Η προσπάθεια απελευθέρωσης των κρατών από τη δικτατορία των αχόρταγων τραπεζών, τις οποίες υπηρετεί έμμισθα η Πολιτική, είναι πολύ δύσκολο να ευοδωθεί – αν και στην Ελβετία έχει ήδη ξεκινήσει ο πόλεμος εναντίον τους
«Είναι πράγματι πολύ δύσκολο για τους ανθρώπους να κατανοήσουν τη λειτουργία του χρήματος – ειδικά το ότι δημιουργείται από τις τράπεζες μέσω της παροχής δανείων, για τα οποία χρεώνουν επιτόκια που συχνά υπερβαίνουν το 500% ετήσια στην Ελλάδα, επί των πραγματικών χρημάτων που οι ίδιες διαθέτουν.
Εύλογα λοιπόν μετατρέπονται σε ομήρους του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος – σε υποχείρια εκείνων των λίγων εκλεκτών που γνωρίζουν επακριβώς πώς να εκμεταλλεύονται τη γνώση τους, εις βάρος όλων των υπολοίπων. Άλλωστε, όπως έχουμε τονίσει, η ελίτ έχει στα χέρια της τα εργαλεία παραγωγής χρέους – ενώ όλοι εμείς είμαστε συλλογικά υπεύθυνοι για την ξέφρενη, ασυγκράτητα αυξανόμενη άνοδο των χρεών.
Οι πολιτικοί βέβαια υπόσχονται συνεχώς πως θα ελέγξουν το δημόσιο χρέος – δεν υπάρχουν όμως ποτέ αρκετά χρήματα για να μπορεί να χρηματοδοτηθεί το κράτος, καθώς επίσης για να πληρωθούν οι τόκοι, με τους οποίους επιβαρύνεται ο προϋπολογισμός. Ως εκ τούτου, οι Πολίτες συνεχίζουν να μετατρέπονται σε σκλάβους, σε ανθρώπινο δυναμικό, σε άβουλο «φυσικό πόρο» – ο οποίος αξιοποιείται καταληστευμένος, εξυπηρετώντας αποκλειστικά και μόνο τα συμφέροντα αυτών που κατέχουν τη Δύναμη».