Μέσα σε λίγα χρόνια ο βιομηχανικός γίγαντας που παρήγαγε δολοφονικά όπλα για τη ναζιστική Γερμανία, καθώς επίσης δηλητηριώδη αέρια για τον Σ. Χουσεΐν, μετατράπηκε στο μεγαλύτερο τουριστικό όμιλο του πλανήτη – από τον βαρύ βιομηχανικό βραχίονα της γερμανικής πολεμικής μηχανής των ναζί, όπως ονόμαζαν οι συμμαχικές δυνάμεις τότε την PREUSSAG, στην ταξιδιωτική εταιρεία με το κόκκινο λογότυπο smiley, στην TUI. Αυτός ο εγκληματικός όμιλος, ο οποίος συμπεριφέρεται ανάλογα στις χώρες που προμηθεύει με τουρίστες, όπως στην Ελλάδα, με το αιματοβαμμένο παρελθόν του, διασώζεται από τους Γερμανούς φορολογουμένους με 3 δις € – γεγονός που επιβεβαιώνει το ότι, η Γερμανία δεν έχει αλλάξει καθόλου. Απλούστατα έχει διαμορφώσει τα όπλα της, με τα οποία θέλει ξανά να υποδουλώσει την Ευρώπη, από στρατιωτικά σε οικονομικά – ενώ με δικαιολογία την κρίση του COVID 19 εθνικοποιεί στην ουσία πολλές βαριές βιομηχανίες της προικίζοντας τες με τεράστια ποσά, για να επιτύχει πιο γρήγορα το στόχο της. Πολύ εύκολα δε μπορεί να μετατραπεί σε στρατιωτική μηχανή από οικονομική – όπως στο αντίθετο.
Όταν η Ελλάδα βυθίστηκε στην ύφεση το 2010, μετά τα θηριώδη ελλείμματα του κληροδοτήματος του Κώστα Καραμανλή που διογκώθηκαν από την ΕΛΣΤΑΤ, η συνταγή που της επιβλήθηκε από την τότε κυβέρνηση της (ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ) μέσω της Τρόικα που έφερε, ήταν το εκ προμελέτης έγκλημα των μνημονίων (ανάλυση) – δηλαδή οι αυξήσεις των φόρων, οι μειώσεις μισθών και συντάξεων, καθώς επίσης η συρρίκνωση των δαπανών που την κατέστρεψαν εντελώς.
Σήμερα, όπου όλες οι χώρες σχεδόν έχουν επίσης βυθιστεί στην ύφεση, με υπέρογκα ελλείμματα, η συνταγή είναι ακριβώς η αντίθετη – οι μειώσεις των φόρων, οι επιδοτήσεις των μισθών, η στήριξη των επιχειρήσεων και οι αυξήσεις των κρατικών δαπανών. Όταν λοιπόν η Τρόικα Εσωτερικού, η ΝΔ των εθνοκτόνων, το ΚΙΝΑΛ και ο ΣΥΡΙΖΑ, ισχυρίζονται πως τα μνημόνια ήταν η σωστή λύση, θέλοντας να «ξεπλυθούν», είναι καλά να τους υποδεικνύει κανείς την πολιτική που εφαρμόζεται σήμερα διεθνώς – η οποία δεν έχει απολύτως καμία σχέση με μνημόνια και με λιτότητα.
Στο παράδειγμα της Γερμανίας που θα εξέλθει πολύ πιο γρήγορα από την κρίση, απαιτώντας από όλες τις υπόλοιπες χώρες ξανά πειθαρχία για να πετύχει το σχέδιο της, η κατάληψη της Ευρώπης με οικονομικά όπλα, η κυβέρνηση της στα τέλη Μαΐου δρομολόγησε ένα θηριώδες πρόγραμμα ενίσχυσης, καταθέτοντας έναν αναμορφωμένο προϋπολογισμό – ενώ η ελληνική δεν κατέθεσε κάτι ανάλογο, για να μην ανακαλυφθεί το άθλιο τέχνασμα της: η ανακοίνωση μέτρων που δεν είχε καμία πρόθεση να εφαρμόσει σε όλη την έκταση τους.
Τα δημοσιονομικά μέτρα που έλαβε η Γερμανία ανέρχονταν σε 353,3 δις € (με νέα δάνεια ύψους 156 δις € για τη χρηματοδότηση τους, διαθέτοντας η ίδια τα υπόλοιπα), ενώ τα μη δημοσιονομικά σε 819,7 δις € – συνολικά 1,173 τρις € για τη στήριξη των εργαζομένων, των αυτοαπασχολουμένων και των επιχειρήσεων. Τα δημοσιονομικά μέτρα ήταν περίπου όσο το 100% του προϋπολογισμού της του 2019 (362 δις €, πηγή) – γεγονός που σημαίνει ότι, εάν η Ελλάδα λάμβανε τα ίδια μέτρα, θα ήταν περί τα 56 δις €.
Εν τούτοις, η Ελλάδα θα δρομολογήσει δημοσιονομικά μέτρα μόλις 11,1 δις € μαζί με αυτά που θεσμοθετεί με το συμπληρωματικό προϋπολογισμό που μόλις κατέθεσε – συμπεριλαμβανομένου όμως του 1,4 δις € των «κουρεμένων» αναδρομικών των συντάξεων, καθώς επίσης των 600 εκ. € για τις αμυντικές δαπάνες και το μεταναστευτικό. Δηλαδή 19,6% των δαπανών του 2019, έναντι σχεδόν 100% της Γερμανίας. Είναι δυνατόν λοιπόν να την ανταγωνιστεί, ως προς τις δυνατότητες εξόδου από την κρίση; Σε καμία περίπτωση.
Συνεχίζοντας στη Γερμανία, η μερίδα του λέοντος στο πρόγραμμα διάσωσης είναι κρυμμένη στο δεύτερο μέρος του – σε αυτό που αφορά τις μεγάλες εταιρείες. Εν προκειμένω διατέθηκαν 100 δις € για απ’ ευθείας δάνεια που δήθεν απαγορεύονται από την ΕΕ, άλλα 100 δις € μέσω προγραμμάτων της κρατικής τράπεζας KfW, καθώς επίσης 400 δις € για εγγυήσεις – γεγονός που τεκμηριώνει μία άνευ προηγουμένου παρέμβαση του κράτους στην εταιρική πολιτική, η οποία θυμίζει σοβιετικό κεντρικό προγραμματισμό (πηγή) ή εθνικοσοσιαλιστικό για να είμαστε πιο κοντά στην πραγματικότητα.
Μεταξύ των εταιριών που διασώθηκαν με 9 δις €, εναντίον κάθε ευρωπαϊκού κανόνα προστασίας του ανταγωνισμού και μη επέμβασης του κράτους, ήταν η Lufthansa – η οποία, για να διατηρήσει το «φύλλο συκής», παρέδωσε στις ανταγωνιστικές της εταιρείες μερικές ώρες προσγείωσης και απογείωσης στα αεροδρόμια της Φρανκφούρτης και του Μονάχου. Παράλληλα όμως μείωσε τους εργαζομένους της κατά 20% και τις αμοιβές τους κατά 45% (πηγή) – χωρίς να δώσει καμία σημασία στις διαμαρτυρίες των χιλιάδων πιλότων και αεροσυνοδών.
Η TUI-PREUSSAG
Περαιτέρω, αυτό που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι η διάσωση της TUI – του μεγαλύτερου τουριστικού ομίλου παγκοσμίως, με 70.000 εργαζομένους, εκ των οποίων 10.000 στη Γερμανία, με ετήσιο τζίρο της τάξης των 19 δις € το 2019. Το πρώτο πακέτο διάσωσης ύψους 1,8 δις € δόθηκε στην εταιρία τον Απρίλιο (πηγή) – ενώ λίγο αργότερα η TUI έθεσε μεγάλο μέρος του προσωπικού της στη Γερμανία σε μερική απασχόληση, απολύοντας 8.000 υπαλλήλους της διεθνώς.
Στη συνέχεια, στα μέσα Αυγούστου, ανακοινώθηκαν ακόμη 1,2 δις κρατικές ενισχύσεις για την εταιρεία, στα συνολικά 3 δις € – με την απειλή μείωσης των θέσεων εργασίας πλήρους απασχόλησης, ακόμη κατά 800. Βέβαια, τα τρία προηγούμενα χρόνια η TUI δεν δημιούργησε καθόλου ρεζέρβες, αφού έδωσε μερίσματα ύψους 1,7 δις € συνολικά στους μετόχους της – εφαρμόζοντας το βασικό κριτήριο του σημερινού καπιταλισμού: την ιδιωτικοποίηση των κερδών και την κοινωνικοποίηση των ζημιών, όπως το 2008 οι τράπεζες.
Ερευνώντας τώρα ένας Γερμανός την ιστορία της, ξεκίνησε από το πρόγραμμα χημικών όπλων του Ιράκ επί Σ. Χουσεΐν – όπου η ιρακινή κυβέρνηση δημοσίευσε το 2002 μία ολοκληρωμένη έκθεση 12.000 σελίδων (πηγή), στην οποία φάνηκε πως 150 ξένες εταιρίες συμμετείχαν στην κατασκευή όπλων μαζικής καταστροφής στη χώρα (πηγή). Από αυτές, η Γερμανία με 86 εταιρείες ήταν το νούμερο ένα μεταξύ των προμηθευτών όπλων, σύμφωνα με το Spiegel (πηγή) – ενώ οι επιχειρήσεις που συμμετείχαν στην παραγωγή δηλητηριωδών αερίων στην έρημο του Ιράκ ήταν τρεις γερμανικές, εκ των οποίων η μία ο όμιλος PREUSSAG.
Ο όμιλος PREUSSAG τώρα, η βασική εταιρεία παραγωγής χημικών όπλων στο Ιράκ, ιδρύθηκε τη δεκαετία του 1920 – λειτουργώντας μία σειρά βιομηχανιών, όπως γεωτρήσεων για πετρέλαιο, ναυπηγεία, χαλυβουργεία, εξόρυξη ουρανίου, βόμβες κατακερματισμού και χειροβομβίδες για τους ναζί. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 ήταν ένας από τους τρεις μεγαλύτερους παγκοσμίως στο μεταλλουργικό κλάδο (πηγή) – καθώς επίσης ο τρίτος ισχυρότερος γερμανικός όμιλος.
Εν τούτοις, στα τέλη της δεκαετίας του 1990 η PREUSSAG άλλαξε το αντικείμενο της, εξαγοράζοντας έναν μεγάλο αριθμό ευρωπαϊκών τουριστικών εταιρειών, όπως την Hapag Lloyd ή την British Thomson – με αποτέλεσμα να γίνει ο μεγαλύτερος τουριστικός όμιλος στην Ευρώπη και αργότερα στον κόσμο. Το 2002 τώρα, όπου έγινε γνωστό το σκάνδαλο με τα χημικά όπλα του Ιράκ, άλλαξε το όνομα του – στο γνωστό μας TUI. Οι επιζώντες πάντως από τα χημικά όπλα στο Ιράκ που έχουν καταθέσει αγωγή εναντίον της PREUSSAG, αναφέρουν το όνομα TUI ως υπεύθυνη εταιρεία για τα δεινά τους.
Επίλογος
Σε κάθε περίπτωση, μέσα σε λίγα χρόνια ο βιομηχανικός γίγαντας που παρήγαγε δολοφονικά όπλα για τη ναζιστική Γερμανία, καθώς επίσης δηλητηριώδη αέρια για τον Σ. Χουσεΐν, μετατράπηκε στο μεγαλύτερο τουριστικό όμιλο του πλανήτη – από τον βαρύ βιομηχανικό βραχίονα της γερμανικής πολεμικής μηχανής των ναζί, όπως ονόμαζαν οι συμμαχικές δυνάμεις τότε την PREUSSAG (πηγή), στην ταξιδιωτική εταιρεία με το κόκκινο λογότυπο smiley.
Αυτός ο εγκληματικός όμιλος, ο οποίος συμπεριφέρεται ανάλογα στις χώρες που προμηθεύει με τουρίστες, όπως στην Ελλάδα, με το αιματοβαμμένο παρελθόν του, διασώζεται από τους Γερμανούς φορολογουμένους με 3 δις € – γεγονός που επιβεβαιώνει το ότι, η Γερμανία δεν έχει αλλάξει καθόλου.
Απλούστατα, έχει διαμορφώσει τα όπλα της, με τα οποία θέλει ξανά να υποδουλώσει την Ευρώπη, από στρατιωτικά σε οικονομικά – ενώ με δικαιολογία την κρίση του COVID 19, εθνικοποιεί στην ουσία πολλές βαριές βιομηχανίες της προικίζοντας τες με τεράστια ποσά, για να επιτύχει πιο γρήγορα το στόχο της.
Μοναδική ελπίδα της Ευρώπης να αποφύγει μία επόμενη καταστροφή είναι η Γαλλία (ανάλυση), οι συνειδητοί Ευρωπαίοι Πολίτες και, κυρίως, οι Γερμανοί Πολίτες – οι οποίοι γνωρίζουν τις συνέπειες του εθνικοσοσιαλισμού που δρομολογείται ξανά στη χώρα τους.
Πηγή : https://analyst.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου