Οδηγεί ο Ερντογάν την Τουρκία σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και τι σημαίνει αυτό για την Ελλάδα; Δ.Σταθακόπουλος

Του Δρα Δημ. Σταθακόπουλου

” Τουρκικό Σύνταγμα- έκτακτη ανάγκη – παράταση θητείας Προέδρου”

Οι εκλογές στην Τουρκία πρέπει να γίνουν μέχρι τον Ιούνιο του 2023, οπότε και συμπληρώνεται η 5ετής θητεία του Τούρκου Προέδρου ( Ιούνιος 2018 – Ιούνιος 2023).

Μπορεί ο Τούρκος Πρόεδρος να είναι υποψήφιος για δεύτερη φορά , όπως το σύστημα της Προεδρικής Δημοκρατίας ορίζει, ή όχι – σε περίπτωση που η υποψηφιότητα αυτή θεωρηθεί τρίτη – δεδομένου ότι ήταν Πρόεδρος και πριν το 2018, με το τότε ισχύον σύστημα της Προεδρευομένης Δημοκρατίας ;

Το ερώτημα αυτό απασχολεί τους Τούρκους Συνταγματολόγους εδώ και καιρό , με τάση θετικής απάντησης, πως όντως μπορεί.

Περαιτέρω, το ερώτημα είναι, γιατί η ενωμένη αντιπολίτευση , δεν έχει ακόμα ορίσει τον αντίπαλο του Προέδρου Erdoğan ;

Δεν είναι τόσο πως δεν έχουν καταλήξει στο πρόσωπο, αλλά κυρίως στο ότι δεν θέλουν να εκθέσουν το πρόσωπο αυτό στη στοχοποίηση που θα υποστεί μέχρι τις εκλογές ( άς θυμηθούμε την περίπτωση του Δημάρχου της Πόλης, Ekrem İmamoğlu ).

Σύμφωνα με το Τουρκικό Σύνταγμα, ο Πρόεδρος εκπροσωπώντας το Έθνος, ” ιεροποιείται” ( L’ État, c’est moi ) και επομένως κάθε ” προσβολή ” ( δηλ. αντιπολιτευτικός λόγος/ κριτική) στο πρόσωπό του, αυτομάτως προσβάλλει το Έθνος, άρα μπορεί και να ποινικοποιηθεί , αποτελώντας κώλυμα υποψηφιότητας ( εκλέγεσθαι) των ανθυποψηφίων αντιπάλων του για την Προεδρία.

Θα μπορούσαν να επισπευθούν οι εκλογές ( πρόωρες ) με την επίκληση έκτακτης ανάγκης; θεωρητικά Ναι , πλην όμως θα ισχύσει το παλαιό εκλογικό μέτρο ( 10%) για την είσοδο ενός κόμματος στην Εθνοσυνέλευση , κάτι που δεν ευνοεί δημοσκοπικά τον Κυβερνητικό εταίρο Devlet Bahçeli ( ΜΗΡ) . Για να ισχύσει το νέο μειωμένο εκλογικό μέτρο ( 7%) , οι εκλογές πρέπει να γίνουν μετά τον Απρίλιο του 2023.

Μπορεί όμως να παραταθεί η θητεία του Προέδρου και πέραν του Ιουνίου 2023, για ποιόν λόγο και για πόσο διάστημα ;

Το Τουρκικό Σύνταγμα ορίζει :

* μτφ , δική μου :

ΙΙΙ. Διαχείριση έκτακτης ανάγκης

ΑΡΘΡΟ 119

Ο Πρόεδρος, σε περίπτωση

εμφάνισης κατάστασης που απαιτεί πόλεμο, επιστράτευσης, ισχυρής και ενεργού εξέγερσης κατά της πατρίδας ή της Δημοκρατίας, εξάπλωσης βίαιων πράξεων που θέτουν σε κίνδυνο το αδιαίρετο της χώρας και του έθνους, εσωτερικούς ή εξωτερικούς παράγοντες, εμφάνισης εκτεταμένων πράξεων βίας που αποσκοπούν στην καταστροφή της Συνταγματικής τάξης ή των θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών, ( τότε ο Πρόεδρος ) μπορεί να κηρύξει κατάσταση έκτακτης ανάγκης για χρονικό διάστημα που δεν υπερβαίνει τους έξι (6) μήνες, σε ολόκληρη τη χώρα – ή σε περιοχή της – σε περίπτωση σοβαρής διατάραξης της δημόσιας τάξης, φυσικής καταστροφής ή επικίνδυνης επιδημικής ασθένειας, ή σοβαρής οικονομικής κρίσης λόγω πράξεων βίας.

Η απόφαση για την κήρυξη της κατάστασης έκτακτης ανάγκης δημοσιεύεται αυθημερόν στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και υποβάλλεται για έγκριση στην Μεγάλη Τουρκική Εθνοσυνέλευση ομοίως αυθημερόν.

Εάν η Μεγάλη Εθνοσυνέλευση της Τουρκίας βρίσκεται σε διάλειμμα ( διακοπή εργασιών/ διακοπών ) , καλείται εκτάκτως σε συνεδρίαση.

Εάν η Συνέλευση το κρίνει απαραίτητο, μπορεί να συντομεύσει, να παρατείνει ή να άρει την κατάσταση έκτακτης ανάγκης.

Κατόπιν αιτήματος του Προέδρου, η Μεγάλη Εθνοσυνέλευση της Τουρκίας μπορεί να παρατείνει την κατάσταση εκτάκτου ανάγκης ( πέραν των 6 μηνών ) που δεν θα πρέπει όμως , να υπερβαίνει τους τέσσερις (4) ακόμα μήνες κάθε φορά.

Αυτό το τετράμηνο ΔΕΝ ισχύει σε περιπτώσεις πολέμου . ( δηλ η παράταση θα είναι μεγαλύτερη του τετραμήνου και για όσο διαρκεί ο πόλεμος ).

Οι φορολογικές, περιουσιακές και εργασιακές υποχρεώσεις των πολιτών, σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης , το πως αυτές θα περιοριστούν, ή θα ανασταλούν προσωρινά τα θεμελιώδη δικαιώματα και οι ελευθερίες, σύμφωνα με τις αρχές του άρθρου 15, καθώς και το με ποιές διατάξεις θα εφαρμόζονται και πως θα πραγματοποιούνται οι συναλλαγές, ρυθμίζονται από το νόμο.

Σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης, ο Πρόεδρος μπορεί να εκδώσει Προεδρικό διάταγμα για θέματα που επιβάλλει η κατάσταση έκτακτης ανάγκης, χωρίς να υπόκειται στους περιορισμούς του άρθρου 104, δεύτερη παράγραφος, δέκατη έβδομη υποπαράγραφος.

Τα διατάγματα αυτά, που έχουν ισχύ νόμου, δημοσιεύονται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και υποβάλλονται αυθημερόν στην Εθνοσυνέλευση για έγκριση εκτός από την περίπτωση, που η Μεγάλη Τουρκική Εθνοσυνέλευση, δεν μπορεί να συνέλθει λόγω πολέμου και ανωτέρας βίας.

Τα προεδρικά διατάγματα που εκδόθηκαν κατά τη διάρκεια της κατάστασης έκτακτης ανάγκης συζητούνται και αποφασίζονται στη Μεγάλη Εθνοσυνέλευση της Τουρκίας εντός τριών μηνών.

Σε αντίθετη περίπτωση, το προεδρικό διάταγμα που εκδόθηκε σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης, καταργείται αυτοδικαίως και δεν ισχύει.

Πηγή:

https://www5.tbmm.gov.tr/kanunlar/k6771.html

Επομένως , αν η Τουρκία εμπλακεί σε πόλεμο και κυρίως εάν δεχθεί επίθεση, μπαίνει σε Συνταγματικό ( άρα νόμιμο ) καθεστώς εκτάκτου ανάγκης, οπότε οι θητείες εθνοσυνέλευσης και Προέδρου παρατείνονται, για 6 μήνες, συν 4 και για όσο χρειαστεί διαρκούσης της εμπολέμου εκτάκτου ανάγκης .

Θα μπορούσε να στηθεί μια προβοκάτσια, πως τάχα η Τουρκία δέχθηκε επίθεση ( πχ από την Ελλάδα) και άρα να παραταθεί η θητεία ;

Η ιστορία της Γείτονος, δείχνει πως το συνηθίζει.

Μην ξεχνάμε το Özel Harp Dairesi / γραφείο ειδικού πολέμου ( Πόλη, 1955) , την οργάνωση Κıbrıs Türktür Cemiyeti (ΚΤC – Η Κύπρος είναι Τουρκική) , μέχρι την επιχείρηση βαριοπούλα Balyoz Harekâtı κ.ά

Επομένως, εάν κατέρριπτε ένα δικό της Drone Bayraktar TB2, στα πλαίσια της προβοκάτσιας και της επίρριψης επιθετικών τάχα ευθυνών στην Ελλάδα , θα μπορούσε να γίνει επίκληση του Συντάγματος και να υπάρξει ” νόμιμη ” παράταση της θητείας του Τούρκου Προέδρου.

Φυσικά τα παραπάνω είναι υπόθεση εργασίας, πιθανολογούνται , αλλά δεν επαληθεύνται ( ακόμα), πλην όμως δείχνουν μια τάση.

Σίγουρα όχι εύκολη, ούτε ανέξοδη και άνευ κόστους για το εσωτερικό, αλλά και τα εξωτερικά θέματα πολιτικής της Τουρκίας .

Ενδεχομένως όλη αυτή η ένταση / εμπλοκή, να οδηγούσε σε κάποιες συμβιβαστικές επιλύσεις διαφορών αποφόρτισης με την Ελλάδα, που όμως υποκειμενικά, δεν τις θεωρώ συμφέρουσες.

Τέλος, εάν θα έπρεπε να διαλέξω ποιόν θα ήθελα στην ηγεσία της Γείτονος, μεταξύ Σκύλλας και Χάρυβδης , Κεμαλιστών – Erdoğanιστών, καταφανώς επιλέγω τον ήδη γνωστό μας νεοθωμανό Τούρκο Πρόεδρο , παρά τους εθνικιστές Κεμαλιστές με το ψευδοαστικό δυτικότροπο προφίλ που κατέστρεψαν τον Ελληνισμό το 1922, το 1955, το 1974, και γκρίζαραν το Αιγαίο απο την εποχή του κοιτάσματος Πρίνου στη Θάσο, των Ιμίων κ.ά 

 

 

 Δρ Δημ. Σταθακόπουλος

 

 

 

 

 

Πηγή : https://www.militaire.gr