Τα πετρέλαια του ΣΥΡΙΖΑ

Χρειάστηκαν δυόμισι χρόνια και τρεις διαφορετικοί υπουργοί, Παναγιώτης Λαφαζάνης, Πάνος Σκουρλέτης και Γιώργος Σταθάκης, για να αντιληφθεί ο ΣΥΡΙΖΑ την σημασία της αξιοποίησης του εθνικού μας πλούτου.

Από τα πετρέλαια της Βενεζουέλας του Νίκου Παππά και το "θα τους αλλάξουμε τα… πετρέλαια" της εποχής Λαφαζάνη, η κυβέρνηση δείχνει να έχει περάσει σε μια πιο πραγματιστική αντίληψη ως προς την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων, όσο φυσικά της το επιτρέπει το συριζαικό της DNA.

Διότι η αλήθεια είναι ότι το κεφάλαιο πετρέλαια παραμένει θέμα αρκετά "τζίζ" για τον ΣΥΡΙΖΑ. Στο εσωτερικό του συνυπάρχουν λογιών και λογιών φατρίες, που με όρους πολιτικής κουζίνας πρέπει να μείνουν όλοι ικανοποιημένοι και κανείς δυσαρεστημένος τώρα που η κυβέρνηση ανοίγει το φάκελο των διαγωνισμών στην Κρήτη και στο Ιόνιο. Κάποιοι ακολουθούν την παραδοσιακή Λαφαζανική λογική ότι πρέπει το ίδιο το κράτος να κάνει τον παραγωγό και προμηθευτή υδρογονανθράκων, ενώ άλλοι όπως οι Ι. Τσιρώνης, και Γ. Δημαράς προέρχονται από τους Οικολόγους Πράσινους, και θεωρούν ότι οι υπεράκτιες εξορύξεις θίγουν το περιβάλλον, και επομένως η αντίληψη της αξιοποίησης του ορυκτού μας πλούτου δεν συμβαδίζει με τις θεμελιώδεις αρχές τους.

Ολα τα παραπάνω συνθέτουν ένα πολιτικό μωσαικό, πάνω στο οποίο η κυβερνώσα παράταξη περπατά σαν ακροβάτης μαζί με τις συνιστώσες της, προκειμένου να ικανοποιήσει, όσο αυτό είναι δυνατόν, τους πάντες : Και τους επενδυτές που ζητούν ξεκάθαρους όρους, μικρό ρίσκο, και ουδόλως ενδιαφέρονται για τις εσωκομματικές ισορροπίες, αλλά και τις διαφορετικές μεταξύ τους συριζαικές φυλές.

Ανθρωποι με εμπειρία στην ψυχανάλυση της συριζαικής ψυχής, συνδέουν για παράδειγμα την πρόσφατη κίνηση του Γιώργου Σταθάκη να ανακινήσει θέμα αλλαγής του μοντέλου έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων, με αυτό ακριβώς το εσωκομματικό μωσαικό. Απευθυνόταν, λένε οι συνομιλητές μας, σε όσους εντός και πέριξ του ΣΥΡΙΖΑ έχουν "αλλεργία" στην ιδέα ότι οι πολυεθνικές "νέμονται τον εθνικό μας πλούτο σε βάρος του Δημοσίου συμφέροντος". Σύμφωνα πάντα με την δική τους ερμηνεία, ανοίγοντας ο υπουργός Περιβάλλοντος & Ενέργειας την συζήτηση ότι το κράτος πρέπει μελλοντικά να διαχειρίζεται το ίδιο τα πετρέλαια που βρίσκει, επιχείρησε να στείλει μήνυμα σε αριστερούς ψηφοφόρους και στελέχη, ότι μπορεί η κυβέρνηση να προχωρά με το σημερινό καθεστώς, δεν έχει ωστόσο ξεχάσει τις βασικές της ιδεολογικές αφετηρίες.

Στην πραγματικότητα ο Σταθάκης αντιλαμβάνεται ότι τώρα που το παιχνίδι στα πετρέλαια ανοίγει δεν είναι ώρα για ρίσκα, και αυτός είναι και ο λόγος που η κυβέρνηση, μετά και τις αντιδράσεις που προκλήθηκαν από την αγορά, ανακοίνωσε ότι διατηρεί προς το παρόν το υφιστάμενο πλαίσιο. Την αμέσως μάλιστα επόμενη ημέρα, προκειμένου να ξεδιαλύνει κάθε σύννεφο ανησυχίας, το υπουργείο ΠΕΝ προκήρυξε τους δύο μεγάλους διαγωνισμούς σε Κρήτη και Ιόνιο, κατόπιν των αιτημάτων που είχαν υποβάλει, τα σχήματα Exxon Mobil-Total-ΕΛΠΕ, και Energean Oil & Gas που συνεργάζεται με την Repsol.

Η αλήθεια είναι ότι το τελευταίο εξάμηνο, η κυβέρνηση έχει κάνει στους υδρογονάνθρακες, όσα δεν έκανε σε δυόμισι χρόνια. Της προκήρυξης των παραπάνω διαγωνισμών, είχε προηγηθεί το Μάρτιο, η μονογραφή της σύμβασης μίσθωσης του "οικοπέδου 2" στην Κέρκυρα για έρευνες υδρογονανθράκων από την κοινοπραξία Total-Edison-ΕΛΠΕ, και ενώ λόγω των συνεχιζόμενων καθυστερήσεων, οι Γάλλοι είχαν προειδοποιήσει ότι θα "χαιρετήσουν". Το Μάιο ακολούθησε η υπογραφή των συμβάσεων παραχώρησης των περιοχών της ΒΔ Πελοποννήσου και της Αρτας-Πρέβεζας στα ΕΛΠΕ, καθώς και της Αιτωλοακαρνανίας στην Energean Oil & Gas, ενώ μετά την πρόσφατη προκήρυξη των δύο διαγωνισμών σε Κρήτη και Ιόνιο, δεν αποκλείεται να έρθουν και άλλοι.

Προς το παρόν η κυβέρνηση έχει αποφύγει να υποπέσει στα λάθη της περίοδου Σαμαρά, όταν ο τότε Πρωθυπουργός μετρούσε σε… 150 δισ ευρώ τα μελλοντικά έσοδα από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο της χώρας. Τότε ο Αντώνης Σαμαράς είχε βασίσει, όπως ο ίδιος είχε πει, την εκτίμησή του στα αποτελέσματα των σεισμικών ερευνών τα οποία είχαν προηγηθεί στις ελληνικές θάλασσες. Με την διαφορά ότι όπως γνωρίζει κάθε γεωλόγος, οι σεισμικές έρευνες δεν επιτρέπουν την εκτίμηση κοιτασμάτων, πόσο μάλλον των μελλοντικών εσόδων. Πραγματοποιούνται για να διαπιστωθεί αν υπάρχει πιθανότητα να βρεθούν κοιτάσματα πετρελαίου ή φυσικού αέριου. Μόνο μετά από τις δοκιμαστικές γεωτρήσεις που δεν έχουν ακόμη πραγματοποιηθεί, μπορεί να ειπωθεί αν όντως υπάρχει κοίτασμα, πόσο μεγάλο είναι, τι ποιότητας είναι το πετρέλαιο και τελικά αν είναι αξιοποιήσιμο.

Πράγματι η κυβέρνηση δηλώνει πολέμιος της θεωρίας του Ελντοράντο, και έχει αποφύγει να εξαγγείλει ποσότητες και χρήματα. Δεν έχει ωστόσο γλιτώσει από τον πειρασμό, να θέλει και αυτη να αξιοποιήσει πολιτικά την υπόθεση πετρέλαια. Η ιδέα να αποκτήσει κάποια ημέρα η χώρα ένα κρατικά ελεγχόμενο μοντέλο που θα διαχειρίζεται απευθείας τα όποια κοιτάσματα όταν και όποτε αυτά βρεθούν, παρ’ ότι μετατέθηκε για το μέλλον, έλκει πολύ την κυβέρνηση.

Στηρίζει την λογική της ότι αργά ή γρήγορα θα ανακαλυφθούν υδρογονάνθρακες και στην Ελλάδα (σσ: η γεωλογία άλλωστε της χώρας μας είναι παρόμοια με του Ισράηλ και της Κύπρου), και επομένως θα πρέπει η χώρα να βάλει από τώρα τις βάσεις για να στήσει την κρατική εταιρεία που θα ελέγχει τα πετρέλαια, και να βρει το προσωπικό που θα την στελεχώσει. Συζήτηση που από την μια μυρίζει προσλήψεις, από την άλλη, σύμφωνα με ανθρώπους που ασχολούνται με το αντικείμενο, σε αυτή τη φάση είναι εντελώς αδόκιμη, αφού ακόμη και αν η κυβέρνηση σκέφτεται να εφαρμόσει το νέο μοντέλο σε συμβάσεις διαγωνισμών που δεν έχουν ακόμη τρέξει, μιλάμε για έσοδα που, εφόσον υπάρξει ανακάλυψη, θα προκύψουν μετά από μια 10ετία.

Πηγή : liberal.gr