MOTD

Αλλαχού τα κόμματα γεννώνται διότι εκεί υπάρχουσι άνθρωποι διαφωνούντες και έκαστος άλλα θέλοντες. Εν Ελλάδι συμβαίνει ακριβώς το ανάπαλιν. Αιτία της γεννήσεως και της πάλης των κομμάτων είναι η θαυμαστή συμφωνία μεθ’ ης πάντες θέλουσι το αυτό πράγμα: να τρέφωνται δαπάνη του δημοσίου.

Εμμανουήλ Ροΐδης, 1836-1904, Έλληνας συγγραφέας

Τετάρτη 19 Φεβρουαρίου 2014

Όσα μας έστειλαν στα Μνημόνια ζουν και βασιλεύουν…

Όσο πλησιάζουν οι κάλπες του Μαΐου πληθαίνουν οι πολιτικές αναλύσεις. Προσωπικά θα επιλέξω μία πιο ψυχολογική προσέγγιση για να συμβάλλω και εγώ στο να απαντηθεί το ερώτημα «πως θα ψηφίσουν οι Έλληνες».


Στην Ελλάδα της κρίσης, αν είσαι από τους τυχερούς που διατήρησαν τη δουλειά τους και συνεχίζεις να πληρώνεις τις υποχρεώσεις σου, βλέπεις:

Να σου φορτώνουν τα θαλασσοδάνεια των τραπεζών.

Να χαρίζουν τα χρέη διαφόρων Μεγάρων και ομάδων.

Να διορίζουν πρόεδρο τράπεζας, επιχειρηματία που έκλεισε την επιχείρησή του, αφήνοντας φέσι εκατομμυρίων ευρώ.

Να αφήνουν ελεύθερους τρομοκράτες και τραπεζίτες με βαριά εγκλήματα. 

Και όλα αυτά, αφού έχεις ήδη πληρώσει με τρία Μνημόνια τα δανεικά του κράτους.

Ενός κράτους που σε έσπρωξε να αγοράσεις αυτοκίνητο μεγάλου κυβισμού και μετά σε φόρτωσε φόρους.

Ενός κράτους που θέλει τώρα να αυξήσει τα τέλη κυκλοφορίας στα αυτοκίνητα χαμηλού κυβισμού, ανάλογα με τα χιλιόμετρα που διανύουν!

Ενός κράτους που σε έσπρωξε να αγοράσεις σπίτι και μετά σου το ισοπέδωσε.

Ενός κράτους που σε έκανε να επενδύσεις στο φυσικό αέριο και μετά το φορολόγησε.

Ενός κράτους που, λίγα χρόνια πριν, σε είχε σπρώξει στο χρηματιστήριο.

Αν είσαι από τους άτυχους που έχασαν τη δουλειά τους, που ακύρωσες το ιδιωτικό συμβόλαιο υγείας που είχε και έβγαλες τα παιδιά σου από το ιδιωτικό σχολείο, βλέπεις: το κράτος να διαλύει τη δημόσια Υγεία και την Παιδεία. Να σε σπρώχνει στον ιδιωτικό τομέα, με την προϋπόθεση πως θα ξεπουληθείς.

Θα μου πείτε, δεν είχαν όλοι ιδιωτικά συμβόλαια υγείας και δεν έστελναν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά σχολεία. Σωστό. Αλλά, πάλι, ο άνθρωπος για τον οποίο μιλάμε είναι χωρίς δουλειά. Μπορεί να έχει παιδιά και να μην μπορεί να τους πληρώνει μια τυρόπιτα. Και ο ίδιος μπορεί να αρρωστήσει.

Στην Ελλάδα της κρίσης είτε είσαι από τους τυχερούς που κράτησαν τη δουλειά τους και πληρώνεις τις υποχρεώσεις σου είτε από τους άτυχους που έχασαν την όποια ευημερία είχαν, βλέπεις:

Άφθονο μαύρο χρήμα.

Τις τιμές στα ύψη.

Να αυξάνονται οι άδειες κυκλοφορίας νέων αυτοκίνητων.

Να δημιουργούνται νέα ξενοδοχεία πολυτελείας.

Όλες τις παθογένειες που μας οδήγησαν στα Μνημόνια να παραμένουν «ζωντανές». Εσείς πώς λέτε να ψηφίσουν οι «τυχεροί» και οι «άτυχοι»;

Οι οποίοι, προφανώς, δεν ανήκαν και δεν ανήκουν στους «πονηρούς»… 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου