Γ.Κασιμάτης: Η προδοσία με την υπογραφή της 3ης Δανειακής σύμβασης είναι η χειρότερη!

Ομιλία του καθηγητή συνταγματικού δίκαιου στην εκδήλωση του δικηγορικού συλλόγου Αθηνών 

Του Γ. ΚΑΣΙΜΑΤΗ

Ξεκινώντας είναι καλό να κάνουμε κάποιες σημαντικές επισημάνσεις:

1. Τα ΜΜΕ έχουν περάσει πλέον στα χέρια των εξουσιαστών και αποτελούν το μεγάλο όπλο τους για την προώθηση των απεχθών πολιτικών τους.

2. Εσείς τα κινήματα είστε οι τελευταίοι φρουροί για μια καλύτερη πολιτική κατάσταση για έναν καλύτερο κόσμο.

Ερχόμενοι στο προκείμενο για το οποίο δίνεται η συνέντευξη αυτή, πρέπει αρχικά να διευκρινίσουμε ότι η Γ Δανειακή σύμβαση που υπογράφτηκε το καλοκαίρι αλυσοδένει τον λαό, επειδή:

1. Ως επακόλουθο της δανειακής σύμβασης ψηφίστηκε στη βουλή το Γ’ μνημόνιο με μεγάλη πλειοψηφία.

2. Οι όροι της είναι πιο σκληροί και άρα πιο βαριές οι αλυσίδες του λαού.

3. Επαναφέρει τον έλεγχο και την απόλυτη πραγματοποίηση όλων των όρων των προηγούμενων μνημονίων.

4. Ορίζει ότι ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Στήριξης – ΕΜΣ (γνωστός ως ESM) θα ελέγχει την εφαρμογή και των τριών μνημονίων.

5. Διαπλέκει όλα τα παραπάνω με πολλά και ύποπτα συμφέροντα, κάνοντας κάθε προσπάθεια αποτίναξης του ζυγού ακόμη δυσκολότερη.

6. Ελέγχει εντελώς όλα μέσα από το χρηματοπιστωτικό σύστημα, θεσμοποιεί και εντάσσει τα διάφορα funs και μη εκλεγμένα «κέντρα – δίκτυα» παραγωγής «πολιτικής» και λήψης αποφάσεων. Γι αυτό και τελικά λειτουργεί ως Λερναία Ύδρα της οποίας όταν και όποτε προσπαθήσουμε να κόψουμε ένα κεφάλι, θα εμφανίζεται άλλο ένα χειρότερο.

7. Έχουμε τη δέσμευση του συνόλου της περιουσίας του λαού (Δημόσιας και Ιδιωτικής) και την απογύμνωση από όλες τις ασυλίες του Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Δικαίου. Παράδειγμα: για τον Έβρο δεν έχουμε πια τη δυνατότητα σαν κράτος να αξιώσουμε τη μη εφαρμογή ή την μερική εφαρμογή των μνημονίων, επειδή κρίνουμε ότι ως παραμεθόριο περιοχή πρέπει να διαφυλαχτούν κάποιες ευαίσθητες παράμετροι που θέλουν προσοχή.

Συνεπώς, από τα παραπάνω καταλαβαίνουμε ότι η προδοσία με την υπογραφή της Γ’ Δανειακής σύμβασης είναι η χειρότερη.

Το ΤΑΙΠΕΔ έχω πει και στο παρελθόν ότι είναι ένας εγκληματικός οργανισμός. Δεν τους αρκούσε όμως αυτό και έφτιαξαν το υπερΤΑΙΠΕΔ στο οποίο ο ΕΜΣ (EMS) και όλα τα συμφέροντα είναι μέσα και τα οποία θα ελέγχουν τα πάντα. Επειδή, ενώ στο προηγούμενο ΤΑΙΠΕΔ η Διοίκηση ανήκε στην εκάστοτε κυβέρνηση τώρα με το νέο υπερΤΑΙΠΕΔ θα διοικείται απ’ ευθείας απ’ αυτούς και θα έχουν βέτο για τα πάντα. Οπότε τέλος στην Εθνική Κυριαρχία μας. Αυτό το τέρας εμπεριέχει τα πάντα, ΔΕΚΟ δηλαδή επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας και άρα δεν παραμένει πια καμιά έννοια κοινωνική αδέσμευτη, όλα είναι δεμένα. Ούτε νερό πια δεν εγγυούνται ότι θα έχουμε! Δεν είναι μόνο ότι θα πωλούνται όλα, αλλά θα πωλούνται άμεσα και χωρίς κανέναν ενδοιασμό. Ο ΕΜΣ (EMS) θα πουλά αμέσως την περιουσία του Ελληνικού λαού με άμεση ρευστοποίησή της και όλα θα εισέρχονται πια στην ιδιωτική οικονομία.

Πρέπει να σημειωθεί ότι όλα τα παραπάνω τα πραγματοποιεί μια αριστερή κυβέρνηση, στην οποία ο Ελληνικός λαός είχε πιστέψει ότι στα ανθρωπιστικά θέματα θα έκανε πίσω.

Σημειώνω ότι ο όρος ιδιωτικοποίηση είχε εμφανιστεί στις αρχές της δεκαετίας του 80 και είχε μοναδικό στόχο την εξυγίανση των δημοσίων εταιρειών. Αυτό το ζητούμενο, η έννοια της ιδιωτικοποίησης, το έχασε αμέσως. Και πλέον σημαίνει το πέρασμα της περιουσίας του λαού σε ιδιωτικά χέρια, χωρίς κράτος το οποίο μ’ αυτόν τον τρόπο εξαφανίζεται.

Τι σημαίνει αυτό; Όταν ένα αγαθό ιδιωτικοποιείται, ως μονάδα παραγωγής και θεσμικός πλούτος περνά σε ιδιωτικά χέρια, σε Ανώνυμες Εταιρείες (Α.Ε.) μη ελεγχόμενες. Αυτήν την εξέλιξη την είχε προβλέψει και ο Μαρξ στον Γ’ τόμο, πλην όμως ελάχιστοι το αναφέρουν: ότι δηλαδή η εμφάνιση των Α.Ε. σημαίνει και το τέλος της ιδιοκτησίας και του ταξικού αγώνα.

Όταν λοιπόν αυτά τα κέντρα μιλούν για ιδιωτικοποιήσεις, δηλαδή στοχεύουν μια Ελληνική τράπεζα ή μια Ελληνική επιχείρηση (πχ εταιρείες συμφερόντων Στασινόπουλου) τότε μέσω των ανωνύμων μετοχών τους (Α.Ε.) δημιουργούν πρόβλημα ρευστότητας σ’ αυτήν, υποβαθμίζουν την αξία της μετοχής της μέσω του χρηματοπιστωτικού συστήματος το οποίο ελέγχουν και έτσι τις μετατρέπουν σε πραγματικά ανώνυμες. Τα κέρδη αυτών των Α.Ε. θα καταγράφονται στο ΑΕΠ της Ελλάδας και θα φαίνεται ότι πάμε καλά. Πλην όμως δεν θα ξέρουμε που επενδύονται αυτά. Με άλλα λόγια θα πεινάμε αλλά οι δείκτες ανάπτυξης θα είναι ψηλοί! Ο Ελληνικός λαός δεν θα έχει καμιά ωφέλεια απ’ αυτήν την τακτική εξαγοράς, της Δημόσιας και Ιδιωτικής του περιουσίας. Οι φιλελεύθεροι μας λένε βέβαια ότι θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας, πηγαίνοντας όμως σε ένα καθεστώς δουλείας, αυτές στην πραγματικότητα θα είναι θέσεις δουλείας. Αυτό το καθεστώς που μας επιβάλλεται τους χτυπά όλους, και τον εργάτη και τον μεσαίο και τον επιχειρηματία. Και φυσικά δεν θα υπάρξει ανάπτυξη που να είναι για το λαό, να σέβεται την κοινωνική δικαιοσύνη και το περιβάλλον.

Ποιες επενδύσεις; Όλες καθορίζονται απ’ έξω. Δεν μένει πια τίποτα. Τελικά δεν έχει σημασία ποιος θα είναι καλύτερος δούλος από τον άλλον και θα λέγεται Τσίπρας ήΜητσοτάκης.

Από την άλλη οι «διανοούμενοι» (ο διανοουμενισμός) δεν μπορούν να απαντήσουν αν η εθνική κυριαρχία παραβιάζεται από αυτά που γίνονται ή αν παραβιάζονται οι Διεθνείς Συνθήκες.

Το βόλεμα πολλών από μας ενισχύεται από το καθεστώς δανεισμού. Είναι η τάση να συμβιβαστείς με την πείνα, την δουλεία προκειμένου να πεθάνεις μια ώρα αργότερα. Επιπροσθέτως αγωνιζόμαστε ξεχωριστά, επικρατεί τελικά το διαίρει και βασίλευε. Την συστημική αντιπολίτευση θέλουν και αυτά τα μεμονωμένα κινήματα τους βολεύουν πολύ. Άρα πρέπει όλα τα κινήματα να ενωθούν σε έναν απελευθερωτικό αγώνα.

Ο κυριότερος εχθρός είναι το χρέος. Άρα η έννοια βιώσιμο χρέος καθορίζεται από α) το αν μπορεί αυτό να εξοικονομηθεί μόνο με οικονομικά κριτήρια, β) από τη μη παραβίαση των δικαιωμάτων του ανθρώπου και γ) την μη παραβίαση της εθνικής κυριαρχίας. Όπως και βιώσιμη ανάπτυξη μπορεί να υπάρχει μόνο αν δεν καταστρέφεται το περιβάλλον.

Στο ΔΝΤ, στη παγκόσμια τράπεζα, στο Διεθνή οργανισμό Εμπορίου απαγορεύεται να τίθεται θέμα νομιμότητας με το διεθνές δίκαιο. Το αυτό απαγορεύεται και στις κυβερνήσεις να το θέτουν. Οπότε ο Τσίπρας έπρεπε να τους πει, να ρωτήσουμε τον ΟΗΕ ή το Συμβούλιο της Ευρώπης μήπως αυτά που μας επιβάλλετε είναι παράνομα. Αυτά είναι τα όπλα μας στην Διεθνή σκηνή. Πρέπει να θέσουμε και να επιδιώξουμε να πάρουμε μια επίσημη διαβεβαίωση για τη νομιμότητα αυτών των πράξεων που μας επιβάλλονται, αλλιώς να προχωρήσουμε σε αναστολή πληρωμών. Σημειώνω δε ότι αυτό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει πτώχευση. Άλλωστε γι αυτό στην περίπτωση της Αργεντινής το χρηματοπιστωτικό σύστημα δεν πάει στα δικαστήρια να κερδίσει! Όμως συγχρόνως με αυτές τις κινήσεις χρειάζεται άμεσο αναπτυξιακό πρόγραμμα. Με άλλα λόγια απαιτείται μια νέα πολιτική σκέψη, μια νέα ηγεσία.

Σήμερα ο ΟΗΕ πάει να καθορίσει ένα Διεθνές Όργανο ελέγχου του χρέους. Τα νομικά όργανα του ΟΗΕ ήδη έχουν διαμαρτυρηθεί για τη νομιμότητα αυτών των δανειακών συμβάσεων. Επειδή δεν ελέγχεται η νομιμότητά τους, αυτό αποτελεί τον στυλοβάτη του καπιταλισμού. Συνεπώς αυτό είναι το βασικό μας όπλο, η νομιμότητα όλων αυτών που μας μετατρέπουν γοργά σε δούλους, αποικία χρέους, σε μη κυρίαρχη χώρα. Πρέπει λοιπόν να απαγκιστρωθούμε απ’ αυτούς τους δεσμούς και τότε μόνο θα δούμε την επόμενη μέρα. Να εγκαταλείψουμε το βόλεμα. Να αντιληφθούμε ότι δεν υπάρχει μονόδρομος όπως μας λεν. Να καταλάβουμε τις αδυναμίες της κακιάς Ευρώπης. Να αντιληφθούμε ότι υπάρχει και η Ευρώπη του εγκλήματος, της δουλείας, του ιμπεριαλισμού κλπ.

Ένας λοιπόν είναι ο αγώνας, αυτό που επιβάλλει ο καταστατικός χάρτης του ΟΗΕ:

Δεν υπάρχει υποχρέωση κράτους αν παραβιάζονται τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και της Εθνικής του Κυριαρχίας.

Συνεπώς οφείλουμε να προχωρήσουμε απελευθερωτικά εναντίον του χρέους.

Σήμερα υπάρχουν πολλές ομάδες, όμως επιβάλλεται να ενωθούν για να δώσουν από κοινού τον αγώνα απελευθέρωσης από το καθεστώς χρέους.

Πηγή : http://www.logiosermis.net