"Σκιές" στην συνεδρίαση του ελληοϊσραηλινού Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας ρίχνει δημοσίευμα της μεγαλύτερης ισραηλινής εφημερίδας Yediot Ahronot, με την οποία ούτε λίγο-ούτε πολύ εγκαλεί ως "αντισημίτες" τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο της ΝΔ, Μ.Βορίδη, τον υπουργό Υγείας Α.Γεωργιάδη και τα "σκάγια" παίρνουν και τον ... Ε.Βενιζέλο!
Για τον τελευταίο το δημοσίευμα αναφέρει ότι "Ενώ ήταν παρών δεν αντέδρασε σε "αντισημιτικό ξέσπασμα" του Μίκη Θεοδωράκη σε ομιλία του", ενώ για τους άλλους δύο πολιτικούς αναφέρει ότι είναι γνωστοί αντισημίτες και "πρώην μέλη ακροδεξιών κομμάτων".
Είναι σαφές ότι έχουμε να κάνουμε με σύνδρομα καταδίωξης κύκλων του Ισραήλ ή του εβραϊσμού γενικότερα, που δεν έχουν αντιληφθεί τα τεράστια βήματα που έχουν γίνει προς την κατεύθυνση της ελληνο-ισραηλινής συμμαχίας τα τελευταία χρόνια.
Και προτιμούν να ζουν με φαντάσματα του παρελθόντος (που σίγουρα δεν αφορούν την Ελλάδα ως θύτη, αλλά ως θύμα) παρά να κοιτάζουν το παρόν και το μέλλον αυτής της συνεργασίας.
Μιας συνεργασίας η οποία αν είναι ισότιμη και γίνει με ειλικρινείς όρους, μόνο κέρδη μπορεί να αποφέρει και για τα δύο κράτη.
Η σημερινή άρνηση του πρωθυπουργού Α.Σαμαρά να φορέσει το κιπά, το παραδοσιακό εβραϊκό καπέλο που θεωρείται σύμβολο πίστης, κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στο μουσείο των θυμάτων του Ολοκαυτώματος στην Ιερουσαλήμ, μόνο τυχαία δεν ήταν.
Στην Ελλάδα μετά τις παραδοχές του πρώην υπουργού Δικαιοσύνης Α.Ρουπακιώτη για την απαίτηση της Αμερικακοεβραϊκής Επιτροπής για διώξεις του Λαϊκού Συνδέσμου-Χρυσή Αυγή, αλλά και από ένα γενικότερο κλίμα που επικρατεί, έχει αρχίσει να εμπεδώνεται η άποψη ότι "Οι Εβραίοι επεμβαίνουν στα εσωτερικά μας".
Και αυτό είναι ότι χειρότερο για την ελληνο-ισραηλινή γεωστρατηγική προσέγγιση.
Θεμιτό να μην τους είναι αρεστός ο πυρήνας του ελληνικού εθνικιστικού κόμματος.
Του οποίου πυρήνα (και μόνο αυτού) οι ιδεολογικές ρίζες ανάγονται σε μία απόλυτα ρεβιζιονιστική αναθεώρηση της τραγωδίας του Β'ΠΠ (απαράδεκτη και απορριπτέα κατ'εμάς στον βαθμό που υφίσταται αυτή η αναθεωρητική διάθεση).
Γιατί οι Έλληνες θα έχουν πάντα ανοικτούς λογαριασμούς με την σβάστικα και οτιδήποτε αντιπροσωπεύει την ζοφερή εποχή του γερμανικού εθνικοσοσιαλισμού (ουσιαστικά την ίδια πολιτική έχουμε και σήμερα από το Βερολινο, απλά είναι εξωραϊσμένη).
Αυτά έχουν σφραγιστεί στο βιβλίο της Ιστορίας με το αίμα εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων.
Και δεν χρειάζονται κανέναν να τους υπαγορεύσει το τι θα κάνουν και πώς θα αντιμετωπίσουν τέτοια φαινόμενα-στον βαθμό που υπάρχουν, το τονίζουμε.
Αλλά, άλλο αυτό και άλλο η επέμβαση στα εσωτερικά της χώρας και η υπαγόρευση διώξεων από κορυφαία στελέχη του εβραϊκού λόμπι των ΗΠΑ.
Είναι σαν να επεμβαίνει η Ελλάδα στα εσωτερικά του Ισραήλ και να ζητά την καταδίκη του υπερορθόδοξου κόμματος των φανατικών Εβραίων που ζητούν ουσιαστικά την υποδούλωση των Ελληνορθοδόξων.
Το επίσημο ισραηλινό κράτος "έχει γνώση" και περιορίζει όπως πρέπει να περιορίσει τους φανατικούς, όπως αυτοί που κατέστρεψαν το ελληνορθόδοξο νεκροταφείο την περασμένη εβδομάδα.
Θα έπρεπε ο Α.Σαμαράς να ζητήσει να τεθεί εκτός νόμου αυτό το κόμμα;
Τρελό!
Και επανερχόμενοι στην σύγχρονη εποχή και την σύγχρονη εξωτερική πολιτική σαφώς ουδείς εχέφρων θα μπορούσε να υιοθετήσει π.χ. εκείνη την ανακοίνωση του Λαϊκού Συνδέσμου-Χρυσή Αυγή, υπέρ των μουλάδων του Ιράν και κατά του Ισραήλ.
Γιατί; Γιατί ο φανατισμός απ'όπου και αν προέρχεται μόνο κακό κάνει. Δεν αφήνει το μυαλό καθαρό να σκεφθεί.
Και γιατί θεωρούμε, εν τέλει, ότι έχει κάθε δικαίωμα το Ισραήλ να ζήσει και αυτό ως κράτος, αυτό δηλαδή που δεν δέχεται ούτε ως απομακρυσμένη πιθανότητα το Ιράν.
Αυτά είναι ξεκαθαρισμένα για την συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών.
Αν κάποιοι στο Ισραήλ ή αλλού όπου υπάρχουν Εβραίοι, έχουν σύνδρομα καταδίωξης, αυτά δεν αφορούν την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό.
Στην Ελλάδα έχουμε αποδείξει ότι όχι απλώς θεωρούμε τους Εβραίους θύματα της μεγαλύτερης γενοκτονίας στην ανθρώπινη ιστορία, αλλά κάποτε πολλοί Έλληνες έβαλαν το στήθος τους μπροστά για να προστατέψουν Εβραίους από τους Γερμανούς ναζί.
Και ακριβώς το ίδιο θα κάναμε και σήμερα!
Αλλά - επανερχόμενοι στην αρχική είδηση - τα πράγματα πρέπει να είναι με σαφήνεια οριοθετημένα: Συμμαχία δεν σημαίνει να επεμβαίνει ο ένας σύμμαχος στα εσωτερικά του άλλου.
Τι να πει και η Ελλάδα που στην δεκαετία του '90, οι σχέσεις Τελ Αβίβ-Αγκυρας ήταν πιο στενές και από αυτές που είναι σήμερα της Τουρκίας με το Αζερμπαϊτζάν;
Μέσα σε μία τέτοια ατμόσφαιρα η απόφαση του Α.Σαμαρά να μην φορέσει το κιπά, από πολιτικής άποψης ήταν απόλυτα σωστή και όπως σημειώσαμε "το έσωσε στο παρά 1".
Φαντασθείτε πώς θα φαινόταν, ο Έλληνας πρωθυπουργός να φόραγε το εβραϊκό σκουφάκι και την ίδια στιγμή να γίνονταν αυτά που γίνονται στην Ελλάδα σε βάρος των εθνικιστών...
Γιατί ο εβραϊσμός έχει συμμάχους στην Ελλάδα, κατά ένα παράδοξο - για έναν ουδέτερο παρατηρητή, αλλά πολύ εξηγήσιμο - τρόπο, βασικά (ή και αποκλειστικά) στο δεξιό μέρος του πολιτικού φάσματος.
Στο αριστερό μέρος του ελληνικού πολιτικού φάσματος το Ισραήλ είναι "καμμένο" λόγω Παλαιστινίων.
Και στο δεξιό ή έστω εθνικιστικό μέρος του πολιτικού φάσματος εντοπίζεται σήμερα η προσπάθεια επέμβασης στα εσωτερικά πράγματα της χώρας.
Είμαστε βέβαιοι ότι στο Τελ Αβίβ υπάρχουν πολλοί ρεαλιστές που θα κάνουν ότι πρέπει να προστατευθεί η πολύτιμη ελλληνο-ισραηλινή στρατηγική σχέση...
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου