Μήπως πάμε για Tρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο;

Από τις 7 Οκτωβρίου του 2023, έλεγα και έγραφα πως το Ισραήλ δεν θα απαντήσει αναλογικά, αλλά ανελέητα, κάτι που επαληθεύτηκε. Μετά την προχθεσινή επίθεση του Ιράν, ομοίως επιμένω πως το Ισραήλ θα το πάει μέχρι τέλους, εφαρμόζοντας το: עין תחת עין שן תחת שן זרוע מתחת לזרוע רגל מתחת לרגל – “ὀφθαλμὸν ἀντὶ ὀφθαλμοῦ, ὀδόντα ἀντὶ ὀδόντος …” (Δευτερονόμιον).

 

Αυτό θα συμβεί με χτυπήματα σε δομές και πρόσωπα του Ιράν, κυρίως όμως θα αρχίσει την εκ των έσω αποδόμηση του καθεστώτος των Μουλάδων και των “Φρουρών της Επανάστασης” για να επανέλθει το Ιράν στην κατάσταση ante 1979, με σύνδεση πάλι με τη Δύση και μεταφορά των αποθεμάτων ενέργειας, χερσαία, μέσω Ισραήλ προς την Ευρώπη (χάρτης Νετανιάχου στον ΟΗΕ το Σεπτέμβριο του ’23, λίγο πριν το χτύπημα της 7ης Οκτωβρίου ’23).

 

Εύκολο δεν θα είναι, ούτε τα συμφέροντα που στηρίζουν το Ιράν θα το αφήσουν. Εν τούτοις εκεί πάμε. Επίσης, από το Φεβρουάριο του 2022, αναφέρω πως ήδη έχουμε μπει και διανύουμε τον Γ’ Παγκόσμιο, έστω και εάν η διαπίστωση θεωρείται υπερβολική. Επιμένω πως, όπως ο Α’ & Β ‘ Παγκόσμιοι Πόλεμοι, θεωρήθηκαν ως τέτοιοι, χρόνια μετά, πχ 27 μήνες μετά την εισβολή της Γερμανίας στην Πολωνία 

(01.09.1939) όταν δηλαδή βομβαρδίστηκε η ναυτική βάση των ΗΠΑ στο Περλ Χάρμπορ (07.12.1941), έτσι θα γίνει και τώρα. Θα χαρακτηριστεί στο μέλλον.

 

Ήδη είμαστε 26 μήνες μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και στο παρά 1′ για γενική εμπλοκή, με 200+ ανοιχτές συγκρούσεις/εντάσεις (σήμερα) ανά τον κόσμο, με χιλιάδες νεκρούς και οικονομικές συνέπειες πολέμου στην παγκόσμια κοινότητα εδώ και 2,5 χρόνια ή τέσσερα χρόνια, αν προσθέσουμε και την περίοδο της πανδημίας. Η δε Ελλάδα είναι σε βαρύ περιβάλλον από το 2010. Το εάν αυτό που ζούμε παγκοσμίως τελικά θα χαρακτηριστεί ως Γ’ παγκόσμιος ή όχι, δεν θα το κρίνουμε εμείς, αλλά οι αξιολογητές του μέλλοντος. Υποκειμενικά μιλώντας, τα κριτήρια υπάρχουν και τα περιέγραψα σε άρθρα μου, διεξοδικά.

 

Ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών του Ισραήλ, Άλεξ Γκάντλερ, δήλωσε: «Κάποιες φορές η κλιμάκωση είναι αναπόφευκτη και ο κατευνασμός δεν είναι καλό πράγμα. Μπορούμε να δούμε τις ιστορικές αναφορές… όπως για παράδειγμα του Τσάμπερλεϊν, τον λάθος κατευνασμό του προς τον Χίτλερ και την λάθος εκτίμησή του για τον Πόλεμο που ερχόταν».

 

 

Προσωπικά και υποκειμενικά μιλώντας, είμαι αισιόδοξος, ελπίζοντας πως τελικά θα κάνω λάθος. Εν τούτοις στη ζωή μου είμαι 100% ρεαλιστής και ουδέποτε εθελοτυφλώ.

 

Επίμετρο

 

Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος αρχικά ονομαζόταν «Ευρωπαϊκός Πόλεμος». Οι αμερικανικές εφημερίδες υιοθέτησαν τον όρο «Παγκόσμιος Πόλεμος», όταν η Αμερική εισήλθε σ’ αυτόν το 1917. Οι Βρετανοί προτιμούσαν τον όρο «Μεγάλος Πόλεμος» μέχρι τη δεκαετία του 1940, με αξιοσημείωτη εξαίρεση τον Ουίνστον Τσώρτσιλ, που τον ονόμασε «Παγκόσμιο Πόλεμο» στον Η τόμο των Απομνημονευμάτων του (1927) για την Παγκόσμια Κρίση. Ο «Β Παγκόσμιος Πόλεμος», πιθανολογήθηκε πως θα γίνει ήδη από τον Φεβρουάριο του 1919, με ένα άρθρο του Manchester Guardian.

Ο Φράνκλινος Ντ. Ρούσβελτ, χαρακτήρισε δημόσια τον πόλεμο ως «Δεύτερο Παγκόσμιο» στις 7 Δεκεμβρίου 1941, όταν χτυπήθηκε το Περλ Χάρμπορ από τους Ιάπωνες. Αντίθετα, στη Βρετανία, ο πόλεμος αυτός χαρακτηριζόταν απλώς ως «ο πόλεμος», μέχρι το 1949.

Έως το 1950 ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος ονομαζόταν «Πόλεμος για τον Πολιτισμό» ή/και «Πόλεμος ενάντια στην υποδούλωση», ή «ο πόλεμος επιβίωσης».

Τα κριτήρια για να χαρακτηριστεί ένας πόλεμος ως παγκόσμιος είναι τα παρακάτω και κρίνονται εκ των υστέρων από τους ιστορικούς:

• Οικονομία
• Ενέργεια
• Αναθεωρητισμός, ειδικά στα καθ’ ημάς, ο αναθεωρητισμός της Τουρκίας για τη Συνθήκη της Λωζάνης κ.ά.
• Ολοκληρωτικές τάσεις με ενεργό φασισμό και ναζισμό σε πολλές χώρες.
• Δεσποτισμός
• Παγκόσμια λαϊκή δυσαρέσκεια.
• Αδυναμία εκλεγμένων-δημοκρατικών ηγετών να βρουν βιώσιμες λύσεις.
• Αύξηση λαϊκισμού
• Αδυναμία διεθνών οργανισμών, ΟΗΕ, ΕΕ, ΝΑΤΟ κα να βρουν διέξοδο.
• Περιβαλλοντολογικά και διατροφικά προβλήματα.
• Προσφυγικό-μεταναστευτικό, human trafficking.
• Ορατή σύγκρουση πολιτισμών, με δημογραφική παρακμή του παλαιού δυτικού κόσμου, έλλειψη εργατικών χεριών. δημογραφική αύξηση των υπολοίπων και υπερσυγκέντρωση πυρηνικών και λοιπών καταστροφικών όπλων στα χέρια μη δυτικών, διατεθειμένων (προς το παρόν στα λόγια) να τα χρησιμοποιήσουν.

Εφόσον και τα 10 παραπάνω κριτήρια υπήρξαν στους δύο προηγούμενους παγκόσμιους πολέμους και υπάρχουν και σήμερα, πιθανολογώ πως οι ιστορικοί του μέλλοντος, σφόδρα πιθανά θα ονομάσουν τις σημερινές τρέχουσες συγκρούσεις ως παγκόσμιες και ” Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο “.

 

 

 ΣΤΑΘΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ

 

 

 

Πηγή :  https://slpress.gr