MOTD

Αλλαχού τα κόμματα γεννώνται διότι εκεί υπάρχουσι άνθρωποι διαφωνούντες και έκαστος άλλα θέλοντες. Εν Ελλάδι συμβαίνει ακριβώς το ανάπαλιν. Αιτία της γεννήσεως και της πάλης των κομμάτων είναι η θαυμαστή συμφωνία μεθ’ ης πάντες θέλουσι το αυτό πράγμα: να τρέφωνται δαπάνη του δημοσίου.

Εμμανουήλ Ροΐδης, 1836-1904, Έλληνας συγγραφέας

Σάββατο 16 Νοεμβρίου 2019

Ο Οθωμανολόγος Δ. Σταθακόπουλος αναλύει στο One Talk το προφίλ της Τουρκίας

Τις σχέσεις Αθηνών – Άγκυρας, την αντιμετώπιση των δύο χωρών από τον διεθνή παράγοντα, τη πιθανότητα λύσης του Κυπριακού και τη μορφή που αυτή ενδέχεται να προσλάβει αλλά και το τι εορτάζουμε την 28η Οκτωβρίου, εξηγεί ο Οθωμανολόγος – Τουρκολόγος, Διδάκτωρ Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου και νομικός, Δημήτρης Σταθακόπουλος, μιλώντας στην εκπομπή One Talk και τον Δημήτρη Μανιάτη. Για το ενδεχόμενο πολέμου ή σύρραξης Ελλάδας – Τουρκίας είναι σαφής. «Είμαι τελείως αντίθετος με τη λογική που έχουμε στην Ελλάδα, που αρνούμαστε να συζητήσουμε το ενδεχόμενο της στραβής. Στο οποιοδήποτε θέμα. Προσωπικά μου αρέσει να έχω δέκα εναλλακτικές. Για παράδειγμα, σχετικά με το 2015, αρνούμαστε να συζητήσουμε την οπτική της χώρας να έχει plan b. Δεν πρέπει μια χώρα να έχει plan b;


Δηλαδή εάν κάποια στιγμή Γαλλία και Γερμανία αποφασίσουν να μη στηρίξουν τον ευρώ, δεν πρέπει να έχουμε έναν τρόπο για να συναλλαχθούμε μεταξύ μας; Εάν γίνει μια στραβή και η χώρα στερηθεί ενέργειας ή τροφίμων, έχουμε επαρκή αποθέματα για έξι μήνες τουλάχιστον; Πρέπει η χώρα πάντοτε να προνοεί και να μην οδηγείται στην καταστολή. Είμαι πάντοτε υπέρ του προλαμβάνειν παρά του καταστέλειν» σημειώνει. «Αν αλλάξει το πολιτικό status guo των Σκοπίων, είμαστε έτοιμοι να το αντιμετωπίσουμε;

Ζούμε στο φαντασιακό στο οποίο αρνούμαστε ότι θα πάει κάτι στραβά. Θεωρούμε ότι έχουμε μπει στο σωστό δρόμο. Ο δεδομένος σύμμαχος δεν αγαπιέται πολύ. Ο μόσχος ο σιτευτός, σφάχτηκε για τον άσωτο υιό, σύμφωνα με την παραβολή. Το καλό παιδί είναι η Ελλάδα, η Τουρκία είναι ο άσωτος, άρα ο μόσχος ο σιτευτός, σφάζεται για την Τουρκία» προσθέτει ο κ. Σταθακόπουλος. Αναφορικά με την στρατηγική της Τουρκίας, υπογραμμίζει πως «ενδεικτικό είναι το βιβλίο ‘’Ο Επιτήδειος Ουδέτερος’’ του Φρανκ Βέμπερ. Εκεί περιγράφεται το πώς η Τουρκία, ενώ διαλύεται ως Οθωμανική Αυτοκρατορία, όλοι όσοι συνετέλεσαν στο να διαλυθεί, στη συνέχεια τη στηρίζουν σε βάρος των μόνιμων συμμάχων της. Εν συνεχεία, το βιβλίο μιλά για τη στάση των Τούρκων στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μέχρι τον Φεβρουάριο του 1945, οι Τούρκοι ήταν με το μέρος των Ναζί. Μετά, είδαν πώς γυρνάνε τα πράγματα και είπαν στους συμμάχους πως ‘’εμείς μαζί σας ήμασταν απλώς στεκόμασταν διαφορετικά’’. 

Έκατσαν στο τραπέζι των νικητών και πήραν αυτά που ήθελαν». «Ήθελα να σπάσω την τηλεόραση όποτε άκουγα ότι η Τουρκία είναι απρόβλεπτη. Είναι πλήρως προβλέψιμη. Ότι λέει το κάνει. Και ποτέ δεν θα της τραβήξουν το αυτί» επισημαίνει. Σχετικά με το Κυπριακό τονίζει πως «μέσα στο 2020 θα έχουμε εξελίξεις. Και δεν ξέρω πόσο θα συμφέρει την ελληνοκυπριακή πλευρά. Στην Κύπρο αναπτύσσεται η λογική του ‘’κυπριωτισμού’’. Δηλαδή ότι ναι μεν είμαστε ελληνικού πολιτισμού, αλλά είμαστε Κύπριοι. Είναι μια λογική προκειμένου να τελειώσει το θέμα. Αποβάλλοντας την κεντροελληνικότητα, είναι σαν λένε ΄΄έχουμε το δικό μας πολιτισμό, και θα φτιάξουμε κάτι δικό μας’’». «Πιθανό είναι το σενάριο καντονοποίησης της Κύπρου, τύπου Ελβετίας, με εναλλαγή προέδρων. Αυτό σημαίνει ότι η Τουρκία θα συνεχίσει να έχει ως Δούρειο Ίππο τους Τουρκοκύπριους. Πάντως, αν δεν λυθεί, θα δρομολογηθεί προς αυτή τη λογική. Ο κόσμος κουράστηκε. 

Θέλει λύση» συμπληρώνει. Παράλληλα, ο κ. Σταθακόπουλος σημειώνει πως η λογική των κανονιοφόρων και των γεωτρύπανων αποδίδει και πως η Άγκυρα «λειτουργεί με το δίκαιο του επιμελέστερου στην κυπριακή ΑΟΖ. Δηλαδή Χρησικτησία. Λέει πως υποστηρίζει τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων, οι οποίοι δεν έχουν τα τεχνικά μέσα. Και όπως φαίνεται αποδίδει». Ακόμα, υποστηρίζει πως εάν η Τουρκία αποχωρήσει από το δυτικό στρατόπεδο, θα γίνει ακόμα πιο επικίνδυνη απέναντι στην Ελλάδα. Τέλος σχολιάζει την 28η Οκτωβρίου. «Τα γεγονότα με τη σειρά βγάζουν συμπέρασμα. Βεβαίως είναι δικτάτορας ο Μεταξάς , τον οποίο όμως η Βουλή εξέλεξε ως πρωθυπουργό. Ουσιαστικά είπε το ‘’Όχι’’, όπως κωδικοποιήθηκε τότε στον τύπο η άρνησή του στον Ιταλό πρέσβη, αλλά κάποιος έπρεπε να το υλοποιήσει αυτό το ‘’Όχι’’. Ήταν μια κορυφαία στιγμή ενότητας για το έθνος. Οι παππούδες μας ότι και εάν πίστευαν έκαναν το καθήκον τους. Εμείς οι νεοέλληνες, έχουμε το σθένος της ενότητας, να αντιμετωπίσουμε τη στραβή;» καταλήγει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου