MOTD

Αλλαχού τα κόμματα γεννώνται διότι εκεί υπάρχουσι άνθρωποι διαφωνούντες και έκαστος άλλα θέλοντες. Εν Ελλάδι συμβαίνει ακριβώς το ανάπαλιν. Αιτία της γεννήσεως και της πάλης των κομμάτων είναι η θαυμαστή συμφωνία μεθ’ ης πάντες θέλουσι το αυτό πράγμα: να τρέφωνται δαπάνη του δημοσίου.

Εμμανουήλ Ροΐδης, 1836-1904, Έλληνας συγγραφέας

Παρασκευή 15 Νοεμβρίου 2019

Είναι σημαδεμένη η τράπουλα, είναι σικέ το παιγνίδι: Ο Ερντογάν παίζει μονότερμα τον Τραμπ

Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ περπατά στον κήπο του
Λευκού Οίκου προς το προεδρικό ελικόπτερο.
EPA. SHAWN THEW

Η επίσκεψη του Ταγίπ Ερντογάν στην Ουάσιγκτον και το «κόκκινο χαλί» που του πρόσφερε απλόχερα ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, έδωσε την ευκαιρία στους Έλληνες «ψεκασμένους» να πανηγυρίσουν, διότι βασικά εναντιώνονται στον αγώνα της Ελληνικής Ομογένειας εναντίον της κατοχικής δύναμης Τουρκίας.
• Πρόκειται γι’ αυτούς που σωστά τους χαρακτηρίσαμε «Τουρκολάγνους» και «Ερντογολάγνους», οι οποίοι βασικά επιθυμούν να υποκύψουν η Ελλάδα και η Κύπρος και να διαπραγματευθούν την παράδοσή τους στην Τουρκία. «Να τα βρούμε» είναι η φράση που συχνά χρησιμοποιούν. Και προβάλλουν την κατοχική δύναμη ως υπερδύναμη για να φοβίσουν τους πολίτες και να τους «εμβολιάσουν» με ηττοπάθεια, εξυπηρετώντας τους τουρκικούς σχεδιασμούς.

Ύμνησαν τον Ταγίπ Ερντογάν και τη στάση του στη διάρκεια των συναντήσεων του στον Λευκό Οίκο, χωρίς όμως να πουν στους αναγνώστες και στους ακολούθους τους το αυτονόητο: ότι είναι ο πρόεδρος της Αμερικής που του επιτρέπει να βγαίνει «νικητής» στις σχέσεις του με την υπερδύναμη. Δεν είναι η μαγκιά του Ερντογάν.

Εάν ο κ. Τραμπ δεν παραβίαζε τους αμερικανικούς νόμους, που ο ίδιος υπέγραψε, η Τουρκία τώρα θα αντιμετώπιζε σκληρές κυρώσεις, στη βάση του νόμου CAATSA, που έχει ψηφιστεί για να αντιμετωπίζονται όσες χώρες αγοράζουν οπλικά συστήματα από τη Ρωσία. Ο Αμερικανός πρόεδρος παρανομεί. Και προστατεύει τον Ερντογάν επειδή έχουν κοινά οικονομικά συμφέροντα. Αυτή η διαπίστωση δεν είναι δική μας. Ανήκει σε σοβαρά αμερικανικά μέσα ενημέρωσης και πρώην στενούς συνεργάτες του ενοίκου του Λευκού Οίκου.

Αν μιλήσουν η διαδικασία της καθαίρεσης θα αλλάξει ρότα. Θα ασχοληθεί με τις σχέσεις του Αμερικανού προέδρου με την Τουρκία, και όχι με την υπόθεση της Ουκρανίας, η οποία είναι από τις πιο ανώδυνες που έχουν δημοσιοποιηθεί. Εάν η πρόεδρος της Βουλής Νάνσι Πελόσι, ακούσει μερικά σοβαρά επαγγελματικά στελέχη του Κογκρέσου, ο Αμερικανός πρόεδρος θα βρεθεί στην πιο δεινή θέση στη ζωή του.
Από τη στιγμή, λοιπόν, που ο κ. Τραμπ αρνείται να υλοποιήσει τις υποχρεώσεις του, όπως αυτές πηγάζουν από τους σχετικούς αμερικανικούς νόμους, ο Ερντογάν και ο κάθε ξένος ηγέτης που έχει οικονομικά συμφέροντα με τον πρόεδρο της Αμερικής, μπορεί να βγαίνει νικητής. Αυτός είναι ο μοναδικός λόγος, για τον οποίο ο Ερντογάν κάνει τον καμπόσο και κερδίζει το δικαίωμα να αυτοδιαφημίζεται ως ο μεγάλος ηγέτης που παλεύει για τα συμφέροντα της χώρας του. Είναι σημαδεμένη η τράπουλα. Είναι σικέ το παιγνίδι. Ο Ερντογάν παίζει μονότερμα τον Τραμπ εκ του ασφαλούς. 
Σίγουρα αν ο πρωθυπουργός της Ελλάδας και ο πρόεδρος της Κύπρου και άλλοι ξένοι ηγέτες, είχαν τις πλάτες του κ. Τραμπ θα ήταν το ίδιο μάγκες, όπως ο κ. Ερντογάν. Αλλά ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Νίκος Αναστασιάδης και οι ηγέτες άλλων δημοκρατικών χωρών, δεν έχουν διανοηθεί ποτέ να εισέλθουν στη σφαίρα του εκβιασμού, ούτε να μαγνητοσκοπήσουν ή να μαγνητοφωνήσουν ξένους ηγέτες, οι οποίοι κάποια στιγμή της ζωής τους, ως ιδιώτες, έκαναν το λάθος να φερθούν διαφορετικά απ’ ότι θα περίμενε κανείς. Και ο νοών νοείτω… Για τον Ερντογάν, τον Βλαντιμίρ Πούτιν, και τους λοιπούς αυταρχικούς ηγέτες οι εκβιασμοί είναι ψωμοτύρι. 

Το τελευταίο διάστημα γίναμε μάρτυρες καταγγελιών από μέσα ενημέρωσης, όπως οι New York Times και από αξιωματούχους, όπως ο Τζον Μπόλτον, για την ανάρμοστη σχέση του κ. Τραμπ και του κ. Ερντογάν. Τα δημοσιεύματα, αλλά κυρίως οι δηλώσεις του πρώην συμβούλου Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου, ομιλούν από μόνες τους. Είπε ότι ο κ. Τραμπ έχει οικονομικά και επιχειρηματικά συμφέροντα στην Τουρκία. Αυτό και μόνο εξηγεί τους «θριάμβους» και τις «νίκες» του κ. Ερντογάν…
Σίγουρα, η Τουρκία είναι μία σημαντική χώρα για τη Δύση και την Αμερική. Όμως, ο Ερντογάν και τα τσιράκια του στην Άγκυρα και στην Κωνσταντινούπολη έχουν από καιρού λάβει τις αποφάσεις τους. Και το δείχνουν, δεν το κρύβουν. Όσα κάνουν οι Αμερικανοί για να φέρουν ξανά την Τουρκία στο δυτικό «μαντρί» είναι μάταια.
Όσον αφορά τους «ψεκασμένους» στην Ελλάδα θα πρέπει να εξηγήσουν στο ισχνό ακροατήριο τους γιατί ο Ερντογάν μετέτρεψε τον κ. Τραμπ σε «υπηρέτρια». Πρέπει να εξηγήσουν γιατί ο άλλος ηγέτης, που λατρεύουν, ο Βλαντιμίρ Πούτιν, χαρίζει το πιο σημαντικό του οπλικό σύστημα στην Τουρκία, τη στιγμή που οι βασικοί εχθροί της είναι η Ελλάδα και η Κύπρος.

Ας πάψουν, λοιπόν, να υμνούν τον Ερντογάν, και ας συνταχθούν με τις υγιείς δυνάμεις, που έχουν εντοπίσει έγκαιρα τους εθνικούς κινδύνους. Έχοντας τις πλάτες του Ντόναλντ Τραμπ, ο ισλαμιστής πρόεδρος της Τουρκίας δεν θα σταματήσει στη Συρία…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου