MOTD

Αλλαχού τα κόμματα γεννώνται διότι εκεί υπάρχουσι άνθρωποι διαφωνούντες και έκαστος άλλα θέλοντες. Εν Ελλάδι συμβαίνει ακριβώς το ανάπαλιν. Αιτία της γεννήσεως και της πάλης των κομμάτων είναι η θαυμαστή συμφωνία μεθ’ ης πάντες θέλουσι το αυτό πράγμα: να τρέφωνται δαπάνη του δημοσίου.

Εμμανουήλ Ροΐδης, 1836-1904, Έλληνας συγγραφέας

Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2020

Β. Λύκος : Περιβάλλον Covid – 19 με Πανδημία Συμφερόντων;

Ο Βασίλης Λύκος , Δρ. Βιολόγος-Περιβαλλοντολόγος Πανεπιστημίου Κρήτης, μιλώντας στον 98.4 , σημείωσε πως με αφορμή την πανδημία, πορευόμαστε σε αχαρτογράφητα νερά, και θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί, βάζοντας όλα τα ιατροβιοφαρμακευτικά όπλα στη φαρέτρα μας με πρώτιστο την ενίσχυση της δημόσιας υγείας και ειδικά της πρωτοβάθμιας αλλά και τη χρήση μαζικών αντιπροσωπευτικών tests, που θα μετρώνται προοπτικά κι όχι αναδρομικά, προστατεύοντας όμως, πάντα τα ατομικά δικαιώματα και τις ελευθερίες μας. Σημείωσε ότι την ώρα που μονοδιάστατα γίνεται συζήτηση για τα εμβόλια και καμία για τα φάρμακα συμπληρωματικά για όσους νοσούν, στην Ελλάδα, ακόμη και η ύπαρξη τεστ αντισωμάτων πριν τον εμβολιασμό , ώστε να δούμε ποιοι πραγματικά αξίζει να το κάνουν , είναι άγνωστη συζήτηση στα υπό λειτουργία εμβολιαστικά κέντρα, αποκαλύπτοντας ταυτόχορνα, ότι ετοιμάζονται ΣΔΙΤ του Δημοσίου με μεγάλα ιδιωτικά νοσηλευτικά κέντρα , ώστε με επιδότηση να μπουν και αυτά στο κομματι του εμβολιασμού. 
 
Ο κ. Λύκος , σημείωσε ότι κανονικά θα έπρεπε να αφήνουμε να ωριμάζουν τα επιστημονικά δεδομένα έτσι ώστε να είμαστε σίγουροι ως προς την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητά τους. Με τα νέα εμβόλια mRNA, που ειρήσθω εν παρόδω για πρώτη φορά δοκιμάζονται στον άνθρωπο, μπορούμε να επιταχύνουμε πάρα πολύ την παραγωγή τους και μάλιστα σε μεγάλες ποσότητες και αρκετά φθηνά. Όμως γι αυτόν ακριβώς το λόγο θα πρέπει να είμαστε ακόμη πιο προσεκτικοί με αυτές τις fast track διαδικασίες παραγωγής εμβολίων όπου εισάγουμε θραύσματα συνθετικού γενετικού υλικού στα μυϊκά μας κύτταρα. Είναι κάτι καινούργιο, που μπορεί να είναι και το νέο ιερό δισκοπότηρο της ιατρικής και της βιοτεχνολογίας που μπορεί όμως και όχι, ειδικά όταν γνωρίζουμε ότι η ζωή είναι ένας τρόπος ύπαρξης των πρωτεϊνών. Τα εμβόλια είναι, ίσως, το μεγαλύτερο επίτευγμα της επιστήμης, που πραγματικά εκτίναξαν το προσδόκιμο επιβίωσης αλλά και την ποιότητα επιβίωσης. 
 
Όμως ποτέ από μόνα τους δεν μπόρεσαν να δαμάσουν ένα επιδημιολογικό κύμα και ιδιαίτερα σε οξυκόρυφες μολυσματικές ασθένειες. Τα εμβόλια είναι καλά για το «μετά» προκειμένου να κάνουν πιο ήπια τα συμπτώματα της πανδημίας και οι άνθρωποι να μην πεθαίνουν, όμως δεν μπορούν να τις «ξεριζώσουν» τελείως. Επομένως πάντα θα χρειάζεται η δημόσια υγεία, που τώρα ξαφνικά, όλοι τη θυμηθήκαμε… Όταν συστηματικά τα τελευταία 20 χρόνια, σύμφωνα με στοιχεία του ΟΑΣΑ, οι νοσοκομειακές κλίνες, που αντιστοιχούν ανά 1000 κατοίκους πληθυσμού, μειώνονται δραματικά σε όλες τις χώρες του αναπτυγμένου κόσμου, σε αυτές ξέρετε, όπου παρατηρούμε εκατόμβες θυμάτων λόγω της πανδημίας. Μόνο στην Ελλάδα την περίοδο 2009-2014 έκλεισαν 18 Νοσοκομεία, μεταξύ των οποίων και τα λοιμωδών. Όμως αν είναι έτσι τα πράγματα, γιατί υπάρχει αυτή η τεράστια φρενίτιδα με τα εμβόλια όπου ολόκληρες κοινωνίες έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους σε αυτά και τα περιμένουν ως μάνα εξ ουρανού ενώ δεν υπάρχει καμία αναφορά σε φάρμακα που έχουν αδειοδοτηθεί και μάλιστα με τον ίδιο τύπο άδειας εκτάκτου ανάγκη και υπό επιτήρηση; 
 
Και ειδικά όταν γνωρίζουμε ότι τα φάρμακα μπορούν να δράσουν άμεσα σε ασθενείς στα πρώτα στάδια, αδρανοποιώντας τον ιό; Μα η απάντηση είναι απλή: Τα φάρμακα θα πουληθούν σε κάποια εκατομμύρια δόσεις ενώ τα εμβόλια σε αρκετά δισεκατομμύρια. Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, ότι τα κέρδη είναι τεράστια και ειδικά όταν μιλάμε για βιοτεχνολογικές εταιρίες που είναι εισηγμένες στο χρηματιστήριο, με μεγαλομετόχους από πίσω, οικονομικούς κολοσσούς με κεφαλαιοποίηση τεράστια, μεγαλύτερη ακόμη κι απ’ αυτόν τον προϋπολογισμό των ΗΠΑ. Και έτι περαιτέρω όταν δεν γνωρίζουμε καν την επιδημιολογική συμπεριφορά του ιού και τη φυσική του ανοσία. 
 
Με άλλα λόγια, δεν γνωρίζουμε ποιος είναι ο πραγματικός αριθμός των κρουσμάτων, πόσοι είναι οι ασυμπτωματικοί και πόσοι οι συμπτωματικοί, αν δημιουργείται ανοσία ή όχι, αν μολύνεσαι μια φορά και τελειώνεις ή αν υπάρχει πιθανότητα να ξαναμολυνθείς κλπ. Επομένως πορευόμαστε σε αχαρτογράφητα νερά.
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου