Οικονομολόγος
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
1.Οι Γερμανικές οφειλές πρός την χώρα μας προέρχονται
:
ΠΡΩΤΟΝ:
*Από το οφειλόμενο υπόλοιπο των επανορθώσεων του
Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.
* Αποζημιώσεις λόγω της απώλειας, κυρίως, σκαφών (βομβαρδισμοί,
τορπιλισμοί, βυθίσεις, αιχμαλωσία), κατά την περίοδο ουδετερότητας
της Ελλάδας στον ΒΠΠ, πριν την επίθεση Ιταλίας και Γερμανίας εναντίον
μας.:
* Την επιστροφή
του Αναγκαστικού Κατοχικού Δανείου
* Τις επανορθώσεις πού αναγνωρίστηκαν από την Διάσκεψη
Ειρήνης των Παρισίων (1946),να μας καταβάλει η Γερμανία, για
τις ζημιές πού προξένησε στην Ελληνική Οικονομία.
*Την καταβολή αποζημιώσεων στα θύματα των
θηριωδιών του Γερμανικού κράτους κατοχής(περιπτώσεις Διστόμου, Καλαβρύτων,
κλπ).
*Την επιστροφή 10.000 και πλέον κλαπέντων από τους
Ναζί Αρχαιολογικών θησαυρών, πού σήμερα κοσμούν τα Γερμανικά
Μουσεία η ιδιωτικές Συλλογές. Άραγε, πόσο ενδιαφέρεται για το
θέμα αυτό καί τί πράττει, το ΥΠΠΟ (Υπουργείο Πολιτισμού);
ΔΕΥΤΕΡΟΝ
Σύμφωνα με το βιβλίο «Η Μαύρη Βίβλος της Κατοχής»(Αθήνα
2006),πού έχει εκδώσει το ΕΣΔΟΓΕ(Εθνικό Συμβούλιο για την
διεκδίκηση των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα), τα θύματα και οι
απώλειες της χώρας μας από τους Γερμανούς κατά τον ΒΠΠ, έχουν ως
εξής:
A.
* Νεκροί
πολέμου 1940-1941 : 13.327
*Εκτελεσμένοι
(σε ολόκληρη τη χώρα):56.225
*Θανόντες
όμηροι(στα Γερμανικά Στρατόπεδα): 105.000
*Νεκροί από
βομβαρδισμούς: 7.120
*Nεκροί σε μάχες
της Εθνικής Αντίστασης(σύμφωνα με τά Γερμανικά στοιχεία): 20.650
*Νεκροί στη
Μέση Ανατολή: 1.100
*Aπώλειες
Εμπορικού Ναυτικού: 3.500
ΣΥΝΟΛΟ (A) : 206.922
νεκροί.
B
* Nεκροί από πείνα
και σχετικές ασθένειες: 600.000
*Απώλειες από
υπογεννητικότητα : 300.000
ΓΕΝΙΚΟ ΣΥΝΟΛΟ
ΑΠΩΛΕΙΩΝ(Α+Β) : 1.106.922
2. Η
ΤΡΙΠΛΗ ΚΑΤΟΧΗ
*Μόλις οι στρατιές της Βέρμαχτ κατέκτησαν τήν Ελλάδα, τέθηκε
αμέσως σε εφαρμογή το προγραμματισμένο τριπλό σχέδιο του Χίτλερ
για την εξαφάνισή της. Απέβλεπε στο διαμελισμό της χώρας, στον εκφασισμό της
και στη γενοκτονία του Ελληνικού Λαού με την πείνα και τις
εκτελέσεις.
*Πέρα όμως, από τους στρατηγικούς στόχους, τους
στρατιωτικούς και τους προπαγανδιστικούς, ο Χίτλερ ήθελε να υποδουλώσει
την Ελλάδα, να την διαμελίσει, να της αρπάξει εδάφη, και αν δεν κατόρθωνε να
την φασιστικοποιήσει, ή τουλάχιστον, να αφανίσει τον Ελληνικό Λαό με την
πείνα και τις εκτελέσεις. Αυτοί ήταν οι σκοποί του Χίτλερ, αυτό ήταν το σχέδιό
του σε βάρος της Ελλάδας.
*Στην Ελλάδα, μόνο, από όλες τις κατεχόμενες χώρες της
Ευρώπης, υπήρχαν τρείς κατακτητές: η Γερμανία, η Ιταλία και
η Βουλγαρία.
Πέρα από τα Ελληνικά εδάφη τα οποία προσαρτήθηκαν στην
Ιταλία (Ιόνια νησιά, Κυκλάδες, Σάμος) και στη Βουλγαρία (Ανατολική
Μακεδονία και Θράκη), η χώρα από στρατιωτικής πλευράς μοιράστηκε ανάμεσα στους
τρείς κατακτητές:
η Βουλγαρία παρέμεινε στην προσαρτημένη περιοχή, εκτός
από μια περιοχή του Έβρου πού συνόρευε με την Τουρκία, η οποία υπήχθη
στη Βέρμαχτ. Η υπόλοιπη Ελλάδα μοιράστηκε ανάμεσα στη Γερμανία και Ιταλία,με
προβάδισμα στην Ιταλία,η οποία πέρα από τά προσαρτημένα εδάφη
είχε στην κατοχή της και την Ηπειρο, την Θεσσαλία, τήν Στερεά, την Πελοπόννησο,
τον νομό Λασηθίου Κρήτης και την Δυτική Μακεδονία. Τέλος, η Βέρμαχτ
κράτησε την Κεντρική Μακεδονία, το μέρος του Εβρου, την Εύβοια, την
Μυτιλήνη, Χίο, Βόρειες Σποράδες, Κύθηρα, Μήλο, και Κρήτη (πλήν του νομού
Λασηθίου).
*Ο Χίτλερ, αμέσως, και προτού ξεσπάσει το αντάρτικο, διαμέλισε
και παρέδωσε εδάφη της Ελλάδας σε άλλα κράτη, σε μια
μάταιη προσπάθεια να διασπάσει την εθνική ενότητα.
Γιαυτό παρέδωσε την Ανατολική Μακεδονία και την Δυτική
Θράκη στη φασιστική Βουλγαρία, τα Ιόνια νησιά, τις Κυκλάδες και
την Σάμο στην φασιστική Ιταλία, την Θεσπρωτία στο φασιστικό καθεστώς
πού είχε δημιουργήσει ο Μουσολίνι στην Αλβανία.
Τέλος, στην καρδιά της Ελλάδας, ίδρυσε το βασίλειο της
Πίνδου, αποτελούμενο από τμήματα της Ηπείρου, της Δυτικής Μακεδονίας, της
Θεσσαλίας και της Ρούμελης.
Παρόμοιος διαμελισμός και αρπαγή εδαφών δεν
εφαρμόστηκε σε άλλη χώρα από τον Χίτλερ, πουθενά αλλού σε ολόκληρη
την κατεχόμενη Ευρώπη.
3.. ΤΟ ΤΕΧΝΑΣΜΑ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ
Το 1989 (με την κατάρρευση του Τείχους του Βερολίνου),ο
τότε Καγκελάριος της Γερμανίας Χέλμουτ Κόλ, προκειμένου η χώρα του
να αποφύγει την καταβολή πολεμικών αποζημιώσεων στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες
χώρες(Πολωνία, κλπ), κατέφυγε στο εξής τέχνασμα: Ζήτησε από τους
Διαπραγματευτές να αποφύγουν τον όρο» Συνθήκη Ειρήνης», ο οποίος
θα μπορούσε να οδηγήσει σε πιθανό αίτημα από την Ελληνική
πλευρά για πολεμικές Αποζημιώσεις. Έτσι, λοιπόν, υπεγράφη η »,Συνθήκη 2+4»,από
την Ανατολική και Δυτική Γερμανία, ως και τις 4 Δυνάμεις πού κατέλαβαν
την Γερμανία, μετά το πέρας του ΒΠΠ, την Γαλλία ,Βρετανία ,Σοβιετική Ένωση
και ΗΠΑ.
Ιδού τό κατάπτυστο παρασκήνιο:
O Xόρστ Τέλτσικ, σύμβουλος τού
καγκελλάριου Χέλμουτ Κόλ, με ένα εξαιρετικά διαφωτιστικό κείμενο
συνοψίζει την Γερμανική μεθόδευση για την αποφυγή των Επανορθώσεων
και την παραπλάνηση των παλιών εχθρών και σημερινών συμμάχων
τής Γερμανίας.
Πρόκειται για μια κυνική απαρίθμηση των επιχειρημάτων
τής Γερμανικής γραφειοκρατίας, με σκοπό την παράκαμψη των νόμιμων
διεκδικήσεων τών μικρότερων κρατών. Σέ αυτό το ντοκουμέντο γίνεται σαφές ότι η
Δυτική Γερμανία μέχρι τότε δεν είχε υπογράψει καμμιά
συγκεκριμένη σύμβαση και είχε σκόπιμα περιοριστεί σέ δηλώσεις μελλοντικών
προθέσεων.
Το δεύτερο επιδιωκόμενο του Κόλ ήταν ότι οι οιεσδήποτε
διαπραγματεύσεις εκείνης τής περιόδου με τίς
νικήτριες Συμμαχικές Δυνάμεις θα έπρεπε να αποφύγουν «πάση
θυσία» να καταλήξουν σέ «Συνθήκη Ειρήνης», διότι αυτό θα συμπεριελάμβανε και
μια διαπραγμάτευση για τίς Επανορθώσεις.
Εάν, επί πλέον, επιχείρημα πού επικαλείται ο Τέλτσικ
είναι «πώς το ζήτημα των επανορθώσεων έχει διευθετηθεί «de facto», από την
στιγμή πού υπήρξαν κάποιες καταβολές αποζημιώσεων και επί πλέον οι Μεγάλες
Δυνάμεις είχαν αναστείλει τίς διεκδικήσεις τους. Μάλιστα στο
τέλος, αναφέρεται και το χρονικό διάστημα από τον Πόλεμο, με την παρατήρηση ότι
επί 45(σαράντα πέντε) χρόνια είναι αρκετά(1990) για να έχει
παραγραφεί η αξίωση.
Όπως, όμως, παρατηρεί ο καθηγητής Κάρλ
Χάϊντς Ρότ,» είμαστε, πλέον, σέ θέση να γνωρίζουμε ότι οι
Γερμανοί εκπρόσωποι στην Σύμβαση 2+4 (πρόκειται για την Διάσκεψη των
δύο Γερμανικών κρατών με τίς τέσσερεις Μεγάλες Δυνάμεις πού κατέληξε στην επανένωση
τής Γερμανίας).ακολούθησαν κατά βήμα τίς υποδείξεις τού ειδικού Γερμανού
εμπειρογνώμονα..
Φρόντισαν κατ αρχάς να κερδίσουν την
υποστήριξη τού »Αμερικανού φίλου». (Μπούς και Μπέίκερ), μετά δε τής Βρετανίας και τής
Γαλλίας, πού με την δική τους συνεργασία μετέτρεψαν σέ ζήτημα ταμπού
τόν όρο» Συμφωνία Ειρήνης». Απέναντι δε στους Σοβιετικούς και Πολωνούς
πού μετείχαν στην διαπραγμάτευση οι Γερμανοί έπαιξαν το χαρτί των έως τότε
καταβληθέντων ποσών Αποζημίωσης και τής «παραγραφής» καί εν τέλει
τούς υποχρέωσαν νά υποχωρήσουν όταν έθεσαν την απόσυρση τού ζητήματος τών
επανορθώσεων από την ημερήσια διάταξη ως όρο για την οριστική αναγνώριση
τής γραμμής τών συνόρων »Οντερ-Νάϊσε».
Ευκολότερο ήταν το έργο τής Γερμανικής Αντιπροσωπείας
απέναντι στους «μικρούς συμμάχους» και ιδιαίτερα την Γιουγκοσλαβία,
Ελλάδα, Ιταλία. ΤΟΥΣ ΑΦΑΙΡΕΣΑΝ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΛΟΓΟΥ, με τον απλούστερο
τρόπο, δηλαδή, ΜΕ ΤΟΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΤΩΝ
ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΩΝ. Με την επικύρωση τής Συνθήκης 2+4,μιά ημέρα πριν από
την προσάρτηση τής DDR (Ανατολικής Γερμανίας), φαινόταν ότι πράγματι το ζήτημα των
Επανορθώσεων είχε ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΘΑΦΤΕΙ.
Μόνο πού αυτό ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ
ΔΙΚΑΙΟΥ. Αυτή η Σύμβαση τής 2/10/1990 δεν ήταν περισσότερο δεσμευτική για
τήν Ελλάδα και Γιουγκοσλαβία, απ ό,τι το Πρωτόκολλο τού 1954.
«Οι αξιώσεις τους συνεχίζουν να είναι ισχυρές» τονίζει
ο κ.Ρότ,»Γιουγκοσλαβία και Ελλάδα φρόντισαν να τίς διατηρούν
σέ ισχύ. Η Γιουγκοσλαβία έως την διάλυση τής Γιουγκοσλαβικής
Δημοκρατίας τό 1999 καί οι Ελληνικές κυβερνήσεις μέχρι σήμερα. Στην
επιμονή τους οφείλουμε το γεγονός ότι ο κυνικός χειρισμός τού ζητήματος των
πολεμικών Επανορθώσεων από τίς Γερμανικές Ελίτ Εξουσίας θα καταλήξει
σέ ΣΚΑΝΔΑΛΟ».
4.Η Ιστορία τής μοναδικής καταβολής από την Γερμανία των
115 Εκατομμυρίων Μάρκων.
Η σύλληψη του
εγκληματία πολέμου Μάξ Μέρτεν το 1956, κατά την διάρκεια θερινών διακοπών του
στην Ελλάδα, ήταν η ευκαιρία. Άραγε ποιος ήταν ο Μέρτεν ;
Ο Μάξ Μέρτεν, λοιπόν, ήταν ο επικεφαλής της Διοικητικής
και Οικονομικής Διεύθυνσης της Βέρμαχτ Θεσσαλονίκης -Αιγαίου.
Ο Μέρτεν, καταδικάστηκε, δύο χρόνια μετά την σύλληψή του, και
καταδικάστηκε από Στρατοδικείο της Αθήνας σε
25 χρόνια κάθειρξη, αλλά μερικούς μήνες αργότερα, απελάθηκε, παρά
τις εντονότατες εσωτερικές και διεθνείς αντιδράσεις, στην τότε Δυτική
Γερμανία. Η Δυτική Γερμανία «τίμησε», με την σειρά της, την απόφαση τού τότε
πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή, με μία εφάπαξ πληρωμή
ποσού 115 εκατ. μάρκων. Σέ μια δε σημείωση στα πρακτικά, η
Ελληνική κυβέρνηση επεσήμανε για προληπτικούς λόγους ότι» με την
συμφωνία αυτή, οι εκκρεμείς απαιτήσεις Επανορθώσεων σε καμία
περίπτωση δεν έχουν εκπληρωθεί».
5. Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ
ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ
1. Στις 14/11/1995 έγινε ρηματική
διακοίνωση προς την Γερμανική κυβέρνηση, κατ εντολή του Ανδρέα Παπανδρέου.
Αυθημερόν, ο Γερμανός Υφυπουργός Εξωτερικών Hartmann
απέρριψε τήν μοναδική ρηματική διακοίνωση τής Ελλάδας.
2. Ο Υπουργός Δικαιοσύνης τής κυβέρνησης Σημίτη
Μιχάλης Σταθόπουλος αρνήθηκε να χορηγήσει Άδεια για
την Αμετάκλητη Απόφαση της Ελληνικής Δικαιοσύνης υπέρ των
θυμάτων του Διστόμου. Έκτοτε ουδέν νεότερο.
Αυτές οι
ελάχιστες πρωτοβουλίες δεν δείχνουν κανένα πραγματικό ενδιαφέρον
από πλευράς επίσημης Πολιτείας.
Χαρακτηριστικά, ο Στρατηγός Δημήτριος
Γράψας, Επίτιμος Αρχηγός ΓΕΕΘΑ., λέει:» Η Γερμανία αποτελεί
συνέχεια του Ναζιστικού Κράτους, τα εγκλήματα του οποίου δεν παραγράφονται
και αυτό δεν θα πρέπει να το ξεχνά όσο και αν το θέλει. Τα θύματα της
θηριωδίας των Ναζί απαιτούν δικαίωση και μέχρι να έρθει, η Γερμανία
θα είναι υπόλογη. Υπόλογες, όμως, είναι και οι Ελληνικές κυβερνήσεις πού
δεν έχουν κάνει τίποτα, επισήμως, για την διεκδίκηση των Γερμανικών
Αποζημιώσεων και του Κατοχικού Δανείου».
6 Η Διαχρονική συμπεριφορά τής Γερμανίας πρός τά
θύματά της.
Α. Η Γερμανική γενοκτονία της
Ναμίμπια
Από το 1904 έως το 1909,στην Ναμίμπια, μια χώρα πού
βρίσκεται στην Νοτιοδυτική Αφρική, περίπου 65.000
(εξήντα πέντε χιλιάδες)πολίτες της χώρας αυτής, εξολοθρεύθηκαν
από τους Γερμανούς αποικιοκράτες. Αιτία του φοβερού
αυτού εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας ήταν η εξέγερση και η
αντίσταση των αυτόχθονων πληθυσμών εναντίον των
Γερμανικών Δυνάμεων Κατοχής.
H διαταγή τον Οκτώβριο του 1904, του Γερμανού Στρατηγού Lothar von Throtha, Διοικητή τού Ράιχ στην Νοτιοδυτική Αφρική, ήταν
πρωτοφανούς βαρβαρότητας, καθώς διέτασσε τά Γερμανικά Στρατεύματα να
εξολοθρεύσουν στο διάβα τους κάθε αυτόχθονα, οπλισμένο η άοπλο, πού
θα συναντούσαν μπροστά τους, εντός των συνόρων της Ναμίμπια!…
Σαράντα χρόνια μετά, μια ανάλογη διαταγή θα
δινόταν και αυτή την φορά θα αφορούσε τα Καλάβρυτα, το Δίστομο, το Κομμένο της
Άρτας, την Βιάννο τής Κρήτης και άλλες εκατοντάδες πόλεις και χωριά, πού έγιναν
θυσία στον βωμό του Ναζισμού.
Στην Ναμίμπια, λοιπόν, σαν αποτέλεσμα των
εκτελέσεων, τής πείνας, τής εργασίας σέ κάτεργα, των σκληρών
καιρικών συνθηκών, κλπ, 65.000 ιθαγενείς βρήκαν τραγικό θάνατο.
Πέρα από αυτά, όμως, τα Γερμανικά
στρατεύματα κατοχής λεηλάτησαν, έκλεψαν, δήμευσαν, τον Δημόσιο
πλούτο αλλά και τις ιδιωτικές περιουσίες νεκρών και
επιζώντων, την γη, τα ζώα, τα αγαθά και τα χρήματά τους,
αποκομίζοντας τεράστια υλικά οφέλη και υπονομεύοντας για
δεκαετίες την αναπτυξιακή προοπτική της χώρας.
Το 2001,περίπου ένα αιώνα, μετά, οι
απόγονοι των νεκρών τής γενοκτονίας τής Ναμίμπια, όχι μόνο δεν ξέχασαν,
αλλά μη μπορώντας να συμβιβαστούν με την αδικία πού τούς
στοιχειώνει, ξεκίνησαν ένα τιτάνιο δικαστικό και πολιτικό αγώνα για
να υποχρεώσουν την Γερμανία να αναλάβει την ιστορική της ευθύνη για τα
φοβερά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας πού διέπραξε εις
βάρος του Λαού της Ναμίμπια, να αναγνωρίσει επισήμως την γενοκτονία, να
ζητήσει συγγνώμη από τους απογόνους των θυμάτων και τον Λαό και
να προσέλθει σέ «ανοικτό διάλογο με την κυβέρνηση της Ναμίμπια σχετικά
με μέτρα πού μπορούν να ληφθούν για την επίτευξη
συμφιλίωσης».
Πέρασαν 20 χρόνια, από τότε, με την Γερμανία να
επιδεικνύει αλαζονεία και αδιαλλαξία στο αίτημα της Ναμίμπια.
Όμως η Ναμίμπια επέμεινε !…Τρανταχτό μάθημα για
την Ελλάδα.
Τελικά, μετά από 9 γύρους συνομιλιών, το 2021, η
Γερμανία συμφώνησε να καταβάλει το ποσό του 1,1 Δίς
ευρώ, τμηματικά σε 30(τριάντα) ετήσιες δόσεις, καθώς αναγνώρισε
την γενοκτονία πού διέπραξε στην Ναμίμπια, στις αρχές του 20ού αιώνα,
κάτι πού για την Γερμανία ισοδυναμεί με χειρονομία συμφιλίωσης, αλλά
όχι νομικά δεσμευτική αποζημίωση. Σκόπιμα, δε, η συμφωνία αυτή παραλείπει
τούς όρους » επανορθώσεις» η «Αποζημιώσεις>,για τον φόβο ότι τέτοιες νομικές
ορολογίες, αν υιοθετούντο, θα αποτελούσαν νομικό προηγούμενο,
γιά άλλες χώρες (βλέπε Ελλάδα, Πολωνία, κλπ ).
Περιττό να πούμε ότι ακόμη και την αποζημίωση πού
συμφώνησαν να καταβάλουν στην Ναμίμπια, σχεδόν, ολόκληρο το
ποσό θα αφορά υλικοτεχνική βοήθεια στον αγροτικό τομέα της Ναμίμπια,
κλπ. Όχι σε χρήμα. Είναι, άλλωστε, η συνήθης μέθοδος της »δεσμευμένης
βοήθειας», (tied aid), πού τελικά όλο ,σχεδόν, το ποσό τής Παραγόμενης Προστιθέμενης Αξίας θα
παραμείνει στην Γερμανία, αφού όλα τα υλικοτεχνικά μέσα αυτής τής
βοήθειας θα παραχθούν στην Γερμανία.
Όσον αφορά δε, την χώρα μας, τυχόν «ναι» από την
Γερμανία στην Ελλάδα θα προκαλούσε αυτοστιγμεί τσουνάμι αξιώσεων και από
άλλες παθούσες χώρες. Αυτός είναι ο μέγιστος τρόμος της
Γερμανίας. Αυτό βέβαια δεν αφορά την Ελλάδα, η οποία πρέπει να επιμείνει
οργανωμένα και τεκμηριωμένα, κάτι πού δεν έχει κάνει μέχρι τώρα,
αφού τά μεγάλα συμφέροντα, εσωτερικά και εξωτερικά, είναι κατά
πολύ ισχυρότερα, μιας πολιτικής βούλησης, πού δεν εκδηλώνεται, παρά
μόνο από μικρή μερίδα του πολιτικού συστήματος, παρά τα μεγάλα λόγια(σε
αντίθεση με το πάνδημο Λαϊκό αίτημα τού Ελληνικού Λαού).
Δυστυχώς, ελάχιστα κόμματα θέτουν στο προεκλογικό τους
πρόγραμμα τι θα πράξουν για την ενεργητική διεκδίκηση των Ελληνικών
αξιώσεων, αφού, τα κόμματα πού υπέγραψαν Μνημόνια, και για άλλα
πολλά(ΠΑΣΟΚ,ΝΔ,ΣΥΡΙΖΑ και οι δορυφόροι τους, είναι
φόρου υποτελή στα μαύρο κατάλογο των Γερμανικών Μυστικών Υπηρεσιών(BND).Ξέρουν αυτοί
!…
Β.ΠΟΛΩΝΙΑ
Οι Πολωνοί υπολογίζουν τις οφειλές της Γερμανίας πρός την
χώρα τους από τίς επανορθώσεις του ΒΠΠ σε περισσότερα από
850 Δίς $.
Αντιθέτως, η Γερμανία ισχυρίζεται ότι όλες οι οφειλές
της προς την Πολωνία, ένεκα του ΒΠΠ έχουν εξοφληθεί.
Η σημερινή κυβέρνηση της Πολωνίας έχει αναζωπυρώσει το
θέμα των αποζημιώσεων, τονίζοντας ότι η Πολωνία δεν έχασε μόνο
εκατομμύρια πολιτών της αλλά και ότι καταστράφηκε με ένα ασυνήθη κτηνώδη
τρόπο.
7. Η αντίδραση τού πολιτικού κατεστημένου στην
ίδια την Γερμανία.
*Καγκελάριος Σόλτς:»Το θέμα καταβολής αποζημιώσεων
για τις ζημιές πού προκάλεσε η Ναζιστική Γερμανία
κατά τον ΒΠΠ έχει κλείσει από νομική πλευρά. Έχουμε κάνει
Συμφωνίες πού ισχύουν και ρυθμίζουν θέματα από το
παρελθόν και καταβολές αποζημιώσεων. Παρόλα αυτά η Γερμανική
Ομοσπονδιακή κυβέρνηση συναισθάνεται τις Δεσμεύσεις της και σε σχέση με
τις ηθικές συνέπειες από τις καταστροφές πού προκάλεσαν οι Γερμανοί στην
Πολωνία και σε άλλες περιοχές.»
*Όμως, στην Συμφωνία πού επικαλείται ο Σόλτς
(Συνθήκη 2+4 του 1990,πού υπεγράφη ανάμεσα στις (2) Γερμανίες
και τις πρώην νικήτριες Δυνάμεις, δεν γίνεται αναφορά στο ζήτημα των
Επανορθώσεων.
*Γερμανικό περιοδικό SPIEGEL:Το νέο
στοιχείο στην απάντηση Σόλτς είναι ότι για πρώτη φορά γίνεται σύνδεση
του Αιτήματος για καταβολή Επανορθώσεων με τις Εισφορές
της Γερμανίας στον Κοινοτικό Προϋπολογισμό, από τις οποίες ωφελείται
ακόμη και μιά αμέτοχη χώρα όπως, πχ.η Πορτογαλία. Μόνο η
ανάπτυξη ισοδύναμων συνθηκών ζωής στην Ευρώπη εγγυάται ένα ευτυχισμένο μέλλον. Είναι
και αυτός ένας ακόμη λόγος, πού η Γερμανία είναι πρόθυμη και θέλει να συνεχίσει
και στο μέλλον να συμβάλει με πολύ, πολύ υψηλές εισφορές στην χρηματοδότηση του
Προϋπολογισμού της ΕΕ, πού μεγάλο τμήμα του, πηγαίνει στις Νότιες και Ανατολικές
χώρες της ΕΕ, κάτι πού είναι καλό»
Συμπερασματικά, ο Καγκελλάριος Σόλτς είναι
ο πρώτος πολιτικός πού χρησιμοποιεί τον Κοινοτικό Προϋπολογισμό, ως
επιχείρημα ΚΑΤΑ της καταβολής Επανορθώσεων.
*Χέλμουτ Σμίτ, πρώην Καγκελάριος της Γερμανίας(λίγο
καιρό πρίν τον θάνατό του),σε συνέντευξη του στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό
Πρακτορείο Ειδήσεων, δηλώνει ότι:»Tό θέμα των Γερμανικών Αποζημιώσεων στην Ελλάδα είναι
θέμα ηθικό και νομικό και είναι ακόμη ανοικτό>..
*Ράλφ Στέγκερ(αντιπρόεδρος του SPD:»Η συζήτηση
για Αποζημιώσεις πρέπει να γίνει, αλλά δεν θα πρέπει να συνδεθεί με
την συζήτηση για την ευρωκρίση»
*Απον Χοφράϊτερ(Στέλεχος του SPD):» Οι
Ελληνικές αξιώσεις δεν μπορούν να αγνοηθούν, το κεφάλαιο αυτό δεν
έχει κλείσει οριστικά, ούτε πολιτικά ούτε ηθικά Καλό θα ήταν η
Γερμανική κυβέρνηση να αναζητήσει τον διάλογο με την Ελληνική, για την επεξεργασία
των Γερμανικών εγκλημάτων, για μια πολιτική λύση»
Το διά ταύτα:
Tό θέμα των Αποζημιώσεων, του Αναγκαστικού Δανείου και της επιστροφής των
λεηλατηθέντων και κλαπέντων Αρχαιολογικών θησαυρών από Μουσεία,
Αρχαιολογικούς χώρους και παράνομες ανασκαφές, παραμένουν ανοιχτά και η Ελλάδα
ουδέποτε παραιτήθηκε από τίς σχετικές αξιώσεις της.
Αλήθεια, γιατί η Γερμανία ακολουθεί παρελκυστική
τακτική για την επιστροφή στην Ελλάδα όλων των
κλαπέντων Αρχαιοτήτων από το Γ Ράϊχ. Τί σχέση έχουν με
τίς οικονομικές υποχρεώσεις τής Γερμανίας ; Τί κάνουν οι
Ελληνικές κυβερνήσεις ;
8. Η Γερμανική υπονομευτική δράση στήν Ελλάδα.
Ο Σόλτς συνεχίζει την γνωστή πολιτική των Γερμανών στο
θέμα των επανορθώσεων. Στην Ελλάδα διάφορα ιδρύματα χρηματοδοτούμενα καί
καθοδηγούμενα από τίς Γερμανικές κυβερνήσεις, προσπαθούν να «σβήσουν» και να «ξαναγράψουν»
την ιστορία. όπως, πχ, μέσω του «Ελληνογερμανικού Ιδρύματος
Νεολαίας» (όπως κάνουν και στην Πολωνία),με διεισδύσεις
στα ΑΕΙ, με μετάβαση δωρεάν στη Γερμανία νέων, για «ενημερωτικά
σεμινάρια», με χρηματοδότηση μικροέργων στην τοπική αυτοδιοίκηση (με
στόχο, ιδιαίτερα, το Δίκτυο Μαρτυρικών πόλεων), και ,τελικά, την διάσπασή του,
κλπ. Όλα αυτά, βέβαια, με την πλήρη ανοχή, αν όχι συνδρομή, των Ελληνικών
κυβερνήσεων.
Είναι ανιστόρητα και πολλαπλά επιζήμια τά
Προγράμματα »Μνήμης από την Κατοχή στην Ελλάδα» πού
χρηματοδοτούνται, κυρίως, από το Γερμανικό ΥΠΕΞ.
Καλούμε το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής, την
ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας ως και την Εκπαιδευτική Κοινότητα ΝΑ ΜΗΝ
επιτρέψουν στην Γερμανική κυβέρνηση να θέσει υπό τον έλεγχό της την Ιστορία της
Κατοχής και της Αντίστασης στην Ελλάδα. Αλήθεια, τα Μνημονιακά κόμματα, τώρα,
γιατί σιωπούν και σέ αυτό το ευαίσθητο ζήτημα ;;
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΥΜΠΕΡΟΠΟΥΛΟΣ
Πηγή : https://www.militaire.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου