Η ευκαιρία της ΑΟΖ στην Ελληνική Βουλή! Η Τουρκία θα αυξήσει κατακόρυφα την εχθρική της θέση προς Ελλάδα και Κύπρο

FILE PHOTO: Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ Αλέξης Τσίπρας (πλάτη) μιλά από το βήμα της Ολομέλειας της Βουλής κατά τη δεύτερη μέρα συζήτησης της κύρωσης του νομοσχεδίου για την επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης στο Ιόνιο Πέλαγος, Αθήνα, Τετάρτη 20 Ιανουαρίου 2021. Τον παρακολουθεί ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης. ΑΠΕ-ΜΠΕ, Αλέξανδρος Μπελτές

Του ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΑΡΥΩΤΗ

Η προγραμματιζόμενη για την Πέμπτη 7 Οκτωβρίου συζήτηση στην Βουλή των Ελλήνων για τη σημαντική και κρίσιμη Ελληνογαλλική Αμυντική Συμφωνία προσφέρει μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να ενημερωθεί ο ελληνικός λαός πως η αμυντική συνδρομή που προβλέπεται από τη συμφωνία συνδέεται με τις έννοιες της κυριαρχίας, κυριαρχικών δικαιωμάτων και ΑΟΖ.

Η έννοια της ΑΟΖ (Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη) δημιουργήθηκε πριν 39 χρόνια, όταν ψηφίστηκε η Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας (United Nations Convention on the Law of the Sea ή UNCLOS) στις 30 Απριλίου 1982 στην Νέα Υόρκη. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ΑΟΖ αποτελεί ιστορικό ορόσημο, καθώς συμβολίζει μια ριζική αλλαγή στην διάρθρωση των διεθνών οικονομικών σχέσεων και προσφέρει το υπόβαθρο για μία νέα διεθνή τάξη στις θάλασσες και ωκεανούς του πλανήτη μας.

Οι ελληνικές κυβερνήσεις και τα πολιτικά κόμματα αγνόησαν την γεωστρατηγική αξία της ΑΟΖ για πολλές δεκαετίες. Η Βουλή των Ελλήνων ασχολήθηκε επιφανειακά με το θέμα το 2020 όταν συζητήθηκε η οριοθέτηση ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας και η προβληματική οριοθέτηση ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου. 

• Επομένως, έρχεται η ώρα για το ελληνικό Κοινοβούλιο να ασχοληθεί σοβαρά με την ταλαίπωρη ΑΟΖ, που παίζει ένα τόσο μεγάλο ρόλο στην στρατηγική και οικονομική ζωή της πατρίδας μας.

Όπως εξήγησε ο Γιώργος Καραμπελιάς:

«Η σύναψη Συμμαχίας μεταξύ Γαλλίας και Ελλάδας εξέπληξε τελικώς μόνον όσους δεν έχουν την αίσθηση της ευρύτερης γεωπολιτικής και ιστορικής διάστασης των πραγμάτων. Διότι οι πραγματικές αντιθέσεις και εξελίξεις στην περιοχή οδηγούσαν όλο και πιο πολύ σε μια τέτοια εξέλιξη.»

Το σχέδιο νόμου της συμφωνίας, που υπογράφηκε στο Παρίσι, στις 28 Σεπτεμβρίου, από τους υπουργούς Εξωτερικών και Άμυνας της Ελλάδας και της Γαλλίας, παρουσία του Έλληνα πρωθυπουργού και του Γάλλου Προέδρου, αποτελείται από 31 άρθρα. Στο προοίμιο της συμφωνίας υπάρχει ρητή αναφορά στις κοινές αξίες και αρχές που ακολουθούν οι δύο χώρες με σαφή αναφορά στον σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου, συμπεριλαμβανομένης της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας.

Όπως εξηγεί στην Καθημερινή ο Αλέξης Παπαχελάς:

«Η συμφωνία με τη Γαλλία είναι μια πολύ καλή κίνηση για την προστασία των ελληνικών συμφερόντων. Προφανώς ήταν αποτέλεσμα μιας μεγάλης «καραμπόλας». Η συμφωνία ΗΠΑ – Αυστραλίας επιτάχυνε τη σύναψή της και προσέδωσε τον χαρακτήρα του επείγοντος για το Παρίσι. Η Αθήνα είδε, όμως, το «παράθυρο ευκαιρίας» και το αξιοποίησε χωρίς να χάσει χρόνο. Και, ως γνωστόν, το timing είναι το παν στη διπλωματία.»

Το κείμενο της συμφωνίας Ελλάδας-Γαλλίας έχει ήδη γίνει γνωστό και διάφοροι γεωπολιτικοί αναλυτές έχουν εκφράσει την γνώμη τους, αλλά όλοι συμφωνούν ότι αποτελεί μια πραγματικά πολύτιμη συμφωνία για την πατρίδα μας.

Όλοι αντιλήφθηκαν ότι το πιο σημαντικό άρθρο αυτής της Συμφωνίας είναι το Άρθρο 2:

Άρθρο 2

Τα Μέρη παρέχουν το ένα στο άλλο βοήθεια και συνδρομή, με όλα τα κατάλληλα μέσα που έχουν στην διάθεσή τους, κι εφόσον υφίσταται ανάγκη με τη χρήση ένοπλης βίας, εάν διαπιστώσουν από κοινού ότι μία ένοπλη επίθεση λαμβάνει χώρα εναντίον της επικράτειας ενός από τα δύο, σύμφωνα με το Άρθρο 51 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.

Διαβάζοντάς αυτό το άρθρο για πρώτη φορά συμπέρανα εσφαλμένα ότι καλύπτει και την ΑΟΖ. Η νομική ερμηνεία του όρου επικράτεια είναι «Το έδαφος, χωρικά ύδατα, εναέριος χώρος επί του οποίου ένα κράτος ασκεί κυριαρχία». Η έννοια της ΑΟΖ όμως δεν συμπεριλαμβάνεται στην «κυριαρχία», αλλά στα «κυριαρχικά δικαιώματα», όπως ορίζει η UNCLOS στο Άρθρο 56. 

• Άμεση ήταν η παρέμβαση/ανάρτηση του Ευάγγελου Βενιζέλου, από τους ελάχιστους πολιτικούς με βαθιά γνώση του Δικαίου της Θάλασσας, την ίδια ημέρα της υπογραφής της Συμφωνίας (Τρίτη 28 Σεπτεμβρίου 2021).

 

• Αφού στην αρχή συνεχάρη την ελληνική κυβέρνηση για την επιτυχία, ο Βενιζέλος ανέδειξε τις «γκρίζες ζώνες» του άρθρου 2 της συμφωνίας (με την αναφορά στον όρο «επικράτεια») για την αμυντική συνδρομή της Γαλλίας, με την ευγενική παρατήρηση ότι ο όρος «επικράτεια» αφήνει έξω τις θαλάσσιες ζώνες, δηλαδή την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ.

Προκάλεσε εντύπωση ότι, μια ημέρα αργότερα, τη «γραμμή Βενιζέλου» αξιοποίησε ο Αλέξης Τσίπρας ζητώντας την διεύρυνση του άρθρου 2 της συμφωνίας ώστε να περιλαμβάνει την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ.

Η παρατήρηση Βενιζέλου είναι πολύ κρίσιμη και ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρέπει να την υιοθετήσει. Επιπλέον, ο πρωθυπουργός έχει μια μεγάλη ευκαιρία να γράψει ιστορία και να διαγράψει το φοβικό μας σύνδρομο πολλών δεκαετιών ζητώντας από τον πρόεδρο Μακρόν να προχωρήσουν σε μια διευρυμένη συμφωνία, που θα περιλάμβανε και την Κύπρο, που είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 

 
• Παρέμβαση Αλέξη Τσίπρα

Ο Αλέξης Τσίπρας στα πέντε χρόνια που κυβέρνησε την Ελλάδα παραμέλησε την ΑΟΖ και δεν κατάφερε να την οριοθέτησει ούτε με ένα από τα έξι παράκτια κράτη με τα οποία η χώρα μας διαθέτει θαλάσσια σύνορα. Τα δε προβλήματά του με την γεωγραφία συνεχίζονται και σήμερα καθώς πρόφερε το Σαχέλ ως χώρα, παρότι πρόκειται για γεωγραφική ζώνη.

Άλλωστε και παλαιότερα είχε προσθέσει ως πρωθυπουργός στην χώρα ένα επιπλέον νησί, όταν διαχώρισε την Μυτιλήνη από την Λέσβο και είχε διερωτηθεί αν «έχει η Ελλάδα θαλάσσια σύνορα».

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε ότι το κόμμα του δεν θα υπερψηφίσει την συμφωνία, διότι τα άρθρα 2 και 18 δεν εξασφαλίζουν πλήρως τα ελληνικά συμφέροντα, καθώς αφήνουν εκτός της συμφωνίας την ΑΟΖ και την υφαλοκρηπίδα, όπως ορίζονται στην UNCLOS και θα εξέθετε ελληνικές δυνάμεις σε κινδύνους από αποστολές σε εμπόλεμες περιοχές πολύ μακριά τόσο από την ελληνική όσο και από τη γαλλική περιοχή όπως το Σαχέλ.

Στο Άρθρο 18 μια υποπαράγραφος (ι) σημειώνει:

«Συμμετοχή σε κοινές αναπτύξεις δυνάμεων ή αναπτύξεις σε θέατρα επιχειρήσεων προς υποστήριξη κοινών συμφερόντων, όπως για παράδειγμα, των υπό γαλλική διοίκηση επιχειρήσεων στο Σαχέλ.»

Υπάρχει, αναμφισβήτητα, πρόβλημα με αυτό το άρθρο, διότι το Σαχέλ δεν είναι γαλλική επικράτεια. Η συμφωνία προβλέπει ότι τα κράτη θα υποστηρίξουν στρατιωτικά το ένα το άλλο σε περίπτωση παραβίασης της επικράτειας τους. Να μη ξεχνούμε, ότι η ελληνογαλλική συμμαχία δεν είναι αποτέλεσμα του γαλλικού φιλελληνισμού αλλά εξυπηρετεί πρωτίστως τα συμφέροντα της Γαλλίας.

Κατά την γνώμη μου οι παρατηρήσεις του Αλέξη Τσίπρα είναι σωστές, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να καταψηφίσει αυτή την τόσο σημαντική αμυντική συμφωνία για την πατρίδα μας. Δεν πρέπει να ξεχνά ότι ζήτησε από την Νέα Δημοκρατία να υπερψηφίσει την Συμφωνία των Πρεσπών γνωρίζοντας τους ενδοιασμούς αυτού του κόμματος. Έτσι και τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να υπερψηφίσει αυτή την συμφωνία. 

• Ο δημοσιογράφος Μιχάλης Ιγνατίου παρά την τεράστια εμπειρία του, για δεκαετίες στην Ουάσιγκτον, δεν μπορεί να αντέξει την στροφή Μπάιντεν στα ελληνοτουρκικά, γιατί δεν θέλει να παραδεχθεί ότι για την αμερικανική διοίκηση η Τουρκία θεωρείται πιο σημαντική χώρα για τις Ηνωμένες Πολιτείες από την Ελλάδα.

Έτσι αναφέρει στο τελευταίο άρθρο του:

«Οι Ηνωμένες Πολιτείες παρακολουθούν την κατάσταση και λογικό είναι να ανησυχούν. Και να απευθύνονται σε όλες τις πλευρές και να καλούν σε αυτοσυγκράτηση.

Η στάση αυτή, δεν είναι ορθή. Διότι όταν προκαλεί η Τουρκία και οι ξένοι απευθύνονται σε όλους, και στα θύματα δηλαδή, και ζητούν περισσή προσοχή στις όποιες ενέργειες τους, αυτός που προκαλεί τα προβλήματα, στην περίπτωση μας η Τουρκία, λαμβάνει τα λάθος μηνύματα.

Ότι δηλαδή, δεν έχει άδικο να κάνει ό,τι κάνει. Και στην Κύπρο, και στην Κρήτη και συνολικά στο Αιγαίο.»

Ο Ιγνατίου κάνει λάθος όταν αναφέρει ότι ο Λευκός Οίκος ακολουθεί διαφορετική πορεία σε σχέση με το State Department και το Πεντάγωνο στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις.

Τέλος, να μη ξεχνάμε ότι μετά από αυτή την σημαντική ελληνογαλλική αμυντική συμφωνία, η Τουρκία θα αυξήσει κατακόρυφα την εχθρική της θέση προς Ελλάδα και Κύπρο και δεν θα περιμένει τις γαλλικές φρεγάτες για να κάνει μια θανατηφόρα επέμβαση. Διαβάστε προσεκτικά τη θέση του ιδρυτικού στελέχους του ΠΑΣΟΚ Θεόδωρου Στάθη:

«Και στη μεταβατική αυτή περίοδο, ιδιαίτερα, θα προσπαθήσουν οι Τούρκοι να δοκιμάσουν τα νεύρα μας. Γι’ αυτό σε καμία περίπτωση δεν πρέπει κανείς να μπλοφάρει τόσο στην εξωτερική όσο και στην αμυντική πολιτική. Η χώρα μας, δυστυχώς, διαθέτει πολλούς νταήδες και πασιφιστές οι οποίοι, κατά καιρούς, έχουν δημιουργήσει σύγχυση στους πολίτες ως προς τον τρόπο αντιμετώπισης τέτοιων προβλημάτων.»

Περιμένουμε λοιπόν να δούμε αν στη συζήτηση της Πέμπτης θα γίνει μια ουσιαστική συζήτηση για την ΑΟΖ, αν θα βρεθεί ένα βουλευτής που θα ζητήσει την οριοθέτηση ΑΟΖ ανάμεσα στην Ελλάδα και την Κύπρο και αν θα προταθεί να συμπεριληφθεί και η Κύπρος στην ελληνογαλλική συμφωνία.

 

Πηγή : https://hellasjournal.com