Ήταν αναμφισβήτητα ένα τουρκικό χτύπημα, ακόμη και αν δεχτεί κανείς πως δεν οφειλόταν σε ηλεκτρονικό πόλεμο, αφού η ευθύνη ανήκει στην τουρκική ηγεσία και στις συνεχείς προκλήσεις της στο Αιγαίο
Διαβάζοντας στο διαδίκτυο πως «οι οπαδοί της συγκυβέρνησης εξαπέλυσαν ένα μπαράζ χυδαίων επιθέσεων, κατά του Έλληνα πιλότου που έχασε τη ζωή του προστατεύοντας την πατρίδα του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης» (Tweeter, Face Book), με μία αηδιαστική ορολογία για να τους χαρακτηρίσουν (ΣΥΡΙΖΟΤΡΟΛ), ένοιωσα μεγάλη ντροπή.
Ντροπή, μεγάλη ντροπή για όλους αυτούς τους αντιπολιτευόμενους που δεν διστάζουν να χρησιμοποιήσουν ακόμη και τον ανθρώπινο θάνατο, σε τέτοιες αντίξοες συνθήκες, για τους δικούς τους σκοπούς, για τα συμπλέγματα και για τα βρώμικα συμφέροντα τους. Για να κατηγορήσουν αυθαίρετα Έλληνες και Ελληνίδες, ισχυριζόμενοι ότι γνωρίζουν ποιοί κρύβονται πίσω από τα χυδαία σχόλια. Χωρίς φυσικά να κάνουν τον κόπο να το τεκμηριώσουν.
Το ίδιο ένοιωσα για τις κατηγορίες εναντίον του υπουργού άμυνας, παρά το ότι δεν τον συμπαθώ καθόλου, επειδή δήθεν έδωσε την εντύπωση πως επρόκειτο για ένα τουρκικό χτύπημα. Το δυστύχημα όμως ήταν αναμφισβήτητα ένα τουρκικό χτύπημα, ακόμη και αν δεχτεί κανείς πως δεν οφειλόταν σε ηλεκτρονικό πόλεμο, όπως είναι πολύ πιθανό.
Το θεωρώ ως τέτοιο επειδή, ακόμη και αν ήταν ατύχημα, η ευθύνη ανήκει ασφαλώς στην τουρκική ηγεσία και στις συνεχείς προκλήσεις της στο Αιγαίο. Στην ελληνική εναέρια ζώνη, στην οποία δεν έχει κανένα δικαίωμα να στέλνει τα αεροπλάνα της, αναγκάζοντας τους Έλληνες πιλότους να διακινδυνεύουν καθημερινά τη ζωή τους για να αμυνθούν. Ούτε τα πλοία της για να συγκρούονται με τα δικά μας, ούτε να απαγάγει στρατιώτες μας κρατώντας τους ομήρους στις άθλιες φυλακές της, χωρίς καν να τους δίνει το δικαίωμα να δικαστούν έντιμα.
Την ίδια την πατρίδα μας να δαπανά τεράστια ποσά εις βάρος της ευημερίας των πολιτών της, για την αγορά πολεμικού εξοπλισμού, για τις συντηρήσεις, για τα καύσιμα και για τόσα άλλα που σπαταλούνται χωρίς λόγο.
Ένοιωσα επί πλέον μεγάλη ντροπή για το επίπεδο του πολιτισμού μας, όταν διάβασα τις κατηγορίες εναντίον της κυβέρνησης, σύμφωνα με τις οποίες ο πρωθυπουργός μαζί με τον υπουργό άμυνας παρέδωσαν αμαχητί την εθνική κυριαρχία της χώρας σε ξένους, αντί να την υπερασπιστούν όπως ο πιλότος! Για ακόμη μία ντροπιαστική προσπάθεια δηλαδή να χρησιμοποιηθεί ο θάνατος του παλικαριού για κομματικά συμφέροντα, για τη συλλογή likes και για την προσέλκυση αναγνωστών.
Με τα λόγια μου αυτά δεν εννοώ πως δεν είναι υπεύθυνη η κυβέρνηση για την απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας. Φυσικά είναι, αν μη τι άλλο επειδή δεν παραιτήθηκε ως όφειλε τον Ιούλιο του 2015, αρνούμενη να υποταχθεί στους εκβιασμούς της Γερμανίας. Η ενοχή όμως δεν ανήκει σε καμία περίπτωση μόνο στην ίδια, αφού αυτό κάνουν όλες οι ενδοτικές κυβερνήσεις μας από το 2010.
Αυτό θα κάνει, κρίνοντας τουλάχιστον από την τυφλή αποδοχή της πολιτικής των μνημονίων και η αξιωματική αντιπολίτευση, εάν καταφέρει να εκλεγεί. Το ίδιο άλλωστε έκανε και στο παρελθόν, αφού προηγουμένως είχε και αυτή γεμίσει ψέματα την ελληνική κοινωνία, με τις γνωστές υποσχέσεις του Ζαππείου Ι, ΙΙ κλπ.
Όσο για το ότι εθνική κυριαρχία παραχωρεί όποιος αμείβει τους πιλότους της πολεμικής αεροπορίας με μισθούς χαμηλότερους από τους κρατικοδίαιτους και τους «κηφήνες» του δημοσίου που κάθονται ασφαλείς στις καρέκλες τους χωρίς το φόβο να απολυθούν, δεν είναι ότι καλύτερο να τοποθετείται η μία κοινωνική ομάδα εναντίον της άλλης.
Ποτέ δεν δούλεψα στο δημόσιο, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως όλοι όσοι εργάζονται εκεί είναι κηφήνες. Ούτε πως η σημερινή κυβέρνηση τους συμπεριφέρεται καλύτερα από τις προηγούμενες, όπως ο κ. Καραμανλής που ουσιαστικά χρεοκόπησε τη χώρα αυξάνοντας τα δημόσια έξοδα και τους δημοσίους υπαλλήλους όσο κανένας άλλος μέχρι τότε.
Κλείνοντας, είναι ανόητο να πυροδοτούμε εμφυλίους πολέμους, ειδικά στην κατάσταση που βρισκόμαστε σήμερα. Είναι ακόμη πιο ανόητο να ενοχοποιούμε Έλληνες για κάτι που η ευθύνη ανήκει σε άλλους. Στους Τούρκους στην προκειμένη περίπτωση, είτε ως ηθικούς αυτουργούς, είτε ως πραγματικούς δράστες. Σε κάθε περίπτωση, η τακτική της δουλοπρέπειας και οι αλληλοκατηγορίες δεν οδηγούν πουθενά ενώ, όσο δεν το καταλαβαίνουμε, τόσο θα υποφέρουμε.
Πηγή : https://analyst.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου