MOTD

Αλλαχού τα κόμματα γεννώνται διότι εκεί υπάρχουσι άνθρωποι διαφωνούντες και έκαστος άλλα θέλοντες. Εν Ελλάδι συμβαίνει ακριβώς το ανάπαλιν. Αιτία της γεννήσεως και της πάλης των κομμάτων είναι η θαυμαστή συμφωνία μεθ’ ης πάντες θέλουσι το αυτό πράγμα: να τρέφωνται δαπάνη του δημοσίου.

Εμμανουήλ Ροΐδης, 1836-1904, Έλληνας συγγραφέας

Δευτέρα 27 Ιανουαρίου 2020

Ο Erdogan επιτίθεται στο βασικό του εμπόδιο τον Haftar της Λιβύης και προκαλεί την Ελλάδα... αλλά η στρατηγική του λανθασμένη

H Τουρκική στρατηγική σε Λιβύη και Ελλάδα πρώτα άλμα και μετά σκεπτόμαστε τις συνέπειες του άλματος 

(upd5)Τις επεκτατικές αλλά και μεθοδικές κινήσεις του στη Μεσόγειο συνεχίζει ο Τούρκος πρόεδρος Tayyip Erdogan, ο οποίος κινείται σε δύο μέτωπα: αυτό της Λιβύης, όπου επιδιώκει να αποδυναμώσει και να εκθέσει τον Λίβυο στρατάρχη Khalifa Haftar και σε αυτό των θαλάσσιων ζωνών, στο οποίο θέλει να συνάψει συμφωνίες με χώρες της περιοχής έχοντας ως μοντέλο αυτό της Λιβύης με τον Fayez Al Sarraj. 

O Erdogan εξαπέλυσε σφοδρή επίθεση εναντίον του Haftar την Κυριακή (26/1) ενώ δημοσιεύματα του Τύπου φέρουν την τουρκική ηγεσία να σχεδιάζει την υπογραφή συμφωνίας με την Τυνησία, όπως με τη Λιβύη και να «εξαφανίσει» από τον χάρτη ελληνικά νησιά.

«Ο Haftar θα αποτύχει»

Επίθεση κατά του Λίβυου στρατάρχη Haftar εξαπέλυσε ο Erdogan ο οποίος δήλωσε ότι δεν μπορεί να αναμένει κανείς από αυτόν να σεβαστεί την εκεχειρία μεταξύ των δυνάμεών του και των φιλοκυβερνητικών στρατευμάτων στη Λιβύη.

Σχολιάζοντας τις αναφορές του ΟΗΕ περί παραβίασης της εκεχειρίας, είπε: Δεν είναι δυνατόν να αναμένει κανείς έλεος και κατανόηση από κάποιον σαν αυτόν τον Haftar για την εκεχειρία.

«Πρέπει να δούμε ξεκάθαρα ποιος είναι ο Haftar. 

Είναι ένας άνθρωπος που πρόδωσε τους ισχυρότερους από αυτόν, δεν είναι δυνατό να περιμένουμε κατανόηση από έναν άνθρωπο σαν αυτόν ως προς την κατάπαυση του πυρός στη Λιβύη», είπε ο Τούρκος πρόεδρος λίγο πριν αναχωρήσει για επίσκεψη στην Αλγερία. 

«Συνεχίζει τις επιθέσεις με όλες του τις δυνάμεις. Ωστόσο, δεν θα πετύχει», υπογράμμισε ο Erdogan.

Ο πρόεδρος της Τουρκίας Recep Tayyip Erdogan, επανέλαβε ότι η κρίση στη Λιβύη δεν είναι δυνατόν να επιλυθεί με «στρατιωτικά μέσα», μετά τις συνομιλίες που είχε με τον Αλγερινό ομόλογό του, η χώρα του οποίου θα ήθελε να αναλάβει τον ρόλο του μεσολαβητή σε αυτή τη σύρραξη.

«Είμαστε σε εντατικές συνομιλίες με τις χώρες της περιοχής και με τους διεθνείς παράγοντες για να εγγυηθούμε την εκεχειρία και να ξαναρχίσει ο πολιτικός διάλογος στη Λιβύη», είπε ο Erdogan σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε στο Αλγέρι, τον πρώτο σταθμό του στην περιοδεία του σε χώρες της Αφρικής.

Υπενθυμίζεται πως παρά τις προσπάθειες της Τουρκίας και της Ρωσίας, ο Haftar εγκατέλειψε τις συνομιλίες για κατάπαυση του πυρός στη Μόσχα νωρίτερα αυτό το μήνα και ο αποκλεισμός που επέβαλε στις πετρελαϊκές εγκαταστάσεις της Λιβύης επισκίασε μια σύνοδο κορυφής στο Βερολίνο στις 19/1 με στόχο την επίτευξη μόνιμης ανακωχής.

Ο Εθνικός Λιβυκός Στρατός (LNA) σκοπεύει να καταλάβει την πρωτεύουσα Τρίπολη, με τη στήριξη της Αιγύπτου, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, των Ρώσων μισθοφόρων και αφρικανικών στρατευμάτων.

Η Τουρκία υποστηρίζει την κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας (GNA) του Fayez al-Serraj και ανακοίνωσε ότι θα τηρήσει το εμπάργκο όπλων των Ηνωμένων Εθνών στη Λιβύη όσο διατηρείται η εκεχειρία, προσθέτοντας ωστόσο ότι θα μπορούσε επίσης να αναπτύξει στρατεύματα αν χρειαστεί.

Στο Βερολίνο, οι μεγάλες δυνάμεις συμφώνησαν να σχηματίσουν μια ειδική επιτροπή αποτελούμενη από πέντε στρατιωτικούς αξιωματούχους από κάθε πλευρά προκειμένου να προωθήσουν την εκεχειρία. 

Πρόκειται να συναντηθούν για πρώτη φορά τις επόμενες μέρες στη Γενεύη.

Σχεδιάζει μνημόνιο και με την Τυνησία 

Πέραν του μετώπου της Λιβύης η Τουρκία συνεχίζει τις κινήσεις της στη σκακιέρα των θαλάσσιων ζωνών στη Μεσόγειο και «πατώντας» στο «μνημόνιο κατανόησης» με τη Λιβύη θέλει να προχωρήσει στην υπογραφή ανάλογης συμφωνίας με την Τυνησία αγνοώντας επιδεικτικά την ύπαρξη ελληνικών νησιών στο νότιο και νοτιοανατολικό Αιγαίο. 

Η Άγκυρα έχει δημοσιεύσει χάρτες που δείχνουν ότι, μετά τη Λιβύη η σκοπεύει να «ενωθεί» μέσω θαλάσσιου διαδρόμου δυτικά της Κρήτης και με την Τυνησία, όπως αναφέρει σε δημοσίευμά της η εφημερίδα Realnews.

Την επιχείρηση «Τυνησία» έχει προαναγγείλει ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Mevlut Cavusoglu, ο οποίος αναφερόμενος στη συμφωνία με τη Λιβύη δήλωσε ότι, «η Τουρκία θα διεξάγει συνομιλίες με κάθε εμπλεκόμενη χώρα, εκτός από την ελληνοκυπριακή διοίκηση,

Η Τουρκία θα προστατεύσει τα δικαιώματά της στο Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο, όπως αυτά προκύπτουν από το Διεθνές Δίκαιο.

Επιθυμούμε τη δίκαιη κατανομή του πλούτου και αυτό ισχύει και για τους υδρογονάνθρακες της Κύπρου.

Μετά τη συμφωνία με τη Λιβύη θα συνεχίσουμε τις συνομιλίες και με άλλες χώρες της περιοχής.


Από το 2004 εργάζεται η Τουρκία πάνω στο τωρινό σενάριο

Η Τουρκία έχει εργαστεί πάνω στο σενάριο που εκτυλίσσεται τώρα στη Μεσόγειο εδώ και πολλά χρόνια, σύμφωνα με το δημοσίευμα της εφημερίδας.

Στις 2 Μαρτίου 2004 και στις 12 Μαρτίου 2013 η Τουρκία με επιστολές της στον ΟΗΕ γνωστοποιούσε την άποψή της για τα συμφέροντά της στη νοτιοανατολική Μεσόγειο καθορίζοντάς τα και με συγκεκριμένες συντεταγμένες. Συγκεκριμένα ανέφερε ότι, τα συμφέροντά της βρίσκονται «δυτικά του σημείου με συντεταγμένες 32 μοίρες, 16 λεπτά και 18 δεύτερα ανατολικά».

Στις 18 Μαρτίου 2019 η Άγκυρα επανέλαβε αυτή τη θέση, προσθέτοντας αυτή τη φορά και τον 28ο παράλληλο, τον οποίο αναφέρει ως βάση για τις όποιες μετέπειτα οριοθετήσεις.

Επιπλέον ανέφερε ότι η μέση γραμμή στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Τουρκίας και Αιγύπτου αποτελεί τα σύνορα της τουρκικής υφαλοκρηπίδας.

Τι σημαίνουν πρακτικά τα παραπάνω: Η Τουρκία με …γομολάστιχα σβήνει Κύπρο και ελληνικά νησιά από τον χάρτη και αποκτά θαλάσσια σύνορα με Λιβύη, Αίγυπτο και Ισραήλ. Με αυτό το σκεπτικό η Τουρκία «εξαφανίζει» Κύπρο, Κρήτη, το σύμπλεγμα της Μεγίστης, τη Ρόδο και την Κάρπαθο.

Από το 2011 η Τουρκία έχει οριοθετήσει σύνορα με το ψευδοκράτος και είχε «κόψει»« θαλάσσια οικόπεδα τα οποία παραχωρήθηκαν προς εκμετάλλευση στην τουρκική κρατική εταιρεία πετρελαίου ΤΡΑΟ.

H Τουρκική στρατηγική σε Λιβύη και Ελλάδα πρώτα άλμα και μετά σκεπτόμαστε τις συνέπειες του άλματος

Η προσέγγιση του Τούρκου Προέδρου Erdogan στη Λιβύη έχει το χαρακτηριστικό της γενικής προσέγγισής του στην εξωτερική πολιτική. 

Κάποιοι έμπειροι διπλωμάτες το ονομάζουν πρώτα άλμα και μετά σκεπτόμαστε τις συνέπειες του άλματος. 

Ανάλογη είναι η προσέγγιση και με την Ελλάδα κλιμακώνει την ένταση – χωρίς να αποκλείεται θερμό επεισόδιο – με στόχο οι δύο πλευρές να καταφύγουν στο Δικαστήριο της Χάγης από όπου οι Τούρκοι ποντάρουν να πάρουν κάτι παραπάνω από αυτά που ήδη κατέχουν, βασικός στόχος συνδιαχείριση στην Ανατολική Μεσόγειο και Αιγαίο με Ελλάδα και Κύπρο. 

Όπως συνέβη στη Συρία, η τρέχουσα πολιτική της στη Λιβύη φέρει τον κίνδυνο να παράγει λιγότερα μακροπρόθεσμα οφέλη από τα αναμενόμενα, όποια και αν είναι τα βραχυπρόθεσμα κέρδη.

Προς το παρόν, όμως, o Erdogan έχει θέσει την Τουρκία στο επίκεντρο της Λιβύης.
Μέχρι πρόσφατα, η κρίση της Λιβύης βρισκόταν στο παρασκήνιο, οι τούρκοι πολίτες επικεντρώνονταν περισσότερο στη Συρία και το Ιράν.

Η απόφαση του Erdogan να εγκαταλείψει επισήμως την ουδετερότητα στη σύγκρουση στη Λιβύη και να παράσχει στρατιωτική υποστήριξη στην αναγνωρισμένη από το ΟΗΕ κυβέρνηση εθνικής συμφωνίας στην Τρίπολη GNA έστρεψε αναμφίβολα τη διεθνή προσοχή στη διαμάχη αυτή.

Πολλοί πιστεύουν ότι η απόφαση του Erdogan επιτάχυνε επίσης τη Διάσκεψη του Βερολίνου για τη Λιβύη.

Όντως, η κρίση της Λιβύης, με τους πολλούς ενδιαφερόμενους - οι περισσότεροι από τους οποίους αντιτίθενται στην εμπλοκή της Τουρκίας στη χώρα αυτή - δεν έχει ακόμη τελειώσει.

Αρχικά, θα πρέπει να δούμε αν μπορούν να υλοποιηθούν τα αποτελέσματα της Διάσκεψης του Βερολίνου, που απαιτεί την κατάπαυση του πυρός, την διατήρηση του εμπάργκο όπλων που επιβάλλεται από το ΟΗΕ στη χώρα αυτή και την απομάκρυνση των ξένων δυνάμεων.

Ωστόσο, ο Erdogan μπορεί να αισθάνεται άνετα στο γεγονός ότι η Τουρκία δεν είναι η μόνη που παίρνει θέση στη Λιβύη, όπου ο αντιπολιτευόμενος ηγέτης Khalifa Haftar υποστηρίζεται από πλήθος χωρών - συμπεριλαμβανομένων της Γαλλίας και Ρωσίας.

Η μόνη διαφορά είναι ότι, σε αντίθεση με την Τουρκία, αυτές οι χώρες δρουν παρασκηνιακά και είναι επίσης απρόθυμες να κάψουν τις γέφυρες τους με το GNA προκειμένου να διατηρήσουν τις επιλογές τους ανοιχτές.

Ο βασικός φόβος του Erdogan είναι ότι ο Haftar, θα αποκτήσει διεθνή νομιμότητα με την πάροδο του χρόνου. 

Εργάζεται σκληρά για να αποτρέψει αυτή την εξέλιξη, δαιμονοποιώντας τον Haftar
Ο Εθνικός Στρατός της Λιβύης (LNA), που εδρεύει στο Τομπρούκ, προσπαθεί να αποκτήσει τον έλεγχο της πρωτεύουσας της Τρίπολης από το GNA με επικεφαλής τον Fayez al-Sarraj. 

Ο Erdogan έχει δεσμευθεί να αποτρέψει αυτό με οποιοδήποτε μέσο είναι απαραίτητο.

Ο Τούρκος Πρόεδρος εξακολουθεί να κατακρίνει τον Abdel Fattah al-Sisi της Αιγύπτου, ο οποίος ανέτρεψε τον στενό του φίλο και ισλαμιστή, Μοχάμεντ Μορσί, σε πραξικόπημα το 2013.

Ωστόσο, ο Erdogan γνωρίζει ότι ο Sisi έγινε τελικά αποδεκτός από την διεθνή κοινότητα ως νόμιμος συνομιλητής, ανεξάρτητα από το εάν κατέλαβε την εξουσία με πραξικόπημα. 

Ο Erdogan δεν θα ήθελε να δει κάτι παρόμοιο με τον Haftar. 

H Τουρκία και το GNA υπέγραψαν επίσης μνημόνιο κατανόησης στην ανατολική Μεσόγειο θέτοντας ένα πλαίσιο άτυπης ΑΟΖ μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης.

Ο στόχος ήταν ένας να μπει φραγμός στα σχέδια για τις έρευνες σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο μεταξύ της Ελλάδας, της Κύπρου και της Αιγύπτου, οι οποίοι έχουν επίσης την υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ισραήλ.

Ο Haftar έχει δηλώσει ότι θα ακυρώσει αυτή την συμφωνία αν έρθει στην εξουσία ενώ ταξίδεψε ακόμα και στην ελληνική πρωτεύουσα λίγο πριν από τη διάσκεψη του Βερολίνου για να προκαλέσει την Τουρκία. 

Με βάση το Brookings ο κίνδυνος που αντιμετωπίζει η Τουρκία όσον αφορά τον Haftar είναι όσοι τον υποστηρίζουν θα θελήσουν να συμμετάσχει στην νομή εξουσίας εξέλιξη που θα το μεταμορφώσει από έναν ηγέτη πολιτοφυλακής σε έναν πολιτικό που απολαμβάνει διεθνή νομιμότητα.

Το LNA του Haftar αντιμετωπίζεται ήδη ως κανονικός στρατός, ενώ υπάρχει δυσφορία για την παρουσία σύριων μισθοφόρων στη Λιβύη που υποστηρίζουν το GNA.

Μια τέτοια εξέλιξη θα μπορούσε να οδηγήσει σε απομόνωση την Τουρκία.

Πηγή : www.bankingnews.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου