Η πολιτική εμβολίων και η ελευθερία του λόγου

( John.k - Τα συστημικά ΜΜΕ «ζούνε» μόνο με τα χρήματα που τους δίνει η κυβέρνηση, αλλιώς θα είχαν κλείσει. Αυτός είναι και ο λόγος που όλα τα συστημικά κανάλια δεν βρίσκουν ούτε ένα «ψεγάδι» στις πολιτικές της κυβέρνησης, και σχεδόν την έχουν αγιοποιήσει. Κάτι λέει αυτό για το επίπεδο της δημοσιογραφίας και της ενημέρωσης.  ) 

 

Είναι φανερό πως ο αγώνας των ανθρώπων για την προάσπιση των ατομικών τους ελευθεριών, έτσι όπως μας τις δίδαξαν η δημοκρατία και η αρχαία Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένης της ελευθερίας του λόγου και του Τύπου, είναι ένας μόνιμος αγώνας – αφού κανένα έγγραφο, από το Σύνταγμα έως τη Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, δεν παρέχει καμία εγγύηση ενάντια στις παραβιάσεις αυτών των ελευθεριών από το κράτος, όπως διαπιστώνεται από πολλά ιστορικά παραδείγματα. Οι αυταρχικές τάσεις των κατ’ επίφαση δημοκρατικών κυβερνήσεων, όπως του Επιτελικού Κράτους της σημερινής στην Ελλάδα, δεν είναι κάτι καινούργιο – αφού όλες αυτές οι κυβερνήσεις προσπαθούν να επηρεάσουν, εάν όχι να χειραγωγήσουν την κοινή γνώμη, για την εξυπηρέτηση των ιδιοτελών συμφερόντων τους. Στα πλαίσια αυτά, συνεργάζονται με τα παραδοσιακά κυρίαρχα ΜΜΕ, με τις εταιρίες δημοσκοπήσεων κοκ. αμείβοντας τους αδρά – ή τιμωρώντας τους αυστηρά, εάν δεν υποκύψουν στα χρήματα και στις πιέσεις. Είναι δε πρόθυμες να κάνουν σχεδόν οτιδήποτε, για να εμποδίσουν το εκλογικό σώμα να κατανοήσει τι ακριβώς συμβαίνει και ποια είναι η αλήθεια – ειδικά όταν ενεργούν κατ’ εντολή των ξένων, όπως συμβαίνει δυστυχώς στην Ελλάδα, δρομολογώντας την αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος της, σε συνδυασμό με πολλούς συμβιβασμούς που αφορούν εθνικά θέματα.

Άποψη

Σύμφωνα με τις ειδήσεις, ένας από τους μεγαλύτερους «podcaster» στις Η.Π.Α., με 10,6 εκ. συνδρομητές στο YouTube, ο Joe Rogan, εξέφρασε την ακόλουθη άποψη, σε σχέση με τον εμβολιασμό των νέων ενηλίκων:

«Εάν είσαστε 21 ετών και με ρωτάτε αν πρέπει να εμβολιασθείτε, θα έλεγα όχι. Εάν είσαστε ένα υγιές άτομο και ασκείστε συνεχώς, είσαστε νέος και τρώτε καλά, δεν νομίζω πως πρέπει να ανησυχείτε για το μη εμβολιασμό σας» (πηγή).

Παρά το ότι όμως στην ουσία εξέφρασε μία λογική γνώμη, λέγοντας ελεύθερα την άποψη του, το σχόλιο του δημιούργησε προβλήματα στις Η.Π.Α. – επειδή ο στόχος της κυβέρνησης είναι ο εμβολιασμός ολόκληρου του πληθυσμού. Για αυτές τις λίγες προτάσεις του λοιπόν κατηγορήθηκε έντονα από το Λευκό Οίκο και τον Dr. Fauci, τον επικεφαλής της επιτροπής των ειδικών για λοιμώξεις που συμβουλεύουν την κυβέρνηση, ο οποίος τον χαρακτήρισε ως ένα εγωιστικό άτομο που θέτει σε κίνδυνο τα ευάλωτα μέλη της κοινωνίας.

Εν τούτοις, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τον τρόπο, με τον οποίο ξεκίνησαν τα εμβόλια και οι εμβολιασμοί, είναι ασφαλώς δικαιολογημένος ο σκεπτικισμός του J. Rogan, όπως και οποιουδήποτε άλλου – αφού αφενός μεν παράχθηκαν εξαιρετικά γρήγορα, με αποτέλεσμα οι φάσεις ΙΙ και ΙΙΙ (ερμηνεία) να διεξάγονται παράλληλα χωρίς να έχουν ακόμη ολοκληρωθεί, αφετέρου είναι πειραματικά με άδεια έως το 2023. Με απλά λόγια, τα εμβόλια εγκρίνονται στις Η.Π.Α. ως μέτρα έκτακτης ανάγκης από τον FDA (πηγή) – παρά το ότι σχεδόν 260 εκ. Αμερικανοί έχουν ήδη εμβολιασθεί.

Ειδικά όσον αφορά το AstraZeneca, η μεγάλη πίεση που ασκήθηκε στην εταιρία για να παράγει το εμβόλιο το συντομότερο δυνατόν, προκάλεσε πρόβλημα στη δοσολογία στο ξεκίνημα της διανομής του (πηγή) – ενώ σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες απαγορεύθηκε αργότερα, λόγω των κινδύνων θρομβώσεων σε νέους (πηγή). Όσον αφορά τη Ρωσία, συνιστάται γενικότερα ένα τεστ αντισωμάτων πριν από τον εμβολιασμό, έτσι ώστε να διασφαλισθεί πως ο ασθενής δεν έχει ήδη ανοσία – με στόχο αφενός μεν να αποφευχθεί η σπατάλη δόσεων, αφετέρου να αποφευχθεί η υπερφόρτωση του οργανισμού με αντισώματα. Γιατί αλήθεια δεν συνιστάται το ίδιο στην Ευρώπη ή στις Η.Π.Α.; Έχουν αντίρρηση οι φαρμακευτικές; (ανάλυση) 

 
Η ελευθερία του λόγου

Περαιτέρω, το πραγματικό ερώτημα και το θέμα μας δεν είναι εάν ο Αμερικανός είχε δίκιο, λέγοντας τα παραπάνω ή όχι – αλλά το ότι η κριτική ενός Πολίτη που εξέφρασε ελεύθερα την άποψη του, ενόχλησε σε τόσο μεγάλο βαθμό την κυβέρνηση. Εν προκειμένω, εάν το όποιο κράτος επικρίνει τις απόψεις ενός Πολίτη του, προφανώς δεν επιτρέπει την ελευθερία του λόγου – σημειώνοντας πως η ελευθερία του λόγου και του Τύπου προστατεύονται από το Αμερικανικό Σύνταγμα και όχι μόνο, στο οποίο αναφέρονται τα εξής: «Το Κογκρέσο δεν θα ψηφίσει κανένα νόμο που θα περιορίζει την ελευθερία του λόγου ή του Τύπου».

Με βάση τα παραπάνω, είναι ασφαλώς αντισυνταγματικό το να επικρίνουν οι Αρχές δημόσια τις ομιλίες των Πολιτών τους, όπως η κυβέρνηση των Η.Π.Α. τον J. Rogan – να επιτίθενται δηλαδή στις βασικές τους ελευθερίες και να ελέγχουν τους έχοντες αντίθετες απόψεις στα ΜΜΕ ή στο διαδίκτυο, επικαλούμενες πως διαδίδουν ψευδείς ειδήσεις, ότι προωθούν θεωρίες συνομωσίας ή πως υποκινούν τον εξτρεμισμό, όπως πολύ σωστά τεκμηριώνει γνωστός Αμερικανός (πηγή).

Συνεχίζοντας, αυτή η κατάσταση υπήρχε πολύ πριν και δεν αφορά ασφαλώς μόνο τις Η.Π.Α., ούτε την πολιτική των εμβολίων – ενώ ειδικά όσον αφορά την Ελλάδα, ο έλεγχος των ΜΜΕ από την κυβέρνηση που επιτεύχθηκε με τον έμμεσο χρηματισμό τους, με τη δικαιολογία της πανδημίας (διέθεσε περί τα 80 εκ. € μέσα σε ένα χρόνο, δήθεν για την ενημέρωση των Πολιτών), είναι τρομακτικός. Ειδικότερα, σύμφωνα με ευρωπαϊκές πηγές, ο έλεγχος των ελληνικών ΜΜΕ από την κυβέρνηση υπερβαίνει το 80% – οπότε δεν είναι υπερβολή να τον συγκρίνει κανείς με τη Βόρεια Κορέα.

Για τη λογοκρισία τώρα περιεχομένων που θεωρούνται δυσμενή για την εκάστοτε πολιτική εξουσία, δεν απαιτούνται συχνά ρητές απαγορεύσεις – αφού τα ΜΜΕ προβλέπουν τι ακριβώς επιθυμούν οι κατέχοντες την εξουσία και λογοκρίνονται μόνα τους, για να αποφύγουν τα επίσημα αντίποινα. Η συγκεκριμένη διαδικασία «αυτολογοκρισίας» των ΜΜΕ αποτελεί μέρος του προπαγανδιστικού συστήματος που έχει ονομασθεί «κατασκευή συναίνεσης» (manufacturing consent) – σύμφωνα με την οποία τα ΜΜΕ είναι ισχυροί και αποτελεσματικοί ιδεολογικοί θεσμοί που εκπληρώνουν τη λειτουργία της προπαγάνδας, υποστηρίζοντας το σύστημα.

Εν προκειμένω, δεν υπάρχει εμφανής καταναγκασμός, αλλά ενεργούν με αυτόν τον τρόπο επειδή διαφορετικά αποκόπτονται από τις πηγές των εσόδων τους, όπως είναι οι κρατικές και λοιπές διαφημίσεις – ενώ όσον αφορά εκείνους τους δημοσιογράφους που δεν αυτολογοκρίνονται, αμφισβητώντας δημόσια την επίσημη συναίνεση, χάνουν την πρόσβαση τους στις προσοδοφόρες και αξιόλογες θέσεις των κυρίαρχων ΜΜΕ. Εκτός αυτού, κινδυνεύει πραγματικά η φήμη τους, επειδή γίνονται συστηματικά θύματα αδίστακτων πρακτικών – αφού κατηγορούνται, για παράδειγμα, ως θεωρητικοί συνωμοσίας ή ως υποκινητές της τρομοκρατίας. Οι κατηγορίες αυτές, αν και είναι εντελώς αβάσιμες, μπορούν να καταστρέψουν τη σταδιοδρομία τους στο τοξικό πολιτικό περιβάλλον που υπάρχει σε πολλές χώρες.

Περαιτέρω, συχνά οι Αρχές χρησιμοποιούν πολύ περισσότερα από εκφοβισμούς τύπου Μαφίας, για να ελέγξουν την κοινή γνώμη – όπως στο παράδειγμα των κοινωνικών δικτύων και του διαδικτύου στις Η.Π.Α., στα οποία απασχολούν αξιόπιστους υπαλλήλους του κράτους που φιλτράρουν ή που εξαφανίζουν δημοσιεύματα, μετά από αιτήματα διαφόρων θεσμικών οργάνων του κράτους (πηγή σχετικά με τη Google).

Στο παράδειγμα της πανδημίας και των εμβολίων, το Facebook και το YouTube σήμερα εξαφανίζουν συστηματικά σχόλια και βίντεο που δεν συμφωνούν με τις επίσημες θέσεις των κυβερνήσεων, με τα κέντρα ελέγχου και πρόληψης νοσημάτων, καθώς επίσης με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας – ενώ δεν φαίνεται να αποτελεί πρόβλημα το γεγονός ότι, όλα αυτά τα θεσμικά όργανα έχουν αλλάξει πολλές φορές τις απόψεις και τις δηλώσεις τους, σχετικά με την πολιτική υγείας για την πανδημία. Έχοντας διαπιστώσει προσωπικά αυτού του είδους τη λογοκρισία των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, αποφεύγουμε όσο μπορούμε τις όποιες αναφορές μας σε τέτοια «ευαίσθητα θέματα» – γνωρίζοντας τα αντίποινα που υπάρχουν.

Στο παράδειγμα δε των πολιτικών κομμάτων της αντιπολίτευσης που δεν διαφθείρονται και δεν συμβιβάζονται, επιλέγοντας πάντοτε την αλήθεια, αφενός μεν αποκλείονται από τις εμφανίσεις τους σε όλα τα κυρίαρχα ΜΜΕ με εντολές της εκάστοτε κυβέρνησης, θάβονται ζωντανά δηλαδή κατά κάποιον τρόπο, αφετέρου συκοφαντούνται και τιμωρούνται με κάθε αθέμιτο τρόπο – χωρίς φυσικά να γίνεται κατανοητό από την κοινή γνώμη. 

 
Επίλογος

Ολοκληρώνοντας, είναι φανερό πως ο αγώνας των ανθρώπων για την προάσπιση των ατομικών τους ελευθεριών, έτσι όπως μας τις δίδαξαν η δημοκρατία και η αρχαία Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένης της ελευθερίας του λόγου και του Τύπου, είναι ένας μόνιμος αγώνας – αφού κανένα έγγραφο, από το Σύνταγμα έως τη Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, δεν παρέχει καμία εγγύηση ενάντια στις παραβιάσεις αυτών των ελευθεριών από το κράτος, όπως διαπιστώνεται από πολλά ιστορικά παραδείγματα.

Οι αυταρχικές τάσεις των κατ’ επίφαση δημοκρατικών κυβερνήσεων, όπως του Επιτελικού Κράτους της σημερινής στην Ελλάδα, δεν είναι κάτι καινούργιο – αφού όλες αυτές οι κυβερνήσεις προσπαθούν να επηρεάσουν, εάν όχι να χειραγωγήσουν την κοινή γνώμη, για την εξυπηρέτηση των ιδιοτελών συμφερόντων τους. Στα πλαίσια αυτά, συνεργάζονται με τα παραδοσιακά κυρίαρχα ΜΜΕ, με τις εταιρίες δημοσκοπήσεων κοκ. αμείβοντας τους αδρά – ή τιμωρώντας τους αυστηρά, εάν δεν υποκύψουν στα χρήματα και στις πιέσεις.

Είναι δε πρόθυμες να κάνουν σχεδόν οτιδήποτε, για να εμποδίσουν το εκλογικό σώμα να κατανοήσει τι ακριβώς συμβαίνει και ποια είναι η αλήθεια – ειδικά όταν ενεργούν κατ’ εντολή των ξένων, όπως συμβαίνει δυστυχώς στην Ελλάδα, δρομολογώντας την αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος της, σε συνδυασμό με πολλούς συμβιβασμούς που αφορούν εθνικά θέματα. 

 

Πηγή : https://analyst.gr