MOTD

Αλλαχού τα κόμματα γεννώνται διότι εκεί υπάρχουσι άνθρωποι διαφωνούντες και έκαστος άλλα θέλοντες. Εν Ελλάδι συμβαίνει ακριβώς το ανάπαλιν. Αιτία της γεννήσεως και της πάλης των κομμάτων είναι η θαυμαστή συμφωνία μεθ’ ης πάντες θέλουσι το αυτό πράγμα: να τρέφωνται δαπάνη του δημοσίου.

Εμμανουήλ Ροΐδης, 1836-1904, Έλληνας συγγραφέας

Πέμπτη 7 Νοεμβρίου 2019

Το τραπεζικό σχέδιο Ηρακλής

Η κυβέρνηση φαίνεται πως έχει μεριμνήσει για τις μελλοντικές ευθύνες των τραπεζιτών, δρομολογώντας ένα νομοσχέδιο που τους δίνει «άφεση αμαρτιών» από τώρα και θα κατατεθεί στη βουλή – επίσης μέσα σε ένα «πακέτο καλών και κακών νόμων», όπως τα δάνεια στα τραπεζικά πακέτα, έτσι ώστε να κρίνονται αρνητικά τα κόμματα που το καταψηφίζουν. Εκτός αυτού, για να μην μπορούν να καταλάβουν οι Πολίτες τι ακριβώς συμβαίνει – σημειώνοντας πως όλα τα παραπάνω δεν είναι τίποτα άλλο, από τη συνέχιση της ληστείας των Ελλήνων εκ μέρους των τραπεζών. Από αυτούς που με ύπουλους τρόπους κερδίζουν τόσα πολλά εις βάρος των κορόιδων, ώστε να μην έχουν ανάγκη ούτε από άλλου είδους έσοδα, ούτε από πελάτες.

Άποψη 

Αρχικά οι τράπεζες ιδρύουν οχήματα ειδικού σκοπού (Special Purpose Vehicle, SPV) – ενδεχομένως σε φορολογικές οάσεις, όπως στην Ιρλανδία. Στα οχήματα αυτά μεταφέρουν πακέτα τιτλοποιημένων δανείων, όπως τα γνωστά CDO’s, τα οποία προκάλεσαν την κρίση του 2008 με την κατάρρευση τους. Τα δάνεια αυτά διαχωρίζονται εσωτερικά σε τρία μέρη, τοποθετούνται δηλαδή σε τρία πακέτα, ανάλογα με το ρίσκο που εμπερικλείουν: χαμηλό, μεσαίο, υψηλό (senior bonds, mezzanine bonds, junior bonds). 

Το κριτήριο του ρίσκου είναι η ποιότητα των δανείων που τοποθετούνται στο κάθε πακέτο – η οποία εκτιμάται από τις εταιρείες αξιολόγησης. Θυμίζουμε εδώ πως πριν το 2008 η ποιότητα των CDO‘s εκτιμιόταν από τις εταιρείες αξιολόγησης που όμως πληρώνονταν από τους εκδότες τους – οπότε είχαν κάθε λόγο τους βοηθήσουν, εκτιμώντας τα υψηλότερα από την πραγματική τους αξία. 

Στη συνέχεια το ελληνικό δημόσιο παρέχει εγγυήσεις στις τράπεζες, αλλά μόνο για τις ενδεχόμενες ζημίες που θα υποστούν από τα δάνεια του πρώτου πακέτου με το χαμηλό ρίσκο (senior bonds). Έναντι των εγγυήσεων αυτών το κράτος θα εισπράττει προμήθειες – οι οποίες όμως δεν μπορούν να υπολογιστούν με βάση το ασφαλιστήριο κινδύνου της κάθε τράπεζας (CDS) όπως στην Ιταλία (GACS ονομάζονται εκεί). 

Η αιτία είναι το ότι, τα CDS των ελληνικών τραπεζών είναι απαγορευτικά υψηλά – εκτιμάται δηλαδή πως το ρίσκο χρεοκοπίας τους είναι πολύ μεγάλο (εύλογα, αφού το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος των κεφαλαίων τους αποτελείται από τους αναβαλλόμενους φόρους – από αέρα δηλαδή). Υπολογίζεται πάντως πως η προμήθεια θα είναι ίση με τα spread (=διαφορά με τη Γερμανία) στα CDS (=ασφάλιστρα κινδύνου) του ελληνικού δημοσίου – ενδεχομένως στο 1,8% ή στα 200 εκ. € ετησίως που θα εισπράττει το κράτος από τις εγγυήσεις που θα δώσει στις τράπεζες (Από πού θα κερδίζουν οι τράπεζες αυτά τα 200 εκ. € που θα δίνουν στο κράτος; Από τους πελάτες τους προφανώς. Δεν είναι αυτή έμμεση φορολογία; Ασφαλώς. Δεν μας κοροϊδεύει η κυβέρνηση λέγοντας πως θα επιβάλει χαμηλότερες χρεώσεις στις αφελληνισμένες τράπεζες; Σίγουρα!). 

Οι εγγυήσεις τώρα αυτές (άλλη αλχημεία) δεν θα επιβαρύνουν τον προϋπολογισμό – δεν θα έχουν επίδραση στο έλλειμμα ούτε στο χρέος, ενώ δεν θα χρησιμοποιηθεί καθόλου το μαξιλάρι των 37 δις € εάν είναι ακόμη τόσο. Υπολογίζεται δε πως θα είναι της τάξης των 9 δις € – ενώ οι τράπεζες θα κρατήσουν στους ισολογισμούς τους τα δάνεια που θα είναι εγγυημένα από το δημόσιο (το πρώτο πακέτο), επειδή θα έχουν υψηλότερη λογιστική αξία από αυτήν που θα είχαν εάν τα πουλούσαν σε κάποια κερδοσκοπικά κεφάλαια! 

Γιατί; Επειδή οι ζημίες τους θα είναι εγγυημένες από το δημόσιο – ως συνήθως δηλαδή από τα φορολογικά υποζύγια που έχουν ήδη χαρίσει στις τράπεζες τα 40 δις € των κεφαλαιοποιήσεων τους συν τα 17 δις € των αναβαλλομένων φόρων χάνοντας επί πλέον την ιδιοκτησία τους, για να τους πάρουν σταδιακά τα σπίτια τους και για να τους χρεώνουν προμήθειες στις συναλλαγές τους που υπολογίζονται στα 100 εκ. € μηνιαία! 

Περαιτέρω, υπολογίζεται πως στα οχήματα ειδικού σκοπού (SPV), θα μεταφερθούν κόκκινα δάνεια ύψους 30 δις € για να τιτλοποιηθούν. Θα δημιουργηθούν λοιπόν πακέτα ομολόγων 9 δις € χαμηλού ρίσκου (senior bonds), 6 δις € μεσαίου (mezzanine bonds) και 15 δις € υψηλού (junior bonds) που είναι ήδη εγγεγραμμένα στους ισολογισμούς των τραπεζών ως επισφάλειες (=ζημίες, τις οποίες συμψηφίζουν με τα κέρδη τους, εις βάρος φυσικά των φορολογικών εσόδων του δημοσίου) – με στρογγυλεμένα νούμερα από εμάς. 

Έτσι τα κόκκινα δάνεια των τραπεζών που όμως θα συνεχίσουν να επιβαρύνουν τα οχήματα (SPV) που θα ιδρύσουν οι ίδιες, θα εξαφανισθούν ως δια μαγείας από τους ισολογισμούς τους – ενώ τα οχήματα τους (SPV) θα προσπαθήσουν να βρουν αγοραστές για να πουλήσουν τα πακέτα, σε όποιες τιμές τα καταφέρουν. Φυσικά αυτά που θα είναι εγγυημένα από το δημόσιο θα έχουν μεγαλύτερη αξία – ενώ τα υπόλοιπα θα πουληθούν με τιμές που δεν θα μπορεί να ελέγξει κανείς. 

Ολοκληρώνοντας, η κυβέρνηση φαίνεται πως έχει μεριμνήσει για τις μελλοντικές ευθύνες των τραπεζιτών, δρομολογώντας ένα νομοσχέδιο που τους δίνει «άφεση αμαρτιών» από τώρα και θα κατατεθεί στη βουλή – επίσης μέσα σε ένα πακέτο καλών και κακών νόμων, όπως τα δάνεια στα τραπεζικά πακέτα, έτσι ώστε να κρίνονται αρνητικά τα κόμματα που το καταψηφίζουν. Εκτός αυτού για να μην μπορούν να καταλάβουν οι Πολίτες τι ακριβώς συμβαίνει – σημειώνοντας πως όλα τα παραπάνω δεν είναι τίποτα άλλο, από τη συνέχιση της ληστείας των Ελλήνων εκ μέρους των τραπεζών. Από αυτούς που με ύπουλους τρόπους κερδίζουν τόσα πολλά εις βάρος των κορόιδων, ώστε να μην έχουν ανάγκη ούτε από άλλου είδους έσοδα, ούτε από πελάτες. 

Πηγή : https://analyst.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου