Όπως είπαμε και σε άλλο σημείο, το νομικό πρόσωπο του κράτους είναι στην ουσία μια Ανώνυμη Εταιρία και όπως σε κάθε ΑΕ, δεν έχει σημασία για τη διοίκησή της ο αριθμός των ανθρώπων - μετόχων της, αλλά το μέγεθος της κεφαλαιουχικής μερίδας του καθενός. Δηλαδή το μέγεθος του πλούτου που διαθέτει ο κάθε πολίτης - μέτοχος. Μπορεί ένας και μόνο μέτοχος ή μια μικρή μειοψηφία μετόχων να κατέχουν την πλειοψηφία των μετοχών.
Αυτή στην ουσία είναι η λειτουργία της
κοινοβουλευτικής αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας. Ακόμα χειρότερα στις περιπτώσεις εκείνες που ισχύουν μειοψηφικοί εκλογικοί νόμοι και υπερβολική συγκέντρωση εξουσιών, χωρίς να υπάρχουν ισχυρά αντίβαρα και ασφαλιστικές δικλείδες, όπως πλήρης διαχωρισμός των τριών εξουσιών, απλή αναλογική, άμεση εκλογή του αρχηγού του κράτους, περιορισμός θητειών και κυρίως δημοψηφίσματα (γενικά και τοπικά) με λαϊκή πρωτοβουλία. Τέτοια αντίβαρα, όπως όλοι έχετε αντιληφθεί, δεν υπάρχουν στην Ελλάδα της χρεοκοπίας.
Στη χώρα μας, το 1% των πολιτών (δηλαδή κάπου εκατό χιλιάδες) κατέχει το 57% του πλούτου, ενώ το 10% (περίπου ένα εκατομμύριο) κατέχει το 90% του πλούτου. Αντίθετα το 90% των Ελλήνων, όπου ανήκει η συντριπτική μας πλειοψηφία (περίπου εννέα εκατομμύρια άνθρωποι) κατέχουμε μόνο το 10% του πλούτου. Αυτή η εικόνα βέβαια είναι γενικότερη σε παγκόσμια κλίμακα, αλλά το χειρότερο εδώ είναι ότι δεν υπάρχουν θεσμοί να προστατέψουν έστω τον πολύ κόσμο από την κοροϊδία, την εκμετάλλευση και την εξαθλίωση.
Τι λέτε λοιπόν; Υπήρχε ποτέ περίπτωση αυτή η ολιγαρχία και ειδικά αυτή του 1% να επιτρέψει να έχει η ψήφος των μελών της την ίδια αξία και ισχύ με την ψήφο όλων ημών; Ελπίζω να μην υπάρχει αφελής που να το πιστεύει αυτό.
Το πώς το καταφέρνει αυτό είναι μια σειρά παραμέτρων που ξεφεύγουν από την παρούσα παρέμβαση. Να σκεφτείτε μόνο πως εάν δεν πάτε να ψηφίσετε, κανείς από το πολιτικό σύστημα δεν σας υπολογίζει. Το σύστημα συνεχίζει άνετα και χωρίς εσάς. Εάν πάλι πάτε να ψηφίσετε, απλά θα ψηφίσετε έναν από τους ηθοποιούς του ίδιου θεατρικού έργου. Σε κάθε περίπτωση και ανεξάρτητα από την προσωπική επιλογή του ηθοποιού, το έργο έτσι και αλλιώς θα παιχτεί.
Με λίγα λόγια, οι εκλογές μέσα στην κοινοβουλευτική αντιπροσωπευτική δημοκρατία (και ειδικά στην Ελλάδα), δεν αλλάζουν το θεατρικό έργο, αλλά μόνο τους ρόλους των ηθοποιών.
Πέτρος Χασάπης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου