Η διακυβέρνηση του Κώστα Σημίτη (1996–2004) σηματοδότησε μία από τις πιο αμφιλεγόμενες περιόδους στη σύγχρονη ελληνική ιστορία.
Παρόλο που παρουσιάστηκε ως «εκσυγχρονιστική» εποχή, οι πολιτικές
επιλογές, τα σκάνδαλα και οι συγκρούσεις της οκταετίας άφησαν πίσω τους
μια Ελλάδα διχασμένη και αποδυναμωμένη.
Από το Χρηματιστήριο στις Μίζες των Εξοπλιστικών
Η φούσκα του Χρηματιστηρίου Αθηνών εξαπάτησε χιλιάδες μικροεπενδυτές, οδηγώντας σε μια γενιά φτωχοποιημένων πολιτών.
Παράλληλα, τα εξοπλιστικά προγράμματα χαρακτηρίστηκαν από μίζες και
υπερκοστολογήσεις που κόστισαν δισεκατομμύρια ευρώ στο κράτος, με
αποκορύφωμα την καταδίκη του Άκη Τσοχατζόπουλου.
Η κρίση των Ιμίων αποτέλεσε ένα σημείο καμπής για την ελληνική εξωτερική πολιτική. Η δήλωση «Ευχαριστούμε τους Αμερικανούς» του Κώστα Σημίτη δεν ήταν μόνο πολιτικό ατόπημα, αλλά και σύμβολο μιας εξωτερικής πολιτικής υποταγής.
Ολυμπιακοί Αγώνες και Οικονομική Αιμορραγία
Η διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, με υπερβάσεις κόστους και σπατάλες, έβαλε τις βάσεις για τον οικονομικό εκτροχιασμό της χώρας, φορτώνοντας δυσβάσταχτα χρέη στις επόμενες γενιές.
Η Σύγκρουση με την Εκκλησία
Η
διαμάχη για την κατάργηση της αναγραφής του θρησκεύματος στις
ταυτότητες ανέδειξε την απόσταση της κυβέρνησης από την κοινωνική
πλειοψηφία. Η αντιεκκλησιαστική πολιτική του Σημίτη πυροδότησε
κοινωνικές εντάσεις, με τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο να εκφράζει την αντίδραση του ελληνικού λαού.
Από τον Σημίτη στον Μητσοτάκη: Η Μεταλλαγμένη Νέα Δημοκρατία
Η
παρακαταθήκη της διακυβέρνησης Σημίτη συνεχίζει να στοιχειώνει την
ελληνική πολιτική σκηνή. Η «κανονική» Νέα Δημοκρατία του Κώστα Καραμανλή
είχε αποκαλέσει τον Σημίτη «Αρχιερέα της Διαπλοκής». Ωστόσο, η σημερινή μεταλλαγμένη ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη όχι μόνο δεν τον καταγγέλλει, αλλά τον υμνεί έμμεσα, κηρύσσοντας τετραήμερο εθνικό πένθος μετά τον θάνατό του.
Ο
Κυριάκος Μητσοτάκης συγκέντρωσε γύρω του τα «ορφανά» του Σημίτη,
δίνοντάς τους θέσεις-κλειδιά στην κυβέρνησή του. Η πολιτική του
εθνομηδενισμού, του ενδοτισμού και της εξυπηρέτησης της ολιγαρχίας
θυμίζει τις χειρότερες στιγμές της εποχής Σημίτη.
Από την Ελπίδα στον Διχασμό
Η
Νέα Δημοκρατία του Κωνσταντίνου Καραμανλή υπήρξε πυλώνας εθνικής
ενότητας και κοινωνικής ευαισθησίας. Η σημερινή κατεύθυνση της παράταξης
απομακρύνει κάθε τέτοιο στοιχείο, με τον Μητσοτάκη να ενσωματώνει
νεοφιλελεύθερες πρακτικές που εξυπηρετούν μόνο τα συμφέροντα των λίγων.
Η Απάντηση της Κοινωνίας
Σε
αυτή την παρακμή, η κοινωνία καλείται να θρηνήσει όχι μόνο για την
κληρονομιά του Σημίτη, αλλά και για τα καμώματα του Μητσοτάκη.
Η Ελλάδα χρειάζεται ηγέτες που θα βάλουν το εθνικό συμφέρον πάνω από τη διαπλοκή και τα ιδιωτικά συμφέροντα.
Ας θρηνήσουμε, λοιπόν, όχι για τον Σημίτη, αλλά για την πορεία μιας χώρας
που εξακολουθεί να κυβερνάται από τις ίδιες νοοτροπίες ενδοτισμού, δικαιοματισμου, διαπλοκής και υποταγής.
Γιατί, όπως φαίνεται, η νταβατζοκρατία του Σημίτη ζει και βασιλεύει, αυτή τη φορά υπό τη σκέπη του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου