Η κυβέρνηση προχωρά ακάθεκτη στην επιβολή απαγορεύσεων κάνοντας ολοένα και μεγαλύτερη χρήση του δόγματος της συλλογικής ευθύνης και ενοχής κοινωνικών ομάδων για την διασπορά του ιού. Ενδεικτική είναι η προ ολίγων ημερών προσπάθεια ενοχοποίησης των κατοίκων της Θεσσαλονίκης από τον Άδωνη Γεωργιάδη, υπουργό φτωχοποίησης κι εξυπηρέτησης εξουσιαστικών συμφερόντων, ο οποίος σε διαδικτυακή συνέντευξη του είπε: «Όταν πήγα στην ΔΕΘ με τον κ. Μητσοτάκη», και συνέχισε στην προσπάθειά του να επιχειρηματολογήσει για τον… χαρακτήρα των Θεσσαλονικέων, «θυμάμαι τον εαυτό μου που προσκλήθηκα σε ένα εστιατόριο το βράδυ, μετά την ομιλία του Πρωθυπουργού και ήταν κάποιοι βουλευτές, με είχαν καλέσει σ’ ένα τραπέζι σ’ ένα εστιατόριο. Όταν έμπαινα μέσα στο εστιατόριο ήρθε ο ιδιόκτητης να με καλέσει με χαρά, που πήγε εκεί ο Υπουργός στο εστιατόριο, εγώ είδα ξαφνικά σκηνές, ο ένας πάνω στον άλλον, όχι σα να μην υπάρχει Covid, σα να μην υπάρχει τίποτα. Σοκαρισμένος του λέω “άνθρωπέ μου πρέπει να σου κλείσουν το μαγαζί, γιατί είστε έτσι;”. Περίπου γελώντας αυτός μου λέει, “μα έτσι όλοι είμαστε εδώ”. Και σηκώθηκα κι έφυγα και μάλιστα ειδοποίησα την υπηρεσία λέγοντας, “ρε παιδιά κάνετε ελέγχους στη Θεσσαλονίκη”; Ο ένας πάνω στον άλλον κι ήμασταν στα μέσα Σεπτεμβρίου. Ήταν ο ένας πάνω στον άλλον, ζούσανε σα να μην υπάρχει Covid. Δεν πίστευαν ότι υπάρχει ο ιός, φαντάζομαι, το πιο πιθανό».
Ο Άδωνις δεν έμεινε εκεί. Ξεδίπλωσε το ταμπεραμέντο του κι αυτή την αντιανθρώπινη συμπεριφορά, που χαρακτηρίζει καθένα, που του δίδουν λίγη εξουσία. Αφού στοχοποίησε τους θεσσαλονικείς ως μοναδικούς υπεύθυνους για τη διασπορά του ιού λόγω κουλτούρας στη συνέχεια δήλωσε στην ίδια πάντα κατεύθυνση το εξής: «Μακάρι να είχαμε ξεκινήσει νωρίτερα. Αλλά και σε αυτό η δική μου άποψη… επειδή είμαι αιρετικός λίγο, πιστεύω ότι αν έπαιρνες την καραντίνα πριν τα κρούσματα, πρώτον θα δεχόσουν μία πολύ μεγάλη κριτική γιατί “μας καταστρέφεις την οικονομία ενώ δεν έχουμε ιό”, και δεύτερον, δεν θα ακολουθούσανε κιόλας. Δηλαδή ένας από τους λόγους που τηρείται η καραντίνα είναι οι νεκροί που βλέπουν κάθε μέρα και φοβούνται. Αν δεν υπάρχει ο φόβος δεν υπάρχει και η τήρηση των μέτρων».
Ανενδοίαστα, όπως του αρμόζει άλλωστε, ομολογεί με τον τρόπο του την τρομοκρατία που ασκούν στον κόσμο για να τον πειθαρχήσουν. Θα είναι μεγάλο λάθος, όμως, να προσωποποιήσει κάποιος τις προθέσεις αυτές στον συγκεκριμένο υπουργό και να του σύρει τα εξ αμάξης, όσο και αν όσα λέει είναι προκλητικά.
Είναι προφανές ότι οι συνεχείς δηλώσεις του, που χαρακτηρίζονται από απέχθεια προς τους ανθρώπους και αλαζονεία, δεν αποτελούν λάθος, ούτε εξηγούνται λόγω μόνο του χαρακτήρα του. Αν τις συμπεριλάβουμε σε εκείνες των υπολοίπων στελεχών της κυβέρνησης, αλλά και τη θέρμη την οποία επιδεικνύουν και οι ουκ ολίγοι κομματικοί που σπεύδουν να τις στηρίξουν καταλαβαίνουμε ότι δεν αποτελούν απότοκο απλά της τάδε ή της δείνας κομματικής γραμμής αλλά ευρύτερα κάθε εξουσιαστικής λογικής.
Μ’ άλλα λόγια, λοιπόν, δεν είναι το αποκρουστικό πρόσωπο του τάδε ή του δείνα υπουργού, αυτού ή του άλλου κόμματος αλλά το αποκρουστικό πρόσωπο της εξουσίας που αντικατοπτρίζεται σε αυτές τις μεθοδεύσεις.
Νίλοβ
Ο Άδωνις δεν έμεινε εκεί. Ξεδίπλωσε το ταμπεραμέντο του κι αυτή την αντιανθρώπινη συμπεριφορά, που χαρακτηρίζει καθένα, που του δίδουν λίγη εξουσία. Αφού στοχοποίησε τους θεσσαλονικείς ως μοναδικούς υπεύθυνους για τη διασπορά του ιού λόγω κουλτούρας στη συνέχεια δήλωσε στην ίδια πάντα κατεύθυνση το εξής: «Μακάρι να είχαμε ξεκινήσει νωρίτερα. Αλλά και σε αυτό η δική μου άποψη… επειδή είμαι αιρετικός λίγο, πιστεύω ότι αν έπαιρνες την καραντίνα πριν τα κρούσματα, πρώτον θα δεχόσουν μία πολύ μεγάλη κριτική γιατί “μας καταστρέφεις την οικονομία ενώ δεν έχουμε ιό”, και δεύτερον, δεν θα ακολουθούσανε κιόλας. Δηλαδή ένας από τους λόγους που τηρείται η καραντίνα είναι οι νεκροί που βλέπουν κάθε μέρα και φοβούνται. Αν δεν υπάρχει ο φόβος δεν υπάρχει και η τήρηση των μέτρων».
Ανενδοίαστα, όπως του αρμόζει άλλωστε, ομολογεί με τον τρόπο του την τρομοκρατία που ασκούν στον κόσμο για να τον πειθαρχήσουν. Θα είναι μεγάλο λάθος, όμως, να προσωποποιήσει κάποιος τις προθέσεις αυτές στον συγκεκριμένο υπουργό και να του σύρει τα εξ αμάξης, όσο και αν όσα λέει είναι προκλητικά.
Είναι προφανές ότι οι συνεχείς δηλώσεις του, που χαρακτηρίζονται από απέχθεια προς τους ανθρώπους και αλαζονεία, δεν αποτελούν λάθος, ούτε εξηγούνται λόγω μόνο του χαρακτήρα του. Αν τις συμπεριλάβουμε σε εκείνες των υπολοίπων στελεχών της κυβέρνησης, αλλά και τη θέρμη την οποία επιδεικνύουν και οι ουκ ολίγοι κομματικοί που σπεύδουν να τις στηρίξουν καταλαβαίνουμε ότι δεν αποτελούν απότοκο απλά της τάδε ή της δείνας κομματικής γραμμής αλλά ευρύτερα κάθε εξουσιαστικής λογικής.
Μ’ άλλα λόγια, λοιπόν, δεν είναι το αποκρουστικό πρόσωπο του τάδε ή του δείνα υπουργού, αυτού ή του άλλου κόμματος αλλά το αποκρουστικό πρόσωπο της εξουσίας που αντικατοπτρίζεται σε αυτές τις μεθοδεύσεις.
Νίλοβ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου