MOTD

Αλλαχού τα κόμματα γεννώνται διότι εκεί υπάρχουσι άνθρωποι διαφωνούντες και έκαστος άλλα θέλοντες. Εν Ελλάδι συμβαίνει ακριβώς το ανάπαλιν. Αιτία της γεννήσεως και της πάλης των κομμάτων είναι η θαυμαστή συμφωνία μεθ’ ης πάντες θέλουσι το αυτό πράγμα: να τρέφωνται δαπάνη του δημοσίου.

Εμμανουήλ Ροΐδης, 1836-1904, Έλληνας συγγραφέας

Τετάρτη 10 Ιουνίου 2015

«Πάνω από 1 τρισ. το ευρω-κόστος αν πέσει η Ελλάδα»

Η πολιτική της Α. Μέρκελ μπορεί να κοστίσει πάνω από 1 τρισ. ευρώ στην ευρωζώνη εάν πέσει η Ελλάδα, αναφέρει ο Βόλφγκανγκ Μινχάου στο Spiegel. 

Γνωρίζω πολύ καλά ότι η πολιτική της Μέρκελ στην Ευρώπη έχει πολλούς φίλους στη Γερμανία και ότι πολλοί αναγνώστες αυτού του άρθρου στη Γερμανία συμφωνούν με αυτήν. Είμαι όμως σίγουρος, ότι αυτό θα αλλάξει όταν έρθει ο λογαριασμός. Κι αυτό θα γίνει όταν θα έρθει μια ελληνική χρεοκοπία, γράφει. 

Η πολιτική της Μέρκελ τότε θα σημάνει μια άμεση απώλεια σε σχεδόν τριψήφιο νούμερο δισεκατομμυρίων. Και ποιος ξέρει πόσο ακόμα παράπλευρο κόστος θα ακολουθήσει. 



Πώς σκέφτονται οι συντηρητικοί του CDU/CSU για την Ελλάδα, δεν χρειάζεται κανείς να εμβαθύνει και πολύ για να το καταλάβει. Αν όμως ισχύει ότι στο μεταξύ οι Έλληνες έχουν σπάσει τα νεύρα και στους σοσιαλδημοκράτες του SPD, όπως το έθεσε πρόσφατα ο Μάρτιν Σουλτς, τότε είμαστε πιθανόν κοντά σε ένα Grexit, σημειώνει ο Βόλφγκαγκ Μινχάου σε πρόσφατο άρθρο του. 

Η κατάσταση στο μεγάλο συνασπισμό που κυβερνά τη Γερμανία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το SPD, υπογραμμίζει, καθώς με τη στήριξη του η Μέρκελ θα μπορούσε να περάσει έναν συμβιβασμό από τη γερμανική βουλή ακόμα και χωρίς το κόμμα της. Αν όμως δεν συναινέσουν ούτε οι σοσιαλδημοκράτες, τότε τα πράγματα είναι δύσκολα, αναφέρει ο αρθρογράφος. 

Το μεγάλο ιστορικό λάθος της Μέρκελ ήταν η ανικανότητά της να δει την κρίση της ευρωζώνης ως ευκαιρία για μια βαθύτερη πολιτική ενοποίηση κι η αντί για αυτό επιμένει σε μη ρεαλιστικούς κανόνες και συνθήκες, σχολιάζει. Το ευρώ ήταν χωρίς αμφιβολία πρόωρο. Τα διδάγματα από την κρίση του ευρώ είναι πως μία νομισματική ένωση είτε μπορεί να συναφθεί μεταξύ πολύ ομοιογενών οικονομιών είτε μόνο ως τμήμα μιας ευρύτερης πολιτικής ένωσης.
Το δεύτερο λάθος της Μέρκελ ήταν η επιμονή της σε μία πολιτική λιτότητας, η οποία έριξε την Ελλάδα σε μία πενταετία συνεχούς ύφεσης. Γνωρίζουμε από την οικονομική ιστορία τι συμβαίνει σε μια χώρα όταν εφαρμόζει λιτότητα εν μέσω ύφεσης. Αυτό ακριβώς που συνέβη στην Ελλάδα. 

Τώρα οι δανειστές απαιτούν ακόμα περισσότερες περικοπές. Αυτό είναι πραγματικά παράδοξο αλλά και παράλογο, όπως το περιέγραψε ο Α. Τσίπρας στη βουλή. Σε αυτό το σημείο έχει δίκιο. Αλλά το δικό του μεγάλο λάθος είναι η ανικανότητα να καταρτίσει ένα δικό του καλό σχέδιο, με το οποίο θα μπορούσε να έχει στο πλευρό του ένα μέρος των δυνητικών του φίλων στην Ευρώπη – δηλαδή ένα μέρος των σοσιαλδημοκρατών, επισημαίνει ο Β. Μινχάου. 

Οι πιθανότητες μιας συμφωνίας είναι σήμερα μικρότερες από ό,τι πριν μία εβδομάδα. O Tσίπρας θα πρέπει να καταπιεί πολλά φαρμάκια και οι δανειστές να αναγνωρίσουν ότι δε θα πάρουν όλα τα λεφτά τους πίσω, αν είναι να συναφθεί μια συμφωνία. 

Άλλωστε και οι δύο πλευρές θα έχουν πρόβλημα να «σερβίρουν» μια συμφωνία στα εσωτερικά τους ακροατήρια. Υπάρχει γκρίνια όχι μόνο στη Γερμανία, αλλά και στη Φινλανδία, τη Σλοβενία, τη Σλοβακία και στις βαλτικές χώρες. Και ποιος ξέρει αν η Ισπανία και η Πορτογαλία, που εφάρμοσαν τα δικά τους προγράμματα λιτότητας, θα ψηφίσουν υπέρ, υπογραμμίζει. 

Πηγή : www.enikos.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου