ΑΝΑΛΥΣΗ: Πρώτη απόπειρα αποκωδικοποίησης του διαγγέλματος Ντ. Τραμπ

Την αγαπημένη του πολιτική του “μαστιγίου και καρότου” (carot and stick policy), με πολύ ισχυρότερη όμως δόση “μαστιγίου”, προς το παρόν, επιλέγει η κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ απέναντι στο Ιράν, όπως φάνηκε από το προ ολίγου διάγγελμα του Αμερικανού προέδρου. Ξεχωρίζει αφενός η σκληρότητα των εκφράσεων απέναντι στο ιρανικό καθεστώς, αλλά και το παράθυρο για ένα διαφορετικό μέλλον στις σχέσεις, εάν η Ισλαμική Δημοκρατία συμμορφωθεί και εγκαταλείψει τις πυρηνικές της φιλοδοξίες. Εξαιρετικής σημασίας είναι όμως και η πρόθεση Τραμπ να ζητήσει από το ΝΑΤΟ να αναλάβει ευθύνες πέραν του παραδοσιακής περιοχής ευθύνης της Ατλαντικής Συμμαχίας…

“Το Ιράν δεν θα αποκτήσει πυρηνικά όπλα όσο είμαι εγώ πρόεδρος των ΗΠΑ”, διεμήνυσε ο Ντόναλντ Τραμπ, έχοντας πίσω του αρχηγούς των Γενικών Επιτελείων των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων και τους υπουργούς Άμυνας και Εξωτερικών, Έσπερ και Πομπέο.

Ο Αμερικανός πρόεδρος “άδειασε” τις διαρροές του ιρανικού καθεστώτος στα μέσα ενημέρωσης της χώρας περί 80 νεκρών και 200 τραυματιών Αμερικανών και Ιρακινών, λέγοντας ότι κανένας δεν έπαθε απολύτως τίποτα. Αποθέωσε δε το σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης των ΗΠΑ, λέγοντας ότι έκανε εξαιρετική δουλειά, εννοώντας ότι όσα έγιναν χθες το βράδυ ήταν γνωστά στους Αμερικανούς, οπότε ελήφθησαν όλα τα απαραίτητα μέτρα.

“ΑΔΕΙΑΣΜΑ” ΤΟΥ ΘΕΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ ΤΟΥ ΙΡΑΝ

Ο Τραμπ μίλησε για μικρή ζημιά στις εγκαταστάσεις και μηδενικές απώλειες ζωών ή καταστροφές υλικών. Άρα, είχαν όλα μετακινηθεί εν αναμονή της ιρανικής επίθεσης. Η επιθετική στάση του Αμερικανού προέδρου φαίνεται πως υπαγορεύθηκε και από τις πολύ επιθετικές δηλώσεις του ανώτατου θρησκευτικού ηγέτη του Ιράν, Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ και του προέδρου Χασάν Ρουχανί, οι οποίοι έκαναν λόγο για κόψιμο του “ποδιού” των ΗΠΑ που πατάει στη Μέση Ανατολή.

Σε μια ενέργεια που είναι σχεδιασμένη να τιμωρήσει αυτή τη στάση του ιρανικού καθεστώτος, οι ΗΠΑ ανακοίνωσαν νέες σκληρές κυρώσεις στο Ιράν, στο σημείο δηλαδή που πονάει περισσότερο το θεοκρατικό καθεστώς. Ο Τραμπ ήταν εξαιρετικά σκληρός στα λόγια που χρησιμοποίησε για τον υποστράτηγο Σουλεϊμάνι που “εξουδετέρωσαν” οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις και ήταν η αφορμή της επικίνδυνης στρατιωτικής κλιμάκωσης που παρατηρήθηκε χθες το βράδυ.

Ο Σουλεϊμάνι χαρακτηρίστηκε ως κορυφαίος διεθνής τρομοκράτης, τον οποίο ο Τραμπ επί της ουσίας εξίσωσε με τον Μπαγκντάντι του αυτοαποκαλούμενου ως “ισλαμικού κράτους”. Στην ουσία του χρέωσε κάθε τρομοκρατική ενέργεια που είχε ως στόχο Αμερικανούς, προκαλώντας ακόμα και θανάτους, σε διάφορα σημεία της Μέσης Ανατολής.

Ο Αμερικανός πρόεδρος έκανε αναφορά και σε επιθετικές ενέργειες που έπληξαν συμφέροντα συμμαχικών χωρών όπως η Σαουδική Αραβία, στην απόφαση εξαπόλυσης των οποίων (π.χ. εναντίον πετρελαϊκών εγκαταστάσεων), οι Αμερικανοί θεωρούν πως συμμετείχε ο Σουλεϊμανί.

Με τον τρόπο αυτό συμπεριέλαβε στη στρατιωτική “ομπρέλα ασφαλείας” χώρες σημαντικές για την αμερικανική μεσανατολική πολιτική, οι οποίες “διεκδικούνται” και από τη Ρωσία, ειδικά στο μέτωπο της Λιβύης, τασσόμενοι όλοι στο πλευρό του Χαλίφα Χάφταρ που επιχειρεί να ανατρέψει την “κυβέρνηση της Τρίπολης” του Σάρατζ.

“ΔΙΑΦΗΜΙΖΟΝΤΑΣ” ΤΙΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΕΣ ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ

Όσον αφορά την ισχύ των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων, ο Τραμπ0 έκανε λόγο για ανοικοδόμησή της υπό την ηγεσία του, με επένδυση ποσού μεγαλύτερου των δύο τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Φρόντισε μάλιστα να αναφερθεί στο ότι οι ΗΠΑ αναπτύσσουν αριθμό πολυηχητικών όπλων (hypersonic), απαντώντας έτσι έμμεσα στις πρόσφατες πομπώδεις ανακοινώσεις της Μόσχας περί επιχειρησιακής ετοιμότητας του πυραύλου Avangard που εντάσσεται στην ν λόγω κατηγορία νέων οπλικών συστημάτων.

Ο Ντόναλντ Τραμπ κάλεσε τις χώρες που συμμετείχαν στην πυρηνική συμφωνία με το Ιράν να αλλάξουν κατεύθυνση και να πιέσουν την Τεχεράνη στην υιοθέτηση άλλης τακτικής, που θα θέσει πραγματικό τέρμα στις πυρηνικές της δραστηριότητες. Τεράστια εντύπωση προκαλεί η αναφορά στη Γερμανία και τη Γαλλία, όχι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία δεν είναι μυστικό ότι για την κυβέρνηση Τραμπ είναι απλώς ανυπόληπτη.

Μίλησε μάλιστα για εκατοντάδες δισεκατομμύρια που εξοικονόμησε με τη συμφωνία που υπέγραψε με τη Δύση το Ιράν, τα οποία αντί να κατευθυνθούν στη βελτίωση της ζωής των Ιρανών, χρησιμοποιήθηκαν για επέκταση των τρομοκρατικών δραστηριοτήτων του καθεστώτος στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής.

Κάπου εκεί ο Αμερικανός πρόεδρος ανακοίνωσε την πρόθεσή του να ζητήσει από το ΝΑΤΟ να καταστεί πιο ενεργό και στην περιοχή της Μέσης Ανατολής. Πρόκειται για μια πρωτοβουλία η οποία θα επιφέρει ζωηρές συζητήσεις για το μέλλον και τον ρόλο της Ατλαντικής Συμμαχίας. Τον μετασχηματισμό της επί της ουσίας…

Το διάγγελμα του Τραμπ είναι βέβαιο ότι είχε έντονη και την εσωτερική πολιτική διάσταση, καθώς επιχείρησε να “διαφημίσει” τα αντιτρομοκρατικά επιτεύγματα της κυβέρνησής του, με σκοπό να προωθήσει τις πιθανότητες επανεκλογής του στον προεδρικό θώκο στις επερχόμενες εκλογές. Θύμισε με την ευκαιρία ότι “κατέστρεψε το 100% του ISIS” και του “χαλιφάτου”.

ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ “ΕΝΤΟΣ ΚΙ ΕΚΤΟΣ”…

Αυτή η διάσταση όμως έχει και μια τελευταία “ανάγνωση”. Η στάση του Τραμπ ευθυγραμμίζεται με τις επιθυμίες – προτεραιότητες της ισραηλινής στρατηγικής απέναντι στο Ιράν, που προκρίνει τη μέγιστη άσκηση πίεσης στο καθεστώς, ως μοναδική ελπίδα εγκατάλειψης των πυρηνικών του φιλοδοξιών.

Αυτό αποτελεί βήμα εξομάλυνσης των σχέσεων του Τραμπ και με το εβραϊκό λόμπι στις Ηνωμένες Πολιτείες, σχέσεις οι οποίες είχαν διαταραχθεί τους τελευταίους μήνες, με τις προεδρικές αναφορές στο ενδεχόμενο μιας νέας διαπραγμάτευσης με την Τεχεράνη με στόχο μια “πραγματική” πυρηνική συμφωνία. Πρόβλημα δημιούργησε και η πρόθεση αποχώρησης των αμερικανικών δυνάμεων από τη Συρία, που επί της ουσίας καθιστούσε τη Ρωσία ως καθοριστικό παράγοντα για την ισραηλινή ασφάλεια.

Στο τέλος του διαγγέλματος, ο Τραμπ δεν παρέλειψε να στείλει μήνυμα προς τον ιρανικό λαό αλλά και την ηγεσία του, ότι μπορεί να επιλέξει ένα καλύτερο μέλλον, το οποίο όπως είπε “αξίζει”, εάν κάνει τις σωστές επιλογές και εγκαταλείψει τις πυρηνικές δραστηριότητες. 

Ήταν το “καρότο” στην πολιτική που επιλέγει η Ουάσιγκτον, η οποία όμως δεν κάνει βήμα πίσω και δηλώνει πανέτοιμη να αντιμετωπίσει ακόμα και με στρατιωτική ισχύ κάθε ενδεχόμενο στη Μέση Ανατολή. Πιθανότατα δεν υπάρχει και άλλη επιλογή, καθώς οι εσωτερικές πολιτικές ανάγκες του ιρανικού καθεστώτος, καθιστούν απαγορευτική την αποστολή οποιουδήποτε μηνύματος συνδιαλλαγής με την Ουάσιγκτον.

Πηγή : https://www.defence-point.gr