 | ||
|
Η αλήθεια να λέγεται. Η ανάδειξη του Κυριάκου Μητσοτάκη -πρώτα στην ηγεσία της ΝΔ και εν συνεχεία στην κυβέρνηση -δεν προήλθε τόσο από την πολιτική του ακτινοβολία, το προσωπικό του κύρος και το πρόγραμμά του, όσο από την υποστήριξη μεγάλων μέσων ενημέρωσης που εξασφάλισε.
Σε μια περίπτωση μάλιστα δια της αποκόλλησης-που επισημοποιήθηκε με την αλλαγή ιδιοκτησίας-ολόκληρου δημοσιογραφικού Συγκροτήματος από τον παραδοσιακό του χώρο και την προσφορά στήριξης στον γιο του διαχρονικού εχθρού του.
Το ενδιαφέρον στην παραγωγική σχέση του σημερινού Πρωθυπουργού με τα ΜΜΕ- δηλαδή με τους ιδιοκτήτες τους- που επένδυσαν στην ανέλιξή του, είναι ότι για να τον προωθήσουν, δεν πρόβαλαν τόσο τα δικά του προσόντα. Κυρίως κατήγγειλαν –ή κατασκεύαζαν- μειονεκτήματα του αντιπάλου του.
Ο συνδυασμός «ψιμυθίωση στον Μητσοτάκη -μπούλινγκ στον Τσίπρα» απέδωσε καρπούς τον Ιούλιο του 2019: Ο Κυριάκος έγινε αυτοδύναμος Πρωθυπουργός. Θεωρήθηκε αδύνατο όταν εκδήλωσε τις προθέσεις του για την κομματική ηγεσία. Η επικοινωνία επικράτησε της πολιτικής
Στην αρχή το όφελος έδειχνε αμοιβαίο. Ο Μητσοτάκης κέρδισε τη διακυβέρνηση και οι μιντιακές επιχειρήσεις που τον υποστήριξαν, εξασφάλισαν ποικίλα προνόμια και εμφανή κυβερνητική εύνοια σε πολλά επίπεδα: από ρύθμιση οικονομικών υποχρεώσεων, ως δικαστικές διευθετήσεις.
Η «λίστα Πέτσα» τους έδωσε μια ανάσα-αν όχι και σπουδαία για τα μεγέθη τους -- και γι αυτό σε μια περίπτωση δεν έγινε δεκτή. Ακούγεται όμως ότι θα ακολουθήσουν και άλλες αντίστοιχες ανάσες.
Ειδικά για τους καναλάρχες υπάρχει ήδη χριστουγεννιάτικος μποναμάς. Η υποχρέωση -εκ του νόμου Παππά- να απασχολούν κατ΄ ελάχιστον 400 άτομα με σύμβαση εργασίας, μπορεί να περιοριστεί στα 280 . Αν συμπληρώσουν με «μπλοκάκια» και απασχολούμενους ….σε- δικές τους- συνδεδεμένες επιχειρήσεις!
Σ΄ αυτό να προστεθεί η απαλλαγή από το τίμημα αποπληρωμής των τηλεοπτικών αδειών που αντιστοιχούσε στο 2020 και η μακροχρόνια ρύθμιση - ως και 98 δόσεις, αντί για τις αρχικές δέκα- για τα υπόλοιπα.
Παρότι αυτή η σχέση αμοιβαίων εξυπηρετήσεων έχει σκοπό να κρατήσει τον επηρεασμό των πολιτικών εξελίξεων υπέρ της κυβέρνησης, τελικά διαμορφώνεται από αυτές και την απειλεί. Δεν θα κρατήσει για πάντα.
Ο λόγος είναι απλός: όσο η κυβέρνηση δυσκολεύεται - είτε από την πίεση των πραγμάτων, είτε από την πίεση της αντιπολίτευσης -τόσο αυξάνονται οι ανάγκες της για υποστήριξη από τα φιλικά ΜΜΕ. Αλλά από ένα σημείο και πέρα, το κόστος της υποστήριξης θα είναι δυσβάστακτο.
Οι μιντιακές επιχειρήσεις δεν παύουν να είναι δημοσιογραφικά «μαγαζιά». Απευθύνονται σε νοήμονες πολίτες, οι οποίοι τα προτιμούν για την ενημέρωση τους, αλλά το «πολύ κύριε ελέησον το βαριέται και ο Θεός».
Τίθεται δηλαδή θέμα αξιοπιστίας που χάνεται αν διαρκώς το μαύρο γίνεται άσπρο, τα κυβερνητικά αμαρτήματα- ιδίως τα πρωθυπουργικά- μπαίνουν κάτω από χαλί και οι ενστάσεις της αντιπολίτευσης αντιμετωπίζονται με τη μέθοδο «κι εσείς βασανίζετε τους μαύρους».
Με απλά λόγια, η κραυγαλέα φιλοκυβερνητική στάση των ΜΜΕ, ιδίως αυτών που ανήκουν στα τρία μεγάλα Συγκροτήματα, από εδώ και πέρα θα έχει αρνητική απήχηση στις θεαματικότητες των καναλιών τους και στις κυκλοφορίες των εφημερίδων τους. Έχει ξανασυμβεί.
Έτσι εξηγούνται οι αντικυβερνητικές αιχμές της τελευταίας περιόδους και η βελούδινη απομάκρυνση εφημερίδων και καναλιών από τη «σκληρή» κυβερνητική γραμμή.
Το αρχικό φιλοκυβερνητικό πάθος σχολιαστών μετριάζεται, αρθρογράφοι εμφανίζουν κριτικές διαθέσεις και αρχισυντάκτες ανακαλύπτουν ότι υπάρχει και αντιπολίτευση.
Μπορεί η πολιτική γραμμή των ΜΜΕ στο βάθος να κρίνεται από τις γενικότερες σχέσεις των επιχειρηματιών -ιδιοκτήτων τους με την κυβέρνηση – όπως διαμορφώνονται σε άλλα μέτωπα. Αλλά στις εκδοτικές ή τηλεοπτικές επιχειρήσεις προέχει η διατήρηση και η επαύξηση του κοινού τους -για να επιβιώσουν.
Από τη φύση τους, δεν θα ακολουθήσουν την κυβέρνηση αν πάρει τον κατήφορο. Στο βαθμό που η υποστήριξη στην κυβερνητική πολιτική απομακρύνει την «πελατεία» τους, η αντίδρασή τους θα είναι αυτομάτως αυτονόητη: αποστάσεις από την κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό, που ήδη εξαντλούν όσα έχουν να τους προσφέρουν. Ορισμένοι άρχισαν ήδη προθέρμανση.
Ο Γιώργος Λακόπουλος είναι δημοσιογράφος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου