MOTD

Αλλαχού τα κόμματα γεννώνται διότι εκεί υπάρχουσι άνθρωποι διαφωνούντες και έκαστος άλλα θέλοντες. Εν Ελλάδι συμβαίνει ακριβώς το ανάπαλιν. Αιτία της γεννήσεως και της πάλης των κομμάτων είναι η θαυμαστή συμφωνία μεθ’ ης πάντες θέλουσι το αυτό πράγμα: να τρέφωνται δαπάνη του δημοσίου.

Εμμανουήλ Ροΐδης, 1836-1904, Έλληνας συγγραφέας

Πέμπτη 11 Ιουνίου 2015

Το Βερολίνο ξέρει ότι με τον Τσίπρα θα διαπραγματεύεται.

Του Γιώργου Δελαστίκ

Ως ρεαλιστές, οι Γερμανοί μπορεί να μισούν θανάσιμα την κυβέρνηση Τσίπρα και να απεργάζονται την ανατροπή της, γνωρίζουν όμως ότι με τον Αλέξη Τσίπρα θα είναι υποχρεωμένοι να διαπραγματεύονται στο αμέσως προσεχές μέλλον. Για την ώρα, δεν υφίσταται πολιτική δύναμη που θα μπορούσε να αντικαταστήσει τον ΣΥΡΙΖΑ.

Αδιαμφισβήτητα, το μεγαλύτερο πλεονέκτημα του πρωθυπουργού είναι η αγκίστρωση του Αντώνη Σαμαρά στην ηγεσία της ΝΔ, πράγμα που την καθιστά ανίκανη να κατακτήσει την πρώτη θέση σε -απίθανες- νέες εκλογές. Ο πανικός άλλωστε του προέδρου της ΝΔ μόλις κυκλοφόρησαν από τον ΣΥΡΙΖΑ υπουργικές δηλώσεις περί δήθεν νέων βουλευτικών εκλογών αποδεικνύει την αλήθεια αυτού του ισχυρισμού. Ο Αντ. Σαμαράς έσπευσε να χαρακτηρίσει «ανοησίες» την υφέρπουσα πολιτική φιλολογία περί εκλογών για έναν απλούστατο λόγο: Η ΝΔ πιθανότατα θα κυμαινόταν γύρω στο... 20% σε περίπτωση πρόωρων βουλευτικών εκλογών τούς επόμενους μήνες, αν παρουσιαζόταν στον ελληνικό λαό υπό την ηγεσία του νυν αρχηγού της! 

Οι 3 στους 4 Ελληνες δεν θέλουν με τίποτα να ξαναδούν πρωθυπουργό της χώρας τον Αντώνη Σαμαρά, όπως απέδειξαν με την ψήφο τους στις 25 Ιανουαρίου -αυτό μόνο ο ίδιος και η ΝΔ που τον κρατάει αρχηγό δεν το έχουν πλήρως συνειδητοποιήσει ή υποκρίνονται ότι δεν το έχουν καταλάβει. Υπάρχει βέβαια και το πρόβλημα ότι κανένα σχεδόν πρωτοκλασάτο στέλεχος δεν επιθυμεί να καταστρέψει την πολιτική του καριέρα αναλαμβάνοντας σήμερα αρχηγός της Δεξιάς που όλοι έχουν επίγνωση ότι θα περιδινείται επί πολύ σε υπαρξιακή κρίση, μετά τη μνημονιακή πολιτική που άσκησε ο Αντώνης Σαμαράς.

Οποιος άλλος και να αναλάβει αρχηγός της ΝΔ, προσωρινός αρχηγός θα είναι, τίποτα περισσότερο. Εδώ το ΠΑΣΟΚ του 44% έπεσε στο... 13% (!) σε δύο χρόνια, μόλις ο Γιώργος Παπανδρέου μας έβαλε στο επαίσχυντο Μνημόνιο, και τώρα θα δώσει μάχη για να μπει στη... Βουλή (!) με άκρως αμφίβολα αποτελέσματα, αφού στην τωρινή Βουλή ο Ευάγγελος Βενιζέλος (που την... κοπάνησε με ελαφρά πηδηματάκια!) το έβαλε ως... έβδομο (!!!) κόμμα, μην έχοντας πιάσει ούτε το 5%. «Βασιλιάς του... εξωκοινοβουλίου» ο Γιωργάκης με το ΚΙΔΗΣΟ, το προσωπικό κόμμα που έφτιαξε. 

Κατά εξωκοινοβούλιο μεριά οδεύει και το ΠΑΣΟΚ, αν δεν καταφέρει να προσκολληθεί σε κάποιο κοινοβουλευτικό κόμμα -στη ΝΔ, στο Ποτάμι ή στον ΣΥΡΙΖΑ. «Μάπα το καρπούζι» και της ΔΗΜΑΡ, αυτής της διαβόητης «Αριστεράς της προσκολλήσεως», που συστηματικά παρασιτούσε είτε στο ΠΑΣΟΚ είτε στη ΝΔ κάπου... σαράντα χρόνια! Με το που την έβαλε όμως ο ιδρυτής της, ο Φώτης Κουβέλης, στη μνημονιακή κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ για έναν χρόνο, παρά τη συνειδητοποίηση της ζημιάς που πάθαινε και την αποχώρησή της προ διετίας με πρόσχημα το κλείσιμο της ΕΡΤ, και το κόμμα της ΔΗΜΑΡ πέρασε εν τιμή και δόξη στο εξωκοινοβούλιο -και μάλιστα με ποσοστό που αποκλείει την επάνοδό της στα κοινοβουλευτικά κόμματα.

Ονέος πρόεδρος που εξελέγη από το συνέδριό της, ο 36χρονος Θανάσης Θεοχαρόπουλος (συγκρουόμενος με την πρώην βουλευτίνα Μαρία Γιαννακάκη, που ήθελε να οδηγήσει τη ΔΗΜΑΡ προς τον ΣΥΡΙΖΑ) είναι ο άνθρωπος που συνεχίζει την παράδοση αυτής της τάσης της Αριστεράς. Στο Ποτάμι, στο ΠΑΣΟΚ αν αυτό επιβιώσει κοινοβουλευτικά ή σε οποιονδήποτε συνδυασμό τους θα προσκολληθούν τα υποτιθέμενα στελέχη της ΔΗΜΑΡ, επιδιώκοντας τίποτε περισσότερο από την προσωπική, αυστηρά προσωπική πολιτική τους διάσωση. Εννοείται ότι αν χρειαστεί να συνεργαστούν με τη Δεξιά δεν θα έχουν κανένα δισταγμό να το κάνουν. 

Επειδή όμως το Ποτάμι δεν είναι παρά ένα ασήμαντο κόμμα του 6%, ο αρχικός στόχος του είναι -όπως και των Γερμανών που το προωθούν ανοιχτά- να διώξει ο Τσίπρας τους ΑΝΕΛ του Πάνου Καμμένου και να σχηματίσει κυβέρνηση με το Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη ώστε να καταστεί η κυβέρνηση όμηρός του! Μόνο ένας πολιτικά ηλίθιος θα έκανε φυσικά μια τέτοια κίνηση, αλλά Γερμανοί είναι αυτοί, αυτό θέλουν και νομίζουν ότι θα το επιβάλουν στον Ελληνα πρωθυπουργό.

Μέχρι να το πετύχουν, πάντως, ακόμη και στο Βερολίνο έχουν καταλάβει ότι με τον Τσίπρα που μισούν και περιφρονούν είναι υποχρεωμένοι να διαπραγματεύονται, αφού ο κομματικός συσχετισμός δυνάμεων στην Ελλάδα καθόλου ώριμος δεν είναι για να τους παράσχει άλλη κυβέρνηση. Χώρια που αν τον ζορίσουν τόσο ώστε να τον υποχρεώσουν να πάει σε εκλογές για να τους αντισταθεί, είναι πιθανότατο να δώσει ο ελληνικός λαός ακόμη και την αυτοδυναμία στον ΣΥΡΙΖΑ, όπως είναι σήμερα τα πράγματα. 

Δεξιά εναλλακτική λύση δεν υπάρχει, όταν σήμερα δημοσκοπικά η ΝΔ βρίσκεται καμιά... δεκαπενταριά (!) εκατοστιαίες μονάδες πίσω από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε σοσιαλδημοκρατική λύση υπάρχει όμως, όταν είναι μεγάλο ερώτημα αν το Ποτάμι, σε περίπτωση νέων εκλογών (που τονίζαμε πρόσφατα ότι δεν πρόκειται να γίνουν), θα μπορέσει να πιάσει το... 10%, στέλνοντας το ΚΙΔΗΣΟ, το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ στο εξωκοινοβούλιο, όπου ήδη ανήκουν τα δύο από τα τρία αυτά κόμματα. Από τη ΝΔ και το Ποτάμι αποκλείεται να πέσει ο Τσίπρας. Μόνο από τον ελληνικό λαό κινδυνεύει, αν παραβεί τις υποσχέσεις του.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου