Πύρινος Λόγιος : ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ! Ποιοί θέλουν να ξεπουληθεί το Καστελλόριζο στους Τούρκους και γιατί; Το βρόμικο σχέδιο της Μέρκελ και του «Ψευτορωμαίϊκου»!

Γράφει ο Πύρινος Λόγιος 

 

Αν κοιτάξει κανείς την λίστα των επιχορηγούντων το ΕΛΙΑΜΕΠ, θα διαπιστώσει πως είναι τόσοι πολλοί οι…χορηγοί, που και μόνο η ανάγνωση τους προκαλεί ερωτηματικά. Πολλά ερωτηματικά. Γιατί άραγε τόσος πολύς κόσμος …συνωστισμένος για ένα…ίδρυμα «κοινωφελούς συνεισφοράς», όπως αυτοαποκαλείται το ΕΛΙΑΜΕΠ, μιας…μικρής και περιορισμένου βεληνεκούς χώρας; Και το κυριότερο απ’ όλα: Γιατί η εθνική εξωτερική πολιτική της Ελλάδας αντί να χαράσσεται με μακροχρόνιο βεληνεκές από ένα Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας για παράδειγμα, να «μαγειρεύεται» μέσα σε ένα…επιχορηγούμενο από εκατοντάδες ξένους και ντόπιους οργανισμούς, όπως το εθνομηδενιστικό Open Society του Τζώρτζ Σόρος και μάλιστα με καθολική παραδοχή των περισσοτέρων αναλυτών ότι οι εισηγήσεις του είναι εντελώς επιζήμιες για το Έθνος;

Όπως ανέλυσα στο προηγούμενο άρθρο μου, η σημασία του Καστελλορίζου είναι τεράστιας στρατηγικής και εθνικής σημασίας, όχι μόνο γιατί καθορίζει τα νοητά σύνορα του Αρχιπελάγους του Αιγαίου, αλλά και γιατί από το σημείο στο οποίο βρίσκεται, η Ελλάδα είναι ικανή να ελέγχει το μεγαλύτερο μέρος της Ανατολικής Μεσογείου μέσω της δυνητικής ΑΟΖ που δημιουργεί και που γίνεται αιτία να συνενωθεί η Κυπριακή με την Ελληνική ΑΟΖ. Αντιλαμβάνεται λοιπόν ο καθένας, και κυρίως τα διεθνή και μεγάλα συμφέροντα, το τι θα συμβεί εαν ο ελληνισμός συνενωθεί μέσω αυτού του μικρού συμπλέγματος νήσων. Γι’ αυτό και η Τουρκία λυσσάει στην κυριολεξία για να βάλει χέρι μέσω διαφόρων τερτιπιών έστω και ένα μικρό νησάκι από το σύμπλεγμα των Δωδεκανήσων και ειδικά του Καστελλορίζου.
Τότε που ο Κεμάλ υπέγραψε ότι δεν έχει η χώρα του κανένα δικαίωμα πάνω σε αυτά τα νησία κατά τη σύνταξη της Συνθήκης της Λωζάννης, δεν είχε ποτέ φανταστεί ότι κάποτε, η Ιταλία θα υποχρεούνταν να παραδώσει αυτό το υψίστης γεωπολιτικής σημασίας σύμπλεγμα νήσων στην μεγάλη του εχθρό, την Ελλάδα. Είχαν όμως την …ατυχία να το ζήσουν οι διάδοχοι του κεμαλικοί στην ηγεσία της Τουρκίας. Και έκτοτε, το είχαν βάλει στο στόχαστρο.

Η Μπακογιάννη, ο αδελφός της και το ΕΛΙΑΜΕΠ του Ροζάκη

Πριν μπώ στο…ψητό, θα ανοίξω μια παρένθεση. Λίγο πριν γραφούν αυτές οι γραμμές, ήρθε ένα μαίλ στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο μου από κάποιον φίλο αναγνώστη των κειμένων μου. Είχε διαβάσει και κάποια άλλα προηγούμενα εκτός το τελευταίο κείμενο μου και επ’ αυτού μου γράφει το εξής:
«…Μια χαρά τα γράφεις Λόγιε, αλλά…θεολογείς πολύ και δεν είσαι καν ιερωμένος…»

 
Σωστή η παρατήρηση. Με μια διαφορά. Εγώ ουδέποτε προσπάθησα να…θεολογήσω. Δικές μου απόψεις εκφράζω και δικές μου ερμηνείες σταχυολογώ. Δεν είμαι ούτε Θεολόγος, ούτε ιερωμένος, ούτε καν αυτό που λέμε…καλός χριστιανός. Είμαι φορτωμένος με μυριάδες αμαρτίες και άλλα τόσα πάθη, για τα οποία δεν είμαι καθόλου υπερήφανος. Ένας δάσκαλος απλά είμαι, που διδάσκω μια ανθρωπιστική επιστήμη, που βασίζεται πάνω σε ανακαλύψεις και τεκμήρια αδιάσειστα. Ό,τι γράφω, είναι απλά διασταυρωμένο και τεκμηριωμένο. Δεν θεολόγω σε καμμιά περίπτωση. Μπορεί να…ανακατεύω πολλές φορές τον Θεό στα κείμενα μου μεν, αλλά το κάνω επειδή σήμερα είναι ο ίδιος ΠΑΡΩΝ στις εξελίξεις. Είναι αδιανόητο, εφ’ όσον έχουμε μπροστά μας τόσο τις σεπτές προρρήσεις των Αγίων Γερόντων και Πατέρων μας, όσο και τα τρομερά θαύματα που συνοδεύουν τους λόγους αυτούς, να παραγκωνίζουμε τα λόγια τους τη στιγμή που τα βιώνουμε σήμερα εν πλήρη διαύγεια. Και ειδικότερα μάλιστα, όταν έχουμε παράλληλα και τον άτυπο τελευταίο διωγμό της Ελληνικής και μόνης Ορθοδοξίας από τους νεοταξίτες, που λαμβάνει χώραν είτε σε πεδία μαχών (σφαγές Ελληνορθοδόξων Σύριων από τζιχαντιστές κλπ), είτε σε κοινωνικά πεδία (ανήθικοι νόμοι, απαγορεύσεις πιστών στο να λειτουργηθούν, απαξίωση λατρευτικών εκδηλώσεων κλπ). Είναι επίσης αδιανόητο να μην συμπεριληφθεί ο παράγων «Θεός», εφ’ όσον όλοι γνωρίζουμε πλέον την ύπαρξη Του μέσα από τα αποκαλυπτικά σημεία που συνοδεύουν τις εξελίξεις. Άρα, η όποια γεωπολιτική ή γεωστρατηγική ανάλυση επιχειρηθεί να γίνει, είναι απολύτως απαραίτητη και η αναφορά στη Θεία Μέριμνα. Έτσι επιτυγχάνονται δύο στόχοι: Πρώτον, η ορθή ενημέρωση των αναγνωστών για τα τεκταινόμενα και δεύτερον, η τόνωση του – απολύτως απαραίτητου στις μέρες μας – θρησκευτικού φρονήματος.

 
Το Γένος μας επέζησε των σφαγών, των διώξεων και των μαρτυρίων τεσσάρων αιώνων σκλαβιάς λόγω ακριβώς αυτού του φρονήματος. Υπερασπίστηκε την πίστη του προτίστως με πάθος και παρρησία και εν μέσω αυτής της πίστης, επαναστάτησε και νίκησε. «Για του Χριστού τη πίστη την Αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία» πολέμησε. Δεν είναι δική μου διαπίστωση αυτή. Το γράφουν τα κείμενα της εποχής, όπου αφηγούνται με λεπτομέρειες τα γεγονότα της επανάστασης, αλλά και τους λόγους των ανδρών εκείνων. Επομένως, το…ανακάτεμα του Θεού δεν είναι μόνο απαραίτητο, είναι και αναπόφευκτο. 

 
Συγγνώμη που σας κούρασα με το…ως άνω λογίδριο, αλλά έπρεπε για να λυθούν οι όποιες απορίες.

Πάμε παρακάτω. Στα του θέματος μας.

Την κυρία Μπακογιάννη – Μητσοτάκη την ξέρετε όλοι σας. Δεν είναι κάποιο πρόσωπο που απλά «γυροφέρνει» την πολιτική σκηνή. Είναι ένα πρόσωπο που πρωταγωνιστεί σε αυτήν, εδώ και 30 χρόνια περίπου ως βουλευτής του κοινοβουλίου και ως υπουργός κυβερνήσεων της ΝΔ και γόνος ενός μεγάλου πολιτικού τζακιού. Επομένως, είναι απολύτως φυσικό να έχει άμεση επήρεια ο λόγος της και οι πράξεις της στα πολιτικά δρώμενα της πατρίδας μας. Ποιοί όμως την τοποθέτησαν σε τόσο μεγάλες θέσεις και γιατί; Αν πούμε πως ο πατέρας της Κων/νος Μητσοτάκης που υπήρξε για τρία χρόνια πρωθυπουργός της Ελλάδας, την έβαλε σε κάποιες θέσεις για να έχει εκεί ένα δικό του και απολύτως της εμπιστοσύνης του άτομο, με την πτώση του το φθινόπωρο του 1993, θα μπορούσε να είχε…εξαφανιστεί. Ποιοί λοιπόν την επέβαλαν; Μα φυσικά το …αμαρτωλό ΕΛΙΑΜΕΠ και το ίδρυμα του Σόρος «Open Society», του οποίου διευθύντρια και νομική σύμβουλος είναι η εξαδέλφη της Μπακογιάννη, κυρία Λυμπεράκη!
 

Ποιοί επίσης την προώθησαν για να γίνει μέλος(;) της πιο σκοτεινής και μυστικοπαθούς «εταιρείας» του πλανήτη, αυτής που ονομάζεται «Λέσχη Μπίλντερμπεργκ» και να συμμετέχει στις συνεδριάσεις της; Μα φυσικά το ίδρυμα «Open Society» και το ΕΛΙΑΜΕΠ! Ποιοί άλλοι; 

 
Σημειώνω δε πως η κυρία Μπακογιάννη – Μητσοτάκη, ως υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης Κώστα Καραμανλή, έλαβε μέρος σε συνεδριάση της εν λόγω Λέσχης το 2008, έναν χρόνο δηλαδή πριν την βίαιη πτώση της κυβέρνησης Καραμανλή. Η δε απάντηση της σε σχετική ερώτηση για το τι ακριβώς γύρευε σε μια τέτοια συνάθροιση και για ποιό λόγο, ήταν: «Μα τι είναι αυτό που ρωτάτε; Τι θα θέλατε δηλαδή, σε μια τέτοιας σπουδαιότητας συνεδρίαση, θα προτιμούσατε η Ελλάδα να μην εκπροσωπείται;» Ωραία απάντηση, δε λέω. Αυτό όμως που ΔΕΝ μας είπε η εν λόγω κυρία, ήταν το τι ειπώθηκε ακριβώς σε αυτή την συνεδρίαση και τι ακριβώς εξυπηρετούσε η παρουσία της. Για όλα αυτά, η κυρία Μπακογιάννη δεν έβγαλε άχνα.

 
Πριν από έναν χρόνο ακριβώς και για την ακρίβεια στις 26 του Γενάρη, η εφημερίδα «Τα Νέα» διαρρέει μια κουβέντα της Ντόρας σε κλειστό κύκλο που προκαλεί σοκ στη κοινή γνώμη. Είχε πεί συγκεκριμένα: «Ενδεχόμενη προσφυγή στη Χάγη μπορεί να σημαίνει την απώλεια μεν της ΑΟΖ του Καστελλόριζου, ωστόσο θα μπορούσε να κατοχυρώσει δικαιώματα άλλων νησιών μας, όπως της Ρόδου ή της Λέρου!» Δηλαδή, η εν λόγω κυρία, ΗΞΕΡΕ ΑΠΟ ΠΡΙΝ το τι θα μπορούσε να «μαγειρευτεί» μέσω μιας τέτοιας προσφυγής και μας το…διέρρευσε εντέχνως για να δεί ο συρφετός του ΕΛΙΑΜΕΠ τις αντιδράσεις της κοινής γνώμης, όπως ακριβώς συνέβη και πριν ένα χρόνο από τη δήλωση αυτή με τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννη Τσιρώνη, όπως ανάφερα στο προηγούμενο άρθρο μου, περί μη ανήκον στο Αιγαίο το σύμπλεγμα της Μεγίστης! Η δε Μπακογιάννη, σε συνέχεια της κουβέντας της στον ίδιο κύκλο, τόνισε μάλιστα ότι «πρέπει να ξεφύγουμε από τις απαρχαιωμένες αντιλήψεις του περασμένου αιώνα για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και να δούμε την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στην περιοχή με «άλλο μάτι».

 
Ήταν η εποχή όπου συζητιόταν εκτενώς στους πολιτικούς κύκλους το θέμα των τουρκικών προκλήσεων σε Ελλάδα και Κύπρο και πως η γραμμή της κυβέρνησης ήταν (και είναι) η…προσφυγή στη Χάγη για την χάραξη της υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ. Το ερώτημα που τίθεται σαφώς, για εμάς τους…ψεκασμένους και μη …ορώντες, είναι:

 
«Με ποιο μάτι άραγε πρέπει να τα δούμε αυτά τα ζητήματα αγαπητή κυρία; Μήπως με κάποιο …«γυάλινο μάτι» που θα μας χαρίσουν οι… πειρατές του Αιγαίου; Ή μήπως να αρχίσουμε να κάνουμε τα ΣΤΡΑΒΑ μάτια; Ή μήπως όταν μπουν οι Τούρκοι στο Αιγαίο, εμείς να κάνουμε ότι …κοιμόμαστε; Δηλαδή να …σφαλίσουμε τα μάτια ή το…μάτι μας το δεξί;» Ερωτώ! Και απάντηση δεν περιμένω φυσικά.

Ο αδελφός της κυρίας Μπακογιάννη, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, είναι αυτό που λέμε «ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση». Κατάλληλος για ποιούς; Μα για τον συρφετό των εθνομηδενιστών του ΕΛΙΑΜΕΠ και της ελληνικής οικονομικοπολιτικής ελίτ («Ψευτορωμαίϊκο»), η οποία εδώ και σχεδόν έναν αιώνα τώρα, επιζεί και εξακολουθεί να ανθίζει και να μεγεθύνεται, πατώντας πάνω στο αίμα εκατομμυρίων Ελλήνων που θυσιάστηκαν για την πατρίδα και συνεργαζόμενη αρμονικότατα με τους κάθε είδους κατακτητές του παρελθόντος, αλλά και σημερινούς επίδοξους κατακτητές αυτού του τόπου. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, είναι ακριβώς ο δικός τους άνθρωπος. Είναι ο άνθρωπος της Μέρκελ, δηλαδή των αποικιοκρατών Γερμανών, είναι ο άνθρωπος των Αγγελόπουλων και των λοιπών πρώην δοσίλογων της Κατοχής, είναι ο άνθρωπος των διεθνιστών και νεοταξιτών που ονειρεύονται παγκόσμιες κυβερνήσεις (Σόρος), είναι ο άνθρωπος των απανταχού αθεϊστών που ονειρεύονται Πανθρησκείες. Είναι επίσης, ο άνθρωπος των εταιρειών-τεράτων, που ονειρεύονται παγκόσμιο έλεγχο της ανθρωπότητας. Είναι με άλλα λόγια, ο άνθρωπος όλων αυτών που στόχο έχουν όχι το καλό της ανθρωπότητας, αλλά τον εκφυλισμό αυτής και τον απόλυτο έλεγχο της.

 
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήρθε στην εξουσία, έχοντας τη στήριξη ενός κόμματος που ανέκαθεν εκπροσωπούσε την λεγόμενη «πατριωτική Δεξιά» και μέσω αυτού εξαπατώντας με τον χειρότερο και πιο βδελυρό τρόπο έναν ολόκληρο λαό. Είναι ο ορισμός της έννοιας του «Πεμπτοφαλαγγίτη» αρχηγού, μιας και κατόρθωσε να αλώσει με αυτόν τον τρόπο την ίδια την ηγεσία του. 

 
Τα δύο αδέλφια μαζί, έχοντας πίσω τους μια κάστα ανθρώπων παγκόσμιου βεληνεκούς που παράγει τεράστια δυναμική να τους ωθεί και να τους στρώνει τον δρόμο, με σκοπό την σμίκρυνση και εν τέλει την οριστική εξαφάνιση του ελληνικού Γένους. 

 
Σας ακούγονται όλα αυτά υπερβολικά, ακόμη και υπερβολωειδή; Κι όμως, είναι απολύτως αληθινά. Και μια πεταχτή μόνο ματιά να ρίξει κάποιος ο οποίος ξέρει πρόσωπα και πράγματα στην δομή της ίδιας της κυβέρνησης, είναι ικανός να αντιληφθεί πως σίγουρα, δεν είναι δομημένη για το καλό της Ελλάδας. 

 
Μια κυβέρνηση η οποία έχει ως σύμβουλο εθνικής ασφαλείας, τον άνθρωπο ο οποίος είναι ο γενικός διευθυντής του ΕΛΙΑΜΕΠ, δηλαδή τον Θάνο Ντόκο, έναν αδίστακτο οπορτουνιστή και καιροσκόπο που δεν χάνει ευκαιρία στο να αναφέρεται συνεχώς σε θέματα συνεκμετάλλευσης του πλούτου του Αιγαίου με τους Τούρκους και έχοντας επίσης ως «αόρατο» σύμβουλο τον πασίγνωστο για τις απόψεις του, εθνομηδενιστή «καθηγητή» Ροζάκη, στέλεχος επίσης του ΕΛΙΑΜΕΠ, σίγουρα η κυβέρνηση αυτή μόνο ως στόχο το εθνικό συμφέρον δεν έχει. Και ανέφερα μόνο δύο άτομα, τα οποία και αποτελούν φυσικά την κορυφή του παγόβουνου. Στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, υπάρχουν άλλα 20(!) άτομα σαν τον Ντόκο και τον συρφετό του, τα οποία καθοδηγούνται από το ΕΛΙΑΜΕΠ, έχοντας ως στόχο την συνεχή αναφορά περί οπωσδήποτε πολεμικής αποφυγής εν είδει προπαγάνδας και απόλυτης συνεννόησης με τον τουρκικό παράγοντα πάση θυσία.

Ο ρόλος της οικογένειας Μητσοτάκη στην πολιτική πορεία της Ελλάδας

Η οικογένεια Μητσοτάκη, δεν ήρθε στα πολιτικά πράγματα της Ελλάδας…από μόνη της. Την επέβαλε ο ξένος παράγων και η ντόπια ελίτ των δοσίλογων. Η οικογένεια Μητσοτάκη, είχε ως στόχο πάντοτε την διάβρωση και την υπονόμευση κυβερνήσεων που είχαν…λαοπρόβλητο χαρακτήρα. Όπως ας πούμε, οι κυβερνήσεις του Ελευθερίου Βενιζέλου, οι οποίες την πρώτη και την δεύτερη περίοδο στη δεκαετία 1910 – 1920 υπονομεύονταν εκ των έσω και εκ των έξω, από ανθρώπους του γερμανικού παράγοντα ο οποίος ήταν στρογγυλοκαθισμένος στον ελληνικό βασιλικό θρόνο. Ο παππούς Μητσοτάκης βρισκόταν πίσω από αυτές τις μηχανορραφίες με σκοπό τη διαφύλαξη των συμφερόντων των Γερμανών. Το αποτέλεσμα ήταν να δημιουργηθεί ένα πολιτικοκοινωνικό καρκίνωμα για την Ελλάδα, γνωστό ως «Εθνικός Διχασμός» και υπεύθυνο ίσως για τα μεγαλύτερα δεινά που υπέστη το Γένος από τη στιγμή που δημιούργησε το πρώτο σύγχρονο κράτος στην τρισχιλιετή ιστορία του.

 
Άλλο παράδειγμα, η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου (1963-1965) η οποία είχε ως έναν από τους πρώτους σκοπούς και στόχους, την εγκαθίδρυση της ελληνικής μεραρχίας στην Κύπρο και τον περιορισμό του τουρκικού παράγοντα στο νησί. Η υπονόμευση της κυβέρνησης αυτής γινόταν από τον πατέρα Κων/νο Μητσοτάκη (υπέρ του ξένου παράγοντα, δηλαδή του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ, των Άγγλων και κυρίως των Γερμανών που υποστήριζαν τον θρόνο) με αποτέλεσμα την πτώση της μέσω της αποστασίας της μητσοτακικής πτέρυγας των βουλευτών, οι οποίοι απέσυραν ξαφνικά την υποστήριξη τους στη κυβέρνηση. 

 
Ένα τρίτο παράδειγμα, είναι η περίπτωση της κυβέρνησης Α. Παπανδρέου, η οποία (καλώς) χρεώθηκε το μεγαλύτερο οικονομικοπολιτικό σκάνδαλο που ονομάστηκε «Σκάνδαλο Κοσκωτά» το οποίο οδήγησε στην πτώση της πλέον «λαοπρόβλητης» κυβέρνησης Παπανδρέου και το επισημαίνω με τέτοιον τρόπο, επειδή ο ίδιος ο Παπανδρέου υπήρξε το απόλυτο πολιτικό είδωλο για την Ελλάδα, μετά τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Λατρεύτηκε με τέτοιον τρόπο δε από τις λαϊκές μάζες, που του συγχωρούσαν τα πάντα. Ακόμη και τα προσωπικά του πάθη. 

 
Κι έτσι, με αυτόν τον τρόπο, οδηγήθηκε σε πτώση αυτή η κυβέρνηση (του λεγόμενου «πατριωτικού ΠΑΣΟΚ») λόγω της σθεναρής στάσης του Α. Παπανδρέου απέναντι στην Τουρκία και τις προκλήσεις της (περίπτωση κρίσης του 1987) και ειδικότερα της ίδρυσης του Ενιαίου Αμυντικού Δόγματος με τη Κύπρο και της εκπόνησης του σχεδίου αμυντικής θωράκισης της Ελλάδας που είχε ως τιτλο «Αγορά του Αιώνα». Οι πολιτικές αυτές δεν άρεσαν επ’ ουδενί στον ξένο παράγοντα και πιο συγκεκριμένα στις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, οι οποίοι εν μέσω του Ψυχρού Πολέμου επιθυμούσαν μια δυνατή Τουρκία και μια υποτακτική Ελλάδα. Και ο άνθρωπος που θα μπορούσε να εκπροσωπήσει καλύτερα τα συμφέροντα τους, μιας και είχε προηγουμένως δώσει τα καλύτερα διαπιστευτήρια για κάτι τέτοιο, ήταν ο Κ. Μητσοτάκης και η φαμίλια του. Κι έτσι, ο Παπανδρέου κατηγορήθηκε ως …εγκέφαλος του σκανδάλου αυτού με πλαστά και χαλκευμένα στοιχεία (υπόθεση «Παμπερς»), τα οποία αποκάλυψε μερικά χρόνια αργότερα, ο πράκτορας της ΕΥΠ, στέλεχος του ΟΤΕ και απόλυτος άνθρωπος του Μητσοτάκη, ο Χρήστος Μαυρίκης. 

 
Σε πρόσφατη μάλιστα συνέντευξη του στο ραδιόφωνο του Real FM, είχε πεί πως όλα είχαν μαγειρευτεί στο σπίτι του Κων/νου Μητσοτάκη, μαζί με τον «αόρατο» και ουσιαστικό διοικητή της ΕΥΠ στρατηγό Νίκο Γρυλλάκη για να επισπευστεί η πτώση του Παπανδρέου. Πράγμα που επιβεβαιώθηκε εμμέσως πολύ νωρίτερα και από τον ίδιο τον στρατηγό Γρυλλάκη, πρωταγωνιστή και εγκέφαλο του σκανδάλου των υποκλοπών. Μέσα σε αυτήν την τεράστια αναμπουμπούλα που δημιουργήθηκε, ο Μητσοτάκης κέρδισε τις εκλογές με ένα ποσοστό που θα χαρακτήριζε κανείς «θηριώδη», έχοντας ως κύριες υποσχέσεις την αναδόμηση του Δημοσίου Τομέα (ο οποίος στα χρόνια αυτά είχε αλωθεί από μια ληστοσυμμορία τρωκτικών ΠΑΣΟΚων που δεν είχαν αφήσει τίποτε όρθιο) και την προσαγωγή στη Δικαιοσύνη όλων των υπευθύνων για το τεράστιο αυτό σκάνδαλο που συγκλόνισε όχι μόνο την Ελλάδα, αλλά και τον διεθνή παράγοντα. Τρία χρόνια μετά, η κυβέρνηση του πατέρα Μητσοτάκη πέφτει με πάταγο, εξ’ αιτίας τόσο της αποκάλυψης για ψευδή στοιχεία με τα οποία και κατηγορήθηκε ο Παπανδρέου, όσο και για την αμφιλεγόμενη πολιτική του σχετικά με το Σκοπιανό και την ονομασία του πρώην γιουγκοσλαβικού «κρατιδίου». Με τον ίδιο τρόπο μάλιστα, που ο ίδιος ο Μητσοτάκης μεταχειρίστηκε για να «ρίξει» τον Γ.Παπανδρέου 30 χρόνια νωρίτερα. 

 
Η τέταρτη περίπτωση, είναι στα χρόνια τα δικά μας, με την κυβέρνηση Τσίπρα. Ο Τσίπρας, έχοντας ως αιχμή του δόρατος του αγώνα του την «κατάργηση των μνημονίων με ένα άρθρο και έναν νόμο», κατακτά την εξουσία με ένα ποσοστό πραγματικά θηριώδες για κόμμα της Αριστεράς και αμέσως επίδίδεται σε έναν αγώνα (χωρίς κανένα απολύτως σχέδιο φυσικά) εναντίον των ξένων πατρώνων – δανειστών που είχαν αλυσσοδέσει την Ελλάδα χειροπόδαρα. Όμως, πολύ γρήγορα αναγκάστηκε να «συνθηκολογήσει» και από …διώκτης της Μέρκελ, να γίνει το …απόλυτο όργανό της. Κι επειδή οι Γερμανοί ουδέποτε ξεχνούν όσους σήκωσαν κεφάλι εναντίον τους, η Μέρκελ τον χρησιμοποίησε μέχρι τέλους και κατόρθωσε να επιβάλει όσα ονειρευόταν για την Ελλάδα και που δεν πίστευε ότι θα τα κατάφερνε στο τέλος: Ένα επαχθέστατο τρίτο μνημόνιο μέσω δανειακής σύμβασης με όρους «αποικίας» και την τελική διευθέτηση του Σκοπιανού θέματος μέσω της Συνθήκης των Πρεσπών. Από τη μια μέρα στην άλλη, ο … «λαϊκός αγωνιστής» μετατρέπεται σε μεγαλύτερο θύτη της Ελλάδας και η πτώση του είναι ισοπεδωτική τόσο για τον ίδιο, όσο και για το κόμμα του. Όμως, τίποτε δεν θα είχε γίνει ή δεν θα είχε συμβεί με τέτοια ακρίβεια, εαν δεν υπήρχε η περίπτωση του Κυριάκου Μητσοτάκη. Αμέσως μετά την μεγαλειώδη νίκη Τσίπρα, ο γερμανικός παράγοντας έδρασε σχεδόν αμέσως. Και αυτό το μαρτυρεί ο επεισοδιακές τρόπος με τον οποίο έγιναν οι εσωκομματικές εκλογές στο κόμμα της αντιπολίτευσης, δηλαδή της ΝΔ (οι πρώτες «ακυρώθηκαν» επειδή αναδείκνυαν ως νικητή τον «πατριώτη» Βαγγέλη Μεϊμαράκη και υπήρξε δεύτερος κύκλος μέσω του οποίου ανακοινώθηκε η υποψηφιότητα Μητσοτάκη και η τελική του επικράτηση). Ο γερμανικός παράγων ήθελε οπωσδήποτε να εγκαθιδρυθεί εξ’ ολοκλήρου δικός τους άνθρωπος. Κι αυτός δεν μπορούσε να ήταν άλλος από τον γόνο της οικογένειας Μητσοτάκη, δηλαδή ο υιός Κυριάκος, ο οποίος ως στέλεχος της ΝΔ και μάλιστα υπουργός στην προηγούμενη κυβέρνηση Σαμαρά, δεν είχε δείξει κανένα ιδιαίτερο πολιτικό ταλέντο. Μάλλον το αντίθετο θα έλεγα. Ότι είχε δείξει ταλέντο…σκληρού οπαδού του νεοφιλελευθερισμού και κανενός είδους λαϊκού ερείσματος. Και γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, όπως ακριβώς και ο πατέρας του στην περίπτωση Παπανδρέου, αναρριχήθηκε στην εξουσία ακριβώς για να «πετάξει» τον προηγούμενο, με κίβδηλες υποσχέσεις και ψευδοπατριωτισμούς. Η Μέρκελ σε άγαστη συνεργασία με το ΕΛΙΑΜΕΠ, είχε ήδη στρώσει τον δρόμο, «αναγκάζοντας» τον εθνομηδενιστή και άθεο Τσίπρα να εφαρμόζει την πιο σκληρή νεοφιλελεύθερη πολιτική, εσωτερική και εξωτερική, απειλώντας τον συνεχώς με κλείσιμο της κάνουλας του ρευστού ευρώ. Τα στελέχη δε του ΕΛΙΑΜΕΠ, υπαγόρευαν σχεδόν στη κυβέρνηση την εξωτερική πολιτική της Ελλάδας, με αποτέλεσμα τόσο την επικράτηση της συνθήκης των Πρεσπών, όσο και την πολιτική «κατευνασμού» της Άγκυρας. Και φυσικά, την όσο το δυνατόν αποδόμηση του πατριωτικού φρονήματος των Ελλήνων, μέσω της ταμπέλας του «εθνικισμού». Στον αντίποδα, ο «αντιπολιτευόμενος» Μητσοτάκης, από τη μία…καταδίκαζε ως επιζήμια την εν λόγω συνθήκη, αλλά από την άλλη, «διαβεβαίωνε» τους πάντες ότι θα την…τηρήσει(!) επειδή το…ελληνικό κράτος έχει…συνέχεια! 

 
Κι έτσι, ο μέσος εκπρόσωπος της μεσαίας τάξης και πλήρως εξουθενωμένος Έλληνας, οικονομικά και κοινωνικά, ορμώμενος από την οργή του εναντίον του Τσίπρα και του συρφετού του αφ’ ενός και αφ’ ετέρου με την ελπίδα ότι τουλάχιστον θα δεί μια αχτίδα φωτός στο απόλυτο σκοτάδι που τον περιέβαλε, χωρίς να ζυγήσει καν το τι ακριβώς εκπροσωπούσε ο Κυριάκος, τον υπερψήφισε προσφέροντας του την απόλυτη πλειοψηφία. Έτσι, ο νέος «Εφιάλτης» στρογγυλοκάθισε στον «θρόνο του Άργους και των Μυκηνών» έχοντας βάλει ως σκοπό και στόχο στο να…αργήσει πολύ να τον εγκαταλείψει, με κύρια αιχμή του δόρατος του σχεδίου αυτού η πλήρης άλωση των ΜΜΕ, τα οποία υπό την νέα κυβέρνηση της ΝΔ, είδαν την αναγέννηση να τους …χαμογελάει πλατιά. Ένας Πακτωλός χρημάτων ξεχύθηκε από το …πουθενά και πλημμύρισε τα άδεια σχεδόν ταμεία των καναλαρχών και εκδοτών, μετατρέποντας τα σε απόλυτο όργανο της πιο βδελυρής προπαγανδιστικής εκστρατείας που γνώρισε ποτέ η Ελλάδα μέσα στα 200 χρόνια της σύγχρονης ιστορίας της.

Οι σχεδιασμοί του ΕΛΙΑΜΕΠ ακυρώνονται από τα ατού που μας προσφέρει η ίδια η δοξασμένη Ιστορία μας

Από τους τόσους διεθνείς οργανισμούς που σαπορτάρουν το ΕΛΙΑΜΕΠ, ξεχωρίζω εγώ προσωπικά τρείς, που τα συμφέροντα που εκπροσωπούν είναι κυρίως των Γερμανών, των νεοταξιτών Αμερικανών και της ΕΕ: Το ίδρυμα Bertelsmann Stiftung που εδρεύει στο Γκέτερσλοχ της Βεστφαλίας (Βόρεια Γερμανία), το Open Society του Τζώρτζ Σόρος και το Συμβούλιο της Ευρώπης (Council of Europe), που ελέγχεται επίσης από τους Γερμανούς.

 
Τι επιζητούν όλοι αυτοί; 

 
Μα φυσικά έναν και μοναδικό σκοπό: Να οδηγήσουν την Ελλάδα σε ακρωτηριασμό, ελέγχοντας πλήρως τις οδούς διακίνησης ενέργειας και εμπορευμάτων. Ειδικότερα το ίδρυμα Bertelsmann, το οποίο βρίσκεται στη μήτρα του Ναζισμού, δηλαδή την Ρηνανία-Βεστφαλία, ως ένα πανίσχυρο think tank, οι σχεδιασμοί του επιρρεάζουν βαθύτατα το γερμανικό πολιτικό σύστημα. Δικής του «επινόησης» ήταν και ο διαμελισμός της Γιουγκοσλαβίας, δικής του επίσης «επινόησης» ήταν και το σχέδιο της εκτροπής του Δούναβη, ούτως ώστε ενώνοντας τον με τον ποταμό Νέστο που εκβάλλει στο Αιγαίο, να δημιουργηθεί ένα πλωτό μέσο διακίνησης εμπορευμάτων που θα ελαχιστοποιήσει το κόστος μεταφοράς τους που έχει επιβαρυνθεί πολύ τα τελευταία χρόνια μέσω των άλλων συμβατικών οδών (οδικές αρτηρίες, σιδηρόδρομοι, εμπορικά πλοία κλπ). Ειδικά το τελευταίο, θα μπορούσε να επιτευχθεί μόνο μέσω της «νομιμοποίησης» του κρατιδίου των Σκοπίων, με την ονομασία «Μακεδονία» ή παράγωγο της και της ένταξης του στην ΕΕ. Εδώ συμπίπτουν και τα συμφέροντα του Τζώρτζ Σόρος, ο οποίος έχει επενδύσει τη…μισή του περιουσία στην Αλβανία και – ειδικά – στα Σκόπια, για να αποκτήσει μεγάλο μερίδιο από αυτή την …πίτα. Έτσι, με την συνεπικουρία και του λεγόμενου Συμβουλίου της Ευρώπης, το μεγαλύτερο μέρος του σχεδίου αυτού έχει υλοποιηθεί μέσω της Συνθήκης των Πρεσπών, έχοντας μόνο σε εκκρεμότητα το ενταξιακό θέμα στην ΕΕ. Το μόνο που απομένει, είναι το ζήτημα του Αιγαίου, όπου θα πρέπει οπωσδήποτε να μειωθεί η ελληνική επήρεια επ’ αυτού. Εδώ όμως υπάρχει ένα άλλο πρόβλημα, που ακούει στο όνομα «Τουρκία». Η οποία για να συναινέσει σε αυτό το σχέδιο και να γίνει μέρος αυτού, «πρέπει» να πάρει το…μισό Αιγαίο από τον 25ο παράλληλο και πέρα.

 
Τι εμποδίζει λοιπόν το όλο εγχείρημα; Μα φυσικά οι… Συνθήκες που έχουν υπογραφεί στις αρχές και στα μέσα του 20ού αιώνα, οι οποίες έχουν κατοχυρώσει τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα οριστικά και τελεσίδικα. 

 
Με ποιόν τρόπο μπορούν αυτά να …ανατραπούν;

 
Μα φυσικά με μια…βίαιη αναθεώρηση όλων αυτών των Συνθηκών και ειδικότερα αυτών της Λωζάννης (1923), του Μοντρέ (1936) και των Παρισίων (1947), που καθορίζουν λεπτομερώς τόσο την εδαφική έκταση της Ελλάδος, όσο και τους κανόνες ναυσιπλοΐας στο Αιγαίο.

Έρωτηση: Μπορούν όλες αυτές οι συνθήκες να ανατραπούν, εξ’ αιτίας μιας χώρας-πειρατή όπως είναι η Τουρκία; 

 
Απάντηση: Μα ασφαλώς και μπορούν, εάν και εφ’ όσον συναινέσουν και οι δύο χώρες στο να πάνε στη…Χάγη υπογράφοντας ένα συνυποσχετικό για την διευθέτηση των «προβλημάτων» αυτών! «Προβλήματα» που δημιούργησαν άλλοι και που απαιτούν εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας σε …άλλους!

Ακριβώς από αυτό εδώ το σημείο, ξεκινάει το…έργο του ΕΛΙΑΜΕΠ, που περιλαμβάνει τρία σκέλη: Το πρώτο, αφορά την Παιδεία του Νέου Έλληνα, ο οποίος και θα κληθεί αργότερα να επικυρώσει με την ψήφο του το όλο εγκληματικό σχέδιο. Κύριο μέρος αυτής της…νέας «Παιδαγωγικής», είναι η απλοποίηση της γλώσσας του, η αποδόμηση της θρησκευτικής του ταυτότητας και κυρίως, η αποδόμηση και ο εκφυλισμός της Ιστορίας του. 

 
Τα δύο πρώτα σκέλη, τα έχει αναλάβει η εκάστοτε…ελληνική κυβέρνηση, η οποία από διακυβέρνησης Σημίτη, βρίθει από στελέχη και μέλη του ΕΛΙΑΜΕΠ. Το τρίτο σκέλος, το έχει αναλάβει ο όμιλος της «σοβαρής» ελληνικής εφημερίδας «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» και το τηλεοπτικό κανάλι «ΣΚΑΪ», αμφότερα ανήκοντα στον εφοπλιστικό όμιλο της οικογένειας Αλαφούζου, μίας εκ των πανίσχυρων οικονομικά οικογενειών που ανήκουν στην λεγόμενη «ελίτ» του «Ψευτορωμαίϊκου», δηλαδή των δοσίλογων. Τα δύο αυτά ΜΜΕ, έχουν ως διευθυντή και ιθύνοντα νού τον ίδιο τον Γενικό Γραμματέα του ΕΛΙΑΜΕΠ, μεγαλοδημοσιογράφου Αλέξη Παπαχελά, ο οποίος ταυτόχρονα είναι και μέλος της «Λέσχης Μπίλντερμπεργκ», αλλά και της περίφημης και φοβερής «Τριμερούς Επιτροπής» όπου κυριαρχεί ο όμιλος Ροθτσάϊλντ. 

 
Οι εκδόσεις «ιστορικού χαρακτήρα» που παράγει εδώ και χρόνια η εφημερίδα «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» και που «κοσμούν» τις βιβλιοθήκες όλων των μεγαλοαστών του αθηνοκεντρικού κράτους, δεν είναι τίποτε άλλο από μια αισχρή παράλλαξη ένδοξης Ιστορίας ενός Έθνους, που τίμησε με την παρουσία του όλη την υφήλιο επί χιλιετηρίδες. Μια από αυτές τις «εκδόσεις», είναι και η σειρά «1821, η γέννηση ενός Έθνους-κράτους» (η τελευταία λέξη «κράτους», προστέθηκε βίαια, μετά την γενική κατακραυγή που προκάλεσε ο πρώτος τίτλος «1821, η γέννηση ενός έθνους») η οποία προβλήθηκε επανειλημμένα από τον σταθμό του ΣΚΑΪ, ως … επιμορφωτικό ντοκυμανταίρ(!). Το συγκεκριμένο «έργο» φέρει την υπογραφή ενός από τους πιο αμφιλεγόμενους καθηγητές της ακαδημαϊκής κοινότητας, του Θάνου Βερέμη, ο οποίος (τι άλλο;) είναι μέλος του ΕΛΙΑΜΕΠ και…όχι μόνο απλό μέλος του, αλλά και ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ του! Ή πιο ακριβέστερα, ένας από τους αντιπροέδρους του, μαζί με τον …έτερο «καππαδόκη», τον Θεόδωρο Κουλουμπή! Και με αφηγητή έναν άλλον εθνομηδενιστή τύπο, κλασικό «κοπρόσκυλο» της κοινωνικής και πολιτικής ζωής, τον πολυσυζητημένο «συγγραφέα» Πέτρο Τατσόπουλο, άλλοτε «αριστερό» και άλλοτε … «δεξιό» ή κεντρώο αριβίστα της πολιτικής σκηνής. 

 
Το ντοκυμανταίρ αυτό, συγκλόνισε το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής κοινής γνώμης, το οποίο το απέρριψε ασυζητητί. Όχι μόνο για τις ιστορικές του ανακρίβειες (περιπτώσεις…ομοφυλοφιλίας(;) του Κολοκοτρώνη(!), θεωρίες περί …αρμονικής συνυπάρξεως μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων, θεωρίες περί…καταπολέμησης(!) της επανάστασης από την ίδια την Εκκλησία, θεωρίες περί του «πλιάτσικου» από τους οπλαρχηγούς σε περιουσίες(!!!) των Τούρκων και άλλα ΠΑΡΑ πολλά) αλλά και για την προσπάθεια αποδόμησης του έργου, αλλά και της ίδιας της προσωπικότητας των αρχηγών της Επανάστασης και από την άλλη, δίνοντας τα…εύσημα στους Βαυαρούς που – κατά τον κύριο Βερέμη – δημιούργησαν ένα «σύγχρονο» και «ευρωπαϊκό» κράτος, σύμφωνα με τα δυτικά πρότυπα! 

 
Άπαντα ΑΙΣΧΡΑ ΨΕΥΔΗ. Κι επειδή πλησιάζει και η εθνική μας επέτειος και το σουργελοειδές πανηγυράκι που πρόκειται να στηθεί, θα τα αναλύσουμε αυτά σε άλλο άρθρο μας. 

 
Εν πάσει περιπτώσει, έτσι ακριβώς ξεκίνησε και βρίσκεται σε εξέλιξη το σχέδιο αυτό που εκπονεί το ΕΛΙΑΜΕΠ, έχοντας όλες τις κυβερνήσεις από την αρχή του 21ου αιώνα υπό την επήρεια του. Και κάπως έτσι, μέσω αυτής της αισχρής και αναίσχυντης προπαγάνδας των… «σοβαρών» ΜΜΕ, δημιουργείται μια νέα, μεταμοντέρνα ματιά των πραγμάτων, η οποία και δημιουργεί επίσης μεταμοντέρνους νεωτερισμούς, οι οποίοι με τη σειρά τους θέλουν επιτακτικά να τοποθετήσουν στο…ράφι την αγάπη και τον σεβασμό των Ελλήνων προς την πατρίδα τους και να δημιουργήσουν μια ελαστική εθνική συνείδηση με γνώμονα τον διεθνισμό, στα πλαίσια μιας αποεθνικοποιημένης παγκόσμιας κοινωνίας. Είναι αυτό που εξέφρασε η κυρία Μπακογιάννη με τα επίμαχα σχόλια της περί…απαρχαιωμένων αντιλήψεων και… άλλα μάτια και φρύδια. 

 
Έχουν όμως οι άνθρωποι αυτοί τα σχέδια τους και …καλά κάνουν. Αλλά δείχνουν να αγνοούν κάτι που είναι πολύ πιο πάνω από αυτούς και από όποιο σχέδιο χαράξουν: Την ίδια την Ιστορία, που τους χαμογελάει ενίοτε με ένα μεγάλο, ειρωνικό και ενίοτε σαρδόνιο χαμόγελο από την απέναντι γωνία. Και φροντίζει να τους συντρίβει κάθε φορά, όταν απειλείται η υπόσταση της.

Τα όπλα λοιπόν που μας δίνει η ίδια η Ιστορία, τόσο για το Γένος μας, όσο και γι’ αυτούς που θέλουν να της δώσουν μια…φαιά χροιά, είναι πάρα πολλά. Και αυτοί που την ξέρουν, την επικαλούνται κάθε τόσο, βουλώνοντας στόματα και πετώντας βίαια τα προσωπεία από τα πρόσωπα. Και έρχομαι στο θέμα των Τούρκων, οι οποίοι επικαλούνται εντελώς ανυπόστατες «αποδείξεις» για να επιβάλουν τις απόψεις τους και που υποστηρίζονται ως…δίκαιες από τα στελέχη του ΕΛΙΑΜΕΠ ή τους υποτακτικούς του. 

 
Ας πάρουμε λοιπόν πρώτα απ’ όλα, το ίδιο το Καστελλόριζο, που οι Τούρκοι θέλουν διακαώς να …το αποσπάσουν από το Αιγαίο και τη κυρία Μπακογιάννη που τους συνεπικουρεί, θέλοντας να τους το…δώσει για να…κρατήσει τη…Λήμνο! 

 
Ξεκινάμε με κάτι…πολύ απλό. Το τι ακριβώς είναι το Αιγαίο ως χώρος στη Γεωπολιτική και τι ακριβώς περιλαμβάνει.

Το Αιγαίο λοιπόν, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, δεν είναι απλά μια θαλάσσια νησιωτική περιοχή. Είναι ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ. Τι σημαίνει αυτό; Αυτό σημαίνει πως η θαλάσσια αυτή περιοχή, περιλαμβάνει ΝΗΣΙΑ. Δεν είναι απλά ένα πέλαγος, δηλαδή μια θαλάσσια περιοχή που περιλαμβάνει μόνο νερό. Είναι μια θαλάσσια περιοχή που περιλαμβάνει κομμάτια ξηράς, δηλαδή νήσους. Σαν τέτοια, στον ελλαδικό χώρο (πλην Κύπρου) έχουν χαρακτηριστεί το Αιγαίο ανατολικά και το Ιόνιο δυτικά. Αυτά επίσης, έχουν συμπεριληφθεί σε χάρτες διπλωματικούς που αφορούν όλες τις χώρες οι οποίες έχουν σεβαστεί και ασπαστεί το Διεθνές Δίκαιο. Μ’ άλλα λόγια, η θέση της χώρας μας στο Διεθνές Δίκαιο, είναι ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΙΚΗ. Τα γειτνιάζοντα στο ηπειρωτικό κομμάτι νησιά, εμπίπτουν στον ορισμό του Παρακτίου Αρχιπελάγους, όπως αυτό φωτογραφίζεται στο άρθρο 7 της Σύμβασης του 1982 και όπως ο όρος έχει διαμορφωθεί στο Διεθνές Εθιμικό Δίκαιο. Οι εθιμικοί κανόνες στο Διεθνές Δίκαιο δεν έχουν το συμπληρωματικό χαρακτήρα που έχουν στην εσωτερική ελληνική δικαιϊκή τάξη. Αποτελούν κανόνες αναγκαστικού δικαίου και είναι υποχρεωτικοί για όλους, σε αντίθεση με τους συμβατικούς, όπως π.χ. της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας, η οποία δεσμεύει μόνο τα κράτη-μέλη. Το διεθνές εθιμικό δίκαιο διαμορφώνεται από την πρακτική των κρατών.

Επομένως και σύμφωνα με την νομολογία του Διεθνούς Δικαίου και του Διεθνούς Εθιμικού Δικαίου:

 
1) Με την αναγνώριση του Αιγαίου ως «παρακτίου Αρχιπελάγους», τα νερά μεταξύ των νησιών θεωρούνται εσωτερικά, και, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, καλύπτονται τα κυριαρχικά κενά που ονομάζονται «διεθνή ύδατα».

2) Το κάθε νησί δεν αποτελεί αυθύπαρκτη οντότητα, αλλά ενώνεται άρρηκτα με το διπλανό του και δημιουργείται μία κι ενιαία αρχιπελαγική κυριαρχική αλυσίδα.

3) Το διεθνές αρχιπελαγικό δίκαιο παρέχει τις εγγυήσεις για την ενιαία αμυντική διάσταση που αποκτά ένα Παράκτιο Αρχιπέλαγος.
Ελπίζω τώρα να έχετε αντιληφθεί τι ακριβώς σημαίνει η έννοια ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ στην διπλωματική και νομική διεθνώς γλώσσα.

Η Τουρκία λοιπόν, επειδή ανέκαθεν λυσσομανούσε λόγω του ότι με τη Συνθήκη της Λωζάννης, έχασε το 90% της θαλάσσιας περιοχής του Αιγαίου (πήρε μόνο δυό νησιά, την Ίμβρο και την Τένεδο, νησιά που πριν είχε απελευθερώσει ο Κουντουριώτης το 1912) τι έκανε; Χωρίς να έχει υπογράψει τις διεθνείς Συμβάσεις για το Δίκαιο της Θάλασσας (1958 και 1982) εφάρμοσε τα όσα προβλέπονται σύμφωνα με τα παραπάνω σε Ίμβρο και Τένεδο από το 1964, βάσει εθιμικού δικαίου. Η αντίδραση τότε της Ελλάδας μέσω της κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου, ήταν ότι η Τουρκία ήταν παράνομη (επειδή παραβίαζε την αρχιπελαγική ιδιότητα του Αιγαίου), απάντηση βέβαια χωρίς καμμιά άλλη αντίδραση, επειδή θα δημιουργούνταν θέμα πολεμικής σύγκρουσης. Τι σήμαινε όμως αυτή η κίνηση των Τούρκων; 

 
Την απάντηση μας τη δίνει ο ίδιος ο Τούρκος Διεθνολόγος Γιουσέφ Ασέρ, στο πόνημα του «The Aegean Maritime Disputes and International Law» (Οι Αιγιακές θαλάσσιες διαφορές και το Διεθνές Δίκαιο) στο οποίο μεταξύ άλλων λέει: «Η Τουρκία δεν εφαρμόζει το σύστημα των ευθειών γραμμών βάσης από τον Ιούνιο του 1973, για να μην ενθαρρύνει την Ελλάδα να εφαρμόσει το ίδιο σύστημα στο Αιγαίο»! 

 
Και δεν σταματάει μόνο εδώ. Σε κάποιο άλλο σημείο που αναλύει τα πλεονεκτήματα της νησιωτικής θαλάσσιας περιοχής, αναφέρει: «Τονίζεται ότι αν η Ελλάδα επωφεληθεί από το δικαίωμά της στο σύστημα των ευθειών γραμμών βάσεως, ως συμβαλλόμενο μέρος στη Σύμβαση του 1982, θα αποκτήσει σημαντικές θαλάσσιες περιοχές [του Αιγαίου], επειδή οι ακτές της είναι βαθιά πλαισιωμένες (σ.σ. από νησιά) και περιβάλλονται από πολλά νησιά και νησίδες σε κοντινή απόσταση»!

 
Δηλαδή, μ’ άλλα λόγια, προειδοποιεί την εκάστοτε τουρκική κυβέρνηση να στύψει το μυαλό της να βρεί τρόπους να αποτρέψει οπωσδήποτε την Ελλάδα να εκμεταλλευτεί τα αναφαίρετα κυριαρχικά δικαιώματα της στο Αιγαίο, επειδή το Διεθνές Δίκαιο την καλύπτει σε όλα, όπως είναι τώρα!

Ιδού λοιπόν η απάντηση στο ερώτημα του γιατί η Τουρκία προσπαθεί με λύσσα να αποσπάσει το Καστελλόριζο από το «αιγιακό πλέγμα» και γιατί φρόντισε από το 1995 να δημιουργήσει τετελεσμένα με …άτσαλο τρόπο στη περίπτωση των Ιμίων με βάση την επιχείρηση «Δούρειος Ίππος», την οποία αναλύσαμε στο προηγούμενο άρθρο μου και με τις…ευλογίες της κυβέρνησης Σημίτη, όταν αυτή αποδέχθηκε (καθ’ υπόδειξη των Γερμανών) εμμέσως τα ζωτικά συμφέροντα της Άγκυρας μέσω της Συνθήκης της Λισσαβώνας.

Το Αιγαίο λοιπόν, δεν είναι απλά ένα πέλαγος. Είναι ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ και αυτό και μόνο, δίνει τεράστια πλεονεκτήματα στην ελληνική πλευρά. Το «Ψευτορωμαίϊκο» όμως και το ΕΛΙΑΜΕΠ, προσπαθεί εντέχνως να αποδομήσει αυτό το πλεονέκτημα, επειδή το θέλει ο …Γερμανικός κυρίως και ο ΝΑΤΟϊκός δευτερευόντως παράγων.

Πάμε παρακάτω.

Κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου, δηλαδή της περιόδου που μεσολάβησε μεταξύ του Α’ και του Β’ ΠΠ, η Ιταλία κυκλοφορούσε ειδικούς χάρτες που περιελάμβαναν τις περιοχές όπου η ίδια είχε ως αποικιακή της επικράτεια. Μια από αυτές τις περιοχές, ήταν και τα Δωδεκάνησα.

Αυτοί οι χάρτες, αποτελούν ακόμη και σήμερα, διπλωματικά έγγραφα που έχουν νομική ισχύ ως αποδεικτικά στοιχεία και εντάσσονται στο δικαιϊκό διεθνές δίκαιο. Τους χάρτες αυτούς, παρουσίασε για πρώτη φορά ο εξαίρετος συνάδελφος και ειδικός σε θέματα Γεωπολιτικής, καθηγητής Ιωάννης Μάζης (η Γεωπολιτική δεν εμπίπτει στη δική μου αρμοδιότητα) και τον επικαλούμαι κάθε φορά που θέλω να στηρίξω κάτι που απαιτεί ειδικευμένη τεκμηρίωση.

Οι χάρτες λοιπόν αυτοί, αποδεικνύουν πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι τα Δωδεκάνησα, αποτελούν ένα συμπαγές σύμπλεγμα νήσων που εντάσσεται ως τέτοιο μέσα στην Αρχιπελαγική νησιωτική οντότητα που ονομάζουμε «Αρχιπέλαγος του Αιγαίου». Με τη διαφορά, ότι αυτά ήσαν μια αυτόνομη περιοχή που ανήκε σε ξένο πολιτειακό καθεστώς και συγκεκριμένα στην Ιταλία. Γιατί μας ενδιαφέρουν όμως αυτοί οι χάρτες; Μα για να αποδείξουμε, ότι πάντοτε το σύμπλεγμα του Καστελλορίζου υπήρξε ΜΕΡΟΣ αυτής της οντότητας, δηλαδή των Δωδεκανήσων και επομένως αποτελούσαν και αποτελούν ΜΕΡΟΣ της Αρχιπελαγικής οντότητας του Αιγαίου.

Ένας λοιπόν από τους επίσημους αυτούς χάρτες, είναι και ο παρακάτω:

Όπως βλέπετε στον χάρτη, το Καστελλόριζο όχι μόνο βρίσκεται εντός της επικράτειας του συμπλέγματος των Δωδεκανήσων, αλλά και υπό την επικράτεια του Αρχιπελάγους του Αιγαίου! Το υπογραμμίζουν οι ίδιοι οι Ιταλοί γράφοντας Mare Egeo, ήγουν Θάλασσα του Αιγαίου ή Αιγαίο Πέλαγος, όπως το αποκαλούμε εμείς. Και στο κάτω μέρος του χάρτη, βλέπετε (με θολά, είναι γεγονός, γράμματα) την «υπογραφή» του εκδότη αυτού του χάρτη, δηλαδή του Υπουργείου Αποικιών της Ιταλίας! Άρα, ο ισχυρισμός των Τσιρώνηδων, Μητσοτακαίων (Ντόρας) και των λοιπών «τσιρακιών» του ΕΛΙΑΜΕΠ, είναι όχι μόνο ανυπόστατος, αλλά και εθνικά προδοτικός.

Υπάρχουν κι άλλοι χάρτες, που παρουσιάζει ο εκλεκτός και σεβάσμιος Έλληνας καθηγητής Ι. Μάζης.

Στο βίντεο που παραθέτω, δε, ο Μάζης είναι απλά ισοπεδωτικός. 

 

Υπάρχει κι άλλος χάρτης, ο οποίος δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Άρδην» πριν από δέκα περίπου χρόνια και που αναδημοσίευσε η «Καθημερινή» προχτές. Πρόκειται για έναν χάρτη επίσημο της Τουρκίας, που βρισκόταν αναρτημένος σε όλα τα σχολεία της επικράτειας της Τουρκίας και στις περισσότερες δημόσιες υπηρεσίες του κεμαλικού καθεστώτος. Ο χάρτης αυτός, δείχνει το…αυτονόητο, δηλαδή την επ’ ακριβώς χάραξη των συνόρων μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας με βάση την Συνθήκη της Λωζάννης (1923) και την Συνθήκη των Παρισίων (1947) και που τελικά αποσύρθηκε μετά την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο και την ανέλπιστη νίκη τους.

 
Να γιατί έγραψα πιο πάνω, ότι η επιχείρηση «Δούρειος Ίππος» το 1995, διεξήχθη…άγαρμπα και εντελώς παρακινδυνευμένα από την κυβέρνηση της Τανσού Τσιλέρ. Διότι, ανά πάσα στιγμή, η Ελλάδα μπορούσε να αποδείξει σε όλους τα …αυτονόητα, δηλαδή τα ανυπόστατα που επικαλούνταν η Άγκυρα, όταν προσπαθούσε να αιτιολογήσει το επεισόδιο που προκάλεσε με τους τρείς «δημοσιογράφους» και το πλοίο που…προσάραξε λόγω «βλάβης» και που παραλίγο να γίνει η αιτία μεγάλου αιματοκυλίσματος. Η κυβέρνηση Σημίτη, κατά τη γνώμη μου Η ΔΟΤΗ κυβέρνηση Σημίτη, αντί να κάνει το γύρο του κόσμου καταγγέλλοντας παντού την πειρατεία της Τουρκίας με τις ατράνταχτες αποδείξεις που είχε στα χέρια της, το μόνο που έκανε ήταν να… «ευχαριστήσει τις ΗΠΑ για την…μεσολάβηση και τη…συνδρομή τους!». Να τονίσω επίσης, πως από αυτή την «επιχείρηση» των Τούρκων, ουδείς επέζησε της αποστολής αυτής. Όλοι όσοι συμμετείχαν στην προσωρινή κατάληψη της Μικρής Ίμιας, είναι νεκροί μέσω… «ατυχημάτων» ή άλλων «τυχαίων» συμβάντων. Επίσης, λίγο καιρό μετά την επιχείρηση, η κυβέρνηση της Τανσού Τσιλέρ «έπεσε» από την εξουσία…

Συμπεράσματα και…άλλα

Από τότε, από αυτό το συμβάν των Ιμίων, η Ελλάδα έχει πέσει στα δίχτυα μιας απίστευτης σκευωρίας με αιχμή του δόρατος το «Ψευτορωμαίϊκο» και πάτρωνες τους Γερμανούς, τους ΑμερικανοΝΑΤΟϊκούς και γενικώς οποιονδήποτε έχει συμφέρον να διαμελιστεί το Αιγαίο και οι οποίοι δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά να προσπαθούν να νομιμοποιήσουν τις νέες κατακτητικές επιδιώξεις της Τουρκίας, προκειμένου αυτή να επιστρέψει στο…δυτικό μαντρί εξ’ ολοκλήρου και μετά να…διαμελιστεί κατά το δοκούν.

Το «Ψευτορωμαίϊκο» ειδικότερα, ανοίγοντας έναν φαύλο κύκλο που ονόμασε «διερευνητικές επαφές», που σκοπό και στόχο έχουν οτιδήποτε άλλο εκτός του εθνικού συμφέροντος της πατρίδας μας, έχει ως στόχο απλά τη…διαιώνιση του στον «θρόνο» της Ελλάδας μέσω της διεκπεραίωσης των συμφερόντων αυτών που το στηρίζουν. Η επιθυμία του ήταν και είναι πάντα η συνθηκολόγηση με τους δυνατούς, ουδέποτε η υπεράσπιση των εθνικών συμφερόντων και της επικράτειας της πατρίδας μας.

Το Καστελλόριζο, από την αρχή της δράσης του «Ψευτορωμαίϊκου», ήταν και είναι στόχος. Τους εμποδίζει στο να συνθηκολογήσουν, γιατί θα πρέπει και να αιτιολογήσουν αυτή την ταπεινή συνθηκολόγηση στον ελληνικό λαό. Και μέχρι στιγμής, δεν δείχνουν να το καταφέρνουν.

Από την άλλη, η κυβέρνηση Μητσοτάκη, αυτός ο απίστευτος συρφετός μαριονετών και ανίκανων «αρίστων», άγεται και φέρεται ανάμεσα στις συμπληγάδες που στήνονται στο διάβα της από την σθεναρή αντίσταση εξέχοντων ακαδημαϊκών όπως ο Μάζης, εξέχοντων ιερωμένων όπως ο Νεόφυτος Μόρφου και τα 3 εκατομμύρια των Ελλήνων που δεν λένε να προσκυνήσουν τον εθνομηδενισμό και την παγκοσμιοποίηση. Που δεν θέλουν να δούν με…άλλο μάτι την πραγματικότητα, ούτε να αφήσουν τις…απαρχαιωμένες αντιλήψεις τους. Και κάποτε αυτές οι συμπληγάδες θα συντρίψουν τόσο την κυβέρνηση αυτή, όσο και το «Ψευτορωμαίϊκο».

Και κάτι ακόμη. Ξέρετε ποιός πιστεύω ότι σταματάει όλη αυτή τη ...κατηφόρα που πήρε η πατρίδα μας σχετικά με τα εδάφη μας και τα εθνικά μας συμφέροντα;

Ο κορωναϊός!

Αυτή η νέα μάστιγα, που ήρθε μεν σαν … «θεία τιμωρία» για κάποιους, αλλά που ήρθε και ως…σωτηρία μας!

Απορήσατε; Δεν με πιστεύετε; Κι όμως! Αυτός ο ίδιος ο κορωναϊός με τις συνέπειες του, όχι μόνο βάζει φρένο στις επιδιώξεις του «Ψευτορωμαίϊκου», αλλά και με τις διεθνείς εντάσεις που προκαλεί λόγω της οικονομικής ύφεσης και των lockdown, στρέφει τη ροή του ποταμού προς …άλλες κατευθύνσεις. Αλλά γι αυτό και άλλα πολλά, θα πούμε στο επόμενο …πόνημα μας. Υπομονή.

Η εικόνα της Παναγιάς της Παρηγορήτρας στον Άγιο Δημήτριο στον Βύρωνα, στάζει δάκρυ εδώ και 4 ολόκληρους μήνες! Και όχι μόνον αυτό, αλλά …θαυματουργεί κι όλας εξ…αποστάσεως! Διαβάστε το σχετικό άρθρο του γιατρού, του Κώστα του Βαρδάκα και θα καταλάβετε πολλά. Θα καταλάβετε επίσης το πόσο η Θεία Μέριμνα στέκει πάνω από τα άχρηστα κεφάλια μας, ελπίζοντας πως κάποια στιγμή αυτά τα κεφάλια θα στραφούν εκεί που πρέπει και θα ζητήσουν εμπράκτως τη βοήθεια που χρειάζεται το Γένος μας ΤΩΡΑ.

Η μέχρι τώρα Ιστορία μας, μας λέει αυτό ακριβώς που είχε πεί και ο Μέγας Στρατηγός Γιάννης Μακρυγιάννης: «Όλα τα θεριά πολεμούν να μας φάνε και δεν το μπορούν. Τρώνε από μας και μένει και μαγιά»!

Υ.Γ. Τις ώρες που γράφονταν αυτές οι γραμμές, ο πρώην πρωθυπουργός και νυν βουλευτής της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς, έδωσε μια συνέντευξη – κόλαφο για την κυβέρνηση και τον ίδιο τον Μητσοτάκη και μάλιστα πού; Στην απόλυτα φιλοκυβερνητική «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»! Μια συνέντευξη, όπου κατακεραυνώνει τον εθνομηδενισμό του Μητσοτάκη και του συρφετού του, δείχνοντας πως όλα στη ζωή αυτή έχουν ένα όριο, που δεν παραβιάζεται. Το μήνυμα που ήθελε να στείλει ο Σαμαράς είναι διττό: «Ή ευθυγραμμίζεσαι με το εθνικό συμφέρον και πολεμάς ως ελληνική και όχι ως αποικιακή κυβέρνηση ή πέφτεις και μάλιστα με γδούπο». 

 
Η «Καθημερινή», δηλαδή το…φερέφωνο του «Ψευτορωμαίϊκου», πίανει πόρτα για τα «δύσκολα», δεχόμενη να συνεντευξιάσει τον πρώην πρωθυπουργό (εδώ που τα λέμε δεν είχε κι άλλη επιλογή από τη στιγμή που ο ίδιος ο Σαμαράς σήκωσε το τηλέφωνο και πήρε το νούμερο τους). Ο Μητσοτάκης, δείχνει να το έλαβε το μήνυμα, από τη στιγμή που τελικά μπήκαν οι υπογραφές για τα Rafale και εξακολουθεί τις διαπραγματεύσεις με τις γαλλικές φρεγάτες. Θα δούμε. Η συνέχεια θα έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον. Και να προσθέσω επίσης, ότι ειδικά τον Σαμαρά, τον έχω στην κυριολεξία ξεσκίσει μέσω της αρθρογραφίας μου και τα τσιράκια του με κυνήγησαν ανελέητα. Παρ’ όλα αυτά, αν τελικά εννοεί αυτά που λέει, εγώ πρώτος θα πω ότι όντως έχει …βαριά μέζεα και ότι πράγματι, «φοράει παντελόνια». Ίδωμεν.

Πύρινος Λόγιος

sergioschrys@outlook.com

 

Πηγή : https://www.triklopodia.gr