Η ΕΚΤ σε αχαρτογράφητα νερά

Με την ανακοίνωση του προγράμματος αγοράς εταιρικών ομολόγων, η κεντρική τράπεζα θα μετατραπεί σε ένα γιγαντιαίο επενδυτικό κεφάλαιο – ενώ η Ελλάδα παραμένει στο περιθώριο των εξελίξεων, αποτελώντας το πρώτο θύμα του θηρίου.

«Η Ευρωζώνη εξελίσσεται όλο και περισσότερο σε μία περιοχή που ισχύει το δίκαιο του ισχυρότερου – σε μία ζούγκλα δηλαδή όπου τα μεγάλα κράτη απομυζούν και τελικά κατασπαράζουν τα μικρότερα, αντίστοιχα οι επιχειρήσεις, με τις αγορές να κυριαρχούν απόλυτα. Επίσης, με την κεντρική τράπεζα να μετατρέπεται σταδιακά σε έναν πανίσχυρο οργανισμό – σε ένα θηρίο, ικανό να επιβάλλει απολυταρχικά την πολιτική των ελίτ, όπου και όποτε θέλει«. 

Ανάλυση 

Ο σκοτεινός ρόλος της ΕΚΤ στη μετατροπή της Ευρωζώνης σε μία περιοχή που δεν θα υπάρχουν πλέον εθνικά κράτη, ενώ θα διέπεται από τις μυστικές, διατλαντικές συμφωνίες (ανάλυση), με επόμενο βήμα τη δημιουργία του οικονομικού ΝΑΤΟ υπό τις Η.Π.Α. με τοπικό «έπαρχο» τη Γερμανία, είναι εξαιρετικά σημαντικός – αφού φαίνεται πως αυτή επιβάλλει πια όλα όσα απαιτούνται, χωρίς να διστάζει να εκβιάζει τους πάντες με τα όπλα που έχει στη διάθεση της (νομισματική πολιτική, απόλυτος έλεγχος όλων των μεγάλων εμπορικών τραπεζών). 

Στα πλαίσια αυτά εντυπωσιάζει η αδιαφορία των ΜΜΕ, όσον αφορά τη μεγαλύτερη είδηση της χρονιάς, σε σχέση με την πολιτική της ΕΚΤ – σύμφωνα με την οποία θα αγοράζει στο εγγύς μέλλον εταιρικά ομόλογα, παρακάμπτοντας τις εμπορικές τράπεζες, εάν και εφόσον παραστεί ανάγκη (πηγή: Welt). 

Ειδικότερα μέχρι σήμερα η ΕΚΤ, στα πλαίσια του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης (QE) ύψους περί τα 1,2 τρις €, αγόραζε κυρίως κρατικά ομόλογα, καθώς επίσης μακροπρόθεσμα, εγγυημένα δάνεια ΑΑΑ – με την ελπίδα πως έτσι θα αυξανόταν η παροχή δανείων εκ μέρους των εμπορικών τραπεζών προς την πραγματική οικονομία, οπότε θα ακολουθούσε η ανάπτυξη και ο πληθωρισμός που απαιτείται, για να ξεφύγει η νομισματική ένωση από την κρίση. 

Επειδή όμως οι ελπίδες της δεν επαληθεύθηκαν, αποφάσισε να επέμβει απ’ ευθείας στην πραγματική οικονομία, εάν υποθέσουμε πως δεν ήταν προσχεδιασμένο – γεγονός που σημαίνει ότι, θα μετατραπεί σε ένα γιγαντιαίο επενδυτικό κεφάλαιο, μετατρέποντας πλέον την ελεύθερη οικονομία σε κεντρικά κατευθυνόμενη, σοβιετικού τύπου. 

Στο γράφημα που ακολουθεί φαίνονται οι μηνιαίες εκδόσεις εταιρικών ομολόγων στην Ευρωζώνη, με την επενδυτική ποιότητα που απαιτεί η ΕΚΤ, σε δις € – όπου το Μάρτιο του 2016 ήταν συνολικού ύψους 34,9 δις €, τον Απρίλιο 22,1 δις € και το Μάιο 25,8 δις €, έχοντας εκτοξευθεί στα ύψη μετά τις πρώτες αναφορές της ΕΚΤ. 

Περαιτέρω, με το συγκεκριμένο πρόγραμμα (Corporate Sector Purchase Program – CSPP), η ΕΚΤ θα αναδειχτεί σε έναν από τους μεγαλύτερους επενδυτές της ευρωπαϊκής αγοράς εταιρικών ομολόγων – χειραγωγώντας την ως εκ τούτου πλήρως, όπως έχει ήδη συμβεί με τα κρατικά ομόλογα, τα επιτόκια των οποίων έχουν πλήρως διαστρεβλωθεί (με εξαίρεση την Ελλάδα, η οποία έχει απομονωθεί από παντού, αποτελώντας ως εκ τούτου τυπικό μόνο μέλος της Ευρωζώνης – ακόμη χειρότερα, με πολύ δυσμενείς υποχρεώσεις και χωρίς κανένα δικαίωμα). 

Με απλά λόγια, όταν ένας τόσο ισχυρός οργανισμός, όπως η ΕΚΤ, αρχίζει να αγοράζει εταιρικά ομόλογα, χρεόγραφα δηλαδή με τα οποία οι μεγάλες επιχειρήσεις δανείζονται χρήματα αντί να καταφεύγουν σε τραπεζικό δανεισμό, τότε θα μπορούσε να ανατραπεί πλήρως η υφιστάμενη οικονομική τάξη στην Ευρώπη. 

Παράλληλα θα δημιουργηθούν νέες ανισότητες μεταξύ των μεγάλων επιχειρήσεων, καθώς επίσης των μικρομεσαίων – οι οποίες θα οδηγήσουν στη χρεοκοπία των τελευταίων, αφού δεν έχουν τη δυνατότητα να δανείζονται εκδίδοντας ομόλογα, οπότε είναι απόλυτα εξαρτημένες από τις τράπεζες. 

Με τον τρόπο αυτό η αγορά θα μονοπωληθεί από τις πολυεθνικές εταιρίες, με τη βοήθεια της ΕΚΤ – οπότε δεν θα πρόκειται πλέον για μία ελεύθερη αγορά, αλλά για μια ακραία νεοφιλελεύθερη. Για τον αδυσώπητο, ανελέητο καπιταλισμό της καταστροφής καλύτερα, τον οποίο κανένας λογικός άνθρωπος δεν μπορεί να επιθυμεί – αφού μετατρέπει το 99% σε σκλάβους χρέους του 1% των ελίτ. 

Οι πρώτες διαστρεβλώσεις 

Συνεχίζοντας, ένα επόμενο πρόβλημα είναι το πώς θα χειριστούν οι επιχειρήσεις τα νέα φθηνά χρήματα που θα τυπώσει η ΕΚΤ – πόσο μάλλον όταν έχουν ήδη αυξήσει τις εκδόσεις τους, όπως φαίνεται από το προηγούμενο γράφημα, για να εφοδιαστούν με όσο το δυνατόν περισσότερα. Κανένας άλλωστε δεν μπορεί να εξασφαλίσει ότι, θα διατεθούν με το σωστό τρόπο – πως δεν θα οδηγήσουν τις πολυεθνικές σε υπερβολικά αυξημένα μερίσματα προς τους μετόχους τους, σε επαναγορά μετοχών για την τεχνητή αύξηση των τιμών τους, σε αμφισβητήσιμες εξαγορές, σε τιμολογιακά dumping, σε σπατάλες κοκ. 

Σε τελική ανάλυση πολλές από τις επιχειρήσεις ίσως υπερχρεωθούν, οπότε θα χρειαστεί η διάσωση τους από τα κράτη – εάν θεωρηθούν επικίνδυνες για τη σταθερότητα της οικονομίας τους, για την ανεργία κοκ. Επομένως, θα μπορούσαν να προκύψουν νέα προβλήματα, σε μία νομισματική ένωση που ασφαλώς δεν χρειάζεται να δημιουργηθούν αφερέγγυες επιχειρήσεις – επί πλέον των αφερέγγυων τραπεζών. 

Η Fitch πάντως έχει ήδη προειδοποιήσει για τις πιθανές αρνητικές εξελίξεις, όσον αφορά τις συνέπειες της εφαρμογής του νέου προγράμματος – ενώ υπολογίζεται πως η ΕΚΤ θα έχει εκδώσει το 2017 την ίδια ποσότητα νέων χρημάτων με τη Fed, καθώς επίσης με την Τράπεζα της Ιαπωνίας (γράφημα), διαστρεβλώνοντας ανάλογα την ευρωπαϊκή αγορά. Κάτι τέτοιο συμπεραίνεται από τη νέα άνοδο των χρηματιστηριακών δεικτών στην Ευρώπη, ακριβώς λόγω των παραπάνω εξελίξεων που αναμένονται. 

Σε κάθε περίπτωση, μετά την ανακοίνωση της ΕΚΤ οι επιχειρήσεις εξέδωσαν 83 δις € ομόλογα, τα οποία τηρούν τις προϋποθέσεις που έθεσε η κεντρική τράπεζα – επίσης οι μη ευρωπαϊκές, αφού η ΕΚΤ δήλωσε πως θα συμπεριλάβει και αυτές που έχουν υποκαταστήματα εντός της Ευρωζώνης. 

Εν προκειμένω, οι περισσότερο ωφελημένες θα είναι οι αμερικανικές εταιρίες, όπως φάνηκε από την έκδοση μεγάλου ύψους ομολόγων εκ μέρους της Mac Donald‘s – ενώ λέγεται πως θα ακολουθήσει η AIG, η ασφαλιστική εταιρεία που δεν μπορεί να θεωρηθεί πως εξυγιάνθηκε, μετά την κρίση του 2008 (CDS κλπ.). 

Η δεύτερη φούσκα ομολόγων 

Περαιτέρω, σύμφωνα με δημοσιεύματα, η ΕΚΤ θα αγοράζει εταιρικά ομόλογα αξίας 10 δις € μηνιαία, οπότε περί τα 90 δις € στους εννέα μήνες που λέγεται πως θα λειτουργήσει το πρόγραμμα – αν και πρόκειται μόνο για υποθέσεις, αφού δεν υπάρχουν συγκεκριμένες δηλώσεις του διοικητή της. 

Μέχρι στιγμής βέβαια η αγορά των εταιρικών ομολόγων στην Ευρώπη είναι πολύ μικρή, ύψους περί τα 700 δις € – οπότε η ΕΚΤ θα κατείχε στο τέλος του προγράμματος συνολικά ένα μερίδιο της τάξης του 13% στα βιβλία της, εάν δεν αυξηθούν παραπάνω οι νέες εκδόσεις. 

Με βάση πάντως τις ανακοινώσεις, θα αγοράζονται εταιρικά ομόλογα με μία ορισμένη αξιολόγηση – αν και δεν λέχθηκε πως θα πωλούνται αυτόματα τα ομόλογα των επιχειρήσεων που θα έχει μειωθεί η αξιολόγηση τους, ενδεχομένως σε «σκουπίδια», μετά την αγορά τους από την ΕΚΤ. 

Συνεχίζοντας, δεν θα αγοράζει μόνο η ΕΚΤ εταιρικά ομόλογα αλλά, επίσης, έξι άλλες κεντρικές τράπεζες της Ευρωζώνης – μεταξύ των οποίων η γερμανική. Εν τούτοις, δεν έχει ακόμη ανακοινωθεί ο αλγόριθμος, με βάση τον οποίο θα διενεργούνται οι αγορές – όπως στο παράδειγμα των κρατικών ομολόγων, τα οποία αγοράζονται από την ΕΚΤ με κριτήριο τα ποσοστά συμμετοχής των εκάστοτε 19 κεντρικών τραπεζών (πάντοτε με εξαίρεση την Ελλάδα). 

Για παράδειγμα, εάν η κεντρική τράπεζα ενός κράτους συμμετέχει με 10% στην ΕΚΤ, τότε η ΕΚΤ αγοράζει κρατικά ομόλογα αντιστοίχου ποσοστού – κάτι που θεωρητικά θα έπρεπε να ισχύει επίσης για τα εταιρικά ομόλογα. Εν τούτοις, ο κανόνας αυτός δεν μπορεί να εφαρμοσθεί για τις επιχειρήσεις, αφού τα ομόλογα που κυκλοφορούν εντός της Ευρώπης δεν είναι κατανεμημένα ισόρροπα. 

Ειδικότερα, οι γαλλικές κυρίως επιχειρήσεις χρηματοδοτούνται μέσω της έκδοσης ομολόγων – οπότε σχεδόν το 30% αυτών που θα μπορούσαν να αγοραστούν από την ΕΚΤ είναι γαλλικής προέλευσης. Οι γερμανικές αποτελούν μόλις το 12% – όπου όμως, εάν προσθέσει κανείς τα υποκαταστήματα τους στην Ολλανδία για φορολογικούς κυρίως σκοπούς (νόμιμη φοροδιαφυγή), το μερίδιο της οποίας φτάνει στο 27% (γράφημα), θα κατανοήσει πως πρόκειται για γερμανικές επιχειρήσεις. 

Συνεχίζοντας, η χώρα που θα ωφεληθεί πολύ λίγο, εάν παραμείνει η παραπάνω κατανομή της ΕΚΤ, την οποία χρησιμοποιεί για τα κρατικά ομόλογα (δεξιά στο γράφημα), θα είναι η Ιταλία – επειδή ελάχιστες επιχειρήσεις της (7%, αριστερά) χρηματοδοτούνται με την έκδοση ομολόγων. Εν τούτοις, ο πρώτος κατάλογος με τις αγορές εταιρικών ομολόγων της ΕΚΤ θα δημοσιευθεί στις 18 Ιουλίου – οπότε τότε θα φανεί ποιά χώρα θα ωφεληθεί περισσότερο. 

Φυσικά θα υπάρξουν συγκρούσεις όχι μόνο μεταξύ των κρατών αλλά, επίσης, μεταξύ των πολυεθνικών επιχειρήσεων – όπου εάν προτιμηθούν τα ομόλογα κάποιας εταιρίας, αντί μίας άλλης, τότε μπορεί να θεωρηθεί πως πρόκειται για καλυμμένες επιδοτήσεις, οι οποίες επί πλέον θα εξυπηρετούν τη βιομηχανική πολιτική της μίας ή της άλλης χώρας. 

Σε κάθε περίπτωση η ΕΚΤ, στην προσπάθεια της να αποφύγει τη διάλυση της Ευρωζώνης με κάθε θεμιτό και αθέμιτο τρόπο, θα δημιουργήσει μία δεύτερη φούσκα, εξίσου επικίνδυνη με την πρώτη – με την Ελλάδα να παραμένει στο περιθώριο, αδυνατώντας να ανταγωνισθεί τα άλλα κράτη και σε αυτόν τον τομέα. 

Το πώς θα μπορούσε λοιπόν να αντιμετωπίσει την κρίση, κάτω από αυτές τις αθέμιτες για την ίδια προϋποθέσεις, αποτελεί ένα μεγάλο γρίφο – ειδικά όσον αφορά τις επιχειρήσεις της οι οποίες, εκτός από την ύφεση, καθώς επίσης την αδυναμία δανεισμού τους με βιώσιμα επιτόκια, δεν θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν ούτε την καινούργια αυτή μέθοδο. Επομένως θα είναι αδύνατον για τις περισσότερες να επιβιώσουν, εάν δεν ξεπουληθούν στις πολυεθνικές ή αν δεν μεταναστεύσουν σε κάποια άλλη χώρα της Ευρωζώνης – έτσι ώστε να έχουν τουλάχιστον τα ίδια πλεονεκτήματα στο θέμα της χρηματοδότησης με τους ανταγωνιστές τους. 

Επίλογος 

Η Ευρωζώνη εξελίσσεται όλο και περισσότερο σε μία περιοχή που ισχύει το δίκαιο του ισχυρότερου – σε μία ζούγκλα δηλαδή, όπου τα μεγάλα κράτη απομυζούν και τελικά κατασπαράζουν τα μικρότερα, αντίστοιχα οι επιχειρήσεις, με τις αγορές να κυριαρχούν απόλυτα. Επίσης, με την κεντρική τράπεζα να μετατρέπεται σταδιακά σε έναν πανίσχυρο οργανισμό – σε ένα θηρίο, ικανό να επιβάλλει απολυταρχικά την πολιτική των ελίτ όπου και όποτε θέλει. 

Μπορεί φυσικά ακόμη να αποχωρήσει κάποιο κράτος από την ΕΕ, άρα κατ’ επέκταση από την Ευρωζώνη, εάν δεν θέλει να συμμετέχει στη συγκεκριμένη διαδικασία. Ακόμη όμως και αν μπορεί να το επιτύχει, όπως ασφαλώς η Ιταλία ή/και η Γαλλία, θα είναι αλήθεια σε θέση να ανταγωνιστεί αυτό το θηριώδη οργανισμό δίπλα του και να επιβιώσει; 

Κατά την άποψη μας εξαιρετικά δύσκολα – ενώ όσο περισσότερος χρόνος περνάει, με αποτέλεσμα να μεγαλώνει και να ισχυροποιείται το θηρίο, εις βάρος της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας των απλών Πολιτών του 99%, τόσο πιο προβληματικό θα είναι. 

Με δεδομένο δε το ότι, το θηρίο δεν δυναμώνει μόνο οικονομικά αλλά, επίσης, γεωπολιτικά, δεν είναι καθόλου εύκολο να αντιπαρατεθεί κανείς μαζί του – εκτός εάν δημιουργηθεί μία συλλογική αντίδραση εκ μέρους όλων μαζί των Ευρωπαίων, οι οποίοι δεν θα θέλουν να μετατραπούν σε σκλάβους στις ίδιες τους τις πατρίδες. 

Στα πλαίσια αυτά, οι Έλληνες δεν είναι τίποτα άλλο, από το πρώτο θύμα του – ενώ δεν θα αποφύγουν το μοιραίο ούτε οι Ιταλοί, ούτε οι Ισπανοί, ούτε οι Γάλλοι, ούτε οι Γερμανοί. Μπορεί και ευχόμαστε να κάνουμε λάθος, αλλά αυτή είναι η υποκειμενική μας άποψη – την οποία απλά εκφράζουμε, εκτιμώντας κάθε φορά τις εξελίξεις.

Πηγή : http://www.analyst.gr