά τη δήθεν έξοδο μας από τα μνημόνια.

 

Υπενθυμίζουμε πως το 2019 το ΑΕΠ μας είχε μειωθεί από την ΕΛΣΤΑΤ, ενώ πρόσφατα έγινε το αντίθετο – αυξήθηκε κατά συνολικά 5 δις με διάφορα τεχνάσματα, θυμίζοντας τα Greek statistics.      

 

Τα έσοδα από φόρους προέρχονται πρωτίστως από την ακρίβεια και από την άνοδο των εισπράξεων του ΦΠΑ, όπου θα αυξηθούν από 25,3 δις το 2024 στα 26,6 δις το 2025 – όταν το 2019 τα έσοδα από τον ΦΠΑ ήταν μόλις 17,6 δις και άρα 7,7 δις λιγότερα από το 2024 ή 9 δις από το 2025.

 

Δευτερευόντως  από τους φόρους εισοδήματος φυσικών προσώπων, κυρίως λόγω του κεφαλικού φόρου –  από 14,3 δις στα 15,2 δις.

 

Οι φόροι όμως των επιχειρήσεων προβλέπονται σχετικά στάσιμοι, στα 7,9 δις από 7,8 δις το 2024 – όπου όμως το 2024 υπήρξε υπεραπόδοση 1,2 δις. 

 

Μένει να διαπιστώσουμε εάν θα φορολογηθούν τα υπερκέρδη του ενεργειακού  καρτέλ – αν και ασφαλώς θα ήταν προτιμότερη η υιοθέτηση του Ιβηρικού μοντέλου.

 

Παραμένει πάντως σκανδαλώδες το θέμα των τραπεζών με τον αναβαλλόμενο φόρο των 20 δις που έχει καταστρατηγηθεί μέσω του Hive Down και των προγραμμάτων ΗΡΑΚΛΗΣ –  με τους πλειστηριασμούς εξπρές και από offshore.

 

Επίσης το ότι, ενώ ο νόμος 3156/2003 υποχρεώνει τα funds να δημοσιοποιούν τις τιμές για κάθε δάνειο που αγόρασαν, τα funds δεν εφαρμόζουν το νόμο – ενώ έχει εκδοθεί μία υπουργική απόφαση το 2024, η 19169 ΕΞ 2024, η οποία αναιρεί την υποχρεωτική δημοσίευση του ποσού εξαγοράς, με απίστευτες αοριστίες.

 

Τι σημαίνουν τα παραπάνω; Απλούστατα ότι, εάν ένα fund εφάρμοζε ως όφειλε το νόμο, οι Πολίτες θα γνώριζαν πόσο αγοράσθηκε το δάνειο τους – οπότε, εάν κάποιος είχε δάνειο 100.000 €, το fund το είχε αγοράσει για 10.000 € και του ζητούσε 100.000 €, συχνά συν τους τόκους, θα μπορούσε να καταγγείλει το fund για αισχροκέρδεια.

 

Σήμερα όμως δεν μπορεί, επειδή δεν είναι σε θέση, λόγω της υπουργικής απόφασης και της προηγούμενης παρανομίας των funds, να το αποδείξει – κάτι που είναι πραγματικά ανάλγητο εκ μέρους του κράτους.   

 

Περαιτέρω, παραμένει σταθερός ο δήθεν προσωρινός ΕΝΦΙΑ, στα 2,5 δις – αν και θα μπορούσε να αυξηθεί ξανά έμμεσα,  με την αναπροσαρμογή των αντικειμενικών αξιών, όπως συνέβη στο παρελθόν.

 

Θα έπρεπε βέβαια να υπάρχει σαφώς διαφοροποίηση, μεταξύ των επενδυτών ακίνητης περιουσίας και των νοικοκυριών – πόσο μάλλον των αδυνάτων.

 

Οι δαπάνες τώρα της Κεντρικής Κυβέρνησης, προβλέπεται να αυξηθούν στα 80,5 δις από 76,5 δις το 2024 – όπου υπήρξε συμπληρωματικός προϋπολογισμός του ΠΔΕ κατά 900 εκ.

 

Εν προκειμένω, τείνει να γίνεται συνήθεια της κυβέρνησης – αφού συμπληρωματικός προϋπολογισμός υπήρξε το 2023 και το 2022, λόγω της πανδημίας και των πλημμυρών. 

 

Το περίεργο όμως είναι πως κατά την εξέταση του Απολογισμού του 2022 προέκυψε ότι, ο συμπληρωματικός προϋπολογισμός δεν αναλώθηκε πλήρως ως προς το ΠΔΕ – ούτε είχαν εξατομικευτεί οι δαπάνες. 

 

Επομένως κάτι τέτοιο μπορεί να επαναληφθεί και το 2024, ενώ έχουμε σημαντικά δημόσια έργα σε εκκρεμότητα – σημειώνοντας πως μέρος του ΠΔΕ κακώς χρησιμοποιείται για κοινωνικές δαπάνες, εις βάρος των επενδύσεων.

 

Οι παροχές σε εργαζομένους του δημοσίου, οι μισθοί, θα ανέλθουν στα 14,8 δις το 2025 από 14,9 δις το 2024 – δηλαδή θα μείνουν στάσιμες, ενώ ο πληθωρισμός συνεχίζεται, ειδικά όσον αφορά το στεγαστικό κόστος.

 

Από την άλλη πλευρά, οι συντάξεις στους ΟΚΑ θα ανέλθουν στα 34,5 δις το 2025 από 33,6 δις το 2024 – οπότε πρόκειται για μία αύξηση 2,6% που δεν καλύπτει τον πληθωρισμό ως προς τα τρόφιμα και τα είδη πρώτης ανάγκης, στα οποία  οι συνταξιούχοι καταναλώνουν κυρίως τη σύνταξη τους.

 

Είναι απαράδεκτο πάντως να υπάρχουν ακόμη εκκρεμείς συντάξεις, με συνταξιούχους να λαμβάνουν έναντι – επίσης με οφειλές από τα αναδρομικά που πολλές φορές εισπράττονται, αφού πεθάνουν. 

 

Σε σχέση με τον προϋπολογισμό των ΟΤΑ, είναι ελλειμματικός στα -300 εκ. το 2025 από -249 εκ. το 2024, με επιδότηση από την Κεντρική Διοίκηση – ενώ οι αδυναμίες τους φάνηκαν στις πλημμύρες. 

 

Στα νοσοκομεία που νοσούν, προβλέπονται δαπάνες 3,9 δις από 3,6 δις το 2024 – με μία μικρή αύξηση στις αποδοχές προσωπικού, κατά 2,2% όσο ο πληθωρισμός του 2025.

 

Το περίεργο είναι το ότι, ακόμη αγοράζονται εμβόλια που πιθανότατα καταστρέφονται, με κόστος 200 εκ. –προφανώς λόγω του σκανδάλου Pfizer Gate.

 

Συνεχίζοντας με τα εξοπλιστικά που αποτελούν σημαντικό θέμα εθνικής ασφαλείας, προϋπολογίζονται στα 1,75 δις το 2025 – αυξημένα κατά 648 εκ. από το 2024, σε σύνολο 6,1 δις δαπανών του ΥΠ.ΕΘ.Α. Εδώ θα θέλαμε να ρωτήσουμε τι ακριβώς συμπεριλαμβάνεται στα εξοπλιστικά. 

 

Είναι ενδιαφέρον πάντως το ότι, στον προϋπολογισμό του ΥΠ.ΕΘ.Α. συμμετέχει και η ΕΑΣ – η οποία έχει γίνει σημαντική  λόγω του πολέμου στην Ουκρανία, αν και το καθεστώς ιδιωτικοποίησης της είναι πολύ θολό.

 

Δεν φαίνεται όμως να δίνεται έμφαση στην Αμυντική μας Βιομηχανία γενικότερα, μεταξύ άλλων για αναπτυξιακούς λόγους – με την ΕΛΒΟ των Ισραηλινών να παραμένει αδρανής, με την ΕΑΒ σε κακή κατάσταση κοκ.

 

Ελπίζουμε πάντως να μην ισχύουν αυτά που αναφέρουν οι εργαζόμενοι, για τη σχεδιαζόμενη ιδιωτικοποίηση των ΕΛΠΕ – αφού θα επρόκειτο για ένα ακόμη σκάνδαλο.  

 

Συνεχίζοντας με τα επιδόματα, το ποσοστό της φτώχειας των Ελλήνων είναι από τα υψηλότερα στην ΕΕ – ως αποτέλεσμα των μνημονίων και των κυβερνητικών πολιτικών, όπως ο πληθωρισμός στα βασικά αγαθά που δεν μειώνεται ο ΦΠΑ.

 

Συνολικά προβλέπονται διάφορα επιδόματα, όπως οικογενειακό, στεγαστικό και ΕΚΑΣ για την ανισότητα – με αυξήσεις 10% για το οικογενειακό και το Ελάχιστο Εγγυημένο, με σταθερό στεγαστικό κλπ.

 

Συνεχίζοντας με το ΠΔΕ που πλέον έχει  ένα υποτμήμα Αναπτυξιακού ΠΔΕ που εμείς θεωρούμε εμπαιγμό, προβλέπονται 14,1 δις – μία σημαντική αύξηση, όπου όμως το πρόβλημα είναι σε ποιους και πώς διατίθεται.

 

Το 2024 πάντως προβλέπονται δαπάνες 9,8 δις από προϋπολογισμό 8,55 δις – ενώ για το ΤΑΑ 3,3 δις από πρόβλεψη 3,6 δις. Εν προκειμένω, θα πρέπει να μας δοθεί επιμερισμός – όσον αφορά τα έργα, στα οποία θα αναλωθούν. 

 

Από το ΠΔΕ, τα 4,9 δις προέρχονται από το ΤΑΑ που έχει καθυστερήσει, όπως έχουμε αναδείξει – ενώ είναι συνδεδεμένο με πολλά προαπαιτούμενα που δεν έχει ψηφίσει η βουλή.

 

Είναι ενδεικτικό το ότι, είχαν ενταχθεί στο ΤΑΑ από πέρυσι έργα 600 εκ. για επιδιορθώσεις μετά τις πλημμύρες που δεν έχουν δρομολογηθεί ακόμη – με κατηγορίες πως η καθυστέρηση αυτή, σε συνδυασμό με τη διαχείριση των ευθυνών των εργολάβων των σιδηροδρομικών έργων, ευνοεί τις ασφαλιστικές εταιρίες.

 

Τώρα λέγεται δε πως ξεμπλοκάρουν διαγωνισμοί για ζωτικά έργα στη Θεσσαλία, κόστους 1,35 δις – όταν ο ΠΘ είχε υποσχεθεί δαπάνες 3 δις. 

 

Στις ιδιωτικοποιήσεις, έχουν πολύ χαμηλά έσοδα όπως έχουμε αναδείξει – 8,47 δις έως το 2023 που δεν έχουν καμία σχέση με τα 50 δις που συζητούνταν με τα μνημόνια, προφανώς λόγω του ξεπουλήματος σε εξευτελιστικές τιμές.

Εν προκειμένω, προβλέπονται εισπράξεις 1,88 δις το 2025, κυρίως λόγω των εσόδων από τον αιώνιο διαγωνισμό για την Εγνατία – όπου η είσπραξη 1,35 δις εκκρεμεί από το 2023. Τι προβλέπεται αλήθεια για τη ΛΑΡΚΟ, μετά την αποτυχία της πώλησης στην ΤΕΡΝΑ;

 

Όσον αφορά το Δημόσιο χρέος, εδώ έχουμε το εξής παράδοξο:

 

Σύμφωνα με το Δελτίο Χρέους από τις 30.09.24, το χρέος της Γενικής Κυβέρνησης ήταν 370 δις από 369 δις την 31.12.23 – ενώ τα ταμειακά διαθέσιμα 39,2 δις από 33,6 δις. Με βάση όμως το νέο Δελτίο Χρέους από τις 31.12.2023, το χρέος της Γενικής Κυβέρνησης ήταν 356 δις την 31.12.23 και όχι 369 δις.

 

 

Θα μπορούσε να πει κανείς πως η άνοδος κατά 13 δις € από τα 356 δις στα 369 δις, οφείλεται στους κρυφούς τόκους του EFSF που μας ανάγκασε η ΕΕ να προσθέσουμε. Εάν είναι όμως έτσι, γιατί δεν αυξήθηκε ανάλογα το χρέος της Κεντρικής Διοίκησης και μειώθηκε στα 404,2 δις από 406,5 δις στις 31.12.23; 

 

Το κράτος δεν τα χρωστάει και όχι οι φορείς; Η διαφορά πάντως μεταξύ του χρέους της Γενικής Κυβέρνησης και της Κεντρικής Διοίκησης, το ενδοκυβερνητικό χρέος, μειώθηκε ως δια μαγείας από τα 50 δις €, για τα οποία ανέκαθεν αμφιβάλαμε και ρωτούσαμε χωρίς να πάρουμε ποτέ απάντηση, στα 35 δις €!

 

Όσο για τα ταμειακά διαθέσιμα, βλέπουμε πλέον 39,2 δις € στη Γενική Κυβέρνηση και 19,4 δις € στο Κεντρικό Κράτος – όταν η διαφορά μεταξύ του καθαρού χρέους που η κυβέρνηση ισχυρίζεται πως είναι 331,2 δις, από 323 δις στις 31.12.23 και του «ακάθαρτου» χρέους των 404,2 δις που αποκλείεται να μην έχει αυξηθεί ανάλογα από τους τόκους του EFSF, είναι 73 δις.

 

Στον πίνακα 4.2 βέβαια του προϋπολογισμού, υπάρχουν ελαφρώς διαφορετικά νούμερα – αν και στην ουσία δεν αλλάζει κάτι σημαντικά.    

 

Μπορείτε να μας δώσετε κάποια εξήγηση; Επίσης εάν έχει συμπεριληφθεί στις προβλέψεις η περαιτέρω αποπληρωμή των 5 δις που εξαγγέλθηκε για το 2025;  

 

Το ανησυχητικό πάντως είναι η αύξηση των τόκων και η λειτουργία των παραγώγων swap που ιστορικά αύξαναν το κόστος – αν και τα τελευταία 2 έτη η λειτουργία αντιστράφηκε, μειώνοντας έτσι το κόστος εξυπηρέτησης GFN.

 

Τέλος, το 2024 είχαμε πληρωμές τοκοχρεολυσίων 13,4 δις, ενώ το 2025 έχουμε χαμηλές λήξεις – οι οποίες όμως θα αυξηθούν τα επόμενα χρόνια και ειδικά το 2033.

 

Όσον αφορά τα repos έχουν μειωθεί στο 1,4 τρις το 2024 σε ετήσια βάση, από 1,6 τρις το 2023 – παραμένουν όμως στη στρατόσφαιρα.   

 

Εκτός από το δημόσιο χρέος, υπάρχει βέβαια και το ιδιωτικό που απειλεί την κοινωνία – για το οποίο δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται καθόλου η κυβέρνηση. 

 

Όπως έχουμε πει επανειλημμένα, δεν χρεοκοπεί η χώρα, αλλά οι Πολίτες της που ζουν σε ένα αποτυχημένο κράτος – σε ένα fail state, με τη διεθνή σημασία της λέξης. 

 

Πλειστηριασμοί, ακρίβεια, αισχροκέρδεια από τα καρτέλ, υπερφορολόγηση, μισθοί εξαθλίωσης, ανεξέλεγκτα funds που χρεώνουν ότι θέλουν, ληστρικές τράπεζες κοκ.

 

Βασίλης Βιλιάρδος

 

Πηγή : https://analyst.gr