Άποψη
Επειδή στην Ελλάδα υπάρχουν πολλές αντικρουόμενες αναφορές όσον αφορά την πανδημία, οι οποίες δημιουργούν μία τεράστια ανασφάλεια στους Πολίτες, εμβολιασμένους και μη, ενώ κυριαρχεί εκ μέρους των περισσοτέρων ΜΜΕ και της κυβέρνησης μία ρητορική του τρόμου, με την ταυτόχρονη άσκηση μίας παράδοξης πολιτικής του πανικού, είναι σωστό να αναφέρει κανείς μελέτες από μία άλλη χώρα – από τη Γερμανία, όπου έχουμε παραθέσει ήδη ένα αναλυτικό άρθρο (πηγή). Εν προκειμένω, το βασικό συμπέρασμα, το οποίο στην ουσία επιβεβαίωσε η Εθνική Ένωση Ιατρών Νομικής Ασφάλισης Υγείας (KBV), είναι το εξής:
«Οι τελευταίοι 18 μήνες έδειξαν πως μία μόλυνση από τον κορωνοϊό, μπορεί να οδηγήσει σε μία σοβαρή ασθένεια που δεν πρέπει να υποτιμηθεί. Εν τούτοις, ο κορωνοϊός απέχει πολύ από το να χαρακτηρισθεί ως ένας δολοφονικός ιός – κάτι που πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπ’ όψιν και να επιστρέψει η κοινωνία στο φυσιολογικό… Πρέπει να αρθούν όλοι οι περιορισμοί που επιβάλλονται από την κυβέρνηση για την πανδημία. Πρέπει να τελειώσει επί τέλους η ρητορική του τρόμου και η πολιτική του πανικού» (πηγή).Συνεχίζοντας, ο Γερμανός στατιστικός επιστήμονας παρέθεσε πολλούς πίνακες για την τεκμηρίωση της μελέτης του – εκ των οποίων θα υπενθυμίσουμε μόνο δύο. Ο ένας, στο σχήμα που ακολουθεί, αναφέρεται στο πώς η εξάπλωση του κορωνοϊού έχει επηρεάσει τους θανάτους στη Γερμανία – στην οποία οι θάνατοι από τον ιό αντιπροσώπευαν κατά μέσον όρο το 6,4% στη μακρά περίοδο που ανέλυσε. Ειδικότερα, οι περισσότεροι καταγράφηκαν στην περίοδο των Χριστουγέννων (22,9%), ενώ το καλοκαίρι σχεδόν μηδενίσθηκαν – ακολουθώντας πιστά ένα γνωστό πρότυπο που μοιάζει απόλυτα με τα κύματα της γρίπης.
Συνολικοί θάνατοι στη Γερμανία κατά τη διάρκεια της πανδημίας 2020/2021
– με κορωνοϊό (όχι από κορωνοϊό) στις κόκκινες στήλες και χωρίς κορωνοϊό στις γκρίζες.
Ο δεύτερος στο επόμενο σχήμα συγκρίνει τους θανάτους από τη γρίπη του 2017 και 2018, με τους θανάτους από τον κορωνοϊό – τεκμηριώνοντας πως ήταν σχεδόν οι ίδιοι. Όπως αναφέρει, οι σχετικά μικρές διαφορές στις τάσεις υπερβολικής θνησιμότητας όσον αφορά τη γρίπη και τον κορωνοϊό, δεν δικαιολογεί καθόλου την τεράστια διαφορά στις αντιδράσεις – με την έννοια πως ευρίσκονται σε μία εξοργιστική, εκνευριστική και μη κατανοητή δυσαναλογία μεταξύ τους.
Υπερβολική θνησιμότητα: Σύγκριση της πορείας της γρίπης 2017/2018
(κόκκινη καμπύλη), με την πορεία του κορωνοϊού 2020/2021 (μπλε καμπύλη).
Ειδικότερα, ενώ οι πολυάριθμοι θάνατοι από γρίπη το 2017 και 2018 απασχόλησαν ελάχιστα τα ΜΜΕ και τις κυβερνήσεις, ενώ φυσικά δεν επιβλήθηκαν μάσκες, lockdowns και απαγορεύσεις, τα γεγονότα του κορωνοϊού προκάλεσαν μία συλλογική αντίδραση πανικού που δεν έχει βιωθεί ποτέ μέχρι σήμερα. Τα πάντα επικεντρώθηκαν σε ένα και μόνο θέμα: στην πανδημία. Για μήνες ολόκληρους υπήρχε μόνο ο ιός σε όλα σχεδόν τα τηλεοπτικά κανάλια και στις εφημερίδες – κάτι εντελώς πρωτόγνωρο στην παγκόσμια ιστορία.
Σε κάθε περίπτωση, οι θάνατοι από την πανδημία δεν αιτιολογούν καθόλου τα μέτρα και τις αντιδράσεις – αν και είναι σωστό να προσθέσει κανείς πως οι θάνατοι είναι η μία μόνο όψη της διαδικασίας της νόσου. Η σοβαρότητα της πορείας της, η πληρότητα των νοσοκομείων και των μονάδων εντατικής θεραπείας (ΜΕΘ), καθώς επίσης οι δυνατότητες αντιμετώπισης της με φάρμακα ή με θεραπευτικά μέτρα, αποτελούν τις περαιτέρω πτυχές ή όψεις της – οι οποίες είναι σημαντικές σε σχέση με τη συνολική εκτίμηση.
Εν τούτοις, όταν λαμβάνονται κυβερνητικά μέτρα για τον περιορισμό μίας λοίμωξης, ο στόχος είναι πάντοτε να διασωθούν ζωές – ανεξάρτητα από το εάν τα κρούσματα ή ο βαθμός πληρότητας των ΜΕΘ χρησιμοποιούνται ως κριτήριο για τη χαλάρωση ή για την ενίσχυση των μέτρων. Επομένως, το νούμερο ένα κριτήριο είναι οι θάνατοι – οι οποίοι πλέον δεν διαδραματίζουν παραδόξως κανένα ρόλο στις συζητήσεις που γίνονται, σχετικά με τα κατάλληλα μέτρα.
Πολύ χειρότερα, κυβερνήσεις και ΜΜΕ έχουν επικεντρωθεί και περιορισθεί στα περιστατικά και στα ποσοστά του εμβολιασμού – ενώ η μοναδική τους φροντίδα, το μοναδικό ενδιαφέρον τους, είναι τα μέτρα που μπορούν να επιβληθούν για τη μείωση των περιστατικών και για την αύξηση του ποσοστού των εμβολιασμένων, διαχωρίζοντας ρατσιστικά τους ανθρώπους σε δύο ομάδες.
Ακόμη χειρότερα, διχάζουν την κοινωνία και υποδαυλίζουν την αντιπαλότητα μεταξύ των δύο αυτών μονάδων – ενώ την ίδια στιγμή οι περισσότεροι ηγέτες των δυτικών κρατών «παπαγαλίζουν» τα εξής λόγια του προέδρου Biden: «Αυτή είναι η πανδημία των ανεμβολίαστων» (πηγή).
Επίλογος
Ολοκληρώνοντας, εύλογα αναρωτιέται κανείς εάν πρόκειται για την καινούργια «ατζέντα» των οπαδών της ανεξέλεγκτης παγκοσμιοποίησης και του Great Reset – του βιβλίου που παραδόξως φαίνεται να έχει ο πρωθυπουργός στο γραφείο του. Της επιβολής δηλαδή ενός ολοκληρωτικού καθεστώτος, ενδεχομένως αντίστοιχου με το κινεζικό, υπό την ηγεσία των οικονομικών και πολιτικών ελίτ – αφού διαφορετικά δεν εξηγείται ούτε η μοναδική στα ιστορικά χρονικά μανία με τον υποχρεωτικό εμβολιασμό, ούτε η επιβολή κοινών μέτρων από τα περισσότερα δυτικά κράτη, με τα ίδια λόγια.
Πόσο μάλλον όταν διαπιστώνεται η εκμετάλλευση της επιστήμης και η κακοποίηση των επιστημόνων (ανάλυση) – όταν η επιστήμη θυσιάζεται στο βωμό της πολιτικής και χρησιμοποιείται απαράδεκτα ως εργαλείο δικτατορικής διακυβέρνησης, καθώς επίσης υποταγής των Πολιτών. Όταν απαγορεύεται στην ουσία η κριτική σκέψη – ενώ όσοι έχουν επιφυλάξεις, φόβους, υποκείμενες ασθένειες κλπ. διστάζοντας να εμβολιασθούν, χαρακτηρίζονται συλλήβδην ως εχθροί της κοινωνίας, εγωιστές, ακραίοι, περιθωριακοί κλπ.
Την ίδια στιγμή δε, οι φαρμακευτικές κερδίζουν τεράστια ποσά, χωρίς κανένα απολύτως ρίσκο – όπως η γερμανική BioNTech που έχει καθαρά κέρδη μόνο από το συγκεκριμένο εμβόλιο σχεδόν 1 δις € μηνιαία ή 50% ποσοστό καθαρών κερδών! Χωρίς κανένα ρίσκο, επειδή η έρευνα της χρηματοδοτήθηκε από τους Γερμανούς φορολογουμένους, ενώ το εμβόλιο της πληρώνεται από τα κράτη – άρα επίσης από τους φορολογουμένους Πολίτες τους (ανάλυση).
Εδώ πρόκειται για μία απίστευτη αισχροκέρδεια που επιτρέπουν οι κυβερνήσεις – όταν ελέγχουν την υπόλοιπη αγορά, όπως στην Ελλάδα, ενώ επιβάλλουν ακόμη και διατίμηση σε ορισμένα προϊόντα. Πώς ταιριάζει αλήθεια το ένα με το άλλο; Δεν δημιουργούνται εύλογα υποψίες στους Πολίτες, όσο καλοπροαίρετοι και να είναι; Πότε στην ιστορία έχει συμβεί κάτι ανάλογο, σε δημοκρατικές κοινωνίες;
Πηγή : https://analyst.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου