Οι υπεύθυνοι της μεγαλύτερης καταστροφής στην παγκόσμια ιστορία εν καιρώ ειρήνης όχι μόνο δεν τιμωρήθηκαν, αλλά συνεχίζουν να κάνουν δηλώσεις ή/και να πολιτεύονται – τεκμηριώνοντας πόσο «έξυπνοι» είμαστε εμείς οι Έλληνες, με κριτήριο την αντικειμενική πραγματικότητα.
Επικαιρότητα
Όπως έχουμε αναφέρει στο παρελθόν, «ο πολιτικός που τοποθέτησε την ταφόπλακα στην Ελλάδα είναι αυτός που υπέγραψε την υπαγωγή των ομολόγων της στο αγγλικό δίκαιο, καθώς επίσης την απαγόρευση μετατροπής του εξωτερικού χρέους σε εθνικό νόμισμα – υποθηκεύοντας παράλληλα ολόκληρη τη δημόσια περιουσία» (πηγή). Όλα αυτά σε μία χρονική στιγμή που οι δανειστές φοβόντουσαν όσο τίποτα άλλο μία ελληνική χρεοκοπία *– *η οποία μπορεί μεν να ήταν επώδυνη, αλλά θα οδηγούσε τη χώρα στην έξοδο από την κρίση, ενδεχομένως με ένα δικό της εθνικό νόμισμα.
Ειδικότερα, τότε θα μπορούσε σχετικά εύκολα η Ελλάδα να προβεί σε αναβολή πληρωμών απέναντι στις ξένες τράπεζες, να απαιτήσει το λογιστικό έλεγχο των δανείων της, να μετατρέψει όλο το εξωτερικό χρέος της σε δραχμές και στη συνέχεια να το πληρώνει στο δικό της νόμισμα – οπότε η υποτίμηση του δεν θα επιβάρυνε μόνο την ίδια αλλά, επίσης, όλους τους δανειστές της, ενώ το δημόσιο και ιδιωτικό χρέος θα μειωνόταν πληθωριστικά.
Όσον αφορά δε την «ωφέλεια» της διαγραφής, είχαμε αναφέρει πως φαινόταν καθαρά από τη διαφορά του δημοσίου χρέους του 2012, σε σχέση με το 2011 (γράφημα – πηγή ), η οποία ήταν μόλις 51,3 δις €. Εκτός αυτού είχαμε τονίσει πως τα οφέλη από τη μείωση των επιτοκίων θα τα είχαμε έτσι ή αλλιώς μετά το 2012, όπου επενέβη η ΕΚΤ αγοράζοντας ομόλογα όλων των χωρών της Ευρωζώνης εκτός της Ελλάδας – ενώ το PSI μας εμπόδισε να συμμετέχουμε στο QE, επίσης ως η μοναδική χώρα.
Το ποιοί υπέγραψαν τώρα την επίσημη χρεοκοπία της Ελλάδας είναι σε όλους γνωστό, όπως επίσης ο πρωτεργάτης της – ο εξαιρετικός ρήτορας και συνταγματολόγος κ. Βενιζέλος, ο οποίος θεώρησε πως ήταν επί πλέον δεινός οικονομολόγος, ικανός να αντιμετωπίσει με επιτυχία τον κ. Σόιμπλε. Το ποσόν αυτό που εξοικονομήσαμε με θηριώδες αντάλλαγμα την απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας συν όλα τα υπόλοιπα, επιβεβαιώνεται από μία νέα μελέτη – σύμφωνα με την οποία τα εξής (πηγή: Σ. Ρεπούσης, N/).
(α) Το ύψος των παλαιών δανείων προς τους ιδιώτες επενδυτές μειώθηκε το Φεβρουάριο του 2012 κατά 106 δις € ευρώ περίπου.
(β) Με την επαναγορά χρέους το Δεκέμβριο του 2012, το χρέος μειώθηκε περαιτέρω κατά 31,9 δις € – δηλαδή συνολικά κατά 137,9 δις €.
Εν τούτους, το καθαρό όφελος από την αναδιάρθρωση του χρέους μετριάστηκε σημαντικά, για τους εξής λόγους:
(α) από την ανάγκη για ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών με έκδοση νέου χρέους, ύψους 41 δις € εντός του 2012,
(β) από το δανεισμό ύψους 11,3 δις € για την επαναγορά χρέους, το Δεκέμβριο του 2012,
(γ) από το γεγονός ότι, η μείωση της αξίας των ομολόγων που διακρατούσαν τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία ή άλλοι φορείς (ύψους 16,2 δις €) δεν οδήγησε σε μείωση του χρέους, επειδή επρόκειτο για ενδοκυβερνητικό χρέος,
(δ) από το δανεισμό 4,5 δις € για την παροχή ομολόγων του ΕFSF στα ασφαλιστικά ταμεία, ως αντισταθμιστικού οφέλους έναντι της μείωσης των απαιτήσεων που υπέστησαν
(ε) Από την ανάγκη για δανεισμό 11,9 δις € για την κάλυψη του ελλείμματος του 2012 (συμπεριλαμβανομένης της πληρωμής δεδουλευμένων τόκων τον Φεβρουάριο αλλά όχι και της επίπτωσης από τη στήριξη τραπεζικών ιδρυμάτων) και
(στ) από τις λοιπές υποχρεώσεις του Δημοσίου (πληρωμές στον ΕΜΣ, πληρωμές παλαιών οφειλών κ.λπ.) συνολικού ύψους 1,9 δις €. Το καθαρό τελικό αποτέλεσμα όλων των συναλλαγών ήταν η μείωση του χρέους εντός του 2012 μόνο κατά 51,2 δις €.
Προϋπόθεση για την ολοκλήρωση της αναδιάρθρωσης του χρέους ήταν μια νέα συμφωνία για τις αναγκαίες παρεμβάσεις στην οικονομία. Οι νέες ρυθμίσεις αποτυπώθηκαν στο «Μνημόνιο Οικονομικών και Χρηματοπιστωτικών Πολιτικών» και στο «Μνημόνιο Συνεννόησης στις Συγκεκριμένες Προϋποθέσεις Οικονομικής Πολιτικής» – τα οποία υιοθετήθηκαν από τη Βουλή στις 12 Φεβρουαρίου 2012 (Ν. 4046/2012). Η νέα συμφωνία συνοδευόταν από νέο χρηματοδοτικό πακέτο στήριξης, ύψους 130 δις €. Μαζί με το υπόλοιπο από το πρώτο Πρόγραμμα, η συνολική μη ακόμη εκταμιευμένη βοήθεια έφθανε τότε τα 167 δις € περίπου.
Ένα από τα δυσμενή επακόλουθα του PSI ήταν η απώλεια της εμπιστοσύνης και η αβεβαιότητα για τις επερχόμενες εξελίξεις, με αποτέλεσμα να πληγούν ιδιαίτερα τις τράπεζες – οι οποίες υπέστησαν σημαντικές εκροές καταθέσεων: από το τέλος Δεκεμβρίου του 2011 μέχρι το τέλος Ιουνίου του 2012 οι καταθέσεις του ιδιωτικού τομέα στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα μειώθηκαν κατά 26,3 δις €. Είναι χαρακτηριστικό ότι μόνο τον Μάιο 2012, η μείωση έφθασε τα 9 δις €.
Ολοκληρώνοντας, τα 304,7 δις € που όφειλε το δημόσιο μετά το PSI, από 356 δις € προηγουμένως, ανήλθαν στα 329 δις € στα τέλη του 2017 και σήμερα υπολογίζονται πάνω από 340 δις €– ενώ έκτοτε η οικονομία της Ελλάδας καταστράφηκε, δημόσιες επιχειρήσεις ξεπουλήθηκαν, οι συνταξιούχοι έχασαν πάνω από 60 δις €, οι μισθωτοί πολύ περισσότερα, οι τιμές των ιδιωτικών ακινήτων κατέρρευσαν πάνω από 500 δις € κοκ. Εν τούτοις, οι υπεύθυνοι της μεγαλύτερης καταστροφής στην παγκόσμια ιστορία εν καιρώ ειρήνης όχι μόνο δεν τιμωρήθηκαν, αλλά συνεχίζουν να πολιτεύονται – τεκμηριώνοντας πόσο έξυπνοι είμαστε εμείς οι Έλληνες, με κριτήριο τα πραγματικά γεγονότα και όχι αυτά που ισχυριζόμαστε για τον εαυτό μας.
Παράρτημα
Με τις αποφάσεις των Συνόδων Κορυφής των κρατών-μελών της Ευρωζώνης της 21 Ιουλίου 2011 και της 27-28 Οκτωβρίου 2011 αποφασίστηκε η εθελοντική ανταλλαγή ομολόγων ιδιωτικού τομέα του Ελληνικού Δημοσίου (PSI). Με τις διατάξεις των ν. 4046/2012 και 4050/2012, την από 24/02/2012 πρόσκληση προς τους Ιδιώτες κατόχους ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου και την από 9/3/2012 Απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, προσδιορίστηκαν οι βασικοί όροι και οι διαδικασίες ανταλλαγής των υφισταμένων ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου, με νέα ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου.
Σύμφωνα με τα ανωτέρω, για κάθε παλαιό ομόλογο ανεξόφλητου ονομαστικού κεφαλαίου 1.000 ευρώ, δόθηκαν 20 νέα ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου, λήξεως από 24/2/2023 έως 24/2/2042, συνολικής ονομαστικής αξίας 315 ευρώ και τίτλοι έκδοσης ΕΤΧΣ ονομαστικής αξίας 150 ευρώ, σύμφωνα με τις προσκλήσεις προς τους ομολογιούχους. Επίσης, καταβλήθηκαν οι δεδουλευμένοι τόκοι των παλαιών ομολόγων μέχρι τις 24/2/2012 σε τίτλους ΕΤΧΣ. Συνολικά, από τις ανωτέρω εκκαθαρίσεις εκδόθηκαν:
(α) νέοι τίτλοι του Ελληνικού Δημοσίου ύψους 62.383 εκ. € λήξεως από 24/2/2023 μέχρι 24/2/2042 που ισοδυναμούν με το 31,5% των παλαιών ομολόγων,
(β) τίτλοι ΕΤΧΣ ύψους 29.689 εκ. €, για τους οποίους το Υπουργείο Οικονομικών σύναψε δάνειο με το ΕΤΧΣ, λήξεως από 24/02/2023 έως 24/02/2042 που ισοδυναμούν με το 15% των παλαιών ομολόγων και
(γ) τίτλοι ΕΤΧΣ ύψους 4.863 κ. € που χρησιμοποιήθηκαν για την καταβολή των δεδουλευμένων τόκων των ομολόγων που αντηλλάγησαν. Το Υπουργείο Οικονομικών σύναψε ισόποσο δάνειο από το ΕΤΧΣ, λήξεως από 28/8/2023 μέχρι 28/8/2037.
Από την υλοποίηση των παραπάνω αποφάσεων αντηλλάγησαν ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου συνολικής ονομαστικής αξίας 198.045 εκ. € και εκδόθηκε νέο χρέος, ως ανωτέρω, συνολικής ονομαστικής αξίας 92.072 εκ. €, δηλαδή το δημόσιο χρέος της Κεντρικής Κυβέρνησης μειώθηκε κατά 105.973 εκ. €
Σημειώνεται ότι, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, οι Ευρωπαϊκές Εθνικές Κεντρικές Τράπεζες, η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, που κατείχαν ελληνικά ομόλογα ύψους 56.675 εκ. €, δε συμμετείχαν στην παραπάνω διαδικασία ανταλλαγής.
Πηγή : https://analyst.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου