Μπορεί αλήθεια μία χώρα να ξεφύγει από μία τόσο μεγάλη κρίση, συν μία δεκαετή καταστροφική ύφεση, εφαρμόζοντας την ίδια πολιτική των μνημονίων που απέτυχε για τρίτη διαδοχική φορά; Είναι δυνατόν χωρίς την αύξηση των δημοσίων δαπανών και τη δραστική μείωση των φόρων, έτσι ώστε να είναι ανταγωνιστικοί με τις γύρω χώρες; Είναι εφικτή απλά η αντιμετώπιση της συνεχιζόμενης μείωσης της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας μας, όπως φαίνεται από την άνοδο του εμπορικού μας ελλείμματος; Μπορεί να αναπτυχθεί η Ελλάδα με ρυθμό 3% το 2019, όπως δήλωσε θριαμβευτικά ο κ. Στουρνάρας, παρά το ότι το πρώτο τρίμηνο ήταν μόλις 1,1% και το δεύτερο 1,9%, οπότε τα επόμενα πρέπει να υπερβεί το 4%;
Ασφαλώς θα απαντούσε κανείς, αρκεί να ξεπουληθούν σύντομα οι δημόσιες επιχειρήσεις σε ξένους, να πλειστηριαστούν γρήγορα τα ακίνητα των Ελλήνων από τις αφελληνισμένες τράπεζες επίσης σε ξένους, να δοθεί «γη και ύδωρ» στους επενδυτές τύπου Ελληνικού ή Σκουριών και να αλλάξει η ιδιοκτησία της Ελλάδας – με τους Έλληνες να μετατρέπονται σε εξαθλιωμένους σκλάβους των ξένων και στα φθηνά γκαρσόνια των Ευρωπαίων.
Επικαιρότητα
«Χαράς ευαγγέλια» στην Ελλάδα, στα πλαίσια της ΔΕΘ – με τον πρωθυπουργό και με τους υπουργούς του να αναφέρονται στις πλούσιες μελλοντικές προοπτικές της χώρας μας, στη μόχλευση των κεφαλαίων της νέας εθνικής αναπτυξιακής τράπεζας (μετεξέλιξη της ΕΤΕΑΝ που είχε αναγγελθεί ήδη από το 2014) κατά 5 δις € για τη διεξαγωγή επενδύσεων, στην περαιτέρω μείωση των φόρων κοκ.
Καμία μνεία στα πραγματικά μεγέθη της οικονομίας μας (ανάλυση), ειδικά στο γεγονός ότι η Ελλάδα είναι η πιο χρεοκοπημένη χώρα στην παγκόσμια ιστορία, στο έκτρωμα του Επιτελικού Κράτους, στα προβλήματα των τραπεζών που τα κεφάλαια τους είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία αέρας (17 δις € αναβαλλόμενοι φόροι από τα 22 δις € περίπου), στη συνέχιση του ξεπουλήματος ακόμη και των κερδοφόρων, στρατηγικά και ενεργειακά απαραίτητων δημοσίων επιχειρήσεων όπως τα ΕΛΠΕ και η ΔΕΠΑ, ή στις προθέσεις μετατροπής της ΔΕΗ σε «παραγωγικό κουφάρι», μετά την εκποίηση των πλέον πολύτιμων περιουσιακών της στοιχείων (υπόλοιπο ΑΔΜΗΕ, ΔΕΔΔΗΕ) από τον επίσημο εκκαθαριστή της χώρας.
Ενθουσιασμένος ο ελληνικός πληθυσμός από το «επικοινωνιακό θέατρο», όπως φαίνεται από τις δημοσκοπήσεις των κυβερνητικών ΜΜΕ που διεξήγαγαν για να στηρίξουν την θεατρική παράσταση της ΔΕΘ, μάλλον με το αζημίωτο – οι οποίες παρουσιάζουν τον Κυριάκο «κυρίαρχο του παιχνιδιού», αναφέροντας πως το 71,4% έχει θετική άποψη για την κυβέρνηση, ότι το 80% πιστεύει πως θα υλοποιήσει τις υποσχέσεις της, ενώ το 42% δήλωσε πως ξεπέρασε τις προσδοκίες του! (πηγή).
Εύλογα βέβαια απορεί κανείς για τα αποτελέσματα αυτά, όταν μέχρι στιγμής η κυβέρνηση εισήγαγε μόνο νομοσχέδια, υιοθέτησε μία αμελητέα μείωση του φόρου εισοδήματος και αύξησε τα 206 εκ. € μείωσης του ΕΝΦΙΑ που είχε ψηφίσει η προηγούμενη κατά περίπου 260 εκ. € (συνολικά στα 460 δις € ή λίγο περισσότερο από το 0,2% του ΑΕΠ) – αντί να τον καταργήσει ως όφειλε, αφού είναι αντισυνταγματικός και δημευτικός.
Στην πράξη τώρα δρομολόγησε επενδύσεις του τύπου «Ελληνικού», σε μία έκταση που πουλήθηκε αντί πινακίου φακής, καθώς επίσης των Σκουριών – όπου μόνο με την είδηση της ανάληψης της κυβέρνησης από τη ΝΔ η μετοχή της καναδικής επιχείρησης τριπλασιάσθηκε, με κέρδη της τάξης του 1 δις € για τους μετόχους της (πηγή). Τι κέρδισε η Ελλάδα αντίστοιχα; Περί τις 100 θέσεις εργασίας, με αντάλλαγμα την περιβαλλοντική καταστροφή μεγάλου μέρους της Χαλκιδικής – το κόστος της οποίας για τον τουρισμό θα φανεί σύντομα.
Μπορεί αλήθεια να «αναπτυχθεί η Ελλάδα για όλους», όπως αναφέρεται στο πράγματι επιτυχημένο διαφημιστικό σλόγκαν της ΝΔ; Σωστά χαίρονται οι Έλληνες για τις μελλοντικές προοπτικές της χώρας τους, υπό την ηγεσία του κ. Μητσοτάκη; Πράγματι δεν είναι το ίδιο κόμμα που χρεοκόπησε, έχοντας σήμερα χρέη της τάξης των 300 εκ. € στον Ισολογισμό του (πηγή) που αδυνατεί να πληρώσει;
Δεν έχει καμία σχέση με τον κ. Κ. Καραμανλή που υπερχρέωσε την Ελλάδα (ανάλυση), δραπετεύοντας αργότερα από την εξουσία; Ούτε με τον κ. Σαμαρά που την υποθήκευσε και παρέδωσε αμαχητί τα κλειδιά στους ξένους, με την υπογραφή του PSI σε συνεργασία με τον κ. Βενιζέλο; (ανάλυση). Δεν έχει καμία ευθύνη για την παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας και δεν εμπαίζει τους Έλληνες, δηλώνοντας πως είναι αντίθετο, ενώ στην πραγματικότητα υπεκφεύγει, αρνούμενο να την ακυρώσει, παρά τη διαβεβαίωση 40 επιστημόνων (πηγή) πως είναι εφικτή;
Από την άλλη πλευρά, μπορεί αλήθεια μία χώρα να ξεφύγει από μία τόσο μεγάλη κρίση, συν μία δεκαετή καταστροφική ύφεση, εφαρμόζοντας την ίδια πολιτική των μνημονίων που απέτυχε για τρίτη διαδοχική φορά; Είναι δυνατόν χωρίς την αύξηση των δημοσίων δαπανών και τη δραστική μείωση των φόρων, έτσι ώστε να είναι ανταγωνιστικοί με τις γύρω χώρες; Είναι εφικτή απλά η αντιμετώπιση της συνεχιζόμενης μείωσης της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας μας, όπως φαίνεται από την άνοδο του εμπορικού μας ελλείμματος, συν την αντίστοιχη άνοδο του ελλείμματος του ισοζυγίου τρεχουσών μας συναλλαγών; Μπορεί να αναπτυχθεί η Ελλάδα με ρυθμό 3% το 2019, όπως δήλωσε θριαμβευτικά ο κ. Στουρνάρας, παρά το ότι το πρώτο τρίμηνο ήταν μόλις 1,1% και το δεύτερο 1,9%, οπότε τα επόμενα πρέπει να υπερβεί το 4%;
Ασφαλώς θα απαντούσε κανείς, αρκεί να ξεπουληθούν σύντομα οι δημόσιες επιχειρήσεις σε ξένους, να πλειστηριαστούν γρήγορα τα ακίνητα των Ελλήνων από τις αφελληνισμένες τράπεζες επίσης σε ξένους, να δοθεί «γη και ύδωρ» στους επενδυτές τύπου Ελληνικού ή Σκουριών και να αλλάξει η ιδιοκτησία της Ελλάδας – με τους Έλληνες να μετατρέπονται σε εξαθλιωμένους σκλάβους των ξένων και στα φθηνά γκαρσόνια των Ευρωπαίων.
Όλα αυτά θα σήμαιναν ραγδαία αύξηση των ξένων επενδύσεων, οπότε άνοδο του ΑΕΠ κατά το παράδειγμα της Γουατεμάλα – επίσης, μεγάλη πτώση του κόστους εργασίας ανά μονάδα παραγομένου προϊόντος, οπότε ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας. Θέλουν όμως κάτι τέτοιο οι Έλληνες; Πιστεύουμε πως δυστυχώς ναι, έχοντας συμβιβαστεί από την κρίση – παράλληλα με τη χειραγώγηση τους από τους ξένους και από τα εγχώρια ΜΜΕ που τους υπηρετούν. Χαράς ευαγγέλια λοιπόν για την αποικία χρέους, η οποία θα προτιμήσει την υποδούλωση της, συν τη μετατροπή της σε μία πολυπολιτισμική κοινωνία-στρατόπεδο συγκέντρωσης μεταναστών της Ευρώπης, παρά τον κόπο και τις θυσίες που απαιτούν η εγχώρια παραγωγή πλούτου, η ελευθερία και η Εθνική Κυριαρχία.
Υστερόγραφο: Σχόλιο αναγνώστη σε άρθρο (πηγή)
Είμαι εκπαιδευτικός, μένω στη Σουηδία κι έχω ζήσει στη Σιγκαπούρη. Από οικονομικής άποψης στο κέντρο της επίπλαστης αυτής χώρας υπάρχει σε σημείο φιλέτο το ξενοδοχείο «Marina Bay Sands», σε μια μεγάλη έκταση με όμορφα πάρκα. Όταν ζούσα στην Αθήνα είχα αναγνώσει σε μια αφίσα ότι, το εγχείρημα του Ελληνικού θα κοστίσει παραπάνω από το «Marina Bay Sands» της Σιγκαπούρης, με πρόσχημα τις 10.000 νέες θέσεις εργασίας των 500 πάνω κάτω ευρώ.
Στη Σιγκαπούρη είδα την Αθήνα του 2030 ή 2040. Ένα κέντρο που κυβερνάται και κατοικείται από δυτικούς, ενώ οι ντόπιοι ζουν σε κομμουνιστικά κτήρια στα περίχωρα του νησιού. Φυσικά η σύνταξη είναι όνειρο θερινής νυκτός. Φυσικά όπως και στο σχολείο που δούλευα, οι δυτικοί κερδίζαμε ακριβώς τα διπλάσια από τους ντόπιους μόνο και μόνο επειδή… ήταν Ασιάτες… (όπως εσείς γιατί θα είσαστε …Έλληνες….). Ίσως είμαι από τους λίγους που πιστεύουμε πως η ανάπτυξη δεν θα έρθει βοηθώντας κολοσσούς να προσφέρουν θέσεις εργασίας των 500 ευρώ – αλλά δίνοντας σε εμάς ευκαιρίες να επιστρέψουμε στην Ελλάδα και εσείς να ενθαρρυνθείτε, ώστε όλοι μας να μπορέσουμε να ξανανοίξουμε τα κλειστά μαγαζάκια μας.
Πηγή : https://analyst.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου