Το διεφθαρμένο κομματικό κράτος

Έχει ενδιαφέρον η δήλωση της ΝΔ, σύμφωνα με την οποία το χρέος της δεν είναι βιώσιμο και πρέπει να «κουρευτεί» – όταν την ίδια στιγμή τάσσεται υπέρ των μνημονίων που δεν προβλέπουν «κούρεμα» ούτε του μη βιώσιμου ιδιωτικού χρέους, ούτε του επίσης μη βιώσιμου δημοσίου, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει η Ελλάδα να αλλάξει οριστικά ιδιοκτησιακό καθεστώς.

«Τα κόμματα έχουν εξελιχθεί κυριολεκτικά σε εγκληματικές συμμορίες που πολεμούν μεταξύ τους, με στόχο την εκμετάλλευση της χώρας – όπως οι συμμορίες της Μαφίας για το έλεγχο των περιοχών τους. Την ίδια στιγμή οι μάχες μαίνονται στο εσωτερικό τους, εμποδίζοντας παράλληλα την πρόσβαση στην πολιτική όλων των ικανών και έντιμων Ελλήνων – ενώ η Ελλάδα έχει φτάσει στο σημείο να υποφέρουν 10.500.000 Πολίτες από τους 1.000 πολιτικούς που υπέγραψαν ενδοτικά τα μνημόνια, παραμένοντας ατιμώρητοι στο απυρόβλητο. 

Όσον αφορά δε τα περισσότερα ΜΜΕ, διαχωρίζονται μεταξύ τους ξεκάθαρα σε καλοπληρωμένους μισθοφόρους της κυβέρνησης ή της αξιωματικής αντιπολίτευσης – με στόχο τη χειραγώγηση του πληθυσμού, ο οποίος παίζει τον άχαρο ρόλο του εκλογέα χωρίς πραγματικές επιλογές, στον οποίο τον έχουν καταδικάσει. Δυστυχώς, παρά το ότι όλοι γνωρίζουν πως τόσο το ένα κόμμα, όσο και το άλλο, δεν έχουν κανένα δικό τους σχέδιο αλλά μόνο τα μνημόνια – ενώ φοβούνται όσο τίποτε άλλο και τα δύο την τιμωρία, εάν δεν καταφέρουν να παραμείνουν σε θέσεις εξουσίας στη Βουλή. 

Το κακό βέβαια δεν σταματάει μόνο εκεί, αφού διαχέεται σε ολόκληρη την κοινωνία που βρίθει από ιδιοτέλεια – από τις μεγαλύτερες ομάδες συμφερόντων που μόνο ως ομάδες δεν λειτουργούν, έως τις μικρότερες (εδώ ακριβώς εδράζεται η έκφραση «μαζί τα φάγαμε», η οποία δεν αφορούσε ασφαλώς το μέγεθος της μερίδας, αλλά την ιδιοτέλεια των πάντων). 

Αλγεινό παράδειγμα είναι αναμφίβολα οι συνδικαλιστικές οργανώσεις, οι οποίες ποτέ δεν ενδιαφέρθηκαν για τα εθνικά συμφέροντα, αλλά μόνο για τα συντεχνιακά δικά τους, καταστρέφοντας δεκάδες παραγωγικές επιχειρήσεις – χωρίς δυστυχώς να εξαιρούνται αυτές των δικαστικών, κρίνοντας από τις αποφάσεις τους που αφορούσαν τους δικούς τους μισθούς και συντάξεις, χωρίς να δίνεται ουσιαστικά καμία σημασία στην κατακρεούργηση του συντάγματος από τα μνημόνια ή στη συνεχή κακοποίηση του στο παρελθόν από τα κόμματα. 

Συμπερασματικά λοιπόν σε ένα τέτοιο περιβάλλον δεν ανθεί τίποτα, ενώ ότι ήταν μέχρι πρότινος ανθισμένο είναι καταδικασμένο να ξεραθεί – με την έννοια πως εκείνες οι κοινωνίες, τα κράτη, τα κόμματα, οι οργανώσεις κοκ. που λειτουργούν με αυτόν τον τρόπο, είναι καταδικασμένες στη σκλαβιά. 

Η σκλαβιά δε αυτή έχει πολλά πρόσωπα, όπως είναι (α) οι υποκλίσεις, η διεθνής επαιτεία και οι κυβιστήσεις των ελληνικών κυβερνήσεων, (β) η δουλοπρεπής υποταγή των κομματικών στελεχών στους αρχηγούς τους, (γ) το σκύψιμο του κεφαλιού των αρχηγών τους στην οικονομική εξουσία που τους στηρίζει ή/και στα ΜΜΕ, (δ) η αποδοχή της παντοδυναμίας των χρηματαγορών για πολλά Έθνη, (δ) τα δεσμά του χρέους κρατών, επιχειρήσεων ή νοικοκυριών κλπ.» (πηγή).

Επικαιρότητα 

Σύμφωνα με τις ειδήσεις, η Τράπεζα Πειραιώς κέρδισε την αγωγή που είχε καταθέσει εναντίον της ΝΔ, ύψους 160 εκ. € – ενώ κατά το πόρισμα των εισαγγελέων διαφθοράς υπεύθυνοι για τα δάνεια φαίνεται να είναι οι γενικοί διευθυντές των κομμάτων την εποχή που λήφθηκαν τα δάνεια, οι τότε διοικήσεις των τραπεζών, η Τράπεζα της Ελλάδος που διενέργησε ελλιπή έλεγχο και το υπουργείο εσωτερικών για πλημμέλειες. 

Εκτός αυτού διαπιστώθηκε πως οι συνολικές οφειλές των κομμάτων προς το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, έως τις 31/12/2016, ανέρχονταν στο ποσό των 439,6 εκ. € – χωρίς να περιλαμβάνονται σε αυτές οι μη εγγραφέντες τόκοι και οι τόκοι υπερημερίας. Σήμερα υπολογίζεται πως οι οφειλές υπερβαίνουν τα 520 εκ. €, επειδή τα δύο κόμματα, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, δεν πληρώνουν τα δάνειά τους – ενώ τα κεφάλαια των δανείων φαίνονται στο γράφημα. Σημειώνεται δε πως τα εν λόγω δάνεια χορηγήθηκαν σε μια εποχή, όπου η κρατική χρηματοδότηση ήταν πλουσιοπάροχη. Ειδικότερα, για την περίοδο 2001 – 2015 μόνο τα δύο κόμματα είχαν εισπράξει από τον κρατικό προϋπολογισμό 515 εκ. € (πηγή) – ενώ δανείζονταν με εγγύηση τις επιχορηγήσεις!

Με δεδομένο τώρα το ότι, οι τράπεζες έχουν αφελληνισθεί, μετά το γνωστό σκάνδαλο των σκανδάλων, καθώς επίσης μετά τη μεγαλύτερη νόμιμη τραπεζική ληστεία όλων των εποχών (άρθρο) εις βάρος των κορόιδων, των Ελλήνων δηλαδή (έναντι 6-7 δις € τους δόθηκε η διαχείριση ακίνητης περιουσίας 300-400 δις €, μεγάλο μέρος της οποίας θα αλλάξει ιδιοκτήτες μέσω πλειστηριασμών και κατασχέσεων), δύσκολα θα αποφύγουν τις συνέπειες τα κόμματα – ενώ φυσικά, όπως ο κάθε ένας που χρωστάει τόσο μεγάλα ποσά, χωρίς να έχει τη δυνατότητα να τα αποπληρώσει, έχουν μετατραπεί σε σκλάβους χρέους των τραπεζών.

Επομένως των ξένων ιδιοκτητών τους που μπορούν θεωρητικά να τα εκβιάσουν και να τους επιβάλλουν ότι θέλουν – ενώ το λογαριασμό θα τον πληρώνει ολόκληρη η χώρα. Είναι δυνατόν λοιπόν να περιμένει κανείς από αυτά τα κόμματα τη διάσωση της χώρας; Πόσο μάλλον όταν τα περισσότερα υπέγραψαν τη θανατική της καταδίκη με τα μνημόνια και με το PSI, ενδεχομένως επειδή εκβιάσθηκαν από την Τρόικα;

Περαιτέρω, η κρατική επιχορήγηση, με κριτήριο την τρίτη δόση του 2017 συνολικού ύψους 3.114.000 € (εν προκειμένω προβλέπονται ποσά ακόμη και για κόμματα που είναι για πολλά χρόνια εκτός Βουλής, όπως το ΛΑΟΣ που εισέπραξε 18.317,65 € το εν λόγω τρίμηνο – πηγή), υπολογίζεται για όλα τα κόμματα στα περίπου 12,5 εκ. € κάθε χρόνο. Ήταν δε η εξής (μόνο για τα κόμματα της Βουλής):

Κόμμα	Τακτική Χρηματοδότηση	Οικονομική ενίσχυση	Σύνολο τριμήνου	Ετήσια με αναγωγή (Χ4)
ΣΥΡΙΖΑ	851.561,02	170.312,21	1.021.873,23	4.087.492,80
ΝΔ	688.224,68	137.644,93	825.869,61	3.303.478,40
ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ*	220.136,60	44.027,32	264.163,92	1.057.906,80
ΔΗΣΥ (ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ)	172.063,92	34.412,78	206.476,70	825.906,80
ΚΚΕ	188.280,53	37.656,11	225.936,64	903.746,56
ΠΟΤΑΜΙ	155.895,00	31.179,00	187.074,00	748.296,00
ΑΝΕΛ	114.424,33	22.884,87	137.309,20	549.236,80
ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ	108.755,07	21.751,02	130.506,09	522.024,36
ΕΛΙΑ	32.564,72	6.512,94	39.077,66	156.310.64
Σύνολο				12.154.397,00

• Σημείωση: Η χρηματοδότηση της Χρυσής Αυγής έχει πιθανότατα διακοπεί, λόγω των κατηγοριών εναντίον της.

Για να κατανοήσουμε καλύτερα τα παραπάνω ποσά, ο ΣΥΡΙΖΑ επιχορηγείται από το κράτος με 340.062,44 € κάθε μήνα για όλη τη θητεία του και η ΝΔ με 275.289,86 € το μήνα (δεν καλύπτει τα έξοδα της με αποτέλεσμα να οφείλει τα παραπάνω τεράστια δάνεια στις τράπεζες – όταν ο πρόεδρος της που δεν έχει καν σχέδιο για το κόμμα του, ισχυρίζεται πως είναι σε θέση να οδηγήσει την Ελλάδα στην έξοδο από την κρίση) – ενώ ακόμη και το πιο μικρό κόμμα, η Ένωση Κεντρώων, εισπράττει 43.502,03 € κάθε μήνα! Ως εκ τούτου ένα πολιτικό κόμμα είναι μία εξαιρετικά κερδοφόρα επιχείρηση με μηδενικό ουσιαστικά ρίσκο – αφού τα σημαντικά στελέχη της, οι βουλευτές, πληρώνονται χωριστά από το κράτος με περίπου 7.000 € το μήνα συν τα προνόμια που απολαμβάνουν (αυτοκίνητο, έξοδα γραφείου κλπ.).

Συνεχίζοντας, από το θηριώδες ύψος των δανείων των δύο κομμάτων εξουσίας συν τις ετήσιες επιχορηγήσεις τους, διαπιστώνεται πως όλα αυτά τα χρόνια, κατά τα οποία οικοδόμησαν μεθοδικά το κομματικό-πελατειακό κράτος, διαφθείροντας ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας, είχαν εύλογα μονοπωλήσει την εξουσία – αφού τα μικρότερα δεν μπορούσαν να τα ανταγωνιστούν, ανοίγοντας ανάλογα γραφεία σε όλη την Ελλάδα, διενεργώντας συγκεντρώσεις και ομιλίες, πληρώνοντας διαφημίσεις, χρηματίζοντας ενδεχομένως κοκ.

Εάν συμπεριλάβει δε κανείς εδώ την στήριξη τους από την οικονομική εξουσία, προφανώς έναντι ανταλλαγμάτων, θα κατανοήσει το μέγεθος των χρημάτων που δαπανούσαν για να εξασφαλίζουν την εκλογή τους – καθώς επίσης την παγίδα, στην οποία οδηγήθηκαν οι Έλληνες Πολίτες, οι οποίοι στην πραγματικότητα δεν είχαν ποτέ επιλογές. Ούτε βέβαια ενημερώνονταν σωστά, αφού τα περισσότερα ΜΜΕ, καθώς επίσης αρκετοί δημοσιογράφοι, ήταν στην υπηρεσία των κομμάτων – κερδίζοντας επίσης μεγάλα ποσά.

Ολοκληρώνοντας, έχει ενδιαφέρον η δήλωση της ΝΔ, σύμφωνα με την οποία το χρέος της δεν είναι βιώσιμο και πρέπει να «κουρευτεί» – όταν την ίδια στιγμή τάσσεται υπέρ των μνημονίων που δεν προβλέπουν «κούρεμα» ούτε του μη βιώσιμου ιδιωτικού χρέους, ούτε του επίσης μη βιώσιμου δημοσίου χρέους, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει η Ελλάδα να αλλάξει οριστικά ιδιοκτησιακό καθεστώς (ανάλυση). 

Επικαλείται δε το «κούρεμα» του 60% του δανείου του ΣΥΡΙΖΑ στα μέσα περίπου της δεκαετίας του 1990 (πηγή) – κάτι που όμως δεν στηρίχθηκε σε κάποιο νόμο, αλλά ήταν το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης της τότε ηγεσίας του κόμματος με την τράπεζα, έχοντας σχέση με το ακίνητο του. Όπως φαίνεται λοιπόν, το καθεστώς που επικρατούσε στην Ελλάδα αλλάζει – με τους δανειστές να έχουν πλέον τον πλήρη έλεγχο της χώρας, σε όλους τους τομείς.

Πηγή : https://analyst.gr