Γράφει ο Νότης Μαριάς
Και ενώ οι μεταναστευτικές ροές προς την Πατρίδα μας δεν λένε να σταματήσουν ακόμη και τώρα που έχει αρχίσει να χειμωνιάζει και η κακοκαιρία είναι στην ημερήσια διάταξη, η ελίτ της ΕΕ αρνείται να εκπονήσει νέο πρόγραμμα μετεγκατάστασης προσφύγων από Ελλάδα προς τις άλλες χώρες της Ένωσης.
Αλλά ούτε και η τριμερής πρωτοβουλία Ελλάδας-Κύπρου-Βουλγαρίας έφερε τα αναμενόμενα αποτελέσματα πλην μιας χλιαρής απόφασης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 17ης -18ης Οκτωβρίου που έχει ως εξής: «8.Η Ευρωπαϊκή Ένωση παραμένει προσηλωμένη στις προσπάθειές της για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της σοβαρής ανθρωπιστικής και προσφυγικής κρίσης υπό το πρίσμα των μεταβαλλόμενων αναγκών, μεταξύ άλλων μέσω της στήριξης των κρατών μελών που αντιμετωπίζουν τις πλέον σοβαρές προκλήσεις σε ό,τι αφορά τις μεταναστευτικές ροές στην ανατολική Μεσόγειο». 9. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα εξακολουθήσει να επιλαμβάνεται του θέματος.»
Και όμως οι εξελίξεις τουλάχιστον στο δικαστικό πεδίο ευνοούν την υιοθέτηση ενός νέου προγράμματος μετεγκατάστασης προσφύγων. Ήδη το Δικαστήριο της ΕΕ (ΔΕΕ) με απόφασή του στις αρχές Σεπτεμβρίου του 2017 απέρριψε τις σχετικές προσφυγές Σλοβακίας και Ουγγαρίας κατά δύο αποφάσεων του Συμβουλίου αναφορικά με τη μετεγκατάσταση 160.000 προσφύγων από Ελλάδα και Ιταλία προς τις άλλες χώρες της ΕΕ. Ταυτόχρονα η Γενική Εισαγγελέας του ΔΕΕ Eleanor Sharpston με τις πρόσφατες αιτιολογημένες Προτάσεις της, όπως αναλύσαμε ήδη σε προγενέστερο άρθρο μας, ζητά την καταδίκη της Πολωνίας, της Ουγγαρίας και της Τσεχίας για παραβίαση του δικαίου της ΕΕ και ιδίως της αρχής της αλληλεγγύης και της δίκαιης κατανομής των βαρών καθώς αρνήθηκαν οποιαδήποτε μετεγκατάσταση προσφύγων από Ελλάδα και Ιταλία.
Όμως η ΕΕ μπροστά στην εκρηκτική κατάσταση που διαμορφώνουν οι ακατάπαυστες προσφυγικές-μεταναστευτικές ροές προς την Ελλάδα δυστυχώς συνεχίζει να σφυρίζει αδιάφορα. Και όλα αυτά όταν η ίδια η ρητορική της Συνθήκης Λειτουργίας της ΕΕ (ΣΛΕΕ) είναι ξεκάθαρη για τις υποχρεώσεις της Ένωσης έναντι της Ελλάδας η οποία με το Δουβλίνο 3 έχει πλέον μετατραπεί σε αποθήκη ψυχών.
Να υπενθυμίσουμε λοιπόν στις Βρυξέλλες τα παρακάτω:
Σύμφωνα με το κεφάλαιο 2 του τίτλου V της ΣΛΕΕ η ΕΕ αναπτύσσει πολιτικές σχετικά με τους ελέγχους στα σύνορα, το άσυλο και τη μετανάστευση. Έτσι το άρθρο 80 ΣΛΕΕ καθορίζει ότι «οι πολιτικές της Ένωσης που προβλέπονται στο παρόν κεφάλαιο και η εφαρμογή τους διέπονται από την αρχή της αλληλεγγύης και της δίκαιης κατανομής ευθυνών μεταξύ των κρατών μελών, μεταξύ άλλων και στο οικονομικό επίπεδο».
Αυτό σημαίνει σε απλά ελληνικά ότι το βάρος των προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών πρέπει να επιμερίζεται αλληλέγγυα και δίκαια μεταξύ όλων των κρατών μελών της ΕΕ. Στο πλαίσιο λοιπόν αυτό υιοθετήθηκαν και οι παραπάνω δύο Αποφάσεις του Συμβουλίου της ΕΕ για τη μετεγκατάσταση προσφύγων από Ελλάδα και Ιταλία στις άλλες χώρες της ΕΕ και καθορίστηκε η σχετική κλείδα κατανομής τους η οποία λάμβανε υπόψη το ΑΕΠ, τον πληθυσμό αλλά και την ανεργία σε κάθε χώρα της ΕΕ.
Επιπλέον το ΔΕΕ απορρίπτοντας τις προσφυγές της Ουγγαρίας και της Σλοβακίας κατά των εν λόγω Αποφάσεων του Συμβουλίου σε σχέση με τη μετεγκατάσταση προσφύγων αποφάνθηκε ότι τα βάρη που απορρέουν από τα προσωρινά μέτρα μετεγκατάστασης που θεσπίζονται υπέρ ορισμένων κρατών «πρέπει, κατ’ αρχήν, να κατανέμονται μεταξύ όλων των άλλων κρατών μελών, σύμφωνα με την αρχή της αλληλεγγύης και της δίκαιης κατανομής των ευθυνών μεταξύ των κρατών μελών, καθόσον, σύμφωνα με το άρθρο 80 ΣΛΕΕ, η αρχή αυτή διέπει την πολιτική της Ένωσης στον τομέα του ασύλου».
Περαιτέρω στο άρθρο 78 ΣΛΕΕ καθορίζεται ότι «η Ένωση αναπτύσσει κοινή πολιτική στους τομείς του ασύλου, της επικουρικής προστασίας και της προσωρινής προστασίας» και για τον λόγο αυτόν λαμβάνει μέτρα όσον αφορά το κοινό ευρωπαϊκό σύστημα ασύλου, ενώ «εφόσον ένα ή περισσότερα κράτη μέλη αντιμετωπίζουν επείγουσα κατάσταση, λόγω αιφνίδιας εισροής υπηκόων τρίτων χωρών, το Συμβούλιο μπορεί να εκδίδει, μετά από πρόταση της Επιτροπής, προσωρινά μέτρα υπέρ του εν λόγω κράτους μέλους ή των εν λόγω κρατών μελών».
Επίσης σύμφωνα με το άρθρο 79 ΣΛΕΕ «η Ένωση αναπτύσσει κοινή μεταναστευτική πολιτική, η οποία έχει ως στόχο να εξασφαλίζει, σε όλα τα στάδια, την αποτελεσματική διαχείριση των μεταναστευτικών ροών, τη δίκαιη μεταχείριση των υπηκόων τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα στα κράτη μέλη καθώς και την πρόληψη της παράνομης μετανάστευσης και της εμπορίας ανθρώπων και την ενισχυμένη καταπολέμησή της». Μάλιστα «η Ένωση μπορεί να συνάπτει συμφωνίες με τρίτες χώρες για την επανεισδοχή στις χώρες καταγωγής ή προέλευσης υπηκόων τρίτων χωρών που δεν πληρούν ή δεν πληρούν πλέον τους όρους εισόδου, παρουσίας ή διαμονής στο έδαφος κράτους μέλους». Στο πλαίσιο αυτό η ΕΕ έχει συνάψει Συμβάσεις επαναπροώθησης παρανόμων μεταναστών τόσο με την Τουρκία όσο και με το Πακιστάν.
Είναι λοιπόν προφανές ότι οι ευθύνες της ΕΕ σε σχέση με το προσφυγικό-μεταναστευτικό είναι τεράστιες και η ελίτ των Βρυξελλών οφείλει πλέον να αναλάβει τις ευθύνες της.
Γιατί η Ελλάδα δεν αντέχει πλέον άλλους πρόσφυγες και παράνομους μετανάστες.
* Ο Νότης Μαριάς είναι Πρόεδρος του Κόμματος ΕΛΛΑΔΑ – Ο ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ, Καθηγητής
Θεσμών ΕΕ στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, πρώην Ευρωβουλευτής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου