Το τέλος της ευημερίας στη Δύση και η εξέγερση κατά της «νεοφεουδαρχικής» ελίτ – Έρχονται πρωτοφανείς κοινωνικές αναταραχές

Το ψεύτικο αφήγημα της ευημερίας των δυτικών ελίτ και η επικείμενη εξέγερση των δουλοπάροικων

 

Το μεταπολεμικό κοινωνικό μοντέλο της Δύσης και της φιλελεύθερης δημοκρατίας βασίστηκε στην πολιτική και οικονομική παρουσία μίας πολυπληθούς, εύρωστης οικονομικά μεσαίας τάξης, σε συνθήκες πρωτοφανούς ανοδικής κοινωνικής κινητικότητας με βάση το λεγόμενο «σοσιαλδημοκρατικό συμβόλαιο».
 

Η κοινωνία αυτή συμβατικά απεικονίσθηκε σε μια ωοειδή μορφή, ένα «αυγό» – ένα μικρό ποσοστό της ελίτ στην κορυφή, ενώ στη βάση ένα μικρό ποσοστό των κοινωνικά αποκλεισμένων και στη μέση μια ευμεγέθης και σύνθετα διαστρωματωμένη μεσαία τάξη.
 

Το κύριο χαρακτηριστικό της εξέλιξης που λαμβάνει χώρα μπροστά στα μάτια μας, είναι η ρευστοποίηση της μεσαίας τάξης σε ένα πλαίσιο καθοδικής κοινωνικής κινητικότητας, γεγονός που αναμένεται να οδηγήσει στην αλλαγή του οικονομικού και πολιτικού υποδείγματος στις λεγόμενες δυτικές δημοκρατίες μετά το ξέσπασμα σοβαρών κοινωνικών κρίσεων στο επόμενο διάστημα.
 

Το επικείμενο πληθωριστικό σοκ και η ενεργειακή κρίση για αποτελέσουν τους καταλύτες για αυτές τις εξελίξεις.

 

Η «φούσκα» της ελίτ – Όλα είναι ρόδινα…

 

Την ίδια ώρα, για την οικονομική ειδησεογραφία και τους συμβατικούς οικονομολόγους το μέλλον προδιαγράφεται ρόδινο: χάρη στην επέκταση της «πράσινης» ενέργειας όπως η αιολική και η ηλιακή, το σχετικό κόστος βαίνει μειούμενο, οι… μπαταρίες θα τροφοδοτούν τη νέα παγκόσμια οικονομία, γινόμαστε εξυπνότεροι με την Τεχνητή Νοημοσύνη (ΑΙ) – οι μισθοί επιτέλους μεσοσταθμικά αυξάνονται, ο πληθωρισμός μειώνεται, τα οικονομικά των νοικοκυριών και τα εταιρικά κέρδη είναι ισχυρά, τα «βουνά» χρέους δεν αποτελούν ακόμη πρόβλημα και το ΑΕΠ αυξάνεται.

Όλες αυτές οι «θετικές ειδήσεις» υποστηρίζονται από στατιστικά στοιχεία, φυσικά, αλλά υπάρχει ένα μικρό πρόβλημα: τα «παπαγαλάκια» της ψεύτικης ευμάρειας ζουν σε μια «φούσκα» με τους ομοιδεάτες τους της παγκόσμιας ελίτ που είναι απομονωμένοι από τις «νεοφουδαρχικές» πραγματικότητες της ζωής στον πραγματικό κόσμο την οποία βιώνουν οι πολίτες.
 

Έξω από τη «φούσκα» των πλούσιων, προστατευμένων ελίτ που παράγουν τα στατιστικά στοιχεία και τις «ειδήσεις», η παγκόσμια οικονομία είναι εντελώς, βιώνει ένα πραγματικό χάος – και το ίδιο ισχύει και για την αμερικανική οικονομία που είναι ηγεμονική για το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα.
 

Τι σημαίνει νεοφεουδαλισμός; Αναφέρεται σε ένα κοινωνικο-οικονομικό σύστημα, δομικών κοινωνικών αντιθέσεων που έχει διαχωρίσει την κοινωνία σε δυο κυρίαρχα στρώματα: σε ένα στο οποίο μια «αριστοκρατία» κατέχει τη συντριπτική πλειοψηφία του πλούτου και συγκεντρώνει τη μερίδα του λέοντος του παραχθέντος εισοδήματος, και χρησιμοποιεί αυτή την οικονομική κυριαρχία για να αγοράσει πολιτική και επικοινωνιακή κυριαρχία.

 

Ο μηχανισμός διακυβέρνησης στο πλαίσιο αυτού του νεοφεουδαλισμού προστατεύει και επιβάλλει την κυριαρχία των ελίτ.

 

Τα καρτέλ και τα μονοπώλια ασκούν απρόσκοπτα τον έλεγχο των τιμών και την εκμετάλλευση των παραγωγικών δομών, τα φορολογικά έσοδα ρέουν ελεύθερα στα καρτέλ, η οικονομική ελίτ λαμβάνει φορολογικές ελαφρύνσεις όπως στα οικογενειακά καταπιστεύματα κ.λπ.

Οι νέοι δουλοπάροικοι

 

Με άλλα λόγια, «στην αγορά» το παιχνίδι είναι «στημένο» και η κυβέρνηση διατηρεί το status quo χάριν της ελίτ.

 
Οι νέοι «δουλοπάροικοι» και οι παραγωγοί του πρωτογενούς τομέα, που κατέχουν ένα μικρό κομμάτι της μερίδα των εισοδημάτων, μοχθούν για να πλουτίσουν τους «αριστοκράτες» ιδιοκτήτες του κεφαλαίου.
 

Τα κύρια περιουσιακά τους στοιχεία – το σπίτι της οικογένειας και οι κινητές αξίες – είναι στην πραγματικότητα ροές εισοδήματος για τους πλούσιους που εισπράττουν τους τόκους των στεγαστικών δανείων και των προσωπικών δανείων που καταβάλλουν ανελλιπώς οι δουλοπάροικοι.
 

Η βασική δυναμική του νεοφεουδαλισμού είναι η αύξηση του μεριδίου του πλούτου από τους ήδη πλούσιους και όλοι οι άλλοι βλέπουν το πενιχρό μερίδιό τους να μειώνεται.
 

Όπως δείχνουν τα διαγράμματα, η συντριπτική πλειονότητα των οικονομικών κερδών που προκύπτουν από την οικονομία των ΗΠΑ ρέει στο κορυφαίο 0,1% των νοικοκυριών.
 

Το μερίδιο του κορυφαίου 1% έχει αυξηθεί κατά 40% .ενώ το μερίδιο του πλούτου του κατώτατου 50% έχει υποχωρήσει στο 3%–ουσιαστικά θόρυβος σήματος.
 

Η κοινωνική κινητικότητα περιορίζεται στον περιστασιακό δουλοπάροικο που εισέρχεται στην τάξη των τεχνοκρατών, το κορυφαίο 5% που υπηρετεί δουλικά τα συμφέροντα της οικονομικής αριστοκρατίας.
 

Αυτή η τάξη ζει σε μια αυτόνομη, προστατευμένη φούσκα: ένας κόσμος προνομίων, οικιστικοί θύλακες, κοσμοπολιτισμός και ούτω καθεξής

 
Η ζωή είναι ωραία μέσα στη «φούσκα» που γιατί δεν υπάρχει καταυλισμός αστέγων ή μεταναστών ένα τετράγωνο μακριά, αφθονη ρευστότητα και  τεράστια σε αξία προυσιακά στοιχεία –401.000, ομόλογα από οικογενειακά funds και ενοικιαζόμενα ακίνητα,  υψηλές συντάξεις και άλλες αμοιβές, εταιρικά δικαιώματα προαίρεσης μετοχών και ούτω καθεξής — αυξάνεται έξυπνα, έτος μετά από χρόνο και δεκαετία μετά από δεκαετία.

Οι παρεμβάσεις των κεντρικών τραπεζών

 

Το γεγονός ότι όλη αυτή η διεύρυνση του πλούτου είναι αποτέλεσμα μίας άνευ προηγουμένου παρέμβασης της κεντρικής τράπεζας παραμένει εκτός δημοσιότητας.
 

Όπως σημειώθηκε, ο ρόλος του κράτους και της κεντρικής τράπεζας είναι να διατηρήσουν το status quo των ήδη πλούσιων αυξάνοντας το μερίδιό τους στον εθνικό πλούτο και το εισόδημα και φορτώνοντας περισσότερο (το πολύ κερδοφόρο) χρέος στους δουλοπάροικους. (το διάγραμμα χρέους για τα φοιτητικά δάνεια είναι χαρακτηριστικό)
 

Έξω από την προνομιακή φούσκα των τεχνοκρατών, το μερίδιο των μισθών στην οικονομική παραγωγή έχει απογυμνωθεί από την αριστοκρατία εδώ και 45 χρόνια.
 

Το κόστος στάγασης, υπηρεσιών κοινής ωφέλειας, εξυπηρέτησης του χρέους, χρήσης οχημάτων, δημόσιων συγκοινωνιών, παιδικής μέριμνας και άλλων βασικών αγαθών αυξάνεται στα ύψη.

 
Οι μισθοί έχουν ισοπεδωθεί (ή συρρικνωθεί σημαντικά όταν μετράται σε μονάδες αγοραστικής δύναμης) ενώ το ενοίκιο αυξάνεται σταθερά, καταβροχθίζοντας το διαθέσιμο εισόδημα των δουλοπάροικων.

Μέσα στη φούσκα της τάξης των τεχνοκρατών, όλα δείχνουν ευοίωνα.
 

Η τεχνητή νοημοσύνη θα ενισχύσει τα κέρδη, η ενέργεια θα γίνεται φθηνότερη και πιο άφθονη, και ούτω καθεξής.

Η εναλλακτική ενέργεια φαίνεται φθηνή μόνο επειδή έχει αγνοηθεί (δηλαδή εξωτερικεύεται για το σύνολο της οικονομίας) όλο το κόστος της διατήρησής της και αυτές οι μέτριες προσθήκες στην τεράστια κατανάλωση υδρογονανθράκων δεν αντικαθιστούν στην πραγματικότητα τους υδρογονάνθρακες, απλώς προσθέτουν περισσότερη ενέργεια προς κατανάλωση.
 

Ο λογαριασμός είναι υψηλός: Χιλιάδες παλαιές λεπίδες ανεμογεννητριών συσσωρεύονται στο Δυτικό Τέξας
 

Τα μοντέλα που χρησιμοποιούνται από τους οικονομολόγους της ελίτ κρύβουν τα σημαντικά προβλήματα με την ηλιακή ή αιολική ενέργεια.

Με άλλα λόγια, οι συμβατικοί οικονομολόγοι και οι άλλοι τεχνοκράτες διατηρούν την προνομιακή τους φούσκα προσκολλώνται σε μια παραληρηματικά αποκομμένη εικόνα για τον πραγματικό κόσμο.

Υπάρχει πάντα μια σωρεία ακαδημαϊκών μελετών ή πορισμάτων δεξαμενών σκέψης / εταιρικών εκθέσεων για να ενισχύσουν την εμπιστοσύνη στη «φούσκα», ότι όλα είναι υπέροχα, επειδή δημιουργούνται θετικά αφηγήματα που αφήνουν ανέγγιχτη τη νεοφεουδαλική δομή στην κύρια βιομηχανία της τάξης των τεχνοκρατών.
 

Η Taylor Swift κέρδισε ένα δισεκατομμύριο δολάρια!
 

Το OnlyFans συγκέντρωσε 5 δισεκατομμύρια δολάρια!
 

Οι μετοχές ανεβαίνουν!

Όλα είναι υπέροχα!

 

 

Το νέα πολιτικό αφήγημα

 

Αυτό που δεν είναι δυνατόν να ενσωματωθεί στο «θετικό πολιτικό αφήγημα» της ελίτ είναι η πραγματικότητα των κοινωνικών αντιθέσεων τις οποίες αναμένεται να χρησιμοποιήσουν ως πολιτικό όπλο κινήματα βάσης που στηρίζονται σε ένα άλλο πλαίσιο αξιών, όπως η εθνική ταυτότητα και η προάσπιση της ατομικής ελευθερίας έναντι της προσπάθειας παγκόσμιας επιτήρησης και ελέγχου των κοινωνιών.

 

Πηγή : www.bankingnews.gr