MOTD

Αλλαχού τα κόμματα γεννώνται διότι εκεί υπάρχουσι άνθρωποι διαφωνούντες και έκαστος άλλα θέλοντες. Εν Ελλάδι συμβαίνει ακριβώς το ανάπαλιν. Αιτία της γεννήσεως και της πάλης των κομμάτων είναι η θαυμαστή συμφωνία μεθ’ ης πάντες θέλουσι το αυτό πράγμα: να τρέφωνται δαπάνη του δημοσίου.

Εμμανουήλ Ροΐδης, 1836-1904, Έλληνας συγγραφέας

Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2022

Μετά την Ουκρανία οι ΗΠΑ βάζουν την υπογραφή τους και στο τέλος της ΕΕ – Πώς η δυτική συμμαχία διαλύεται οριστικά δια χειρός Biden

Η αμερικανική πολιτική των βιομηχανικών επιδοτήσεων θα έχει τρομακτικές συνέπειες για την Ευρώπη - Οι Βρυξέλλες αντιμετωπίζουν μία υπαρξιακή πρόκληση
 
Η βιομηχανία της Ευρώπης βρίσκεται «σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης» και αυτό οφείλεται στην αύξηση των τιμών της ενέργειας και του φυσικού αερίου, αλλά και στις νέες επιδοτήσεις της Ουάσιγκτον για αμερικανικές εταιρείες, υποστηρίζει το Politico σε δημοσίευμά του.
 
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Joe Biden, βάσει του νόμου για τη μείωση του πληθωρισμού, που ανακοινώθηκε τον Αύγουστο, χορηγεί τώρα 369 δισεκατομμύρια δολάρια (σε επιδοτήσεις) στην «πράσινη» βιομηχανία. 

Ο πρώην αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Al Gore περιέγραψε αυτή την εβδομάδα τον νόμο ως «την πιο σημαντική νομοθεσία για το κλίμα που ψηφίστηκε ποτέ από οποιαδήποτε χώρα».
 
Δεν είναι όλοι τόσο εντυπωσιασμένοι, όμως. 

Αυτό το νέο νομοσχέδιο απαιτεί μεγάλο μέρος της τεχνολογίας (όπως οι μπαταρίες των ηλεκτρικών αυτοκινήτων και ούτω καθεξής) να κατασκευάζεται στη Βόρεια Αμερική, γράφει σε ανάλυσή του στον ιστότοπο South Front ο γεωπολιτικός αναλυτής Uriel Araujo.

Τρομερές οι συνέπειες για την Ευρώπη


Αυτό φυσικά έχει τρομερές συνέπειες για την Ευρώπη. 

Το θέμα είναι τόσο σοβαρό που ο Γάλλος πρόεδρος Emmanuel Macron, ο οποίος είχε συνάντηση με τον Joe Biden στον Λευκό Οίκο την Πέμπτη (1/12/2022), προειδοποίησε τον Αμερικανό ομόλογό του ότι το θέμα θα μπορούσε να «κατακερματίσει τη Δύση», ενώ περιέγραψε τις επιδοτήσεις ως «υπερεπιθετικές» προς τις ευρωπαϊκές εταιρείες.
 
Αν και ο Gore νωρίτερα αυτή την εβδομάδα προέτρεψε τους Ευρωπαίους να «μην πολεμήσουν» τις ΗΠΑ για αυτό το θέμα αλλά μάλλον να «συμμετάσχουν» σε αυτό, υπάρχει πράγματι μια συνεχιζόμενη εμπορική διαμάχη μεταξύ της Ουάσιγκτον και της ΕΕ. 

Πρώτον, Ευρωπαίοι αξιωματούχοι κατηγόρησαν τις ΗΠΑ ότι επωφελούνται από την τρέχουσα ρωσο-ουκρανική σύγκρουση, ενώ οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι υποφέρουν περισσότερο.
 
Η βιομηχανία υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) των ΗΠΑ απολαμβάνει σίγουρα μεγάλα κέρδη ενώ η ευρωπαϊκή ήπειρος προετοιμάζεται για τον ερχόμενο χειμώνα και οι τιμές του LNG εκτοξεύονται.

Ιστορικό προδοσίας

Είναι γνωστό ότι η Ουάσιγκτον έχει μακρά ιστορία να προδίδει τους πιο αφοσιωμένους της συμμάχους.

Οι Ευρωπαίοι ηγέτες σίγουρα δεν ξέχασαν την τότε βοηθό υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Victoria Nuland και τα περιφρονητικά της λόγια για την ΕΕ στο τηλεφώνημα που διέρρευσε το 2014, όταν χρησιμοποίησε τη λέξη «γ...».

Αν αυτή η διαρροή αποκάλυψε μια συγκεκριμένη στάση της Ουάσιγκτον απέναντι στους Ευρωπαίους συμμάχους της, μια τέτοια στάση δεν φαίνεται να έχει αλλάξει πολύ. 

Στη δύσκολη κατάσταση που αντιμετωπίζει τώρα η Ευρώπη, εν μέσω της κλιμάκωσης της στρατιωτικής σύγκρουσης στην Ευρασία, γεωπολιτικά και γεωοικονομικά ζητήματα είναι αλληλένδετα.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία άρχισε το 2014

Είτε αρέσει είτε όχι, η σκληρή αλήθεια είναι ότι η συνεχιζόμενη σύγκρουση στην Ουκρανία ξεκίνησε στην πραγματικότητα πριν από 8 χρόνια, με μια ανθρωπιστική καταστροφή που είχε αγνοηθεί εδώ και καιρό στο Donbass και επαναλαμβανόμενες ουκρανικές επιθέσεις εναντίον του άμαχου πληθυσμού εκεί. 

Αυτή η σύγκρουση με τη σειρά της έχει τις ρίζες της στις πολιτικές διεύρυνσης και περικύκλωσης της Ρωσίας από το ΝΑΤΟ υπό την ηγεσία των ΗΠΑ. 

Ωστόσο, πέρα από το γεωπολιτικο-στρατιωτικό ζήτημα υπάρχει επίσης μια γεωοικονομική και ενεργειακή διαμάχη.

Τον Δεκέμβριο του 2020 ο Araujo έγραψε για αυτήν την οπτική γωνία και για το πώς η Ουάσιγκτον πάντα ήθελε να έχει τους Ευρωπαίους να αγοράζουν άφθονο αμερικανικό LNG (το οποίο είναι πιο ακριβό, στην πραγματικότητα), παρόλο που η Ρωσία βρίσκεται στην Ευρώπη.
 
Ως εκ τούτου, οι ΗΠΑ εργάζονταν πάντα ενεργά ενάντια σε οποιαδήποτε ρωσο-ευρωπαϊκή συνεργασία για το φυσικό αέριο μέσω μιας σειράς νομοθετικών μέτρων και κυρώσεων – και εδώ, όπως συμβαίνει συχνά, η κυβερνητική διαφθορά και τα ιδιωτικά συμφέροντα εμπλέκονται με τη γεωπολιτική και τη γεωοικονομία των ΗΠΑ.

Η προαναγγελία Biden για την καταστροφή του Nord Stream

Αν και η τρέχουσα σύγκρουση στην Ουκρανία κλιμάκωσε τη δραματική άνοδο των τιμών της ενέργειας στην Ευρώπη, αυτή η άνοδος ξεκίνησε πριν από τα τέλη του 2020 – και είναι γνωστό ότι θα μπορούσε τουλάχιστον εν μέρει να είχε αποφευχθεί, αν δεν είχε καθυστερήσει ο Nord Stream 2.
Ωστόσο, ο αγωγός Nord Stream έχει χαθεί οριστικά, πιθανώς ως αποτέλεσμα μιας πράξης δολιοφθοράς, κάτι που ο ίδιος ο Biden είχε υποσχεθεί ότι θα συμβεί (στις 7 Ιανουαρίου 2022).
 
Ο Araujo έχει γράψει για το πώς η Ευρώπη μετά τον Nord Stream και το Ηνωμένο Βασίλειο αντιμετωπίζουν τώρα τον πληθωρισμό, την αποβιομηχάνιση και μια πιθανή ύφεση. Επομένως, αυτό είναι το γενικό πλαίσιο που πρέπει να έχουμε κατά νου όταν εξετάζουμε τον τρέχοντα πόλεμο επιδοτήσεων και τον εμπορικό πόλεμο που φαίνεται να εκτυλίσσεται τώρα.

Υπαρξιακή πρόκληση

Το Politico γράφει ότι, σύμφωνα με δύο ανώτερους αξιωματούχους της ΕΕ, η ΕΕ ετοιμάζει να ξεδιπλώσει μια τεράστια βεντάλια επιδοτήσεων για να αντιμετωπίσει την αμερικανική πρωτοβουλία, σε μια προσπάθεια να αποτρέψει τη βιομηχανία της από το να «εξαφανιστεί από Αμερικανούς αντιπάλους». 

Ο επικεφαλής της βιομηχανίας της ΕΕ Thierry Breton έφτασε στο σημείο να πει ότι το νεότερο πακέτο επιδοτήσεων του Biden αποτελεί στην πραγματικότητα μια «υπαρξιακή πρόκληση» για την ευρωπαϊκή οικονομία και βιομηχανία.
 
Ένας διπλωμάτης της ΕΕ αναφέρεται μάλιστα στο προαναφερθέν άρθρο του Politico να λέει ότι ο νόμος για τη μείωση του πληθωρισμού «έχει αλλάξει τα πάντα» σε σημείο να ακούγονται φωνές στην Ευρώπη, όπως… «είναι η Ουάσιγκτον ακόμα σύμμαχός μας ή όχι;».
 
Αυτό στην πραγματικότητα μπορεί να είναι ένα από τα πιο θεμελιώδη γεωπολιτικά ερωτήματα για τον τρέχοντα αιώνα. Μένει να δούμε πώς θα απαντήσουν οι Ευρωπαίοι ηγέτες σε μια ακόμη αμερικανική επιθετικότητα.

Ενώ λαμβάνει χώρα ένας νέος Ψυχρός Πόλεμος, οι αναδυόμενες δυνάμεις σε όλο τον κόσμο χτίζουν ολοένα και περισσότερο την πολυευθυγράμμιση, τη μη ευθυγράμμιση και την πολυμέρεια, επιδιώκοντας αμοιβαία επωφελείς σχέσεις με τη Μόσχα και το Πεκίνο, ενώ εξισορροπούν τη σχέση τους με την Ουάσιγκτον.
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου